รศ.ดร.อนุสรณ์ อุณโณ คณบดีคณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และเป็นอาจารย์ที่ปรึกษากลุ่มแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม โพสต์ผ่านเฟซบุ๊ก anusorn unno ระบุว่า ในฐานะอาจารย์ที่ปรึกษา ผมไม่เห็นด้วยกับการที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ไม่อนุญาตให้กลุ่มแนวร่วมธรรมศาสตร์ และการชุมนุมใช้สถานที่จัดชุมนุมวันที่ 19 กันยายนนี้ โดยอ้างว่าการขออนุญาตยังไม่ได้ดำเนินการให้เป็นไปตามประกาศเรื่องแนวทางอนุญาตจัดชุมนุมทางการเมืองของนักศึกษาในพื้นที่ของมหาวิทยาลัย เพราะผมเห็นว่า
1. ข่าวประชาสัมพันธ์ให้เหตุผลแต่เพียงกว้างๆ ไม่ได้ระบุอย่างจำเพาะเจาะจงว่าการขออนุญาตไม่ได้ดำเนินการตามเงื่อนไขข้อใด ไม่ว่าจะเป็นการชุมนุมในขอบเขตของกฎหมายและรัฐธรรมนูญ การมีอาจารย์ที่ปรึกษารับรอง หรือการตกลงร่วมกันระหว่างนักศึกษา มหาวิทยาลัย และเจ้าหน้าที่ในแง่เนื้อหาการชุมนุม และมาตรการรักษาความปลอดภัย ทั้งที่หนังสือขออนุญาตที่กลุ่มยื่นไประบุชัดว่ารูปแบบและเนื้อหาการชุมนุมเป็นอย่างไร อยู่ในขอบเขตกฎหมาย และได้รับการรับรองโดยรัฐธรรมนูญอย่างไร รวมทั้งมีใครเป็นอาจารย์ที่ปรึกษา จะขาดแต่เพียงข้อการตกลงร่วมกันสามฝ่าย ซึ่งเป็นเงื่อนไขที่ไม่สามารถดำเนินการได้หากว่ากลุ่มยังไม่ได้รับอนุญาตให้จัดการชุมนุมเสียก่อน
2. มหาวิทยาลัยไม่ได้สอบถาม หรือขอข้อมูลเพิ่มเติมจากกลุ่มรวมถึงอาจารย์ที่ปรึกษาก่อนจะมีมติและแจ้งผลผ่านข่าวประชาสัมพันธ์ ซึ่งถือว่าเป็นการดำเนินการที่ค่อนข้างจะรวบรัดตัดความ ไม่ได้วางอยู่บนท่าทีที่จะอำนวยความสะดวก หรือประสานความร่วมมือกัน ทั้งที่พันธกิจของมหาวิทยาลัยคือการสนับสนุนให้นักศึกษาได้แสดงออกทางความคิดและมีส่วนร่วมในการแก้ปัญหาสังคม และโดยทั่วไปการจะมีมติในเรื่องใด หากมีข้อสงสัยหรือมีแนวโน้มจะเป็นไปในทางลบก็จะมีการหารือกับอีกฝ่ายก่อน เว้นเสียแต่ว่าจะมองอีกฝ่ายเป็น “คนอื่น” “คนไกล” หรือมีมติที่จะปฏิเสธอยู่ก่อนแล้ว
3.การปฏิเสธไม่ให้กลุ่มใช้สถานที่จัดชุมนุมในมหาวิทยาลัยไม่เพียงแต่จะเป็นการผลักไสให้นักศึกษาไปเผชิญความเสี่ยง และอันตรายนอกรั้วมหาวิทยาลัย หากแต่ยังเป็นการสร้างเงื่อนไขให้เกิดการเผชิญหน้าและก่อให้เกิดความรุนแรงตั้งแต่ยังไม่มีการชุมนุม โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือการที่กลุ่มได้ประกาศอย่างชัดเจนว่าจะยังคงจัดการชุมนุมตามแผนที่วางไว้แม้จะไม่ได้รับอนุญาต ซึ่งหากประเมินจากจำนวนผู้เข้าร่วมชุมนุมครั้งล่าสุดบวกกับกระแสการจะเข้าร่วมการชุมนุมครั้งนี้ซึ่งมีจำนวนมาก ก็เป็นไปได้สูงที่จะมีการกระทบกระทั่งและเกิดเหตุการณ์บานปลายหากมีการปิดมหาวิทยาลัยหรือใช้กำลังเจ้าหน้าที่ขัดขวาง
ด้วยความห่วงใยในสิทธิและสวัสดิภาพของนักศึกษารวมถึงประชาชน ตลอดจนการคำนึงถึงเกียรติภูมิของมหาวิทยาลัยและอนาคตของสังคมไทย ผมจึงอยากให้มหาวิทยาลัยได้ทบทวนมตินี้ พร้อมกับเชิญให้ตัวแทนกลุ่มเข้าพบเพื่อแสวงหาทางออกร่วมกัน ซึ่งยังพอมีเวลา หากว่าเราไม่ต้องการให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยและมาเสียใจในภายหลัง
