“ถ้าทุกร้านขนมปังเหมือนกันเลย รสชาติก็เหมือนๆ กัน เราต้องสร้าง Passion ขึ้นมาใหม่ๆ อยากให้ทุกคนมองว่าขนมปังเป็น แฟชั่นแล้วเราก็ต้องพยายามเข้าตลาด ทำ คิด ขนมปังใหม่ๆ ถ้าเรามัวแต่เล็งมัวแต่มองเขา out แล้ว เราเพิ่งเข้า มันก็ไม่ได้!”
ในวัย56 ปีถึงตอนนี้ หลังการเออรี่ฯ ตัวเองออกมาจากธุรกิจที่ทำอยู่เพื่อต้องการจะมีเวลาดูแลลูก ๆ อย่างใกล้ชิด “ป้าอ้อ-รุ่งรัตน์ อิทธิแสง” เจ้าของร้านJB’s Bakery บอกกับเราว่า เหตุเกิดจากความเหงาเมื่อถึงจุดหนึ่งที่ทั้งสองคนตายาย (ป้าอ้อกับสามี) ได้ตัดสินใจแล้วว่าจะวางมือกับธุรกิจทุกอย่างเพื่อกลับมาใช้ชีวิตอยู่บ้าน แต่พอลูก ๆ โตขึ้นและเขาต่างเริ่มมีชีวิตเป็นในแบบของเขาเอง ต้องไปเรียนและแยกออกไปพักอาศัยอยู่คอนโดฯ ในกรุงเทพฯ แทนซึ่งนาน ๆ ทีถึงจะกลับมาบ้านมาหาบ้าง อยู่กันแค่สองคนพอนาน ๆ เข้ามันก็เริ่มเหงา“จนกระทั่งช่วงโควิดฯ ชีวิตมันเริ่มมีสีสันเพราะว่า พอมีโควิดฯ ทุกคนก็กลับมาอยู่บ้าน ลูกเต้าทุกคนกลับมาก็มีความสุขดี ได้ทำกับข้าวให้ลูกทาน ซึ่งเมื่อก่อนอยู่กันสองคนก็ทำกินกันอยู่สองคคนนี่แหละพอลูก ๆ กลับบ้านแล้วตอนนั้น ในหมู่บ้านเองก็เกิดมีMarketplace ซึ่งคิดว่าทุกคนทุกหมู่บ้านก็มีเหมือน ๆ กัน เราก็เลยได้มีโอกาสได้โชว์ฝีมือทำขนมออกไปประชันกับเขาบ้าง เรารู้สึกว่าเฮ้ยมันสนุกดีนะได้ทำ แต่ว่าพอประเทศเราเริ่มจะเอาอยู่แล้วเราก็รู้สึกดีใจกับประเทศเราเนอะว่าคนจะได้ดีขึ้น แต่ชีวิตฉันต่อจากนี้เธอสองคนจะกลับไปอยู่คอนโดฯกันอีกแล้วใช่มั้ย แล้วจะทำยังไงดี”ก็เลยคิดว่าเราเปิดร้านเล็ก ๆ หลังบ้านของเราดีไหม เพราะมันมีซอยข้างหลังบ้านอยู่พอดี
แต่ร้านก็อยู่ลึกในซอย ไม่มีคนรู้จัก
ถ้าพูดถึง “ขนมปัง” ฝรั่งเขามองว่าเป็น “อาหาร” แต่บ้านเรามันไม่ใช่ bread เราไม่ได้ใช้คำว่า dessert แต่ในขณะที่ฝรั่งเขาใช้ว่าbread มันคืออาหารของเขา แต่ของบ้านเรามันคือขนมเพราะว่า คนไทยเรากินข้าวเป็นอาหารหลัก นี่มันคือขนมแล้วขนมปังถ้าสมมุติเราเปิดร้านขึ้นมา ร้านขายขนมปัง ถ้าทุกร้านขนมปังไส้กรอกเหมือนกันเลย ขนมปังสังขยาเหมือนกันเลย แล้วเราจะเอาอะไรไปแข่งกับคู่แข่งล่ะ? ด้วยความที่เป็นคนช่างคิด เป็นคนที่ไม่ชอบอยู่เฉย ๆ และทำอะไรก็ไม่เหมือนกับชาวบ้านเขาด้วยป้าอ้อเล่าว่าถ้าทำเหมือนกัน(กรณีเราเปิดร้านขายขนมปัง) ตอนที่ไปเรียนการทำขนมในคลาสที่เรียนอยู่มี 8 คนด้วยกัน