(ชมคลิป)จากเศษเหล็กเหลือทิ้ง สร้างงานศิลปะหุ่นโมเดลในราคาหลักหมื่น หลักแสน

“นาคา 2020” ครั้งแรกหุ่นพญานาค รังสรรค์ศิลปะจากเศษเหล็ก

ผลงานศิลปะจากเศษเหล็ก เป็นไอเดียสร้างสรรค์งานศิลปะฝีมือคนไทย ที่ได้รับการยอมรับและคำชื่นชมจากชาวต่างชาติ เนื่องจากที่ผ่านมา ผลงานศิลปะโมเดลจากเศษเหล็กเหล่านี้ ส่วนใหญ่ลูกค้าของเขา คือ ชาวต่างชาติ ซื้อไปตั้งโชว์ที่ประเทศของเขา หลายต่อหลายตัว

สำหรับผลงานศิลปะจากเศษเหล็ก ที่นำเสนอในครั้งนี้ เป็นผลงานของ “นายสัญญา ดอกบัว” หรือ ที่คนในวงการรู้จักเขาในชื่อ “อ้วน ศิลปะจากเศษเหล็ก จังหวัดกำแพงเพชร” ผลงานที่สร้างชื่อให้กับเขาล่าสุด คือ นาคา 2020 ที่ “สัญญา” ใช้เวลา กว่า 2 สัปดาห์ในการออกแบบและทำมาได้สวยงาม และเป็นการชุบชีวิตโลหะที่เหลือทิ้งออกมาเป็น “หุ่นพญานาค” ที่ดูเสมือนจริงในแบบที่ยังไม่มีใครเลยทำมาก่อน

จุดเริ่มต้นกว่าจะมาเป็นนักออกแบบโมเดลจากเศษเหล็ก

นายสัญญา เจ้าของผลงานศิลปะจากเศษเหล็ก จาก อำเภอลานกระบือ จังหวัดกำแพงเพชร เล่าว่า ตนเองได้เริ่มทำโมเดลจากเศษเหล็ก มานานกว่า 10 ปี เมื่อก่อนทำงานเป็นพนักงานที่โรงงานแห่งหนึ่งในนิคมอุตสาหกรรม จังหวัดระยอง และบริษัทที่ทำอยู่ประสบปัญหาทางเศรษฐกิจ จำเป็นจะต้องปลดพนักงานส่วนหนึ่งออกจากงาน รวมถึงตนเองและหัวหน้างาน และหัวหน้างานที่ออกจากงานมาด้วยกัน ก็ชักชวนมาทำงานโมเดลจากเศษเหล็ก ซึ่งในช่วง10 ปีที่ผ่านมานั้น ได้รับความนิยมมาก โดยเฉพาะจากลูกค้าชาวต่างชาติ ซึ่งตอนที่ทำใหม่ๆ ก็ทำไม่เป็น แต่มีพื้นฐานการเชื่อมเหล็กเป็นอย่างเดียว ส่วนเทคนิคอื่นๆ ค่อยมาหาประสบการณ์ แบบลองผิดลองถูกกันเอง

ในช่วงแรกทำตามออเดอร์รูปแบบที่ลูกค้าสั่งเข้ามา แต่พอทำไประยะหนึ่งเริ่มมีฝีมือ กล้าที่จะ ลองออกแบบและทำตามแบบของตนเอง นอกเหนือจากแบบที่ลูกค้าสั่ง เพราะมองว่า ถ้าทำตามคำสั่งของคนอื่นๆ ไม่ใช่งานศิลปะ ประกอบกับตัวเองมีพื้นฐานด้านการวาดรูป และชื่นชอบงานศิลปะอยู่แล้ว ลองนำงานที่ตนออกแบบในกระดาษไปนำเสนอหัวหน้า ซึ่งหัวหน้าเขาเห็นว่าที่ผ่านมา ทำแต่แบบซ้ำๆลองทำแบบใหม่ดูบ้าง ก็เลยอนุญาตให้ทำตามแบบที่วาดขึ้นมาเอง ปรากฏว่าพอนำไปเสนอลูกค้าชอบ ตั้งแต่นั้นมาหัวหน้าก็จะให้เราออกแบบและทำงานอย่างที่เราต้องการ

กังวลเรื่องสุขภาพ หยุดทำไปหลายปี

“จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมเกิดอาการป่วย เนื่องจากการที่ต้องทำงานอยู่ในห้องทำงานที่มีพนักงานหลายคนก็เชื่อมพร้อมๆ กันอยู่ในห้องเดียว และวันนั้น ฝนตก เหมือนอากาศอบอ้าว กลิ่นควันที่เชื่อมเหล็กก็คลุ้งอยู่เต็มห้อง ผมก็หายใจไม่ออก จนต้องออกมานั่งนอกห้อง คิดว่าถ้าทำอยู่แบบนี้สุขภาพคงแย่แน่ ผมก็เลยลาออก กลับมาทำงานโรงงานอีกครั้ง ตามคำชักชวนของเพื่อน ทำได้สัก 3-4 เดือน ตัดสินใจลาออก กลับบ้าน

