*** งานสัปดาห์วิทยาศาสตร์ปีที่ผ่านมา ทางทีมงานได้มีโอกาสไปเก็บภาพและสัมภาษณ์สิ่งประดิษฐ์ที่ได้รางวัลในระดับประถม ซึ่งหนึ่งในนั้นที่น่าสนใจคือ "กับดักยุงลาย" ที่เด็กๆ สร้างขึ้นมาจากขวดน้ำเหลือใช้ และในคราวที่ไข้เลือดออกำลังระบาดหนักเช่นนี้ ทางทีมงานจึงนำเรื่องราวสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้กลับมาเสนออีกรอบ เผื่อว่าจะกลายเป็นไอเดียในการกำจัด "ยุงลาย" ตัวร้ายภายในบ้านต่อไปได้***
ในงานสัปดาห์วิทยาศาสตร์แห่งชาติ นอกจากจะมีเข็มขัดบุคลิกภาพไอเดียสุดจ๊าบของนักเรียนตัวน้อยที่ผู้จัดการวิทยาศาสตร์นำเสนอไปแล้วเมื่อวานนี้ ยังมีสิ่งประดิษฐ์อีกมากมายหลายชิ้นที่นักประดิษฐ์ตัวน้อยวัยไม่เกิน 13 ปีสร้างขึ้นจากสมองและความคิดของตัวเอง
ด.ช.ธวัชชัย ประสานเชื้อ หรือน้องกอล์ฟ เดินทางมาไกลจากจังหวัดชัยภูมิ พร้อมกับสิ่งที่ประดิษฐ์ขึ้นมา ดูธรรมดา แต่ทว่าใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันเราได้ฉมังที่เดียว นั่นก็คือ ที่ดักจับยุงลาย ซึ่งน้องกอล์ฟตั้งชื่อสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้ว่า “ยุงลายหลงกล”
“ยุงลายหลงกล” เป็นขวดน้ำพลาสติกที่เราๆ ใช้แล้วทิ้ง นำมาตัด เจาะเติม นิดๆ หน่อยๆ ก็สามารถนำไปใช้ดักจับลูกน้ำในน้ำก่อนที่จะกลายเป็นยุงลายมาทำร้ายพวกเรา
ที่อุปกรณ์ “ยุงลายหลงกล” เกิดขึ้นได้นั้น เพราะน้องกอล์ฟเป็นนักเรียนอาสาสมัครสาธารณสุขของโรงเรียนสุนทรวัฒนา ซึ่งมีหน้าสำรวจและกำจัดลูกน้ำยุงลายที่อยู่ในแหล่งต่างๆ ของโรงเรียน เลยพยายามหาวิธีกำจัดลูกน้ำยุงลายที่นอกเหนือจากวิธีเดิมๆ
โชคดีที่น้องกอล์ฟเป็นเด็กช่างสังเกตเห็นขวดน้ำดื่มที่ลอยอยู่ในโอ่งน้ำข้างบ้านว่ามีลูกน้ำอยู่ในขวด ด้วยความซุกซนจึงปิดจุดขวด ต่อมากลับมาดูก็เห็นว่าลูกน้ำตายหมด เลยคิดว่า ถ้าจับลูกน้ำมาขังไว้ในขวดได้ก็ถือเป็นการกำจัดยุงลายที่ดีได้แน่นอน
“ที่โรงเรียนที่เขากำจัดยุงลายกันก็ใช้ทราย พอใช้ๆ ไปน้ำก็เหม็น และอีกวิธีหนึ่งก็คือใส่ปลากัดลงไปในน้ำ ถ้าเป็นน้ำที่เราอาบ แล้วเผลอตักปลากัดหลุดออกไป ก็ต้องหามาใส่ใหม่ มันเปลืองเงิน ก็เลยคิดว่าขวดน้ำนี่ล่ะน่าจะเอามาดักลูกน้ำไม่ให้โตเป็นยุงลายได้” น้องกอล์ฟชั้น ป.5 อธิบาย
