คอลัมน์ “The Golf Touch” โดย “วันปีย์ สัจจมาร์ค”
สัปดาห์ที่ผ่านมาต้องขอแสดงความยินดีให้กับบรรดาโปรชาวไทยทั้งสามคนที่ช่วยสร้างชื่อเสียงให้กับประเทศของเรา ไม่ว่าจะเป็นโปรแบงค์ โปรแหวน และโปรโม ที่คว้าแชมป์ได้ในสัปดาห์เดียวกันทั้งสามคน โปรแบงค์นั้นคว้าแชมป์เอเชียนทัวร์รายการคิงส์คัพในบ้านเรา ส่วนโปรแหวนก็ได้แชมป์รายการที่จัดร่วมกันระหว่างวีเมนยูโรเปี้ยนทัวร์กับวีเมนเอเชียนทัวร์ที่อินเดีย ทางด้านโปรรุกกี้น้องใหม่อย่างโปรโม ตอนนี้ก็เตรียมลุยแอลพีจีเอทัวร์แบบเต็มตัวหลังจากได้อันดับหนึ่งจากการควอลิฟายเพื่อเข้าร่วมแอลพีจีเอ ทัวร์ แม้ว่าทั้งสามคนไม่ได้เป็นโปรที่มีรูปร่างใหญ่มากนัก อาจจะมองว่าเสียเปรียบคู่แข่งตั้งแต่ยังไม่เริ่ม แต่เพราะพวกเขามีส่วนประกอบที่ถูกต้องตามหลักสูตรความสำเร็จอยู่หลายอย่าง ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ “การให้น้ำหนัก" ในแต่ละช็อตอย่างเหมาะสม
หยาดเหงื่อทั้งหลายทั้งปวงที่ไหลรินออกมาสร้างความสำเร็จให้กับบรรดาโปรก็คือการ "ให้น้ำหนักระดับเทพ" ไม่ว่าจะเป็นคนที่ตีไกล เหล็กดี หรือพัตต์แม่น ทั้งหมดก็มักมีการคำนวณและปล่อยน้ำหนักออกไปได้อย่างลงตัวเหมาะเหม็ง อย่างแรกเมื่อเราคิดจะตีให้ไกลขึ้น สิ่งหนึ่งที่ต้องยอมรับก็คือการคุมทิศทางอาจจะลำบากมากขึ้น เพราะฉะนั้นการคำนวณระยะแล้วตีออกไปให้ได้อย่างที่ใจหวังนั้นเป็นเรื่องที่ต้องฝึกฝนให้คุ้นชินกันเสียก่อน เหล็กดี คือเหล็กที่เราสามารถแอพโพรชได้คมกริบก็มีการคำนวนระยะเป็นปัจจัยสำคัญ แต่สิ่งที่ผมอยากจะเน้นย้ำเป็นพิเศษในวันนี้คือเรื่องของการพัตต์
การให้น้ำหนักในการพัตต์ถือว่าเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง หลายต่อหลายคนที่เมื่อลูกตนเองออนกรีนแล้ว ไม่ว่าจะใกล้ หรือไกล แต่เมื่อถึงช็อตพัตต์ช็อตต่อไปทีไรก็จะต้องมองแต่หลุมอยู่ตลอดเวลาโดยหารู้ไม่ว่าบางทีการทำสองพัตต์อาจจะเป็นเรื่องที่ดีกว่า ทำได้จริงกว่า และเป็นไปได้มากกว่า ทั้งนี้ทั้งนั้นสิ่งสำคัญก็กลับมาอยู่ที่การให้น้ำหนักอยู่ดี แบบฝึกที่ผมนำมาฝากในวันนี้อาจต้องมีอุปกรณ์เสริมที่อยู่ในถุงกอล์ฟของทุกท่านมาใช้ประกอบการฝึกด้วย
