คอลัมน์ "Final Quarter" โดย ลุงแซม
ไม่ว่าผลการแข่งขันระหว่าง ฮุสตัน ร็อคเก็ตส์ กับ บอสตัน เซลติกส์ เมื่อเช้าวันพุธที่ผ่านมาจะปรากฏออกมาในรูปแบบใด ผมก็ต้องขอชมเชยในความสามารถและหัวจิตหัวใจของผู้เล่น ร็อคเก็ตส์ แม้ปราศจาก เหยา หมิง เซ็นเตอร์ซูเปอร์สตาร์ชาวจีน แต่พวกเขายังอุตส่าห์เก็บชัยชนะยาวนาน 22 เกมติดต่อกัน
ก่อนฤดูกาล 2007/08 ของศึกบาสเกตบอล เอ็นบีเอ (NBA) จะเปิดฉากขึ้น “ฮุสตัน ร็อคเก็ตส์” เป็นเฟรนไชส์ที่มีโอกาสใส่ชื่อตัวเองเข้าสู่เพลย์ออฟฝั่งตะวันตกอีกปี แต่นักวิเคราะห์วิจารณ์จากหลายสำนักในสหรัฐฯ ต่างมีความเห็นในทำนองเดียวกันว่า ร็อคเก็ตส์ อาจยังไม่ดีพอสำหรับการผ่านอาถรรพ์ในรอบแรก และนั่นถือเป็นคำสบประมาทลำดับแรกที่ลูกทีมของ ริค อเดลมัน ต้องฟันฝ่ากันตั้งแต่หัววัน
ซีซั่นของ ร็อคเก็ตส์ ช่วงแรกเริ่มขึ้นๆ ลงๆ มันดูเป็นเรื่องปกติสำหรับกีฬายัดห่วงอาชีพมะกันที่มีฤดูกาล (ปกติ) ยาวนานถึง 82 เกม พอมาจับจูนเครื่องกันได้ตั้งแต่ปลายเดือนมกราคมที่เอาชนะ โกลเดน สเตท วอร์ริเออร์ส อีกหนึ่งทีมดังจากเท็กซัสเริ่มเดินหน้าคว้าชัยมาเรื่อย แต่พอพักเบรกในช่วงออล-สตาร์เกมส์ แฟนๆ ร็อคเก็ตส์ รู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ ขึ้นมากับข่าว เหยา หมิง กระดูกเท้าแตกต้องปิดเทอมยาว ทว่านั้นไม่ได้ทำให้ “เจ้าจรวด” สะดุดกลับกลายเป็นตรงกันข้ามเสียด้วยซ้ำ
ปัจจุบันอย่างที่ทราบกันดีว่า ร็อคเก็ตส์ ชนะติดต่อกันเป็นสถิติเฟรนไชส์ (22 เกม) แต่มีบ้างที่ค่อนแคะมองว่าทีมนี้โชคดีเพราะคู่แข่งที่พวกเขาผ่านมาได้มิค่อยแข็งแกร่งนัก ทว่าเมื่อกลับไปเช็คโปรแกรมชัยชนะแบบไปกลับเหนือทั้ง คลีฟแลนด์ แคฟวาเลียร์ส, นิวออร์ลีนส์ ฮอร์เน็ตส์, แอตแลนตา ฮอว์คส หรือ อินเดียนา เพเซอร์ส ผมมองว่าน่าชมเชย
ส่วนเกมบุกพิชิต ดัลลัส แมฟเวอร์ริกส์ ที่ไม่มี เดิร์ก โนวิตซกี ซูเปอร์สตาร์นักยัดห่วงชาวเยอรมนีที่ติดโทษแบนเมื่อต้นเดือน ผมมองว่า ร็อคเก็ตส์ มีโชคเข้าข้างแบบประจบเหมาะมิต่างจากเกมต้นสัปดาห์ที่เพิ่งเปิดบ้านโค่น แอลเอ เลเกอร์ส ซึ่งปราศจาก พาว กาซอล และแอนดรูว์ บายนัม ที่ต่างก็บาดเจ็บ แต่ถ้ามองในแง่ที่ว่าร็อคเก็ตส์ก็ไม่ “อาเหยา” ลงสนามเช่นกัน ผมว่ามันก็ยุติธรรมกับทั้งสามฝ่าย