เรียนขนมปังเหมือนกัน สูตรเหมือนกัน แล้วพอจะต้องออกมาทำร้านเราต้องหาข้อแตกต่าง ยกตัวอย่างเช่น ถ้าเราทำขนมปังสตรอเบอรี่ช๊อตเค้ก ทุกคนทำออกมาหน้าตาเหมือนกันทำยังไง “เราก็เลยคิดว่าเราจะทำหน้าตาของเราออกมาเป็นแบบนี้นะ ตกแต่งใช้วิปครีมอะไรที่มันแตกต่างจากสูตรที่โรงเรียนเพิ่มเติม คนไทยชอบหวานหน่อยเราก็ใส่หวานให้นิดหนึ่งเพราะสตรอเบอรี่บ้านเรามันจะเปรี้ยวกว่าสตรอเบอรี่ของฝรั่ง อะไรอย่างเงี้ย คือเราก็ต้องมาคิดมาตกแต่งสร้างความแตกต่าง” แต่ว่าในช่วงแรก ๆ ยังเป็นการสร้างความแตกต่างแบบเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ว่ามีเหตุผลในการที่ต้องมาชิมของร้านเราเท่านั้นเอง“แต่นี้พอเราเปิดขึ้นมาจริงๆ ที่หวังว่า 5-6 คนใครจะมาเป็นเหยื่อมาคุยกับป้าเนี่ย มันไม่มี! เพราะร้านเราอยู่เข้ามาในซอยลึก ใช่มั้ยคะลูกก็เลยบอกแม่ว่างั้นหนูเปิดแกร๊บเปิดโรบินฮู้ดให้แม่นะ ก็ไม่มี!เพราะคนไม่รู้จัก เปิดมาเป็นอะไรก็ไม่รู้ก็ไม่มีใครสั่ง ก็เลยคิดว่าเฮ้ย จากเล่น ๆ แต่เราต้องการหายเหงา จ้างอินฟลูฯ ดีกว่า! แล้วก็ไม่มีใครห้ามใครด้วยนะ ไม่มีใครห้ามใครด้วยนะว่าถ้าอินฟลูฯ แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับเราก็ไม่ได้คิด”แค่อยากให้คนมารู้จัก แล้วก็ซื้อขนมปัง 5-6 ชิ้นแค่นั้นแหละออกไป
อยากให้คนเข้ามาหา ยุคนี้ต้องพึ่งพา “การรีวิว”ช่วย
ร้านเราน่ารัก ร้านเราสวย แล้วอินฟลูเอนเซอร์เองเขาก็มีคนที่ติดตามเขาเยอะ พอมีคนติดตามเขาเยอะเราเอง(ร้าน) ก็ปรับตัวไม่ทัน“ตอนนั้นขนมเขามาถึงที่ร้าน ขนมก็ไม่มี ก็เราทำอยู่แค่นิดเดียวเราก็ไม่ได้คิดว่า คือด้วยความเราอาจจะคนละยุคด้วยนะ เราคิดว่าก็แค่คนรู้จัก เราไม่คิดว่าคำว่าอินฟลูฯ มาเนี่ยแล้วผู้ติดตามเขาจะตามเรามาเยอะขนาดนี้! เราคาดไม่ถึง เราก็ดีใจเราก็รีบทำ ทำ ๆ พอกระแสไปสักเดือนสองเดือนสามเดือน มันก็จะฝ่อไป เราก็เริ่มเศร้าใจแล้วขนมเราไม่อร่อยเหรอลูก อย่างโน้นอย่างนี้ลูกก็บอก อ๋อแม่มันเป็นแบบนี้ของแม่เองลักษณะการทำอินฟลูฯ มันเป็นแบบนี้” หลังจากนั้นมาก็เลยคิดว่าจะต้องหาตัวใหม่แล้ว เราต้องหาจุดยืนของเราเองแล้ว จะอาศัยแต่อินฟลูเอนเซอร์ไม่ได้แล้ว“ฉันจะต้องสร้างจุดเด่น ฉันต้องเป็นอินฟลูฯ ด้วยตัวของฉันเองดีกว่า คุณจะต้องมาหาฉัน แล้วทำไมจะต้องมาหายัยป้าคนนี้ล่ะ เราต้องหาข้อมูล” จนกระทั่งไปเจอว่าขนมปังอะไรมันขาวขนาดนี้ ไปถามครู ครูก็บอกว่ามันยังไม่ได้อบมั้ง จริงเหรอ แล้วถ้าเราอบขนมปังให้มันขาว ๆ ล่ะ? (ปกติขนมปังจะมีสีน้ำตาล) เขาก็บอกว่าถ้าเราอยากได้ขนมปังสีขาวก็เอาไปนึ่งให้สุกแทนได้ แต่เราไม่อยากได้แบบนั้น ขนมปังคือจะต้องอบเท่านั้น และอยากได้เป็น “ขนมปังขาว” เป็นคนที่แบบชอบคิดด้วย
