“วันสงกรานต์” ในมุมมองดาราศาสตร์ - โหราศาสตร์ วันที่โลกของเราเริ่มโคจรรอบดวงอาทิตย์ใหม่อีกครั้ง

หลายๆ คน รู้ว่า โลกของเราใช้เวลาประมาณ 365 วัน คือ 1 ปี ของโลก ในการโคจรรอบดวงอาทิตย์ 1 รอบ และใน 1 ปีของโลกประกอบด้วย 12 เดือน และนับตั้งแต่อดีตก่อนมีการใช้ปฏิทินสากลในยุคปัจจุบัน การใช้ตำแหน่งของดวงดาวบนท้องฟ้าเป็นสิ่งกำหนดวันสำคัญถูกใช้กันมาอย่างยาวนาน เนื่องจากในแต่ละเดือนบนท้องฟ้าจะปรากฎกลุ่มดาวที่แตกต่างกันออกไป

“วันสงกรานต์” ถือเป็นอีกหนึ่งวันสำคัญที่ได้มีการใช้ดวงดาวและดวงอาทิตย์บนท้องฟ้าเป็นสิ่งกำหนด โดยทางโหราศาสตร์ได้กล่าวไว้ว่า พระอาทิตย์เข้าสู่ราศีเมษ คือ “วันมหาสงกรานต์” ส่วนในด้านดาราศาสตร์คือการที่ดวงอาทิตย์กลับมาขึ้นและตกที่บริเวณกลุ่มดาวแกะอีกครั้ง ซึ่งเปรียบได้กับการที่โลกเริ่มโคจรรอบดวงอาทิตย์ครั้งใหม่

หนึ่งในวิธีการนับวันว่าโลกจะโคจรรอบดวงอาทิตย์ครบรอบเมื่อไหร่นั้น มีการใช้ “สุริยวิถี” แถบสมมติบนท้องฟ้าเป็นสิ่งกำหนดมาตั้งแต่อดีต โดยเป็นเส้นทางการเคลื่อนที่ของดวงอาทิตย์ตลอดทั้งปีท่ามกลางดาวฤกษ์ที่เป็นฉากหลังบนท้องฟ้า สิ่งนี้ทำให้ท้องฟ้าในแต่ละเดือนเมื่อมองจากโลกจะมีกลุ่มดาวที่แตกต่างกันออกไปตามระนาบวงโคจร

การแบ่งเส้นสุริยวิถีออกเป็นจักรราศีเริ่มต้นในยุคบาบิโลเนีย หรือ อาณาจักรกรุงบาบิโลน ช่วงประมาณ 1,000 ปี ก่อนคริสตกาล ทำให้คนบนโลกเมื่อครั้งอดีต สามารถใช้ข้อมูลการโคจรของดวงดาวบันทึกเรื่องราวระบุวันสำคัญและเวลาต่างๆ ได้

โดยเส้นสุริยวิถีแบ่งออกเป็นจักรราศี เริ่มตั้งแต่ 1.กลุ่มดาวแกะ (ราศีเมษ) 2.กลุ่มดาววัว (ราศีพฤษภ) 3.กลุ่มดาวคนคู่ (ราศีเมถุน) 4.กลุ่มดาวปู (ราศีกรกฎ) 5.กลุ่มดาวสิงโต (ราศีสิงห์) 6.กลุ่มดาวหญิงสาวพรหมจารี (ราศีกันย์) 7.กลุ่มดาวคันชั่ง (ราศีตุล) 8.กลุ่มดาวแมงป่อง (ราศีพิจิก) 9.กลุ่มดาวคนยิงธนู (ราศีธนู) 10.กลุ่มดาวมกร หรือ แพะทะเล (ราศีมังกร) 11.กลุ่มดาวคนแบกหม้อน้ำ (ราศีกุมภ์) และ 12.กลุ่มดาวปลาคู่ (ราศีมีน) โดยสังเกตได้จากดวงอาทิตย์จะขึ้นและตกบริเวณกลุ่มดาวนั้นๆ

เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นและตกบริเวณกลุ่มดาวแกะ หรือทางโหราศาสตร์ที่กล่าวว่า “พระอาทิตย์เข้าสู่ราศีเมษ” อีกครั้ง ซึ่งคำกล่าวนี้มักถูกใช้ในช่วงเทศกาลสงกรานต์ของไทยเรา ปรากฏการณ์นี้จึงถือได้ว่าช่วงวันมหาสงกรานต์คือหนึ่งในวันเริ่มต้นนับวงโคจรรอบใหม่ของโลกรอบดวงอาทิตย์ และโลกของเราจะโคจรในลักษณะนี้ตลอดไปจนกว่าดาวฤกษ์แห่งศูนย์กลางระบบสุริยะของเราจะถึงวาระหมดอายุขัย ซึ่งอาจจะกลายเป็นดาวแคระขาว ดาวนิวตรอน หรือหลุมดำ ในอนาคตที่แสนยาวไกล