“เสียดาย” บทกวีคารวะอาลัย “พีระ ตันติเศรณี” จากมนตรี ศรียงค์

นานทีจะมีมา คนกล้าและคนดี

นานมากว่าจะมี นานนานทีกว่าจะมา

มาแล้วและไปแล้ว สั้นสั้นหนอเวลา

สงขลาโอ้สงขลา สมิหลาและป่าสน

นางเงือกเฮือกสะดุ้ง ทรายฟุ้งเป็นฝุ่นวน

สงขลาก็มืดมน มืดและมิดสนิทเมือง

อำนาจอันทารุณ แห่งทุนและการเมือง

สงขลาก็สิ้นเปลือง คนดีดีไปอีกคน

ถามว่าสงขลาเอย นิ่งเฉยรึจำนน ?

ต่อทุนที่มาปล้น ทั้งต่อคนที่ชำเรา

วันนี้คนดีตาย ใจหายและโศกเศร้า

พรุ่งนี้จะต้องเผา ศพคนดีอีกกี่คน ?

ถามว่าสงขลาเอย นิ่งเฉยรึจำนน ?

ถามว่าประชาชน จะนำเมืองสู่หนใด ?

นานทีจะมีมา สงขลาก็เสียไป

ถามว่าอีกนานไหม ? คนแบบนี้ถึงมีมา

พีระ-ได้ยินไหม? คนสงขลาเสียดายคุณ.

มนตรี ศรียงค์
กวีซีไรต์ปี 2550
มหาวชิราวุธรุ่น 89 รามจิตติ ปี 2528

อ่านครั้งแรกในงานศพ “พีระ ตันติเศรณี” นายกเทศมนตรีนครสงขลาที่ถูกยิงเสียชีวิตเมื่อคืนวันที่ 7 เดือนพฤศจิกายน 2555