วัสดุชนิดนั้นคือ “เทฟลอน” (Teflon) ที่ทุกคนคุ้นเคยกันดีที่ในครัว
การค้นพบเทฟลอนนั้นก็แสนจะเป็นเรื่องบังเอิญ โดยในปี 1938 นักวิทยาศาสตร์นาม รอน พลันเค็ต (Roy Plunkett) กำลังคิดค้นก๊าซที่ใช้ดูดความร้อนในเครื่องปรับอากาศและตู้เย็น โดยได้ผสมสารต่างๆ บรรจุลงขวดเพื่อให้เกิดก๊าซตัวใหม่
ทว่าเมื่อเปิดขวดออกมา แทนที่จะได้ก๊าซใหม่ กลับพบของเหลวลักษณะคล้ายแป้งสีขาวเป็นมันแวว อีกทั้งเป็นสารที่มีความหล่อลื่นดีเยี่ยม มีจุดหลอมเหลวสูงมาก
สารดังกล่าวก็คือ “โพลีเตตระฟลูโอโรเอทีลีน” (Poly(tetrafluoroethylene))
หลังจากจดสิทธิบัตรการค้นพบสารแล้ว คำว่า “เทฟลอน” ก็ถูกตั้งขึ้นเป็นชื่อเรียกสารดังกล่าว พร้อมทั้งจดจดเป็นเครื่องหมายการค้าในปี 1945
แรกเริ่มพลันเค็ตได้นำมาประกอบการผลิตชิ้นส่วนเครื่องจักรที่มีความลื่นสูง โดยไม่ต้องใช้น้ำมันหล่อลื่น
จากนั้นบริษัทดูปองได้ซื้อสิทธิ์เทฟลอนมาผลิตเป็นหม้อ กระทะ และอุปกรณ์ในครัวจัดจำหน่าย เอาใจแม่บ้านเพื่อช่วยทำให้อาหารไม่ติดก้นกระทะ และทนทานอุณหภูมิได้ถึง 300 องศาเซสเซียส อีกทั้งทนทานต่อการกัดกร่อน
ปัจจุบันเริ่มมีการนำเทฟลอนไปพัฒนาเป็นส่งอำนวยความสะดวกมากมาย
ทว่าคงไม่มีใครคิดจะนำ "เทฟลอน" ไปปูเป็นทางเดิน แน่นอน