คอลัมน์ BUZZER BEAT โดย MVP
ศึกบาสเก็ตบอล เอ็นบีเอ (NBA) เริ่มทยอยประกาศผลรางวัลต่างๆ ตั้งแต่เปิดฉาก เพลย์ออฟ รอบแรก ได้แก่ สำรองยอดเยี่ยม (ลู วิลเลียมส์ โตรอนโต แร็พเตอร์ส), โค้ชยอดเยี่ยม (ไมค์ บูลเดนโฮลเซอร์) , ผู้เล่นเกมรับยอดเยี่ยม (คาไว เลียวนาร์ด ซาน อันโตนิโอ สเปอร์ส) และ รุกกียอดเยี่ยม (แอนดรูว์ วิกกินส์ มินเนโซตา ทิมเบอร์วูล์ฟส) สำหรับตำแหน่งที่ทุกๆ คนกำลังจับตามอง แน่นอนว่าต้องเป็น ผู้เล่นทรงคุณค่า (MVP) ซึ่งตกอยู่ในมือ สตีเฟน เคอร์รี แห่ง โกลเดน สเตท วอร์ริออร์ส
เคอร์รี ออกสตาร์ทฤดูกาล 2014-15 อย่างยอดเยี่ยมตั้งแต่ต้นจนจบ พา ทีมของ สตีฟ เคอร์ ชนะสูงสุดในประวัติศาสตร์แฟรนไชส์ 67 เกม (แพ้ 15) และทุบสถิติยิง 3 คะแนนเข้าเป้ามากสุด 286 ครั้ง แทนของเดิมที่ทำไว้ 272 ครั้ง (2012-13) ครองใจสื่อมวลชนมากกว่า เจมส์ ฮาร์เดน , เลอบรอน เจมส์ และ รัสเซลล์ เวสต์บรูก
การขับเคี่ยวชิง “เมาริซ โพโดลอฟฟ์ โทรฟี” หนนี้ นับว่าค่อนข้างก้ำกึ่งสูสี เริ่มจาก “คิงเจมส์” ที่ฟอร์มสะดุดช่วงต้น ก่อนพา คลีฟแลนด์ คาวาเลียร์ส กลายเป็นทีมร้อนแรงสุดครึ่งซีซันหลัง ถึงแม้จะยังยึดสถานะผู้เล่นดีสุดคนหนึ่งของลีก แต่การรับรางวัลมาแล้ว 4 สมัย อาจสร้างความเบื่อหน่ายแก่บรรดาสื่อมวลชน 130 คน ที่เข้าร่วมการโหวต
ข้ามมายัง ฮาร์เดน เจ้าของแชมป์ทำคะแนนสูงสุดของ เรกูลาร์ ซีซัน 27.4 แต้ม แบก ฮุสตัน ร็อคเก็ตส์ ขึ้นอันดับ 2 สายตะวันตก แม้จะครบเครื่องทั้งการชู้ตฟิลด์โกล , ยิง 3 คะแนน หรือครอสส์โอเวอร์ ทว่าค่าเฉลี่ย 8-9 แต้ม มาจากโอกาสส่องลูกโทษ 10 ครั้งต่อเกม สูงกว่า เคอร์รี ที่ยิงฟรีโธรว์เพียง 4 ครั้งต่อเกม เรียกได้ว่าการได้มาซึ่งสถิติอันสวยหรู อาจไม่ประทับใจแฟนๆ เท่าไร
ส่วน เวสต์บรูก อาจได้รับเสียงชื่นชมสำหรับแฟนๆ ที่ชอบลีลาบาสชายเดี่ยว กด “ทริปเปิล-ดับเบิล” 11 ครั้ง ตลอดฤดูกาลปกติ ประคับประคอง โอกลาโฮมา ซิตี ธันเดอร์ ซึ่งเจอปัญหาผู้เล่นบาดเจ็บ โดยเฉพาะ เควิน ดูแรนท์ กับ เซิร์จ อิบากา 2 ฟอร์เวิร์ดตัวเก่ง แย่งพื้นที่เพลย์ออฟกับ นิวออร์ลีนส์ เพลิแกนส์ จนถึงเกมสุดท้าย แต่ก็ต้องอกหัก
สไตล์ “วัน แมน โชว์” ของ เวสต์บรูก ก่อให้เกิดคำถามว่า กระเทือนต่อทีมเวิร์ก ซึ่งกรณีไม่เคยเกิดขึ้นกับ เคอร์รี ที่มีค่าเฉลี่ย 23.8 แต้ม แต่ก็ถวายพานแก่เพื่อน 7.7 ครั้ง รวมถึงบุคลิก การ์ดแม่ทัพ “โอเคซี” เรียกได้ว่าดุดัน ราวสิงโตล่าเหยื่อ ต่างจาก บุตรชายของ เดลล์ เคอร์รี อดีตการ์ด ชาร์ล็อตต์ ฮอร์เน็ตส์ ที่ดูนุ่มนวลดุจภาพวาดของ มิเคลันเจโล บนเพดานโบสถ์น้อยซิสทีน รวมถึงสีหน้ายิ้มแย้มคล้ายกับ โรนัลดินโญ อดีตซูเปอร์สตาร์ลูกหนังบราซิเลียน ที่ดูเพลินตากว่า
