คอลัมน์ Buzzer Beat โดย MVP
เข้าสู่สัปดาห์สิ้นเดือน ซึ่งใครๆ ต่างชื่นมื่นกับตัวเลขในบัญชีธนาคาร บาสเกตบอล เอ็นบีเอ (NBA) ดำเนินมาถึงรอบชิงชนะเลิศ ระหว่าง ไมอามี ฮีต กับ แอลเอ เลเกอร์ส ซึ่งทั้งคู่ห่างหายจากซีรีส์เดิมพันแชมป์นาน 6 กับ 10 ปี ตามลำดับ เริ่มเกม 1 วันที่ 1 ตุลาคม ตามเวลาบ้านเรา อีกประเด็นหนึ่งที่น่าจะอยู่ในสปอตไลท์ของแฟนๆ คือ การเสี่ยงล็อตเตอรีชิงสิทธิ์ดราฟต์เบอร์ 1 ซึ่งตกเป็นของ มินเนโซตา ทิมเบอร์วูล์ฟส
กว่าจะถึง “Draft Day” ก็ต้องรอจนถึงเดือนพฤศจิกายน แฟนๆ ที่ติดตามข่าวคราวทาง โซเชียล มีเดีย น่าจะผ่านตามาบ้างว่า นามสกุลที่เคยคุ้นหูถูกยกให้เป็นตัวเต็ง “นัมเบอร์วันดราฟต์” คือ ลาเมโล บอลล์ ลูกคนสุดท้องของคุณพ่อ ลาวาร์ ซึ่งย้ายไปอาละวาดอยู่กับ อิลลาวาร์รา ฮอว์กส แห่งลีกออสเตรเลีย (NBL) เพื่อก้าวสู่ระดับอาชีพ โดยไม่ต้องผ่านเวทีมหาวิทยาลัย
สำหรับตระกูล “บอลล์” เคยเป็นกระแสของ NBA ตั้งแต่ก่อน ลอนโซ ปัจจุบันวัย 22 ปี ถูก แอลเอ เลเกอร์ส คัดเลือกอันดับ 2 จากมหาวิทยาลัย ยูซีแอลเอ (UCLA) เมื่อปี 2017 ด้วยการอวดอ้างสรรพคุณของ ป๊ะป๋าลาวาร์ คาดหวังเสียเต็มที่ว่า ลูกชายคนโต จะปลุก เลเกอร์ส กลับสู่ความยิ่งใหญ่ แต่คำพูดเหล่านั้นน่าจะสะท้อนกลับมาหา ลอนโซ กลายเป็นความกดดัน ตามความคาดหวังของแฟรนไชส์ที่เคยเกรียงไกร พอบวกกับปัญหาการบาดเจ็บ จึงจบด้วยความล้มเหลว และต้องเริ่มต้นใหม่กับ นิว ออร์ลีนส์ เพลิแกนส์
คราวนี้ ป๊ะป๋าลาวาร์ ยังทำหน้าที่หนุนหลังเช่นเคย เชียร์ โกลเดน สเตท วอร์ริเออร์ส เจ้าของสิทธิ์อันดับ 2 คัดเลือก ลาเมโล เข้าสู่ทีม ทว่า ลาเมโล ตอบกลับคอมเมนต์คุณพ่อทันควัน พ่อก็มีความคิดของพ่อ และเชื่อว่าตัวเองสามารถเล่นให้ทีมไหนก็ได้ แม้ว่าจะสัมผัส ลีกออสเตรเลีย เพียง 12 เกม ค่าเฉลี่ย 17 แต้ม 7.4 รีบาวน์ด 6.8 แอสซิสต์ ยิงฟิลด์โกล 37.7 เปอร์เซ็นต์ พ่วงรางวัล “รุกกี ออฟ เดอะ เยียร์ 2020” เพื่อเตรียมเข้าระบบดราฟต์ หลังบาดเจ็บเท้าระหว่างฝึกซ้อม
เสียงหนึ่งซึ่งสนับสนุน ลาเมโล เข้าสู่สังเวียนอาชีพ ด้วยดีกรี “นัมเบอร์วันดราฟต์” มาจาก สกอตตี พิพเพน พระรอง ชิคาโก บูลล์ส ชุดแชมป์ 6 สมัย “ผมต้องบอกตามตรง มันน่าจะเป็น ลาเมโล แค่คุณพ่อของเขาไม่มาก้าวก่าย เขาเป็นคนสุขุมมาก เราติดตามเด็กคนนี้ราว 2 ปีก่อน เขาเป็นผู้เล่นที่น่าสนใจมาก และผลงานสม่ำเสมอ เขาเป็นคนที่มีความเป็นผู้นำ หากร่วมทีมอย่าง มินเนโซตา เพื่อปลุกแฟรนไชส์กลับมามีชีวิตชีวา และเขาชอบปรับสไตล์การเล่นอยู่เสมอ”
ลาเมโล ถูกเปรียบเทียบเป็น ลอนโซ เวอร์ชันสมบูรณ์แบบกว่า โดยเฉพาะการยิง 3 คะแนน กับความกล้าตะลุยเข้าหาห่วง ส่วนจุดเด่นที่ 2 พี่น้อง มีเหมือนกัน คือ การจ่ายบอล ที่มีความเข้าใจในเกม และอ่านเกมอย่างชาญฉลาดเกินวัย หากถูกดึงมาจับคู่กับ คาร์ล-แอนโธนี ทาวน์ส เซ็นเตอร์แม่ทัพ ก็น่าจะเข้าขาดุจ “แบทแมน กับ โรบิน(Batman & Robin)” แต่ถ้ามองบทบาทดังกล่าว “ที-วูล์ฟส” เองก็มี ดี'แองโจโล รัสเซลล์ อยู่แล้ว
จุดด้อยของ ลาเมโล ดังที่เห็นตามคลิป คือ การประกบตัวต่อตัว ซึ่งบางเพลย์เห็นได้ชัดว่า ลาเมโล ถูกการ์ดจ่ายฝีมือระดับ ลีกออสเตรเลีย โยกหลบง่ายๆ ไม่ได้ใช้ความเป็นการ์ดจ่ายไซส์ยักษ์ 6 ฟุต 7 นิ้ว (201 เซนติเมตร) หรือความยาวช่วงแขนให้เกิดประโยชน์จากการรบกวนคู่แข่ง บ้างก็ปล่อยคู่แข่งยืนโล่งๆ หรือพอจะเสี่ยงพุ่งตัดบอล ้สำหรับกลายเป็นหลุดตำแหน่ง
พอเห็นคลิปความเฟอะฟะของ ลาเมโล หากเข้าสู่ NBA คุณย่อมเจอการ์ดที่ ครอสส์ โอเวอร์ เก่งๆ มากมาย อย่าง รัสเซลล์ เวสต์บรูก หรือ คายรี เออร์วิง หากยังไม่มีการพัฒนาจุดอ่อน เชื่อว่า เดอร์ริค โรส ไอดอลของผม สภาพเข่าพังๆ ยังผ่านได้สบายๆ แต่นับจากนี้ยังเหลือเวลาราว 1 เดือนเศษ เพื่อเก็บข้อมูล ลาเมโล รวมถึงรุกกีคนอื่นๆ แล้วค่อยตัดสินใจว่า จะยอมแลกกับอันดับที่ต่ำกว่าหรือไม่ หรือจะมองตัวเลือกอื่นในบทบาทเพลย์เมกเกอร์อย่าง คิลเลียน เฮย์ส
