ปม ‘ปืนนกตี’ / ธัช ธาดา

 
อา...ท่านเสนาบดี
ท่านรัฐมนตรี ผู้สง่า
ท่านผู้มีอำนาจเต็มดินฟ้า
ทายาทพระยา ผู้กินเมือง

ตระกูล ‘เจ้าเทศา’ ค้าดีบุก
ผู้เปิดยุคไทยใต้ให้ฟูเฟื่อง
ด้วยพันธุ์ยางพารา อันรุ่งเรือง
เลื่องลือว่าเจ้าคุณขโมยมา

กว่าศตวรรษผ่าน ท่านรัฐมนตรี
สร้างความอยู่กินดีกันถ้วนหน้า
จากถิ่นใต้ ตะวันออก นำพา
แพร่สู่ฟ้า เหนือ อีสาน นิยมกัน

คือคุณงามความดี ต่างเล่าขาน
ยกย่องบรรพบุรุษท่าน ผู้สร้างสรรค์
พลิกไพร่ประเทศ ทุกชาติพันธุ์
แผ่ปันให้มั่งคั่ง อยู่ดีกินดี

จวบเริ่มสหัสวรรษใหม่
ด้วยโลกานุวัตไป ทุกถิ่นที่
โลกยิ่งต้องการยาง เพิ่มทวี
ทั้ง ‘รากหญ้า’ เศรษฐี ปลูกค้ายาง

โดยฐานะตำแหน่ง ท่านรอบรู้
ถึงสิ่งดำรงอยู่ ทุกทุกอย่าง
ทั้งฐานผลิต ต้นทุน และแนวทาง
ที่จะช่วยสรรค์สร้างสืบต่อใย

ท่านมีมากมาย เรื่องข้อมูล
ที่จะช่วยเกื้อกูล ผู้เคลื่อนไหว
ที่ชุมนุมเรียกร้อง บริสุทธิ์ใจ
ของไทยใต้ ที่ท่านนั้นปกครอง

ด้วยอัตคัดฝืดเคืองการอยู่กิน
จนน้ำตายางริน หน้าหม่นหมอง
จนทุกเรือน สวนยาง ต่างร่ำร้อง
ด้วยราคายางไม่สนอง ต่างรู้ยิน

บรรพบุรุษท่านและท่านย่อมรู้ใจ
และรู้จักไทยใต้ทุกท้องถิ่น
หากไม่เดือดเนื้อร้อนใจ เกินจะชิน
ถ้วนสิ้น ไม่มีใครลดตัวตน

ลงมาทนตากหน้า แบมือขอ
มานอนรอกินกันบนถนน
ด้วยไทยใต้ทะนงในความเป็นคน
และมีเหตุมีผล มิยอมใคร

แต่วันนี้นี่อย่างที่ท่านเห็น
ถึงจะฆ่าจะเข่น มิหวั่นไหว
ขอราคายางเพิ่ม มิคิดกำไร
ขอให้พออยู่ได้ก็เพียงพอ

ท่านรู้ว่าอย่างไรเสีย เราไม่กลับ
ถ้าท่านไม่รับ ราคาที่เราขอ
ถึงตายเราก็พร้อมจะตายรอ
ทั้งไม่มีวันท้อ ตายเป็นตาย

เมื่อถึงวันเวลาที่จำเป็น
แม้แผ่นดินทุกข์เข็ญต้องฉิบหาย
แม้ต้องเลิกประเทศ ต้องวอดวาย
เราจะไม่สลายการชุมนุม

อา...ท่านเสนาบดี
ท่านรัฐมนตรี ผู้รวยรุ่ม
ท่านอย่าเอาปมแค้นที่กัดกุม
ถึงเหตุวันเลือดชุ่ม ในวันนั้น

ด้วยวันนั้นผู้ก่อเหตุมิใช่เรา
แต่เศร้า บรรพบุรุษของท่านนั่น
ไปเล่นชู้กับเมียของ ‘หมอจันทร์’
จึงอาสัญลงกับ ‘ปืนนกตี’

วันนั้นกับวันนี้ไม่เกี่ยวกัน
อย่าปันปมความแค้น น่าบัดสี
มาแก้แค้นเอากับเราซึ่งไม่มี
ไม่เกี่ยวข้องกับราคี อดีตมลทิน

ขอท่านโปรดรับรู้ ชำระใจ
อย่าแค้นมวลไทยใต้ เหมือนขีดหิน
โปรดพิจารณาเถิด โปรดยลยิน
หากราคายางพออยู่กิน เรากลับเรือน

ธัช ธาดา

15.49 น. 5 กันยายน 2556
เนินตะวัน-พรหมคีรี : นครศรีธรรมราช