บางทีการตัดสินเกียรติยศสูงสุด ย่อมพิจารณาจากผู้เล่นดีสุดของทีมแกร่งสุดของลีก เห็นได้ชัดว่า วอร์ริเออร์ส ยึดอันดับ 1 ของลีก และคว้าสิทธิ์โฮม คอร์ต แอดเวนเทจ (เล่นเกมเหย้ามากกว่า) ตลอดโพสต์ซีซัน เว้นแต่คนๆ นั้นไม่มีเสน่ห์ดึงดูดคะแนนโหวตจากบรรดานักวิเคราะห์วิจารณ์ สำหรับ เคอร์รี แล้ว คงต้องยอมรับว่า ปีนี้อาจเป็นปีที่ดีสุดของ เจ้าตัว
เคอร์รี ยิง 3 คะแนนฤดูกาลนี้มากกว่าทุกๆ คนที่เคยทำได้ ตลอด 82 เกม ทั้งการรับบอลจากเพื่อน หรือ เคาะบอลสร้างจังหวะด้วยตัวเอง แปรสภาพ “นักรบ” ที่เป็นทีมระดับลุ้นเพลย์ออฟ มีผลงานเทียบเท่า ชิคาโก บูลล์ส ภายใต้การนำของ ไมเคิล จอร์แดน ซีซัน 1991-92 ซึ่งเป็นจุดเริ่มของตำนานแชมป์ 6 สมัย ตลอดจนความคงเส้นคงวา คือ แรงบันดาลใจที่ผู้โหวตเทคะแนนให้ถึง 1.198 คะแนน และน่าจะเป็นคีย์แมนพา ทีมของ สตีฟ เคอร์ ล่าความสำเร็จ
* * *คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า “MGR SPORT” รับข่าวสารแวดวงกีฬาชนิดเกาะติดขอบสนามคลิกที่นี่เลย!!* * *
ศึกบาสเก็ตบอล เอ็นบีเอ (NBA) เริ่มทยอยประกาศผลรางวัลต่างๆ ตั้งแต่เปิดฉาก เพลย์ออฟ รอบแรก ได้แก่ สำรองยอดเยี่ยม (ลู วิลเลียมส์ โตรอนโต แร็พเตอร์ส), โค้ชยอดเยี่ยม (ไมค์ บูลเดนโฮลเซอร์) , ผู้เล่นเกมรับยอดเยี่ยม (คาไว เลียวนาร์ด ซาน อันโตนิโอ สเปอร์ส) และ รุกกียอดเยี่ยม (แอนดรูว์ วิกกินส์ มินเนโซตา ทิมเบอร์วูล์ฟส) สำหรับตำแหน่งที่ทุกๆ คนกำลังจับตามอง แน่นอนว่าต้องเป็น ผู้เล่นทรงคุณค่า (MVP) ซึ่งตกอยู่ในมือ สตีเฟน เคอร์รี แห่ง โกลเดน สเตท วอร์ริออร์ส
เคอร์รี ออกสตาร์ทฤดูกาล 2014-15 อย่างยอดเยี่ยมตั้งแต่ต้นจนจบ พา ทีมของ สตีฟ เคอร์ ชนะสูงสุดในประวัติศาสตร์แฟรนไชส์ 67 เกม (แพ้ 15) และทุบสถิติยิง 3 คะแนนเข้าเป้ามากสุด 286 ครั้ง แทนของเดิมที่ทำไว้ 272 ครั้ง (2012-13) ครองใจสื่อมวลชนมากกว่า เจมส์ ฮาร์เดน , เลอบรอน เจมส์ และ รัสเซลล์ เวสต์บรูก
การขับเคี่ยวชิง “เมาริซ โพโดลอฟฟ์ โทรฟี” หนนี้ นับว่าค่อนข้างก้ำกึ่งสูสี เริ่มจาก “คิงเจมส์” ที่ฟอร์มสะดุดช่วงต้น ก่อนพา คลีฟแลนด์ คาวาเลียร์ส กลายเป็นทีมร้อนแรงสุดครึ่งซีซันหลัง ถึงแม้จะยังยึดสถานะผู้เล่นดีสุดคนหนึ่งของลีก แต่การรับรางวัลมาแล้ว 4 สมัย อาจสร้างความเบื่อหน่ายแก่บรรดาสื่อมวลชน 130 คน ที่เข้าร่วมการโหวต