ครั้งนั้น คิดว่าจะไม่กลับไปมาทำโมเดลเศษเหล็ก เพราะกังวลเรื่องสุขภาพ หันมาทำงานโมเดลจากเศษไม้แทนเป็นงานโมเดลไม้ชิ้นเล็กที่สามารถขยับได้ โดยเปิดขายอยู่ที่จังหวัดนครปฐม ผลตอบรับออกมาดีมาก ในช่วงแรก แต่ระยะหลังเศรษฐกิจไม่ดี ขายได้น้อยลง ผมก็เลยกลับบ้านและหันมาทำโมเดลเศษเหล็กอีกครั้ง จนถึงปัจจุบันทำโมเดลเศษเหล็กขายมาได้ 1 ปี

งานศิลปะที่ต้องใช้ฝีมือและความอดทน

สำหรับโมเดลจากเศษเหล็ก คืองานศิลปะที่ต้องใช้ฝีมือ แรงงานและความอดทน คนที่ทำต้องมีใจรัก ซึ่งการเรียนรู้ครั้งแรก ยังไม่มีใครทำได้ จนกว่าจะผ่านการฝึกฝน ผมเองผ่านการฝึกกว่าจะชำนาญมองเห็นอะไรและคิดออกว่าจะออกแบบมันอย่างไร ต้องใช้เวลาหลายปี เพราะถ้าคนทั่วไป และไม่มีใจรักในงานศิลปะบางครั้งก็นึกไม่ออกว่า ขยะเศษเหล็กเหล่านี้จะทำออกมาเป็นหุ่นโมเดลที่สวยแบบนี้ได้อย่างไร หรือ ถ้าคิดออกแต่ไม่มีความชำนาญหรือเทคนิคการเชื่อมก็ทำออกมาไม่ได้เช่นกัน

ส่วนเศษเหล็กที่นำมาทำโมเดล ในครั้งนี้ มาจากแหล่งซื้อหลายๆ ที่ และนำมาตัดแต่งเชื่อมออกมาเป็นหุ่นโมเดล ซึ่งปัจจุบันมีแหล่งให้เราหาเศษเหล็กเหล่านี้จำนวนมาก เพราะไม่ว่าจะเป็นอะไหล่เก่ารถยนต์ รถมอเตอร์ไซต์ หรือ ชิ้นส่วนอะไหล่ของใช้ต่างๆ แม้แต่ช้อนส้อม ช้อนกินข้าวที่เป็นโลหะสามารถนำมาใช้ในการสร้างผลงานโมเดลหุ่นได้ทั้งหมด อยู่ที่ว่าใครจะมีหัวด้านศิลปะการออกแบบมากน้อยแค่ไหน

จากเศษเหล็กเหลือทิ้ง สร้างชิ้นงานราคาหลักหมื่น หลักแสน

ในส่วนราคาขาย ปัจจุบันราคาลดลงมาลงจากในอดีต เพราะความต้องการลดลง ราคาลดลงตามไปด้วย ที่ผ่านมาลูกค้าจะเป็นชาวต่างชาติ มีความต้องการสูง เรียกราคาเท่าไหร่ก็ได้เพราะเป็นงานฝีมือ เช่น หุ่นโมเดลขนาด 2.50 เมตร เขาเคยขายกันที่ราคาหลักแสนบาท แต่สำหรับผลงานของผมเอง ผมขายไม่ถึง ราคาแพงสุดที่ผมขายได้ 6-7 หมื่นบาท

สำหรับน้องๆ หรือ ใครที่สนใจและต้องการจะเรียนรู้การทำโมเดลจากเศษเหล็ก ทาง “สัญญา” ยินดีที่จะสอนให้ฟรี เพราะต้องการให้คนที่มองหาอาชีพได้มีอาชีพและหาคนที่จะมาสืบทอด งานศิลปะแขนงนี้เอาไว้ เพราะปัจจุบันหาคนสนใจทำน้อยมาก เนื่องจากการทำงานแบบนี้ต้องมีความอดทน แต่เด็กรุ่นใหม่อาจจะมีความอดทนไม่เพียงพอ ซึ่งไม่ได้แค่เชื่อมได้ แต่จะฝึกฝนและมีเทคนิคในการเชื่อมด้วย

อย่างไรก็ตาม เชื่อว่า น้องๆคนรุ่นใหม่จะทำออกมาได้ดี เพราะเขามีหัวด้านศิลปะ ทำให้เขาทำผลงานออกมาได้ดี และเป็นที่ต้องการของตลาดอย่างแน่นอน ซึ่งถ้าพูดถึงความต้องการของตลาดยังเชื่อว่า ตลาดยังมีความต้องการอีกมาก โดยเฉพาะในต่างประเทศ เพราะเป็นงานฝีมือที่เครื่องจักรก็มาทำแทนไม่ได้ และฝีมือแต่ละคนก็แตกต่างกัน ถ้าฝึกฝนจนชำนาญและมีฝีมือเป็นอาชีพที่ทำเงินได้อย่างแน่นอน

สนใจ ติดต่อ FB:Sanya Dokbour