หลังจากเป็นข่าวมานาน สำหรับเกม Pokemon Go ทำเอาเหล่าเทรนเนอร์คนไทยอยากออกไปจับโปเกมอนมาฝึกกันบ้าง ล่าสุด เมื่อเวลา 08.00 น. ของวันที่ 6 ส.ค. 2559 ทาง Niantic Labs ได้ประกาศเปิดให้บริการเกม Pokemon GO เพิ่มเติมอีก 15 ประเทศในโซนทวีปเอเชีย ได้แก่ บรูไน, อินโดนีเซีย, ลาว, มาเลเซีย, ฟิลิปปินส์, สิงคโปร์, เวียดนาม, ไต้หวัน, ปาปัวนิวกินี, ฟิจิ, หมู่เกาะโซโลมอน, ไมโคเนียเชีย, ปาเลา และ ประเทศไทย
หลังจากที่รอคอยกันมา 1 เดือนเต็ม ตอนนี้ชาวไทยก็สามารถเล่นเกม Pokemon GO สมใจกันแล้ว อย่างไรก็ตาม นพ.วรตม์ โชติพิทยสุนนท์ จิตแพทย์ด้านเด็กและสื่อ กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข หนึ่งในผู้ที่ทดลองเล่นเกมนี้มาตั้งแต่ยังไม่เปิดให้บริการในไทย ได้ฝากข้อคิดเตือนใจแก่เหล่าเกมเมอร์และเทรนเนอร์โปเกมอนชาวไทยผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว Nath Varoth ไว้ดังนี้
สำหรับคนรุ่นอายุราว ๆ 25 - 35 ปีนั้น เกมโปเกม่อนเป็นเหมือนเพื่อนเล่นในวัยเด็ก ผมเชื่อว่า ทุกคนที่เคยเล่นคงจะแอบจินตนาการ ว่า วันนึงอยากจะลองออกไปเป็นโปเกมอนเทรนเนอร์ (นักจับโปเกมอน) ซักครั้ง ตัวผมเองก็เช่นกัน ตอนนั้นก็ได้แต่จินตนาการนะ เพราะใครจะไปคิดหล่ะว่าวันนึงโปเกมอนเหล่านั้นจะมายืนอยู่ตรงหน้าปากซอยบ้านจริง ๆ มันช่างเป็นการผนวกเอาโลกแห่งจินตนาการกับโลกความเป็นจริงรวมกันไว้อย่างลงตัว และแล้วในที่สุดวันนั้นที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง วันที่เกม Pokemon Go มาเยือนเมืองไทย...
หลังจากที่ผมได้ทดลองเล่นมาด้วยตัวเองมาประมาณ 3 สัปดาห์ (ที่ยุโรป) ผมพบว่ามันเป็นเกมที่สนุกมากกกกกกกกกก ผมได้สอบถามคนรอบข้างที่นั่น พบคนอยู่ 2 ประเภท คือ 1. คนที่ไม่โหลดมาเล่น กับ 2. คนที่เล่นแล้วบอกสนุก ...มีเท่านั้นจริง ๆ
หลังจากได้ลองเล่นดูด้วยตนเอง ก็พบถึงข้อดีเป็นเกมที่กระตุ้นให้คนออกจากบ้านมากขึ้นและออกกำลังกายมากขึ้น เพราะถ้าคุณไม่เดิน เดิน และ เดิน คุณก็จะไม่มีวันสนุกไปกับเกมนี้ได้ และนอกจากนั้น คุณก็ยังอาจได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ ๆ รอบข้างที่มาจับโปเกมอนในจุดเดียวกัน
หลังจากที่เกม Pokemon Go เปิดให้บริการในไทยอย่างเป็นทางการมาได้เกือบ 1 วัน (ผมกลับมาไทยพอดี) ผมได้ออกไปเดิน เดิน และ เดิน ผมเริ่มสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงอะไรหลาย ๆ อย่างในสังคมวัยรุ่นไทย แทบไม่ต่างจากสังคมวัยรุ่นต่างประเทศที่ Pokemon Go เปิดให้บริการมาก่อนหน้านี้ครับ ผมเห็นคนสนุกกับมัน ผมเห็นวัยรุ่นเดินก้มหน้าตามท้องถนน จากเดิมที่วัยรุ่นยุคปัจจุบันมีพฤติกรรม”ฟับบิ้ง” หรือก้มหน้าจ้องแต่สมาร์ทโฟนมากอยู่แล้วในขณะที่นั่งอยู่กับเพื่อนหรือครอบครัว ซึ่งก็เป็นปัญหาใหญ่ของสังคมอยู่เดิม ตอนนี้พัฒนาขึ้นไปอีกขั้นคือ แม้แต่เวลาเดินก็ยังก้มหน้า “ฟับบิ้ง” ไปเรื่อย ๆ วัยรุ่นเดินกันมาเป็นกลุ่ม 5 - 6 คน แต่ทุกคนก้มหน้าหมดเหมือนไม่ได้มาด้วยกัน เดิน ๆหยุด ๆ หันไปหันมาเอามือถูๆหน้าจอเป็นช่วง ๆ ดูไปก็คล้าย ๆ กองทัพซอมบีในหนังสยองขวัญ
เพราะฉะนั้นแน่นอนว่า เกมนี้มันทั้งสนุก ติด และอันตราย !!
