พระเคยพ้อนักข่าวเรื่องฉาวโฉ่
ข่าวดีดีไม่มีโชว์กันแล้วหรือ
เผยแต่ข่าวคาวพระตะพึดตะพือ
ได้แต่รื้อข่าวร้ายเป็นรายวัน
ขอถามหน่อยได้ไหมพระคุณเจ้า
แล้วความดีใดเล่าที่สร้างสรรค์
เอาที่ดีพอเป็นข่าวเล่าสู่กัน
ให้ชาวพุทธสุขสันต์หลับฝันดี
ท่านเคยทำเหมือนที่เทศน์วิเศษไหม
ให้ปล่อยวาง “ว่างใจ” ยังยากนี่
แค่ศีลห้าสามัญแทบไม่มี
เห็นแต่สงฆ์หลงวิถี ติดสีกา
หลงเงินทองปองลาภยศปรากฏชัด
แต่ละสงฆ์ครองสมบัติเหมือนคนบ้า
บ้าน ตึก รถยนต์ ฉันอย่างราชา
สงฆ์ใหญ่ น้อย ไม่น้อยหน้าไปกว่ากัน
แสดงธรรมคำสอนธรรมสัจจะ
ไม่เคยละกิเลสเหตุแห่งขันธ์
เป็นไอ้วอกหลอกหลอนไปวันวัน
อริยสงฆ์บริสุทธิ์นั้นแทบไม่มี
ศีลแห่งสงฆ์หลงเหลือเพียงน้อยนิด
ประดอยประดิษฐ์คำสอนหลอนทุกที่
สร้างศรัทธาแห่งตนจนอิ่มพี
แล้วเสพสุขทุกวิธีไม่รู้อาย
ก่อลัทธิปริร้าวหลายคราวครั้ง
ชอบปลุกเสกของขลังหวังยอดขาย
ปลุก “ผีบุญ” ขึ้นมาหลอนกระฉ่อนกระจาย
เปลี่ยนความหมายนิพพานหวานสงฆ์กา
แล้วความดีแห่งสงฆ์อยู่ตรงไหน
ที่พอให้เป็นข่าวมีคุณค่า
พอให้คนทั่วไทยได้พึ่งพา
ให้โลการ่มเย็นเป็นทิพยธรรมฯ
กร ศิริวัฒโณ
2 กรกฎาคม 56
