สถานการณ์แพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 แม้จะดูคลี่คลายลงไปบ้างแล้วในทวีปเอเชีย แต่กิจกรรมการแข่งขันกีฬาต่างๆ ยังคงถูกระงับเพื่อความปลอดภัยของคนหมู่มากทั้งนักกีฬาและกองเชียร์ รวมถึงมหกรรมกีฬาโอลิมปิก 2020 กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งประกาศเลื่อนไปแข่งปี 2021 และทำให้นักกีฬาโอลิมปิกของเจ้าภาพต้องหากิจกรรมเสริมทำในช่วงที่พวกเขาไม่ได้ลงฟาดฟันชิงเหรียญทองกับใคร
เรียว มิยาเกะ นักกีฬาฟันดาบหนุ่มจากชิบะ เดิมทีถูกยกเป็นหนึ่งในความหวังของญี่ปุ่นสำหรับภารกิจล่าเหรียญทอง โอลิมปิก 2020 ประเภทฟันดาบทีมฟอยล์หลังจากเคยได้เหรียญเงินมาแล้วที่กรุงลอนดอน ปี 2012 มิยาเกะ และผองเพื่อน เตรียมชิงโควต้าลงแข่งกีฬาห้าห่วงด่านสุดท้ายที่ สหรัฐอเมริกา ทว่าเมื่อเครื่องบินแลนดิ้งถึงพื้น เขาและทีมงานก็ต้องกลับบ้านเพราะการระบาดของเชื้อไวรัสจนอเมริกายกเลิกอีเวนต์ ก่อนนำมาสู่การยกเลิก โอลิมปิก กาลต่อมา
มหกรรมกีฬาแห่งมวลมนุษยชาติ จะกลับมาในวันที่ 23 กรกฏาคม ปี 2021 นักกีฬาหลายรายมองหากิจกรรมอื่นทำเพื่อรอเวลากลับไปนอกจากฝึกซ้อมอยู่บ้าน เช่นเดียวกับ เรียว มิยาเกะ เขาทำงานเสริมด้วยการสมัครเป็นพนักงานของ อูเบอร์ อีทส์ เจแปน และทำหน้าที่คอยส่งอาหารให้กับลูกค้าที่เรียกใช้บริการผ่านทางแอพพลิเคชั่นโทรศัพท์ ด้วยจักรยานคู่ใจและกระเป๋าใส่อาหารที่สะพายไว้ข้างหลัง
ญี่ปุ่น ปัจจุบันมีผู้ติดเชื้อรวม 16,049 ราย เสียชีวิต 678 ราย การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสสายพันธุ์ใหม่อาจไม่มีแง่งามให้ได้มองเห็นเท่าใดนัก แต่สิ่งหนึ่งที่ มิยาเกะ มองเห็นจากการเป็นพนักงานส่งอาหารของอูเบอร์ท่ามกลางการแพร่ระบาดคืออย่างน้อยเขาก็ได้ออกกำลังกาย รักษาสภาพความฟิตของตัวเอง และยังมีรายได้จากการทำงานซึ่งเงินจำนวนนี้จะถูกนำไปเก็บไว้ใช้สำหรับเดินทางไปแข่งขันฟันดาบทั้งในและนอกประเทศ
“ผมทำงานนี้ด้วยเหตผล 2 อย่าง หนึ่งคือจะได้มีเงินสำหรับเดินทางไปแข่งขันในอนาคต และสองคือได้รักษาสภาพร่างกายให้สมบูรณ์พร้อมเสมอ ขณะเดียวกัน ถึงผมจะมองเห็นตัวเลขยอดบริการในโทรศัพท์ตลอดเวลา แต่สำหรับผมมันไม่ใช่แค่เงินเลี้ยงชีพ แต่เป็นคะแนนที่ผลักดันให้ผมต้องไปต่อ” หนุ่มฟันดาบวัย 29 ปี เปิดเผยเบื้องหลัง
