คอลัมน์ “TIMEOUT” โดย “ชมณัฐ”
ซีเกมส์ ครั้งที่ 28 ประจำปี 2015 เปิดฉากอย่างเป็นทางการเรียบร้อย โดยปีนี้ได้ สิงคโปร์ รับหน้าเสื่อเป็นเจ้าภาพ ดังนั้น “ไทม์เอาต์” ฉบับนี้ จึงขออาสานำบรรยากาศต่างๆ ที่ได้สัมผัสพบเจอตลอดระยะเวลากว่า 1 สัปดาห์ ที่ลัดฟ้าไปขลุกตัวถึงแดนลอดช่อง มาให้ได้อ่านกัน โดยเฉพาะ “สปอร์ต ฮับ” ไฮไลต์สำคัญของการแข่งขันครั้งนี้
ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมเจ้าภาพที่จัดการทุกอย่างได้ดีเยี่ยมไร้ที่ติ เนื่องด้วยเป็นที่ทราบกันดีว่าสิงคโปร์เป็นประเทศที่ถูกวางรากฐานการพัฒนาไว้ดีมาก ทั้งเรื่องการจราจร รวมถึงการรับมือนักท่องเที่ยวที่พาเหรดมาเยือน ปีละมากกว่า 15 ล้านคน จึงทำให้ทุกอย่างสะดวกสบายไปหมด การสัญจรไปไหนมาไหนก็ง่ายดายด้วยรถไฟฟ้าที่ครอบคลุมพื้นที่สำคัญทั่วทั้งเกาะ ที่สำคัญ การเป็นประเทศที่เล็ก จำนวนสถานีและเส้นทางการวิ่งจึงไม่วุ่นวายเหมือนญี่ปุ่น หรือ เกาหลีใต้ ที่พันยั้วเยี้ยจนหัวหมุน เรียกว่ามาแค่วันเดียวก็สามารถจำเส้นทางได้เกือบหมดแล้ว
ขณะที่ในส่วนของกีฬานั้นต้องยกนิ้วโป้งให้ทั้งสองข้างเลยทีเดียว เพราะสิงคโปร์ได้เนรมิต “สปอร์ต ฮับ” สถานที่ที่รวบรวมการจัดแข่งขันเกือบทุกชนิดกีฬามาไว้ในจุดเดียว ไม่ต้องเทียวไปเทียวมาขึ้นเหนือลงใต้ให้วุ่นวาย เพียงแค่เลือกลงรถไฟฟ้าสถานี “Stadium” โผล่มาก็จะพบกับ อัครมหาสถานความบันเทิงด้านกีฬาครบวงจร โดยมี “อินเตอร์เนชันแนล สเตเดียม” สนามความจุ 55,000 ที่นั่ง เป็นไฮไลต์ เดินถัดมาข้างๆ เหงื่อยังไม่ทันตก ก็มี ยิมเนเซียม สำหรับรองรับกีฬาในร่ม รวมถึงศูนย์กีฬาทางน้ำ และชายหาด
นอกจากนี้ บริเวณโดยรอบยังมี ห้างสรรพสินค้า แหล่งชอปปิ้ง สวนสาธารณะ พิพิธภัณฑ์ ให้เดินชมเล่น ที่สำคัญ ทุกอย่างที่นี่ล้วนทันสมัย ไม่มีกลิ่นอายความเชยโชยมาให้หมดอารมณ์ สถานที่ถูกออกแบบมาสวยงาม มีลิฟต์และบันไดเลื่อนให้บริการ ขณะที่ป้ายเตือนต่างๆ ก็ใช้รูปภาพการ์ตูนมาช่วยให้เข้าใจง่ายขึ้น
เมื่อทุกอย่างเพียบพร้อมขนาดนี้ จึงไม่ได้มีเพียงคนวัยทำงาน หรือผู้สูงอายุเท่านั้น ที่จะเดินทางมาที่นี่ เราจะเห็นวัยรุ่นทั้งชายและหญิง นิยมเลือกที่จะเดินทางมาพบปะสังสรรค์ที่นี่เช่นกัน บ้างใช้เป็นที่นัดเจอ บ้างใช้เป็นที่ออกกำลังกาย บ้างใช้เป็นที่รวมกลุ่มซ้อมเต้น ยิ่งเมื่อ ซีเกมส์ ใกล้จะเริ่มก็ยิ่งคึกคักมากขึ้น วัยรุ่นหลายกลุ่มตบเท้าเข้ามาร่วมทำกิจกรรมมากมาย เช่น การตั้งกลุ่มกองเชียร์ในรูปแบบของตัวเอง จัดแสดงโชว์ต่างๆ เพียงแค่วันซ้อมพิธีเปิด สิงคโปร์ก็คึกคักขึ้นทันตาเห็น มีคนให้ความสนใจแห่เข้ามาชมในสนามจนทะลัก