แจ้งเกิด “สโนว์บัน” ขนมปังขาวไส้คาว เจ้าแรกในไทย
“ก็เลยลองทำดูว่าอ๋อมันต้องทำยังไง มันถึงจะขาวนะ ฉันไม่ใส่ไข่แดงฉันใส่ไข่ขาวดีกว่า มันจะได้ไม่มีสี ฉันไม่ใส่น้ำตาลมันตัวให้ขึ้นสี ฉันก็ใส่น้ำตาลให้มันน้อยลงไปหน่อยไหมฉันแกล้งใส่เป็นน้ำผึ้งแทนดีไหม เอ้ยฉันคิดว่าถ้าฉันใช้แป้งญี่ปุ่นน่ะ มันน่าจะขาวกว่าใช้แป้งเราไหม ก็คิดไปเรื่อย” ระหว่างที่คิดไปป้าอ้อบอกว่าปลาในบ่อหน้าบ้านมันขึ้นมาบอกเบื่อแล้ว! เพราะว่าทำทิ้งไปเยอะมาก ต้องทำทิ้งเพราะว่าต้องปรุงรสใหม่เพื่อหาสูตรของขนม จนทำแล้วออกมาสำเร็จ”พอออกมาแล้วขนมปังเราขาวประมาณนี้ได้ขนมปังแล้ว ตั้งชื่ออะไรกันดี? เอ๊ตั้งชื่ออะไรดีน๊าขนมปังขาว อู้ยดูมันเป็นไทย ๆ นะ คนไทยนี่อะไรเป็นชื่อไทยคนไม่นึกอยากลอง เอ่อตั้งชื่อขนมปังขาวไวท์เบรด อืมก็ดูมากไปเอา “สโนว์บัน” แล้วกัน” ทำไมถึงเป็นสโนว์บัน เพราะว่าเอาแป้งโรยเพื่อจะกลบ “สี” ไม่ให้มันขึ้นมา ก็เลยคิดว่าใช้ชื่อ “สโนว์บัน” ดีกว่า ดูดี แต่ยังไม่จบเพียงแค่นั้น ยังมีการไปเช็กนามมงคลอีกว่า สโนว์บันเป็นชื่อแล้วมันมีกาลกิณีไหม สรุปคือไม่มีก็เลยตั้งชื่อ “สโนว์บัน”
ทีนี้ก็ต้องมาคิดอีกว่าต้องใส่ “ไส้” ยังไงบ้างให้คนดูน่าสนใจ แรก ๆ ก็จะเป็น ไส้กรอก เบคอน ชีส ขนมปังแฮม อะไรพวกอย่างนี้
“แล้วก็มีไส้โบโลเนส เฮ้ยใส่กุ้งสไปส์ซี่เข้าไปน่าจะมีรสเผ็ด เพราะเราอยากได้คาว ๆ แล้วก็มีผักโขมชีส ใส่ข้าวโพดเข้าไส้ ข้าวโพดหวานเพราะเห็นลูกชอบกินข้าวโพดคลุก เสร็จแล้วปูอัดลูกชายชอบกินใส่เข้าไปเนาะปูอัดเทอริยากิ ใส่ ๆ เข้าไป แต่แม่อยากถ้าเราเป็นขนมปังแล้ว เราแกล้งใส่กะเพราไปมันจะเป็นยังไงล่ะลูกในเมื่อ พิซซ่ากะเพรามันยังมีเลย ก็เลยผัดกะเพราใส่เข้าไปในขนมปัง เฮ้ยเราภาคกลางแล้วเราเอาเป็นลาบมั้ย ก็ใส่ลาบเข้าไปในขนมปัง”เพื่อให้มันรู้สึกว่ามีอะไรใหม่ ๆ ไปเรื่อย ๆ
สร้างการรู้จักได้สำเร็จ! เพราะความแปลกใหม่
