(ขับรถกลับจากนครศรีฯ ในคืนที่ม็อบสวนยางขยายพื้นที่ไปปิดแยกบ้านตูล ผมต้องอ้อมโลกไปทางควนชลิกที่เต็มไปด้วยหลุมบ่อ ไกล-เหนื่อย-ง่วง-แต่ซาบซ่านด้วยปีติ กวีบทนี้ก่อตัวอย่างเงียบๆ บนทางสายนั้น)
@ เกิดกลางดงคนกล้ากลางป่าชัฏ
เทือกบรรทัดเติมทอดตลอดย่าน
ให้ปากใจตรงกันให้สันดาน
ให้สู้งานแดดฝนเป็นคนจริง
เป็นชาวนาหน้าดำกรำแดดกร้าน
เป็นพวกป่ากล้าหาญทั้งชายหญิง
ปืนสงครามเคยจับประทับยิง
ที่ทนนิ่งเหมือนไม่สู้เพราะรู้จำ
แต่วันนี้บอกพี่น้องเราต้องเสี่ยง
รัฐบาลตะแบงเบี่ยงทุกเช้าค่ำ
ชาวสวนยางยื่นคำขาดประกาศนำ
รัฐอธรรมสวนทางร้างไมตรี
ควนหนองหงส์ลงนามสนามรบ
ศพต่อศพฝังหัวใจไว้ที่นี่
หากพวกมึงแรงมาในราตรี
กูก็จะแรงราวีจนตัวตาย ฯ
ประมวล มณีโรจน์
