ศาลปกครองสูงสุด มีคำสั่งยืนตามคำสั่งศาลปกครองชั้นต้น ไม่รับคำฟ้องไว้พิจารณาและให้จำหน่ายคดีออกจากสารบบความ ในคดีคำร้องที่ 601/2556 คำสั่งที่ 118/2558 คดีพิพาทระหว่างวัดกัลยาณมิตร วรมหาวิหาร กับกรมศิลปากร (กรณีกรมศิลปากร ออกคำสั่งที่ วธ 0403/1035 ลว.8 มี.ค.2555 เรื่อง ห้ามรื้อถอน ทำลาย โบราณสถานภายในวัดกัลยาณมิตร วรมหาวิหาร)
ทั้งนี้ ศาลปกครองสูงสุดพิจารณาเห็นว่า การที่ผู้ฟ้องคดียื่นฟ้องคดีนี้โดยอ้างว่า อาคารภายในเขตของผู้ฟ้องคดีจำนวน 3 หลัง ได้แก่ อาคารหมายเลข 20 ค 4/4 หมายเลข 20 ค 4/5 และหมายเลข 21 ตามแผนผังโบราณสถานวัดกัลยาณมิตร วรมหาวิหาร ที่จัดทำโดยกลุ่มวิชาการทะเบียนโบราณสถาน สำนักโบราณคดี ไม่ได้เป็นโบราณสถาน โดยอ้างเหตุผลในทำนองเดียวกับที่กล่าวอ้างในคดีหมายเลขดำที่ 90/2552 หมายเลขแดงที่ 2044/2553 และมีคำขอให้ศาลมีคำพิพากษาหรือคำสั่งให้ผู้ถูกฟ้องคดีระงับการขึ้นทะเบียนผู้ฟ้องคดีเป็นโบราณสถาน และกำหนดเขตที่ดินโบราณสถาน จึงเป็นการขอให้ศาลดำเนินกระบวนพิจารณาในศาลปกครองชั้นต้นเกี่ยวกับประเด็นความเป็นโบราณสถาน โบราณวัตถุ และศิลปวัตถุ ของผู้ฟ้องคดีอันเป็นประเด็นแห่งคดีที่ศาลปกครองกลางได้เคยวินิจฉัยชี้ขาดไปแล้ว อันเป็นการขอให้ดำเนินกระบวนพิจารณาซ้ำ ซึ่งต้องห้ามมิให้กระทำตามข้อ 96 แห่งระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุดว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2543 การที่ศาลปกครองชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับคำฟ้องของผู้ฟ้องคดีไว้พิจารณาและให้จำหน่ายคดีออกจากสารบบความนั้น ศาลปกครองสูงสุดเห็นพ้องด้วย
ทั้งนี้ ศาลปกครองสูงสุดพิจารณาเห็นว่า การที่ผู้ฟ้องคดียื่นฟ้องคดีนี้โดยอ้างว่า อาคารภายในเขตของผู้ฟ้องคดีจำนวน 3 หลัง ได้แก่ อาคารหมายเลข 20 ค 4/4 หมายเลข 20 ค 4/5 และหมายเลข 21 ตามแผนผังโบราณสถานวัดกัลยาณมิตร วรมหาวิหาร ที่จัดทำโดยกลุ่มวิชาการทะเบียนโบราณสถาน สำนักโบราณคดี ไม่ได้เป็นโบราณสถาน โดยอ้างเหตุผลในทำนองเดียวกับที่กล่าวอ้างในคดีหมายเลขดำที่ 90/2552 หมายเลขแดงที่ 2044/2553 และมีคำขอให้ศาลมีคำพิพากษาหรือคำสั่งให้ผู้ถูกฟ้องคดีระงับการขึ้นทะเบียนผู้ฟ้องคดีเป็นโบราณสถาน และกำหนดเขตที่ดินโบราณสถาน จึงเป็นการขอให้ศาลดำเนินกระบวนพิจารณาในศาลปกครองชั้นต้นเกี่ยวกับประเด็นความเป็นโบราณสถาน โบราณวัตถุ และศิลปวัตถุ ของผู้ฟ้องคดีอันเป็นประเด็นแห่งคดีที่ศาลปกครองกลางได้เคยวินิจฉัยชี้ขาดไปแล้ว อันเป็นการขอให้ดำเนินกระบวนพิจารณาซ้ำ ซึ่งต้องห้ามมิให้กระทำตามข้อ 96 แห่งระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุดว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2543 การที่ศาลปกครองชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับคำฟ้องของผู้ฟ้องคดีไว้พิจารณาและให้จำหน่ายคดีออกจากสารบบความนั้น ศาลปกครองสูงสุดเห็นพ้องด้วย