จากผลงานอันยอดเยี่ยมส่งให้ ร็อคเก็ตส์ เบียดทั้ง ฮอร์เน็ตส์ และแชมป์เก่า ซานอันโตนิโอ ขึ้นมานั่งจ่าฝูงกลุ่มเซาธ์เวสต์ ดิวิชั่น อีกทั้งยังแซง เลเกอร์ส ขึ้นไปนั่งเบอร์หนึ่งฝั่งตะวันตกแน่นอนว่าโอกาสในเพลย์ออฟของ ร็อคเก็ตส์ เปิดกว้าง มีโอกาสอันดีด้วยซ้ำสำหรับการลบอาถรรพ์ตกรอบแรก หากฤดูกาลปกติจบลงตรงนี้ ร็อคเก็ตส์ จะได้เปิดบ้านชนกับ วอร์ริเออร์ส ทีมที่ส่งให้พวกเขาเขียนหน้าประวัติศาสตร์แห่งเฟรนไชส์
แต่ถ้าลูกทีมของ อเดลมัน คิดประมาทเหล่า “นักรบ” ล่ะก็คงต้องคิดใหม่ เพราะถ้าจำกันได้ซีซันก่อน “แมฟส์แมน” ทีมอันดับหนึ่งก็เคยโดน วอร์ริเออร์ส พลิกล็อกใส่มาแล้ว ทว่าทั้งนี้ทั้งนั้นเรื่องมันอาจจะไม่เป็นเช่นที่คาดเดา เพราะว่าฤดูกาลปกติยังเหลืออีกตั้งสิบกว่าเกม อันดับทางฝั่งตะวันตกที่สูสีคู่คี่กันมากมีโอกาสพลิกผันได้อีกพอสมควร
ว่ากันมาตั้งหลายพารากราฟ คงต้องมาให้เครดิตผู้เล่น ร็อคเก็ตส์ กันหน่อยเพราะหลังจากที่ เหยา หมิง ได้แต่ใส่สูทมานั่งเชียร์เพื่อนอยู่ข้างสนาม ดิเคมเบ มูตอมโบ ต้องแบกสังขารลงสนามมากขึ้น อย่างไรก็ตาม เซ็นเตอร์รุ่นน้าวัย 41 ปีแม้ไม่เด่นในเกมรุกแต่เกมรับการรีบาวด์เชื่อขนมกินได้ ประกอบกับการช่วยเหลือจาก ชัค เฮย์ส, หลุยส์ สโคลา และเชน แบ็ตติเยร์ ทำให้ฟอร์ทคอร์ตของทีมดูน่าสนใจไม่แพ้แบ็กคอร์ตที่โดดเด่นจากการทำงานหนักของ “ที-แม็ค” เทรซี แม็คเกรดี และราเฟอร์ อัลสตัน
ตอนนี้เรื่องของความมั่นใจสำหรับ ร็อคเก็ตส์ แน่นอนว่าเกินร้อย การไล่ล่าสถิติชนะติดต่อกันมากที่สุด 33 เกมของเลเกอร์ส ยังดูไกลเกินฝัน แต่ถ้าพวกเขายังรักษาโมเมนตัมช่วยกันเล่นบาสฯ อย่างเป็นทีมเอาไว้ต่อไป โอกาสก็ใช่ว่าเป็นศูนย์เสียทีเดียว อย่างไรก็ดี ถ้าเลือกได้ผมเชื่อว่าขุนพล “จรวด” ลำนี้ต้องการพุ่งไปถึงตำแหน่งแชมป์เอ็นบีเอ เพราะสถิติมีไว้ดูเล่นแต่แชมป์นี่สิได้สัมผัสกันจริงๆ