เมื่อท่านนักกอล์ฟต้องพัตต์ระยะไกลให้คำนึงเอาไว้เสมอว่า "พัตต์เกาะมั่นคง...พัตต์ลงกำไร” เพราะฉะนั้นถ้าเราตัดเรื่องไลน์ออกไปแล้ว การมองพุ่งตรงเข้าหาหลุมเลยนั้นอาจจะเป็นตัวเลือกที่ดูเสี่ยงเกินไป อยากให้ทุกท่านลองจินตนาการถึงกะละมังซักผ้าวางคว่ำหน้าคร่อมรอบหลุมเอาไว้ สิ่งที่เราควรจะทำก็คือเปลี่ยนจากพัตต์ให้ลงหลุมเล็กๆ มาเป็นหลุมใหญ่ที่ทำด้วยกะละมัง โดยในการฝึกซ้อมนั้นให้ท่านน้ำเหล็กออกมาจากถุงกอล์ฟสามอัน และวางตีกรอบเป็นกล่องโดยที่ปลายของเหล็กด้านข้างทั้งสองด้านจะอยู่ในระดับเดียวกันกับปากหลุมพอดี และจะวางยาวเลยไปด้านหลังโดยที่มีเหล็กอีกอันหนึ่งมาปิดกล่องเอาไว้ด้านหลังสุด ขั้นตอนต่อมาคือการพัตต์ให้เข้ากล่อง ขั้นตอนนี้แนะนำให้งัดการให้น้ำหนักระดับเทพออกมาใช้ให้หมด ข้อแม้มีอยู่นิดเดียวว่าให้พัตต์ให้ลูกเข้าไปกองอยู่ในเขตของกล่องในจินตนาการนั้น 3 ลูกติดต่อกันโดยที่ลูกกอล์ฟไม่ชนหรือกระทบไม้กอล์ฟทั้งสามอันเลย ถ้าชนก็เริ่มนับหนึ่งใหม่ พอครบแล้วก็ให้ถอยระยะออกไปเรื่อยๆครั้งละ 5 หลา ออกมาเรื่อยๆ ทำซ้ำๆ ทั้งวัน สิ่งที่ท่านจะซึมซับเข้ามาอย่างไม่รู้ตัวก็คือ "พัตต์เกาะมั่นคง” เรียกได้ว่าเหนียวหนึบเลยก็ว่าได้
ลองนำไปปฏิบัติดูนะครับ หากทำได้จนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ก็ให้ลดขนาดความกว้างยาวของกล่องให้เล็กลงและฝึกซ้อมภายใต้กติกาเดิม!
สัปดาห์ที่ผ่านมาต้องขอแสดงความยินดีให้กับบรรดาโปรชาวไทยทั้งสามคนที่ช่วยสร้างชื่อเสียงให้กับประเทศของเรา ไม่ว่าจะเป็นโปรแบงค์ โปรแหวน และโปรโม ที่คว้าแชมป์ได้ในสัปดาห์เดียวกันทั้งสามคน โปรแบงค์นั้นคว้าแชมป์เอเชียนทัวร์รายการคิงส์คัพในบ้านเรา ส่วนโปรแหวนก็ได้แชมป์รายการที่จัดร่วมกันระหว่างวีเมนยูโรเปี้ยนทัวร์กับวีเมนเอเชียนทัวร์ที่อินเดีย ทางด้านโปรรุกกี้น้องใหม่อย่างโปรโม ตอนนี้ก็เตรียมลุยแอลพีจีเอทัวร์แบบเต็มตัวหลังจากได้อันดับหนึ่งจากการควอลิฟายเพื่อเข้าร่วมแอลพีจีเอ ทัวร์ แม้ว่าทั้งสามคนไม่ได้เป็นโปรที่มีรูปร่างใหญ่มากนัก อาจจะมองว่าเสียเปรียบคู่แข่งตั้งแต่ยังไม่เริ่ม แต่เพราะพวกเขามีส่วนประกอบที่ถูกต้องตามหลักสูตรความสำเร็จอยู่หลายอย่าง ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ “การให้น้ำหนัก" ในแต่ละช็อตอย่างเหมาะสม