พอเป็นเช่นนี้ก็อดที่จะย้อนคิดถึงบ้านเราไม่ได้ จะมีวัยรุ่นสักกี่คนที่เลือกจะเดินเข้าไปทำกิจกรรมที่สนามกีฬาในวันหยุด ไม่ต้องพูดถึงคนต่างจังหวัด แค่คนกรุงอย่างเราๆ ครั้นจะไปสนามศุภชลาศัย ก็ต้องฝ่าดงรถติด จะไปราชมังคลากีฬาสถาน ก็เดินทางลำบากเจอผู้คนเบียดเสียด หากมีรัฐบาลไหนใจดีเทงบ 35,000 ล้านบาทเช่นที่สิงคโปร์ใช้ บันดาล “ไทยแลนด์ สปอร์ต ฮับ” ให้บ้างก็คงดี และดีกว่านำงบไปบริหารผิดทางจนถูกประชาชนวิจารณ์แน่นอน
สิงคโปร์ สร้างชาติด้วยการสถาปนาตัวเองเป็นเมืองแห่งการท่องเที่ยว ก่อนจะพัฒนาประเทศและคุณภาพประชาชนโดยใช้กีฬาเข้ามาเป็นพลังหนุน หลังจากได้เห็นกับตาตัวเองชัดๆในวันนี้ พูดได้เต็มปากว่าพวกเขาประสบความสำเร็จและมาถูกทางแล้ว
* * *คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า “MGR SPORT” รับข่าวสารแวดวงกีฬาชนิดเกาะติดขอบสนามคลิกที่นี่เลย!!* * *
ซีเกมส์ ครั้งที่ 28 ประจำปี 2015 เปิดฉากอย่างเป็นทางการเรียบร้อย โดยปีนี้ได้ สิงคโปร์ รับหน้าเสื่อเป็นเจ้าภาพ ดังนั้น “ไทม์เอาต์” ฉบับนี้ จึงขออาสานำบรรยากาศต่างๆ ที่ได้สัมผัสพบเจอตลอดระยะเวลากว่า 1 สัปดาห์ ที่ลัดฟ้าไปขลุกตัวถึงแดนลอดช่อง มาให้ได้อ่านกัน โดยเฉพาะ “สปอร์ต ฮับ” ไฮไลต์สำคัญของการแข่งขันครั้งนี้
ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมเจ้าภาพที่จัดการทุกอย่างได้ดีเยี่ยมไร้ที่ติ เนื่องด้วยเป็นที่ทราบกันดีว่าสิงคโปร์เป็นประเทศที่ถูกวางรากฐานการพัฒนาไว้ดีมาก ทั้งเรื่องการจราจร รวมถึงการรับมือนักท่องเที่ยวที่พาเหรดมาเยือน ปีละมากกว่า 15 ล้านคน จึงทำให้ทุกอย่างสะดวกสบายไปหมด การสัญจรไปไหนมาไหนก็ง่ายดายด้วยรถไฟฟ้าที่ครอบคลุมพื้นที่สำคัญทั่วทั้งเกาะ ที่สำคัญ การเป็นประเทศที่เล็ก จำนวนสถานีและเส้นทางการวิ่งจึงไม่วุ่นวายเหมือนญี่ปุ่น หรือ เกาหลีใต้ ที่พันยั้วเยี้ยจนหัวหมุน เรียกว่ามาแค่วันเดียวก็สามารถจำเส้นทางได้เกือบหมดแล้ว
