ประกันคุณภาพการศึกษาโดยลดบทบาท ‘สำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา’ เพิ่มบทบาท ‘สภาวิชาชีพ’การประกันคุณภาพทางการศึกษา กลายเป็นพิธีกรรมที่กำหนดโดยหน่วยราชการที่มีหน้าที่กำกับดูแล แต่ไม่มีคนที่มีความรู้ความสามารถจริง ๆ ในเรื่องนั้น ๆ กลายเป็นการมากำกับกระบวนการที่ไร้สาระ ทำตามกฎเกณฑ์ที่ตั้งขึ้นโดยใช้เสื้อโหลให้ทุกคนใส่ (One size fits all) ซึ่งไม่ต่างอะไรกับการให้เคมีบำบัดในผู้ป่วยมะเร็งที่เซลล์ดีก็ตายไปด้วย เนื้อร้ายเซลล์มะเร็งก็ตายไปเช่นกัน