ข้ามมายัง ฮาร์เดน เจ้าของแชมป์ทำคะแนนสูงสุดของ เรกูลาร์ ซีซัน 27.4 แต้ม แบก ฮุสตัน ร็อคเก็ตส์ ขึ้นอันดับ 2 สายตะวันตก แม้จะครบเครื่องทั้งการชู้ตฟิลด์โกล , ยิง 3 คะแนน หรือครอสส์โอเวอร์ ทว่าค่าเฉลี่ย 8-9 แต้ม มาจากโอกาสส่องลูกโทษ 10 ครั้งต่อเกม สูงกว่า เคอร์รี ที่ยิงฟรีโธรว์เพียง 4 ครั้งต่อเกม เรียกได้ว่าการได้มาซึ่งสถิติอันสวยหรู อาจไม่ประทับใจแฟนๆ เท่าไร
ส่วน เวสต์บรูก อาจได้รับเสียงชื่นชมสำหรับแฟนๆ ที่ชอบลีลาบาสชายเดี่ยว กด “ทริปเปิล-ดับเบิล” 11 ครั้ง ตลอดฤดูกาลปกติ ประคับประคอง โอกลาโฮมา ซิตี ธันเดอร์ ซึ่งเจอปัญหาผู้เล่นบาดเจ็บ โดยเฉพาะ เควิน ดูแรนท์ กับ เซิร์จ อิบากา 2 ฟอร์เวิร์ดตัวเก่ง แย่งพื้นที่เพลย์ออฟกับ นิวออร์ลีนส์ เพลิแกนส์ จนถึงเกมสุดท้าย แต่ก็ต้องอกหัก
สไตล์ “วัน แมน โชว์” ของ เวสต์บรูก ก่อให้เกิดคำถามว่า กระเทือนต่อทีมเวิร์ก ซึ่งกรณีไม่เคยเกิดขึ้นกับ เคอร์รี ที่มีค่าเฉลี่ย 23.8 แต้ม แต่ก็ถวายพานแก่เพื่อน 7.7 ครั้ง รวมถึงบุคลิก การ์ดแม่ทัพ “โอเคซี” เรียกได้ว่าดุดัน ราวสิงโตล่าเหยื่อ ต่างจาก บุตรชายของ เดลล์ เคอร์รี อดีตการ์ด ชาร์ล็อตต์ ฮอร์เน็ตส์ ที่ดูนุ่มนวลดุจภาพวาดของ มิเคลันเจโล บนเพดานโบสถ์น้อยซิสทีน รวมถึงสีหน้ายิ้มแย้มคล้ายกับ โรนัลดินโญ อดีตซูเปอร์สตาร์ลูกหนังบราซิเลียน ที่ดูเพลินตากว่า
บางทีการตัดสินเกียรติยศสูงสุด ย่อมพิจารณาจากผู้เล่นดีสุดของทีมแกร่งสุดของลีก เห็นได้ชัดว่า วอร์ริเออร์ส ยึดอันดับ 1 ของลีก และคว้าสิทธิ์โฮม คอร์ต แอดเวนเทจ (เล่นเกมเหย้ามากกว่า) ตลอดโพสต์ซีซัน เว้นแต่คนๆ นั้นไม่มีเสน่ห์ดึงดูดคะแนนโหวตจากบรรดานักวิเคราะห์วิจารณ์ สำหรับ เคอร์รี แล้ว คงต้องยอมรับว่า ปีนี้อาจเป็นปีที่ดีสุดของ เจ้าตัว
เคอร์รี ยิง 3 คะแนนฤดูกาลนี้มากกว่าทุกๆ คนที่เคยทำได้ ตลอด 82 เกม ทั้งการรับบอลจากเพื่อน หรือ เคาะบอลสร้างจังหวะด้วยตัวเอง แปรสภาพ “นักรบ” ที่เป็นทีมระดับลุ้นเพลย์ออฟ มีผลงานเทียบเท่า ชิคาโก บูลล์ส ภายใต้การนำของ ไมเคิล จอร์แดน ซีซัน 1991-92 ซึ่งเป็นจุดเริ่มของตำนานแชมป์ 6 สมัย ตลอดจนความคงเส้นคงวา คือ แรงบันดาลใจที่ผู้โหวตเทคะแนนให้ถึง 1.198 คะแนน และน่าจะเป็นคีย์แมนพา ทีมของ สตีฟ เคอร์ ล่าความสำเร็จ
* * *คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า “MGR SPORT” รับข่าวสารแวดวงกีฬาชนิดเกาะติดขอบสนามคลิกที่นี่เลย!!* * *