หลังจากสรุปได้แล้วว่า น่าจะนำขวดที่ชาวบ้านทิ้งขว้างมาทำที่ดักจับยุงลาย จึงไปนำเสนออาจารย์ที่ปรึกษา เพื่อทำโครงงานวิทยาศาสตร์ โดยจับกลุ่มกับเพื่อนๆ อีก 2 คนคือ ด.ช.ธนสาร หัวเมืองลาด หรือน้องพี ชั้น ป.5 และ ด.ช.อดิศร วรครบุรี หรือน้องเฟรม ชั้น ป.6 ทั้งหมดใช้เวลากันกว่า 2 เดือนกับการเจาะ ตัด ต่อ ขวดพลาสติกกว่า 8 เวอร์ชั่น ถึงจะได้ชิ้นล่าสุดที่ดูเขาทีและหลอกล่อลูกน้ำให้เข้ามาติดกับได้อย่างสนิทใจ
กระบวนการก็ทำไม่ยากเลย ถ้าใครเห็นกับดักยุงลายนี้ปุ๊บก็คิดออกทันทีว่าจะทำอย่างไร ซึ่งขั้นตอนก็ง่ายๆ เพียงเจาะขวดน้ำให้เป็นรูๆ แล้วนำปากขวดพลาสติกอีกหลายๆ ขวดมาใส่ลงไปในรูโดยเอาฝากขวดออกเสียก่อน ก็จะได้ตามภาพ ซึ่งปากขวดหลายๆ อันที่นำมาติดรอบขวดนั้นจะเป็นทางล่อให้ลูกน้ำเข้ามา ซึ่งจะทำ 2 ช่องหรือ 3 ช่องก็ได้ตามถนัด
จากนั้นก็นำกับดัก “ยุงลายหลงกล” อันนี้ไปลอยในที่ที่มีลูกน้ำยุงลายอยู่ โดยเอียงให้น้ำเข้าทางช่องทั้ง 2 ข้าง จนน้ำเข้าถึงระดับเหนือปากขวดทั้ง 2 เล็กน้อย ไม่นานลูกน้ำจะว่ายเข้าไปอยู่ในขวด และโตเป็นยุงลาย แต่ก็จะตายอยู่ในขวดเนื่องจากหาทางออกไม่ได้ นับเป็นการกำจัดยุงลายแบบประหยัดอีกวิธีหนึ่ง
“ธรรมชาติของลูกน้ำมันซุกซน ชอบเข้าไปอยู่ตามซอกตามขอบต่างๆ “ น้องพี อธิบายถึงสิ่งประดิษฐ์ของตัวเองที่นำมาอวดในงานนี้อย่างฉะฉาน พร้อมทั้งเล่าว่าพอพัฒนาขึ้นมาจนได้แบบที่คิดว่าเหมาะสมแล้ว ก็นำไปให้ที่บ้านและคนในหมู่บ้านใช้ จากนั้นก็ประเมินว่ากำจัดยุงลายได้จริงๆ แถมได้คำชื่นชมมาว่า เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ทำได้ง่ายและไม่เสียค่าใช้จ่ายเลย แถมลดจำนวนขยะอีกด้วย
น้องพีและเพื่อนช่วยกันเล่าเรื่องอุปกรณ์จับยุงของตัวเองอย่างสนุกสนาน พร้อมทั้งอวดผลงานให้ดูอีกว่า นอกจากกับดักยุงลายจะนำไปใช้ได้จริงแล้ว คุณครูยังเอาไปประกอบการเรียนการสอนวิชาอื่นๆ อีก ไม่ว่าจะเป็น วิชาศิลปะที่ให้วาดภาพ “ยุงลายหลงกล” วิชาภาษาไทยที่ให้แต่งเรื่องการกำจัดยุงลายโดยใช้อุปกรณ์ของพวกเขา วิชาสังคมศึกษาที่ให้ศึกษาเรื่องการเติบโตของยุงลาย เรียกได้ว่าสนุกสนานกันทุกวิชาทั้งโรงเรียน แถมได้กำจัดยุงลายภัยไข้เลือดให้ห่างไกลจากชุมชนอีกด้วย
สิ่งประดิษฐ์ง่ายๆ แต่สร้างสรรค์และใช้ได้จริงแบบนี้ จะเกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าเด็กขาดความช่างสังเกต และได้แรงหนุนจากผู้ใหญ่ บางทีจินตนาการเล็กๆ กับสิ่งประดิษฐ์น้อยๆ ชิ้นนี้ จะค่อยๆ โตวันโตคืนจนกลายเป็นจินตนาการใหญ่ ๆ กับสิ่งประดิษฐ์ยักษ์ๆ ก็เป็นได้...ใครจะรู้
