ตาม "เซียนไก๋" ไปยูโร / รู้สึกดีๆ

เป็นอันว่าได้ตั๋วไป เวียนนา แล้วหนึ่งทีมก็คือ เยอรมนี อดีตแชมป์สูงสุด 3 สมัย หลังเชือด ตุรกี แบบน้ำลายเหนียวคอ 3-2 เรียกได้ว่าสมใจใครต่อใครหลายคนรวมถึง ยูฟา เพราะว่ามีทีมระดับแม่เหล็กของโลกขนาดนี้ผ่านเข้าไปชิงชนะเลิศ แต่จะชิงดำกับใครนั้นต้องรอคืนนี้ระหว่าง สเปน กับ รัสเซีย

แม้จะห่างหายจากสังเวียนนัดชิงไปถึง 16 ปี แต่ถ้วย อองรี เดอลาเนต์ ก็ถือเป็นขนมหวานของ เยอรมนี เพราะคว้าแชมป์มาแล้วในปี 1972, 1980 และ 1996 จากการเข้าชิงทั้งหมดรวมหนนี้ก็ 6 ครั้งเข้าไปแล้ว เรียกได้ว่าเกินหน้าเกินตา อิตาลี แชมป์โลก 4 สมัย อยู่หลายขุมเลยทีเดียว

ส่วนทีมที่จะเข้ามาเจอกับ เยอรมนี ในครั้งนี้ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามต้องถือว่าศักดิ์ศรีและบารมีน้อยกว่า ทั้ง รัสเซีย ที่เข้ารอบรองชนะเลิศเป็นครั้งแรก ด้าน สเปน อดีตแชมป์ในปี 1964 เข้าชิงต่อจากในปี 1984 แต่บอลนัดเดียวอะไรก็เกิดขึ้นได้ ยิ่ง "อินทรีเหล็ก" มีแข้งอาถรรพ์เบอร์ 13 มิชาเอล บัลลัค อยู่ในทีมด้วย

เหลืออีกเพียงไม่กี่วัน ยูโร ก็จะรูดม่านปิดฉากแล้ว ผมยังมีเรื่องราวประทับใจอีกมากมายจะเล่าสู่กันฟัง โดยเฉพาะการเหินฟ้าไปดูบอลที่ สวิตเซอร์แลนด์ และ ออสเตรีย สองเจ้าภาพร่วมในครั้งนี้ คิดไปคิดมาการได้ไปนอน ไบค์เตอร์ โฮม หรือ แฟนแคมป์ ทำให้ได้สัมผัสชีวิตของคอลูกหนังตัวจริง ดีกว่าไปอยู่โรงแรมนอนสบาย

วันแรกที่ไปถึงแดนนาฬิกาเราไปนอนที่ เวลคัม อิน ถึงคิวผมที่ต้องอัพเดตบล็อก ในขณะที่งานส่งไม่ได้เพราะอินเตอร์เนทต่อไม่ติดเนื่องจากมีฝนตกหนัก ระหว่างนั่งคิดอยู่ว่าจะเอายังไงดี เหลือบไปเห็น "เด็กปั๊ม" นอนหลับสบายใจเฉิบแถมกรนเยาะเย้ยอีกต่างหาก ผมก็เลยตัดสินใจเอาไฟล์ลงไปข้างล่างกะไปเสียตังค์ใช้อินเตอร์เนทของโรงแรม

แต่เจ้ากรรมคอมพิวเตอร์ที่โรงแรมดันบล็อก Flash Drive เลยไปปรึกษาพนักงานส่งภาษาใบ้กันจนเมื่อยมือ ก็เลยให้เข้าไปในเคาน์เตอร์ใช้เครื่องส่วนตัวของเขา พยายามอยู่หลายรอบก็ไม่ได้ เพราะแม้จะเสียบตัวเก็บข้อมูลเข้าไปได้ แต่เวลาจะเลือกไฟล์กลับหาไม่เจอ ลองอยู่หลายชั่วโมงเกรงใจเหมือนกัน แต่เขาก็ช่วยเราอย่างเต็มที่

ทำให้ผมได้เห็นถึงน้ำใจของเขาจริงๆ ธุระก็ไม่ใช่ แถมเสียเวลาเป็นชั่วโมงตอนตี 2 ฝนก็ตกหนัก มิหนำซ้ำยังโทรไปสอบถามให้ด้วยว่าทำไมอินเตอร์เน็ตที่ผมพกไปถึงใช้ไม่ได้ ซึ่งก็ได้คำตอบว่าเครื่อข่ายล่มในเวลานั้นพอดี เป็นอันว่าคืนนั้นผมก็เข้านอนโดยไม่ได้ส่งงาน แต่ก็ได้รับความรู้สึกดีๆ จากคนต่างแดน

อีกความประทับใจหนึ่งคือการได้ไปนอนที่ ไบค์เตอร์ โฮม ต้องเดินไกลเป็นกิโลฯ จากสถานีรถไฟ ห้องพักก็แคบ กลอนประตูที่ล็อกก็ไม่แน่นหนา แถมยังต้องอาบน้ำรวม ก้าวแรกที่ไปถึงก็มีแต่ความรู้สึกกลัว เพราะคนที่ไปพักที่นั่นมีแต่ชายฉกรรจ์รอยสักเต็มตัว หน้าตาดูไม่ค่อยเป็นมิตร ห้องดูบอลก็มีแต่ควันบุหรีแถมกระป๋องเบียร์ตกเรี่ยราด

แต่ความหวาดระแวงต่างๆ ของเราก็ค่อยๆ หายไปจากคำทักทายของทุกคนที่นั่น มีวันหนึ่งเรากลับเกินเวลา 4 ทุ่มที่โรงแรมกำหนดไว้ว่าจะล็อกประตูใหญ่ก็มีคนเดินมาเปิดให้ ตอนดูบอลคู่ เยอรมนี กับ โปรตุเกส ด้วยกันก็ยังมีน้ำใจแจกจ่ายเบียร์ให้อีกด้วย (สงสัยอารมณ์ดีเพราะ เยอรมนี ชนะ) ส่วนเจ้าของที่เป็นทหารอยู่ระหว่างพักรบก็มีอัธยาศัยพูดคุยดีเกินคาด

ถือเป็นความรู้สึกดีๆ ที่ผมได้ไปสัมผัสด้วยตัวเอง เพราะหากรักสบายนอนโรงแรมสุดหรูก็คงจะไม่มีทางเข้าถึงหัวจิตหัวใจของคนที่นั่นจริงๆ เป็นความประทับใจอีกอย่างที่ยากจะลบเลือนและเก็บเอาไว้คอยบอกต่อให้คนอื่นๆ ได้รับรู้ว่า สวิตเซอร์แลนด์ ประเทศที่ไม่ได้สวยอย่างเดียว แต่น้ำใจคนยังงามอีกด้วย