มิยาเกะ รับส่งอาหารให้ลูกค้าหลักที่กรุงโตเกียว แต่ถ้ามีออเดอร์จากเขตอื่นๆเรียกเข้ามาเขาก็จะรับด้วยความยินดี เพราะการปั่นจักรยานออกไปส่งอาหารให้ลูกค้าทางไกลก็คือการฝึกฝนร่างกายที่ดี “ผมรู้สึกดีมากเวลาได้รับออเดอร์ให้ไปส่งแถวหุบเขาอากาซากะ หรือรปปงหงิ มันทำให้ผมได้ออกกำลังกายเพิ่มขึ้น”
เดิมทีแล้ว มิยาเกะ มีสปอนเซอร์สนับสนุนอยู่ 3 ราย เขาสามารถสวมหน้ากากโลหะและถือดาบฝึกซ้อมต่อไปได้โดยไม่ต้องทำงานพิเศษหลังจาก โอลิมปิก ประกาศเลื่อนไป 1 ปี แต่เขารู้สึกเห็นใจสปอนเซอร์ที่ลำบากในช่วงไวรัสระบาดเหมือนกันจึงติดต่อว่าขอไม่รับการสนับสนุนและทำงานด้วยตัวเองจนกว่าการสถานการณ์จะดีขึ้น “ผมคิดว่ามันน่าละอายที่จะรับการสนับสนุนจากพวกเขาในสถานการณ์นี้จึงบอกให้ทุกฝ่ายระงับส่วนนี้ไว้ก่อน”
มิยาเกะ บอกว่าเวลานี้นักกีฬาชาวญี่ปุ่นทุกคนคิดถึงการแข่งขัน ข่าวการเลื่อนโอลิมปิกทำให้เพื่อนๆของเขาตกที่นั่งลำบากเพราะทุกคนต่างพยายามอย่างหนักจนได้โควต้าเป็นตัวแทนของชาติ กระนั้นเวลาผ่านไปเขาและเพื่อนๆก็เข้าใจว่าสุขภาพต้องมาก่อน “กีฬาและกิจกรรมทางสังคมกลายเป็นเรื่องรองเมื่อทุกคนมีเป้าหมายคือต้องรอดพ้นจากวิกฤตินี้ไปให้ได้ กระนั้นสำหรับพวกเรา โอลิมปิก คือสิ่งสำคัญเช่นกัน พวกเราทุกคนคงอยู่ไม่ได้หากไม่มีเป้าหมาย”
สำหรับ มิยาเกะ รายได้เพียง 2,000 เยน (ประมาณ 600 บาท) ต่อวันจากการทำงาน แม้จะไม่มากมายแต่มันก็เป็นเงินที่เพียงพอให้เขามีชีวิตรอดจากห้วงเวลาที่ไร้การแข่งขัน รวมถึงโรงยิมที่ปิดทั้งประเทศ ขณะเดียวกันก็ไม่มีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อด้วยเพราะตัวเขาและลูกค้าไม่ได้สัมผัสหรือพูดคุยกันอยู่แล้ว เมื่อไปถึงที่หมายเขาก็จะวางอาหารไว้ที่หน้าบ้านแล้วไปรับงานอื่นต่อ
เป็นที่รู้กันว่าการระบาดของเชื้อไวรัสสร้างความลำบากยากเข็ญต่อทุกชีวิตบนโลก ซึ่งปัจจุบันยังไม่มีวัคซีนทำลายเชื้อนรกนี้ให้สิ้นซาก และไม่รู้ว่าจะค้นพบเมื่อไหร่ อย่างไรก็ตาม การจมจ่ออยู่กับความหดหู่สิ้นหวังย่อมไม่ใช่ทางออกของชีวิต ดังนั้นเรื่องของ เรียว มิยาเกะ อาจเป็นตัวอย่างที่ดีที่ทำให้ทุกคนได้ลองหันกลับมาสำรวจดูตัวเองว่ามีอะไรที่สามารถทำได้บ้างเพื่อให้ทุกชีวิตผ่านพ้นจากวิกฤตนี้ไปด้วยกัน