ไม่ว่าผลการแข่งขันระหว่าง ฮุสตัน ร็อคเก็ตส์ กับ บอสตัน เซลติกส์ เมื่อเช้าวันพุธที่ผ่านมาจะปรากฏออกมาในรูปแบบใด ผมก็ต้องขอชมเชยในความสามารถและหัวจิตหัวใจของผู้เล่น ร็อคเก็ตส์ แม้ปราศจาก เหยา หมิง เซ็นเตอร์ซูเปอร์สตาร์ชาวจีน แต่พวกเขายังอุตส่าห์เก็บชัยชนะยาวนาน 22 เกมติดต่อกัน
ก่อนฤดูกาล 2007/08 ของศึกบาสเกตบอล เอ็นบีเอ (NBA) จะเปิดฉากขึ้น “ฮุสตัน ร็อคเก็ตส์” เป็นเฟรนไชส์ที่มีโอกาสใส่ชื่อตัวเองเข้าสู่เพลย์ออฟฝั่งตะวันตกอีกปี แต่นักวิเคราะห์วิจารณ์จากหลายสำนักในสหรัฐฯ ต่างมีความเห็นในทำนองเดียวกันว่า ร็อคเก็ตส์ อาจยังไม่ดีพอสำหรับการผ่านอาถรรพ์ในรอบแรก และนั่นถือเป็นคำสบประมาทลำดับแรกที่ลูกทีมของ ริค อเดลมัน ต้องฟันฝ่ากันตั้งแต่หัววัน
ซีซั่นของ ร็อคเก็ตส์ ช่วงแรกเริ่มขึ้นๆ ลงๆ มันดูเป็นเรื่องปกติสำหรับกีฬายัดห่วงอาชีพมะกันที่มีฤดูกาล (ปกติ) ยาวนานถึง 82 เกม พอมาจับจูนเครื่องกันได้ตั้งแต่ปลายเดือนมกราคมที่เอาชนะ โกลเดน สเตท วอร์ริเออร์ส อีกหนึ่งทีมดังจากเท็กซัสเริ่มเดินหน้าคว้าชัยมาเรื่อย แต่พอพักเบรกในช่วงออล-สตาร์เกมส์ แฟนๆ ร็อคเก็ตส์ รู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ ขึ้นมากับข่าว เหยา หมิง กระดูกเท้าแตกต้องปิดเทอมยาว ทว่านั้นไม่ได้ทำให้ “เจ้าจรวด” สะดุดกลับกลายเป็นตรงกันข้ามเสียด้วยซ้ำ
ปัจจุบันอย่างที่ทราบกันดีว่า ร็อคเก็ตส์ ชนะติดต่อกันเป็นสถิติเฟรนไชส์ (22 เกม) แต่มีบ้างที่ค่อนแคะมองว่าทีมนี้โชคดีเพราะคู่แข่งที่พวกเขาผ่านมาได้มิค่อยแข็งแกร่งนัก ทว่าเมื่อกลับไปเช็คโปรแกรมชัยชนะแบบไปกลับเหนือทั้ง คลีฟแลนด์ แคฟวาเลียร์ส, นิวออร์ลีนส์ ฮอร์เน็ตส์, แอตแลนตา ฮอว์คส หรือ อินเดียนา เพเซอร์ส ผมมองว่าน่าชมเชย
ส่วนเกมบุกพิชิต ดัลลัส แมฟเวอร์ริกส์ ที่ไม่มี เดิร์ก โนวิตซกี ซูเปอร์สตาร์นักยัดห่วงชาวเยอรมนีที่ติดโทษแบนเมื่อต้นเดือน ผมมองว่า ร็อคเก็ตส์ มีโชคเข้าข้างแบบประจบเหมาะมิต่างจากเกมต้นสัปดาห์ที่เพิ่งเปิดบ้านโค่น แอลเอ เลเกอร์ส ซึ่งปราศจาก พาว กาซอล และแอนดรูว์ บายนัม ที่ต่างก็บาดเจ็บ แต่ถ้ามองในแง่ที่ว่าร็อคเก็ตส์ก็ไม่ “อาเหยา” ลงสนามเช่นกัน ผมว่ามันก็ยุติธรรมกับทั้งสามฝ่าย