ผมคิดว่า เกม Pokemon Go ถูกสร้างโดยคำนึงถึงสภาพแวดล้อมและสภาพสังคมของประเทศที่เจริญแล้วเป็นที่ตั้ง โดยยืนบนพื้นฐานสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างปลอดภัย มีกฎระเบียบชัดเจน มีสติ และควบคุมตัวเองได้ขณะเล่น ซึ่งค่อนข้างแตกต่างจากประเทศไทย เลยขอออกมาชี้ให้เห็นใน 6 ประเด็น ที่เราจะต้องเตรียมพร้อมรับมือกับกองทัพนักจับโปเกม่อนทั้งหลาย
1. คุณต้องก้มหน้าตลอดเวลา ...เกมนี้ดึงดูดให้คุณอยากก้มหน้าเกือบตลอดเวลา เพราะฉะนั้นทัศนวิสัยรอบข้างของคุณจะกลายเป็น 0 ทันที เมื่อคุณจ้องที่หน้าจอโทรศัพท์ แม้ว่าบางครั้งเงยหน้ามองทางแล้ว ใจก็ยังจดจ่ออยู่ดีว่าจอจะสั่นเมื่อไหร่ และเมื่อเจอโปเกม่อนมันก็คงยากที่จะทำใจเดินผ่านไปโดยไม่หยุดจับมัน เปรียบเสมือนรถที่ขับโดยลืมเอาที่บังแดดออกแล้วเหยียบเบรกกระตุก ๆ ตลอดเวลา เสี่ยงต่ออุบัติเหตุอย่างมากแน่นอนดังที่เป็นข่าวในต่างประเทศ
2. คำเตือนให้ระวังสิ่งรอบข้างขณะเล่นอาจไม่สามารถใช้ได้กับประเทศไทย ...เพราะการเดินบนทางเท้าของประเทศเราแม้จะระวังแล้วก็ยังมีความอันตรายอยู่ดี เพราะมีทั้งท่อที่ไม่ได้ปิด แผงลอยแม่ค้า และรถมอเตอร์ไซค์ที่วิ่งสวนบนทางเท้า เพราะฉะนั้นการเดินก้มหน้าเล่นเกมในไทยจึงไม่ต่างจากเดินบนถนนจริง ๆ ตลอดเวลา ทั้งนี้ ยังไม่นับรวมเรื่องมิจฉาชีพที่มีมากมายในประเทศ ซึ่งพร้อมจะจู่โจมคนที่เอาแต่ก้มหน้ามองมือถือได้ตลอดเวลา ทั้งการวิ่งราวโทรศัพท์ การล้วงกระเป๋า รวมถึงอาชญากรรมที่รุนแรงกว่านั้นได้
3. ใช้ทั้งพลังงานโทรศัพท์และพลังร่างกายของผู้เล่น ...จากที่ได้ทดลองด้วยตนเอง แบตไอโฟนของผมหมดเร็วมาก ๆ แค่ครึ่งวันก็หมดแล้ว กลายเป็นปัญหาว่าช่วงตอนเย็นไม่สามารถติดต่อใครได้เลยหากไม่มีการชาร์จสำรอง แต่ที่หนักไปกว่านั้นคือ มันใช้พลังร่างกายของเราไปด้วย เพราะเกมนี้เป็นแบบเรียลไทม์ ผู้เล่นจึงจะถูกกระตุ้นให้ตื่นตัวตลอดเวลา เพราะต้องตอบสนองต่อสภาพแวดล้อม จึงไม่มีช่วงที่ผ่อนคลายระหว่างเล่นเลย