เห็นลูกบอกเหมือนกันเป็นของญี่ปุ่นชื่ออะไรสักอย่าง แต่ลักษณะของเขาก็ไม่เหมือนเรา(แต่ยังไม่เคยชิม) เป็นขนมปังขาวคล้าย ๆ กันแต่วิธีการทำไม่เหมือนกัน ถามว่าในโลกนี้มีไหม? ก็ไม่กล้าเคลมเพราะเราอยู่แค่เมืองไทยก็ไม่แน่ใจ แต่ตีว่าเป็นสโนว์บันสัญชาติไทยก็แล้วกัน“ที่มันเป็นรสคาวครั้งแรกเลยคิดว่า ร้านเราขายขนม ลูกค้าติดตรงที่ว่ามาทานขนมไม่มีอาหารคาว สโนว์บันก็เลยเริ่มมาจากการทำเป็นไส้คาว และเพิ่งมีข้าวโพดทีหลังเลย ทั้งหมดตอนนี้มีเป็น10 ไส้ค่ะแต่ที่อยากให้ลอง กะเพรากับลาบค่ะ” ลองนึกถึงภาพเรา ถ้าเราไปทำงานวันนี้สายแล้วเราอยากจะแอบเจ้านายกินข้าวสักมื้อหนึ่ง ซึ่งฮอทดอกเซเว่นฯ ก็มีแต่อยากกินเผ็ด ๆ น่ะ ก็มาสั่งสโนว์บันได้เพราะมีเดลิเวอรีด้วย ทานแทนข้าวได้เลย1 ชิ้นก็ได้เกือบ1 มื้อเลย
แต่ว่าในช่วงแรก ๆ ที่ออกมาใหม่ มันก็ยังแป๊กอยู่ ยังไม่ได้ดังขึ้นมาเลย“แต่นี้ว่าเราไม่จ้างอินฟลูฯ แล้วเพราะว่า เรากลัวไม่ทัน เราก็คราวนี้ยิงแอดในเพจเยอะ ๆ ยิงเพจ ยิงเพจ วันละ 3 พัน 4 พัน ยิง ยิง ๆ ไปยอดขายก็กระเตื้องขึ้นมาเรื่อย ๆ นะคะจนกระทั่ง อยู่ ๆ วันดีคืนดีมันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเรา? ทำไมคนถามเราเยอะมากเลย ถาม ๆ เราก็ขาย ขาย ไปจนเย็น ๆ ลูกกลับบ้านลูกบอกว่า แม่มันมีเพจอันหนึ่งน่ะเขาเอาของแม่ไปลง อ๋อมิน่าล่ะคนถึงได้เยอะ ตั้งแต่นั้นมาคนเลยเป็นที่รู้จักเราเอยะขึ้นเรื่อย ๆ”แล้วก็ด้วยความที่มันแปลก มันใหม่ หลาย ๆ รายการหลายช่องก็พาไปออกไปสอบถามว่ามันคืออะไร
คิดใหญ่! พร้อมไปต่อสู่แบรนด์ฟาสต์ฟู้ดสัญชาติไทย
มันมีเหตุผลที่จะเดินมาที่ร้านนี้แล้วว่าเป็นอะไร และพอทำไปแล้วก็ Think Big เพราะว่าลูกเพจต่าง ๆ ที่ตามมา อยาก แต่มันไกลก็เลยเริ่ม เปิดสาขาให้ใกล้เขามากขึ้น สาขาแรกสนามบินน้ำ สาขาสองสามย่านมิตรทาวน์ สาขาสามฟู้ดวิลล่าราชพฤกษ์“จากแรก ๆ ใช่มั้ย ขายวันละ5 ชิ้นเอาสนุกแต่ถ้า ด้วยความที่เราเป็นนักธุรกิจมาก่อน เราเคยทำค้าขายมาก่อนอะไรที่เป็นช่องเราชอบเดิน เพราะมันมีช่องแล้วเราก็เลยเริ่มเดินให้มันใหญ่ขึ้น อย่างเงี้ยค่ะ”เคยขายได้เยอะสุดต่อวัน200-300 ชิ้นเลย อบขนมกันแบบว่าอบแล้วอบอีก อบแล้วอบอีก จนกระทั่งต้องบอกให้เด็ก ๆ หน้าร้านปิดรับออร์เดอ ต่อไปต้องมีใครสักคนหนึ่งหยุดทำขนม มีใครสักคนหนึ่งหยุดนั่งตอบเพจ แล้วก็เช็กจากออร์เดอทั้งหมดแล้วก็ตัดออร์เดอ “ก็จะเป็นช่วง ๆ เพราะว่าขนมปังมีลีดไทม์ในการทำประมาณชั่วโมงครึ่ง ถึงสองชั่วโมง ทำเร็วกว่านี้ขนมปังมันจะไม่ฟู มันจะไม่ได้อย่างเงี้ยค่ะ แล้วคือถ้าเขามาแล้วไม่ได้ก็บอกเขา เอาขนมอื่นให้เขาไปก็ได้คือให้เขาก็ได้ที่เขาจะไม่ได้เสียใจ แต่อย่าให้เขามาเร่งเอาขนมออกจากเราทำไม่ได้”
