๑.
คุณครูครับ, คุณครูขา .... หนูขอลาอาทิตย์หนึ่ง
เหตุการณ์มันเร้ารึง .... กาลจะถึงเสียบ้านเมือง
หนูลาไปกู้ชาติ .... ทรราชมันก่อเรื่อง
โกงกินจนแค้นเคือง .... ขุกเข็ญทั่วทั้งแผ่นดิน
หนูลาไปรวมพลัง .... รวมใจหวังไทยทั้งสิ้น
กู่ร้องให้โลกยิน .... ว่าคนไทยไม่ยอมแล้ว..
๒.
หนูจำ..คำครูสอน .... อยู่ทุกตอนเป็นดวงแก้ว
ความดีที่วาวแวว .... ยึดเป็นแนวมาเดินนำ
ครูสอนให้รักชาติ .... กษัตริย์ศาสน์พิลาสล้ำ
เทิดไทยพิทักษ์ธรรม .... เป็นหน้าที่ประชาชน
วันนี้..แผ่นดินร้อน .... โจรบั่นทอนอยู่ทุกหน
ทำลายหลายเล่ห์กล .... ยึดโยงปล้นประเทศเรา
หนูจึงไปกู้ชาติ .... ก่อนเป็นทาสอำนาจเขา
ใจหนูไม่ดูเบา .... ตามคำครูสอนหนูมา
๓.
หนูลาอาทิตย์นี้ .... กลับอีกทีอาทิตย์หน้า
นำชัยให้ประชา .... นำศรัทธา..มาฝากครูฯ
รัตนธาดา แก้วพรหม
สำนักกวีน้อยเมืองนคร
๗ ธันวาคม ๒๕๕๖
อีกหนึ่งพลัง..เพื่อร่วมเป็นแรงศรัทธาถึงพี่น้องประชาชนผู้จงรักภักดีต่อแผ่นดิน และร่วมกันปกป้องบ้านเมืองพ้นจากภัยทรราชย์
