มุมเมืองยังมืดมิด
หลายชีวิตยังมืดมน
ที่อยู่ยังทุกข์ทน
ที่ทนไร้ที่ทางไป
ที่ทางถูกสร้างทับ
ถมไถปรับเป็นที่ใหม่
ที่มืดมีแสงไฟ
สว่างจ้าดั่งว่านรก
ที่เงียบมีเสียงดัง
“สัตว์” นอนฟังน้ำตาตก
ฝุ่นฝ้าฟ้าสกปรก
ติดปีกนกตกต้นไม้
ผู้คนยังทนสู้
เสียงก้องกู่ เงียบและหาย
ไม่ยุติธรรมเลยความตาย
อีกกี่ราย “เหยื่อพัฒนา”
อีกกี่ร่างจึงรู้สึก
รู้สำนึกความฉิบห่า
เอื้อมมือปิดแผ่นฟ้า
ถามว่า “พัฒนา” เพื่อใคร?!
วันชัย พุทธทอง
ได้แรงบันดาลใจจากผลกระทบโรงไฟฟ้าแม่เมาะ จ.ลำปาง ในวันที่ผ่านไปที่นั่นเมื่อเร็วๆ นี้ ขอไว้อาลัยผู้ที่เสียชีวิตจากโรงไฟฟ้าแม้เมาะ และคนอื่นๆ ที่เสียชีวิตจากการแย่งชิงทรัพยากรด้วยความอาลัยยิ่ง
