เดลิเมล์ – พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์อังกฤษเปิดตัวไดโนเสาร์กินปลาตัวแรกที่มีการค้นพบในโลก หลังจากใช้เวลานานกว่า 20 ปีบากบั่นค้นคว้าวิจัย รวมถึงนำเศษซากโครงกระดูกมาต่อจนเป็นรูปเป็นร่าง
"คลอว์ส" (Claws) ซึ่งเป็นชื่อเล่นของไดโนเสาร์ที่มีกรงเล็บแข็งแรงถูกขุดพบครั้งแรกในเหมืองโคลนในเซอร์เรย์ (Surrey) ทางตะวันออกเฉียงใต้ของอังกฤษโดยช่างประปาที่อาศัยอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของลอนดอน
เรื่องเกิดขึ้นในบ่ายวันหนึ่งของเดือนมกราคม 1983 เมื่อวิลเลียม วอล์กเกอร์ (William Walker) นักล่าฟอสซิลสังเกตเห็นหินประหลาดก้อนหนึ่ง เขาก้มลงพินิจพิเคราะห์หินก้อนนั้นเพราะคิดว่าอาจเป็นกระดองสัตว์ชนิดใดชนิดหนึ่ง แต่กลับกลายเป็นว่า สิ่งที่จมลึกอยู่ในโคลนตรงหน้าคือ ซากกรงเล็บขนาด 31 เซนติเมตร หรือใหญ่เกือบเท่าศีรษะมนุษย์
วอล์กเกอร์พยายามใช้ค้อนทุบหินก้อนนั้นเพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ข้างใน แต่กลายเป็นทำให้กรงเล็บที่เขาคิดว่าเป็นเพียงก้อนหินกะเทาะเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ในที่สุดวอล์กเกอร์เก็บชิ้นส่วนเหล่านั้นกลับมาและวานลูกเขยนำไปมอบให้ผู้เชี่ยวชาญของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ทางธรรมชาติ (Natural History Museum : NHM) ตรวจสอบ
แรกทีเดียว ผู้เชี่ยวชาญคิดว่านั่นเป็นเพียงซากจระเข้ขนาดใหญ่ แต่ก็ตัดสินใจไปยังสถานที่ที่พบซากดังกล่าว และสิ่งที่พบในท้องของซากนี้ทำให้วงการวิทยาศาสตร์ตื่นเต้นขนานใหญ่ เพราะทำให้รู้ว่าคลอว์สที่น่าจะมีอายุมากกว่า 125 ล้านปี อาศัยอยู่ในยุคครีเตเชียส (Cretaceous) ทางตอนใต้ของเกาะอังกฤษ ไม่ได้กินเนื้อหรือพืชเหมือนไดโนเสาร์สายพันธุ์อื่นๆ แต่เป็นไดโนเสาร์สายพันธุ์แรกที่ถูกค้นพบว่ากินปลา
นักบรรพชีวินวิทยาต้องใช้รถบรรทุกถึง 3 คันขนโครงกระดูกจากบริเวณดังกล่าวกลับพิพิธภัณฑ์ และใช้เวลาค้นคว้าวิจัยอีก 23 ปีกว่าที่จะสามารถนำโครงกระดูกเหล่านั้นมาต่อจนกลายเป็นรูปร่างที่น่าจะเป็นของคลอว์สที่เกือบจะสมบูรณ์ถึง 70%
ดร.แองเจลา มิลเนอร์ (Dr Angela Milner) หัวหน้าทีมนักบรรพชีวินวิทยาของพิพิธภัณฑ์ กล่าวว่า รู้สึกได้ตั้งแต่แรกเห็นว่าไดโนเสาร์ตัวนี้ไม่เหมือนตัวอื่นๆ และการพบไดโนเสาร์กินปลาถือเป็นการค้นพบที่เหลือเชื่ออย่างยิ่ง จากข้อมูลของทีมนักบรรพชีวินวิทยาระบุว่า คลอว์สตัวนี้ตายเมื่ออายุ 10 ปี มีขนาดยาว 10 เมตร สูง 4 เมตร และหนัก 2 ตัน นักวิจัยประเมินว่า หากมันมีอายุยืนยาวอีก 20 ปี รูปร่างจะใหญ่โตขึ้นอีก 1 ใน 3 เท่า
คลอว์สกินปลาเลปิโดท (Lepidote) ซึ่งเป็นปลาก่อนยุคประวัติศาสตร์ เป็นอาหารวันละ 25 กิโลกรัม โดยใช้แขนขาทรงพลังและเขี้ยวแข็งแรงจับปลาจากในน้ำ แบบเดียวกับหมีสีเทาในอเมริกาเหนือจับปลาแซลมอนกิน นอกจากนั้น ยังพบหลักฐานว่า คลอว์สอาจกินซากสัตว์ที่ตายแล้ว เพราะพบซากไดโนเสาร์สายพันธุ์อิกัวโนเด็น (Iguanoden) ที่มีขนาดเล็กกว่าในกระเพาะของมัน
ไดโนเสาร์กินปลาสายพันธุ์นี้มีฟันมากกว่าทีเร็กซ์ (Tyrannosaurus Rex ) สองเท่าคือ 96 ซี่ ลักษณะเหมือนฟันเลื่อย ปากยื่นยาวเหมือนจระเข้ แม้ไม่ใช่ไดโนเสาร์ที่ใหญ่ที่สุดของอังกฤษ แต่ถือเป็นซากโครงกระดูกไดโนเสาร์ที่สมบูรณ์ที่สุดที่พบในเมืองผู้ดี
อย่างไรก็ดี หลังจากค้นพบเจ้าคอว์สได้ไม่กี่เดือนก็มีการตั้งชื่อเพื่อให้เกียรติแก่วอล์กเกอร์ที่ค้นพบซากกระดูกส่วนใหญ่ของไดโนเสาร์ ว่า "บารีออนิกซ์ วอล์กเกอรี" (Baryonyx Walkeri) หรือ B. walkeri โดยสกุลบารีออนิกซ์ คือสัตว์จำพวกที่มีกรงเล็บแข็งแรง และตั้งชื่อสายพันธุ์ตามชื่อผู้ค้นพบ
อีกทั้ง ขณะนี้พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติของอังกฤษได้นำหุ่นจำลองคลอว์สขนาดเท่าของจริงมาจัดแสดงให้ผู้สนใจเข้าชมจนถึงเดือนเมษายนปีหน้า