ขณะที่ในส่วนของกีฬานั้นต้องยกนิ้วโป้งให้ทั้งสองข้างเลยทีเดียว เพราะสิงคโปร์ได้เนรมิต “สปอร์ต ฮับ” สถานที่ที่รวบรวมการจัดแข่งขันเกือบทุกชนิดกีฬามาไว้ในจุดเดียว ไม่ต้องเทียวไปเทียวมาขึ้นเหนือลงใต้ให้วุ่นวาย เพียงแค่เลือกลงรถไฟฟ้าสถานี “Stadium” โผล่มาก็จะพบกับ อัครมหาสถานความบันเทิงด้านกีฬาครบวงจร โดยมี “อินเตอร์เนชันแนล สเตเดียม” สนามความจุ 55,000 ที่นั่ง เป็นไฮไลต์ เดินถัดมาข้างๆ เหงื่อยังไม่ทันตก ก็มี ยิมเนเซียม สำหรับรองรับกีฬาในร่ม รวมถึงศูนย์กีฬาทางน้ำ และชายหาด
นอกจากนี้ บริเวณโดยรอบยังมี ห้างสรรพสินค้า แหล่งชอปปิ้ง สวนสาธารณะ พิพิธภัณฑ์ ให้เดินชมเล่น ที่สำคัญ ทุกอย่างที่นี่ล้วนทันสมัย ไม่มีกลิ่นอายความเชยโชยมาให้หมดอารมณ์ สถานที่ถูกออกแบบมาสวยงาม มีลิฟต์และบันไดเลื่อนให้บริการ ขณะที่ป้ายเตือนต่างๆ ก็ใช้รูปภาพการ์ตูนมาช่วยให้เข้าใจง่ายขึ้น
เมื่อทุกอย่างเพียบพร้อมขนาดนี้ จึงไม่ได้มีเพียงคนวัยทำงาน หรือผู้สูงอายุเท่านั้น ที่จะเดินทางมาที่นี่ เราจะเห็นวัยรุ่นทั้งชายและหญิง นิยมเลือกที่จะเดินทางมาพบปะสังสรรค์ที่นี่เช่นกัน บ้างใช้เป็นที่นัดเจอ บ้างใช้เป็นที่ออกกำลังกาย บ้างใช้เป็นที่รวมกลุ่มซ้อมเต้น ยิ่งเมื่อ ซีเกมส์ ใกล้จะเริ่มก็ยิ่งคึกคักมากขึ้น วัยรุ่นหลายกลุ่มตบเท้าเข้ามาร่วมทำกิจกรรมมากมาย เช่น การตั้งกลุ่มกองเชียร์ในรูปแบบของตัวเอง จัดแสดงโชว์ต่างๆ เพียงแค่วันซ้อมพิธีเปิด สิงคโปร์ก็คึกคักขึ้นทันตาเห็น มีคนให้ความสนใจแห่เข้ามาชมในสนามจนทะลัก
พอเป็นเช่นนี้ก็อดที่จะย้อนคิดถึงบ้านเราไม่ได้ จะมีวัยรุ่นสักกี่คนที่เลือกจะเดินเข้าไปทำกิจกรรมที่สนามกีฬาในวันหยุด ไม่ต้องพูดถึงคนต่างจังหวัด แค่คนกรุงอย่างเราๆ ครั้นจะไปสนามศุภชลาศัย ก็ต้องฝ่าดงรถติด จะไปราชมังคลากีฬาสถาน ก็เดินทางลำบากเจอผู้คนเบียดเสียด หากมีรัฐบาลไหนใจดีเทงบ 35,000 ล้านบาทเช่นที่สิงคโปร์ใช้ บันดาล “ไทยแลนด์ สปอร์ต ฮับ” ให้บ้างก็คงดี และดีกว่านำงบไปบริหารผิดทางจนถูกประชาชนวิจารณ์แน่นอน
สิงคโปร์ สร้างชาติด้วยการสถาปนาตัวเองเป็นเมืองแห่งการท่องเที่ยว ก่อนจะพัฒนาประเทศและคุณภาพประชาชนโดยใช้กีฬาเข้ามาเป็นพลังหนุน หลังจากได้เห็นกับตาตัวเองชัดๆในวันนี้ พูดได้เต็มปากว่าพวกเขาประสบความสำเร็จและมาถูกทางแล้ว
* * *คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า “MGR SPORT” รับข่าวสารแวดวงกีฬาชนิดเกาะติดขอบสนามคลิกที่นี่เลย!!* * *