4. พูดคุยกับคนอื่นน้อยลง ...เนื่องจากมัวแต่จดจ่ออยู่กับการจับและฟักไข่เหล่าโปเกมอน ถึงแม้ว่าเกมจะออกแบบให้ผู้คนมารวมตัวกันและได้มีบทสนทนาแลกเปลี่ยนกัน แต่ต้องยอมรับว่าลักษณะการเข้าสังคมของคนไทยนั้นต่างจากคนในต่างประเทศ คนในยุโรปเมื่อไปรวมตัวกันจะมีการพูดคุยทักทายกับคนแปลกหน้าเป็นเรื่องปกติ แต่วัฒนธรรมของคนไทยไม่ใช่แบบนั้น คนไทยเป็นคนขี้อาย การไปรวมตัวกันแต่ละครั้งจึงยากที่จะกระตุ้นให้เกิดการสนทนาที่มากขึ้น
5. ท่องเที่ยวสนุกน้อยลง ...เกม Pokemon Go จะจัดสถานที่ท่องเที่ยวต่าง ๆ ให้เป็นจุดโปเกสตอป และยิม เพื่อดึงดูให้เกิดการท่องเที่ยวมากขึ้น รู้จักชื่อสถานที่เหล่านั้นมากขึ้น โดยจุดประสงค์แล้วเป็นสิ่งที่ดี แต่จากการสังเกตของผม แท้ที่จริงแล้ววัยรุ่นกลับให้ความสนใจที่จะอยู่กับเกมมากกว่าที่จะสนใจสถานที่ท่องเที่ยวทำคัญเหล่านั้นจริง ๆ โดยบางครั้งมีความหวังลึก ๆ ว่า จะจับโปเกมอนแปลก ๆ ได้ในสถานที่สำคัญนั้น ๆ ความสนุกจากการท่องเที่ยวแบบเดิม ๆ จึงถูกลดทอนไปอย่างมาก
6. คนไทยเป็นนักเล่นเกมตัวยง ...ด้วยตัวเกมถูกสร้างมาให้เล่นแบบค่อยเป็นค่อยไป แต่คนไทยขึ้นชื่ออยู่แล้วว่าเป็นนักตะบี้ตะบันเล่นเกมระดับโลก ยิ่งบวกกับการใช้โซเชียลมีเดียอย่างแพร่หลายในสังคมไทย การแข่งขัน และการอยากเอาชนะจึงจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน สิ่งเหล่านี้จะกระตุ้นให้เกิดการใช้เวลาและเงินทองกับเกมมากขึ้น รวมทั้งอาจถูกหลอกโดยใช้การจับโปเกมอนเป็นเครื่องมือล่อลวงคนที่ไม่ระมัดระวังตัวได้ ซึ่งแน่นอนว่าจะเป็นผลเสียต่อการเรียน การทำงาน สุขภาพกาย และสุขภาพจิตในท้ายที่สุด
สุดท้ายนี้ อยากแนะนำสั้นว่า ๆ การเล่นเกมเพื่อผ่อนคลายเป็นสิ่งที่ดี แต่หากเล่นมากเกินไปอาจทำให้เสียการเรียนและเสียงานได้ ควรใช้เวลา ไม่เกิน 1 - 2 ชั่วโมงต่อวัน หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจในแต่ละวัน อาจใช้ Pokemon Go เพื่อดึงดูดให้ตนเองออกไปเดินออกกำลังกายในช่วงเย็นยิ่งจะเป็นประโยชน์อย่างมาก ผู้ปกครองที่ต้องดูแลบุตรหลานซึ่งอยากเล่นเกมนี้ ควรทำความเข้าใจกับมัน แนะนำวิธีการเล่นที่ถูกต้องให้กับลูก จัดเวลาให้เหมาะสม และควบคุมอย่างใกล้ชิดด้วยครับ
ปล. เทรนเนอร์ที่ดีควรควบคุมตัวเองและโปเกมอน อย่าให้โปเกม่อนมาควบคุมเรานะจ๊ะ ...ปิก๊าจู๊ววววววววววววววววว !!!
(เครดิตภาพ Paweł Kuczyński)
ติดตาม Facebook Fanpage ของ “Quality of Life” ได้ที่