เจ้าของร้าน JB’s Bakery ยังบอกด้วย สำหรับเรื่องของราคาจำหน่ายคือ ทางร้านจะตั้งไว้ที่ลูกค้าสามารถจับต้องได้ ถามว่าแพงมั้ย ถ้าคุณรู้วัตถุดิบคุณจะรู้ว่ามันไม่แพงเลย ราคาต่อชิ้น แต่ว่าถ้าถามว่าราคาแพงมั้ยก็ราคาสูงพอสมควร แต่ไม่ได้สูงปรี๊ด สูงพอลูกค้าทานได้“ตอนนี้ก็เลยคิดอันใหม่ซึ่งคิดว่าจะได้ขายได้ไม่ต้องมานั่งติดปัญหาเรื่องแป้งญี่ปุ่น ไม่ต้องมานั่งติดปัญหาว่าต้องใช้น้ำผึ้งนะ ใช่มั้ยคะ ก็ออกขนมปังตัวใหม่ก็เป็นขนมปังกะเพราชีส ตั้งชื่อว่า “กะเพราชีสเบรด” ก็คือตัวขนมปังเนี่ยเราจะใส่ใบกะเพราไปด้วย นวดแป้งเสร็จแล้วตอนขึ้นรูปแทนที่จะเป็นไส้เผือกเราเอา ไส้กะเพราไก่เพราะว่าจะได้ทุกศาสนาทานได้พอคลุกเต็มที่แล้วก่อนจะอบ ใส่ชีสเข้าไปเลยค่า แล้วพอออกมามันก็จะเป็นยืด ๆ”ตอนนี้ก็มีการคุยกันว่ามันจะตอบโจทย์คนที่อยากทานข้าวมั้ย ก็เลยคิดว่าอาจจะเป็นoption ให้เลือกเป็นขนมปังกะเพรา ใส่ชีสมั้ย ไข่ดาวมั้ย วางไข่ดาวลงไปบนขนมปัง แล้วราคาจะพยายามให้กับข้าวผัดกะเพรา 1 จาน
ตอนนี้การแตกไลน์สินค้าในร้านก็จะมีทั้ง ขนมปัง คุกกี้ แคร็กเกอร์ เค้ก และอื่น ๆ ซึ่งก็จะอยู่ในแนวนี้ทั้งหมดเลย ทุกสาขาในตอนแรกจะมีเหมือน ๆ กันแต่ว่าตอนนี้สาขาฟู้ดวิลล่าฯ อาจจะปรับให้เหลือแค่ “สโนว์บัน” เหตุผลเพราะว่าร้านเล็ก เอาขนมปังทั้งหมดไปวางไม่ได้“แล้วก็คิดว่าจุดเด่นของเราคือ สโนว์บัน คนรู้จักเจบีส์ฯ จากสโนว์บันเพราะฉะนั้น สาขาต่อไปก็จะเน้นเป็นตัวสโนว์บันอย่างเดียว เป็นสินค้าหลักแล้วเรายัง Think Big ถึงขนาดที่ว่า ฉันจะเป็นแมคโดนัลด์ไทยได้มั้ย?”ก็คือคิดว่าเราอยากได้ขนมแบรนด์ไทย ซึ่งเป็นของไทย ๆ จริง ๆ ก็เลยพยายามที่จะทำและก็คิดว่าจะต้องเปิดสาขาและก็ขายแฟรนไชส์ไปด้วย นั่นคือสิ่งที่ “สโนว์บัน” จะเดินไป
ฟาสต์ฟู้ดสัญชาติไทย แปลกใหม่ “สโนว์บัน” ขนมปังขาวไส้คาวเจ้าแรกในไทย ซึ่งหากใครสนใจอยากลองชิมก็แวะไปอุดหนุนได้ ร้านตั้งอยู่ที่ซอยนนทบุรี 37 ท่าทราย จ.นนทบุรี หรือสอบถามเพิ่มเติมโทร.096-997-6060 FB : JB’s Bakery
คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า "SMEsผู้จัดการ" รับข่าวสารในแวดวงธุรกิจเอสเอ็มอีที่สมบูรณ์แบบที่สุด
