*หมายเหตุ-บทกวีชิ้นนี้เขียนโดย “ตุด นาคอน” ศิลปินเพลงเพื่อชีวิตชื่อดังของภาคใต้ สะท้อนเรื่องราวปัญหาการบุกรุกป่าพรุต้นเสม็ดขาว และแหล่งวางไข่ของนกน้ำในพื้นที่ ม.3 ต.เกาะนางคำ อ.ปากพะยูน จ.พัทลุง พื้นที่ถูกบุกรุกเกือบ 500 ไร่ ล่าสุด ได้มีการตรวจสอบการได้มาของเอกสารสิทธิที่ดินแล้วว่าเป็นการได้มาโดยมิชอบหรือไม่ พบมีนายตำรวจ นักการเมืองท้องถิ่น และข้าราชการร่วมกันทำลายป่าพรุชุมชนแห่งนี้
นางนั้นกลับเปลี่ยนเป็นนาย
นางคำกลับกลายเป็นนายทุน
ไถเหี้ยนเตียนโล่งเป็นโพรงรุน
แบ็กโฮรุนตรูนป่าเป็นหน้ากลอง
เห็นแล้วเศร้าจริงชาติอนาจใจ
ไอ้คนคิดทำลายไร้สมอง
คิดเห็นแก่ได้ให้ครอบครอง
เพื่อเพื่อนพวกพ้องลำพองตน
เราร้องเพลงรักษ์ป่าให้หมาฟัง
กี่ครั้งอีกกี่ครั้งไม่เห็นผล
เมื่อความเห็นแก่ตัวมายั่วคน
ชั่วฉลฉิบหายไพรล้มลง
่แล้วให้ฉันเขียนเพลงรักษ์ป่า
เสียเวลาเปลืองใจไฝ่ประสงค์
ให้ดูแลรักษาป่ามั่นคง
แต่แบ็กโฮไถปรงลงโล่งเตียน
จากนางนั้นกลับเปลี่ยนเป็นนาย
นางคำกลับกลายเป็นไพรเหี้ยน
นายทุนหลายรุ่นมาหมุนเวียน
จะราบพรุให้เตียนเปลี่ยนเป็นทุน
