ชี้ “ยีนจากแม่” และพี่น้องชายหลายคนอาจทำลูกเป็นเกย์

เอเอฟพี – นักจิตวิทยาแดนมักกะโรนีเผยผลวิจัยชายที่ได้รับยีนจากแม่ และมีพี่ชายหลายคน อาจมีแนวโน้มเป็นคนรักร่วมเพศ หลังเก็บข้อมูลเชิงสถิติภูมิหลังชายรักร่วมเพศและรักผู้หญิงมาเปรียบเทียบ สนับสนุนสมติฐานว่า “พันธุกรรม” ก็มีส่วนกำหนดรสนิยมทางเพศของชาย

ผลการศึกษาของคณะนักจิตวิทยามหาวิทยาลัยปาโดวา อิตาลี (University of Padova) ลงตีพิมพ์ผ่านวารสาร “โพรซีดดิงส์ ออฟ เดอะ รอยัล โซไซตี” (Proceedings of The Royal Society) ของราชสมาคมแห่งอังกฤษฉบับล่าสุด สรุปความว่า ยีนซึ่งได้รับตกทอดจากมารดา บวกกับการมีพี่ชายหลายๆ คน อาจเป็น 2 ปัจจัยสำคัญในการกำหนดว่าชายคนใดบ้างที่จะกลายเป็นพวกรักร่วมเพศ

ปัจจัยทั้ง 2 อย่างนี้รวมกัน อาจจะเป็นต้นเหตุของการเป็นพวกรักร่วมเพศในหมู่ชายชาวเกย์ถึงประมาณ 20% แต่นักวิจัยเหล่านี้ก็ย้ำด้วยว่า อิทธิพลทางสังคมและวัฒนธรรมก็มีบทบาทสูงในการทำให้เป็นเกย์ โดยอาจมีส่วนถึงราว 80% ที่เหลือ

ในการศึกษาคราวนี้ คณะนักจิตวิทยามหาวิทยาลัยปาโดวา ได้ขอให้ชายรักชายจำนวน 98 คน และชายรักหญิงอีก 100 คน ในภาคเหนือของอิตาลี กรอกแบบสอบถามเกี่ยวกับรายละเอียดความเป็นมาในเรื่องเพศของพวกเขา รวมทั้งข้อมูลเกี่ยวกับพี่น้อง ลูกพี่ลูกน้อง พ่อแม่ ลุงป้าน้าอา และปู่ย่าตายาย โดยสัญญาที่จะเก็บข้อมูลส่วนบุคคลเหล่านี้เป็นความลับ

ปรากฏว่าในหมู่ชายรักชาย มีญาติพี่น้องที่เป็นชายในสายข้างแม่จำนวนทั้งสิ้น 396 คน และเป็นเกย์ 22 คน ส่วนในสายข้างพ่อมีจำนวนทั้งสิ้น 593 คน และเป็นเกย์ 12 คน ส่วนในหมู่ชายรักหญิง มีญาติพี่น้องที่เป็นชายในสายข้างแม่ 370 คน แต่ไม่มีใครเป็นเกย์เลย และในสายข้างพ่อมีจำนวนทั้งสิ้น 604 คน เป็นเกย์ 8 คน

ส่วนเรื่องการเป็นลูกคนที่เท่าใด ก็ดูมีความสัมพันธ์กับเรื่องจะเป็นเกย์หรือไม่อย่างน่าแปลกใจไม่น้อย กล่าวคือในครอบครัวขนาดใหญ่ คนที่เป็นชายรักชายมักจะเป็นลูกคนที่ 2, 3, 4 หรือถัดลงไปอีก นอกจากนั้นพวกที่มีพี่ชายจะมีจำนวนมากมายกว่าพวกที่มีพี่สาวนัก

คณะนักวิจัยคณะนี้ซึ่งมี ฟรานเชสกา คอร์นา (Francesca Corna) เป็นหัวหน้า กล่าวว่าผลการศึกษานี้เป็นหลักฐานทางสถิติช่วยสนับสนุนสมมติฐานที่ว่า ปัจจัยทางพันธุกรรมอาจเป็นสาเหตุของการเป็นพวกรักร่วมเพศ ถึงแม้ยังมิได้ศึกษาเรื่องรักร่วมเพศในหมู่ผู้หญิงด้วยก็ตาม

การวิจัยก่อนหน้านี้ ที่ศึกษาในหมู่พี่ชายน้องชายซึ่งเป็นเกย์ บ่งชี้ว่ามีความเกี่ยวโยงกันระหว่างการเป็นชายรักชาย กับยีนตัวที่เรียกกันว่า Xq28 ซึ่งอยู่บนโครโมโซม X ทั้งนี้โครโมโซม X กับโครโมโซม Y เป็นตัวกำหนดเพศของคนเรา ผู้ชายได้โครโมโซม X จากแม่ บวกกับโครโมโซม Y จากพ่อ ขณะที่ผู้หญิงได้โครโมโซม X จากทั้งแม่และพ่อ

สมมุติฐานที่ว่าการเป็นพวกรักร่วมเพศ อาจมาจากพันธุกรรมนั้น มีที่มาสำคัญจากงานวิจัยซึ่งตีพิมพ์เมื่อกลางทศวรรษ 1990 และก็มีทั้งผู้สนับสนุน ตลอดจนผู้คัดค้านชนิดหัวชนฝา โดยสมมุติฐานดังกล่าวบอกว่า ทารกในครรภ์ที่เป็นชาย จะมีสารก่อภูมิต้านทาน ซึ่งก็คือโมเลกุลที่กระตุ้นให้ระบบภูมิคุ้มกันของแม่แสดงปฏิกิริยาตอบโต้ และยิ่งคลอดบุตรชายมากเท่าใด ร่างกายของแม่ก็ยิ่งมีภูมิคุ้มกันต่อต้านสารก่อภูมิต้านทานดังกล่าว และตามมาด้วยการเปลี่ยนแปลงทางเคมีในมดลูก ซึ่งเป็นสารที่มีผลต่อการแยกว่าทารกในครรภ์จะเป็นเพศใดโดยเจ้าแห่งสมมุติฐานนี้คือ เรย์ บลังชาร์ด (Ray Blanchard) นักวิทยาศาสตร์แคนาดา เคยคำนวณไว้ว่า การมีพี่ชายทุกๆ 1 คน เป็นการเพิ่มโอกาสให้น้องชายคนถัดๆ ไปกลายเป็นเกย์ถึง 33% ทีเดียว

อย่างไรก็ตาม คอร์นาและคณะย้ำว่า นอกเหนือจากเรื่องยีนแล้ว ปัจจัยทางสังคมและวัฒนธรรมก็มีส่วนตัดสินว่าใครจะเป็นเกย์หรือไม่เป็น และอันที่จริงความเบี่ยงเบนทางเพศในตัวอย่างที่พวกเขาศึกษาถึงกว่า 79% ทีเดียว ไม่สามารถอธิบายได้เพียงด้วยปัจจัยเรื่องญาติสายข้างแม่และจำนวนพี่ชายที่มี

"การค้นพบของเรา ถ้าหากได้รับการยืนยันจากการวิจัยต่อไปในอนาคต ก็เป็นเพียงชิ้นส่วนเดียวในภาพปริศนาภาพใหญ่ว่าด้วยเรื่องลักษณะทางเพศของมนุษย์" คอร์นาระบุไว้ในบทความเผยแพร่งานวิจัยของพวกเขา