จากผลงานอันยอดเยี่ยมส่งให้ ร็อคเก็ตส์ เบียดทั้ง ฮอร์เน็ตส์ และแชมป์เก่า ซานอันโตนิโอ ขึ้นมานั่งจ่าฝูงกลุ่มเซาธ์เวสต์ ดิวิชั่น อีกทั้งยังแซง เลเกอร์ส ขึ้นไปนั่งเบอร์หนึ่งฝั่งตะวันตกแน่นอนว่าโอกาสในเพลย์ออฟของ ร็อคเก็ตส์ เปิดกว้าง มีโอกาสอันดีด้วยซ้ำสำหรับการลบอาถรรพ์ตกรอบแรก หากฤดูกาลปกติจบลงตรงนี้ ร็อคเก็ตส์ จะได้เปิดบ้านชนกับ วอร์ริเออร์ส ทีมที่ส่งให้พวกเขาเขียนหน้าประวัติศาสตร์แห่งเฟรนไชส์
แต่ถ้าลูกทีมของ อเดลมัน คิดประมาทเหล่า “นักรบ” ล่ะก็คงต้องคิดใหม่ เพราะถ้าจำกันได้ซีซันก่อน “แมฟส์แมน” ทีมอันดับหนึ่งก็เคยโดน วอร์ริเออร์ส พลิกล็อกใส่มาแล้ว ทว่าทั้งนี้ทั้งนั้นเรื่องมันอาจจะไม่เป็นเช่นที่คาดเดา เพราะว่าฤดูกาลปกติยังเหลืออีกตั้งสิบกว่าเกม อันดับทางฝั่งตะวันตกที่สูสีคู่คี่กันมากมีโอกาสพลิกผันได้อีกพอสมควร
ว่ากันมาตั้งหลายพารากราฟ คงต้องมาให้เครดิตผู้เล่น ร็อคเก็ตส์ กันหน่อยเพราะหลังจากที่ เหยา หมิง ได้แต่ใส่สูทมานั่งเชียร์เพื่อนอยู่ข้างสนาม ดิเคมเบ มูตอมโบ ต้องแบกสังขารลงสนามมากขึ้น อย่างไรก็ตาม เซ็นเตอร์รุ่นน้าวัย 41 ปีแม้ไม่เด่นในเกมรุกแต่เกมรับการรีบาวด์เชื่อขนมกินได้ ประกอบกับการช่วยเหลือจาก ชัค เฮย์ส, หลุยส์ สโคลา และเชน แบ็ตติเยร์ ทำให้ฟอร์ทคอร์ตของทีมดูน่าสนใจไม่แพ้แบ็กคอร์ตที่โดดเด่นจากการทำงานหนักของ “ที-แม็ค” เทรซี แม็คเกรดี และราเฟอร์ อัลสตัน
ตอนนี้เรื่องของความมั่นใจสำหรับ ร็อคเก็ตส์ แน่นอนว่าเกินร้อย การไล่ล่าสถิติชนะติดต่อกันมากที่สุด 33 เกมของเลเกอร์ส ยังดูไกลเกินฝัน แต่ถ้าพวกเขายังรักษาโมเมนตัมช่วยกันเล่นบาสฯ อย่างเป็นทีมเอาไว้ต่อไป โอกาสก็ใช่ว่าเป็นศูนย์เสียทีเดียว อย่างไรก็ดี ถ้าเลือกได้ผมเชื่อว่าขุนพล “จรวด” ลำนี้ต้องการพุ่งไปถึงตำแหน่งแชมป์เอ็นบีเอ เพราะสถิติมีไว้ดูเล่นแต่แชมป์นี่สิได้สัมผัสกันจริงๆ