หยาดเหงื่อทั้งหลายทั้งปวงที่ไหลรินออกมาสร้างความสำเร็จให้กับบรรดาโปรก็คือการ "ให้น้ำหนักระดับเทพ" ไม่ว่าจะเป็นคนที่ตีไกล เหล็กดี หรือพัตต์แม่น ทั้งหมดก็มักมีการคำนวณและปล่อยน้ำหนักออกไปได้อย่างลงตัวเหมาะเหม็ง อย่างแรกเมื่อเราคิดจะตีให้ไกลขึ้น สิ่งหนึ่งที่ต้องยอมรับก็คือการคุมทิศทางอาจจะลำบากมากขึ้น เพราะฉะนั้นการคำนวณระยะแล้วตีออกไปให้ได้อย่างที่ใจหวังนั้นเป็นเรื่องที่ต้องฝึกฝนให้คุ้นชินกันเสียก่อน เหล็กดี คือเหล็กที่เราสามารถแอพโพรชได้คมกริบก็มีการคำนวนระยะเป็นปัจจัยสำคัญ แต่สิ่งที่ผมอยากจะเน้นย้ำเป็นพิเศษในวันนี้คือเรื่องของการพัตต์
การให้น้ำหนักในการพัตต์ถือว่าเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง หลายต่อหลายคนที่เมื่อลูกตนเองออนกรีนแล้ว ไม่ว่าจะใกล้ หรือไกล แต่เมื่อถึงช็อตพัตต์ช็อตต่อไปทีไรก็จะต้องมองแต่หลุมอยู่ตลอดเวลาโดยหารู้ไม่ว่าบางทีการทำสองพัตต์อาจจะเป็นเรื่องที่ดีกว่า ทำได้จริงกว่า และเป็นไปได้มากกว่า ทั้งนี้ทั้งนั้นสิ่งสำคัญก็กลับมาอยู่ที่การให้น้ำหนักอยู่ดี แบบฝึกที่ผมนำมาฝากในวันนี้อาจต้องมีอุปกรณ์เสริมที่อยู่ในถุงกอล์ฟของทุกท่านมาใช้ประกอบการฝึกด้วย
เมื่อท่านนักกอล์ฟต้องพัตต์ระยะไกลให้คำนึงเอาไว้เสมอว่า "พัตต์เกาะมั่นคง...พัตต์ลงกำไร” เพราะฉะนั้นถ้าเราตัดเรื่องไลน์ออกไปแล้ว การมองพุ่งตรงเข้าหาหลุมเลยนั้นอาจจะเป็นตัวเลือกที่ดูเสี่ยงเกินไป อยากให้ทุกท่านลองจินตนาการถึงกะละมังซักผ้าวางคว่ำหน้าคร่อมรอบหลุมเอาไว้ สิ่งที่เราควรจะทำก็คือเปลี่ยนจากพัตต์ให้ลงหลุมเล็กๆ มาเป็นหลุมใหญ่ที่ทำด้วยกะละมัง โดยในการฝึกซ้อมนั้นให้ท่านน้ำเหล็กออกมาจากถุงกอล์ฟสามอัน และวางตีกรอบเป็นกล่องโดยที่ปลายของเหล็กด้านข้างทั้งสองด้านจะอยู่ในระดับเดียวกันกับปากหลุมพอดี และจะวางยาวเลยไปด้านหลังโดยที่มีเหล็กอีกอันหนึ่งมาปิดกล่องเอาไว้ด้านหลังสุด ขั้นตอนต่อมาคือการพัตต์ให้เข้ากล่อง ขั้นตอนนี้แนะนำให้งัดการให้น้ำหนักระดับเทพออกมาใช้ให้หมด ข้อแม้มีอยู่นิดเดียวว่าให้พัตต์ให้ลูกเข้าไปกองอยู่ในเขตของกล่องในจินตนาการนั้น 3 ลูกติดต่อกันโดยที่ลูกกอล์ฟไม่ชนหรือกระทบไม้กอล์ฟทั้งสามอันเลย ถ้าชนก็เริ่มนับหนึ่งใหม่ พอครบแล้วก็ให้ถอยระยะออกไปเรื่อยๆครั้งละ 5 หลา ออกมาเรื่อยๆ ทำซ้ำๆ ทั้งวัน สิ่งที่ท่านจะซึมซับเข้ามาอย่างไม่รู้ตัวก็คือ "พัตต์เกาะมั่นคง” เรียกได้ว่าเหนียวหนึบเลยก็ว่าได้
ลองนำไปปฏิบัติดูนะครับ หากทำได้จนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ก็ให้ลดขนาดความกว้างยาวของกล่องให้เล็กลงและฝึกซ้อมภายใต้กติกาเดิม!
