“ผ่าประเด็นร้อน”
ไม่รู้ว่าเป็นความคิดของใครที่เสนอให้ใช้วิธี “สูบเลือด-เทเลือด” เพื่อสร้างแรงกดดันสร้างกระแสบีบคั้นให้ นายกรัฐมนตรี อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ยุบสภาในทันที เพราะลำพังการก่อม็อบเสื้อแดงแบบม้วนเดียวจบที่โม้เอาไว้ว่าจะมากันเป็นล้าน เคลื่อนขบวนรถนับแสนคัน เอาเข้าจริงแสนหนึ่งก็ยังไม่ถึงทำเอาคนหัวเราะเพิ่มความหมั่นไส้กันทั้งเมือง ถือว่าล้มเหลวลงไปเรื่อยๆ
อีกทั้งการเคลื่อนขบวนพยายามสร้างภาพให้ดูอึกทึกครึกโครม แต่อีกด้านหนึ่งกลับสร้างความเดือดร้อนรำคาญให้กับคนกรุงเทพฯมากขึ้นทุกวัน ยิ่งอยู่นานเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้ยิ่งเครียด แต่ฝ่ายที่เครียดมากกว่ากลับเป็นม็อบและแกนนำเสื้อแดงนั่นแหละ
โดยเฉพาะการไปยึดชัยภูมิบริเวณผ่านฟ้าฯ เป็นสถานที่ตั้งเวทีใหญ่ขวางถนนราชดำเนินกลางทั้งเส้น รู้ทั้งรู้ว่าถ้าไม่เจ๋งจริงอย่าริไปปักหลักชุมนุมยืดเยื้อแถวนั้นเป็นอันขาด เพราะถนนดังกล่าวถือว่าเป็นเส้นทางจราจรหลักของคนกรุงเทพฯ เชื่อมระหว่างฝั่งธนบุรีกับพระนคร ประกอบกับเมื่อพิจารณาจากจำนวนคนที่เข้าร่วมก็มีจำนวนน้อยนิด อาจจะดูมากในวันแรกๆซึ่งเพิ่งมาถึงก็ดูคักคักสนุกสนาน แต่พอผ่านไปสองสามวันมันก็ต้องล้า ซึ่งเป็นธรรมชาติของคนที่ห่างบ้านมาไกล ต้องมานอนอยู่บนพื้นถนนคอนกรีตต่อเนื่องกันหลายวัน แม้ว่าเป็นพี่น้องจากต่างจังหวัดที่ขึ้นชื่อในเรื่องความอดทนกินง่ายอยู่ง่ายก็ตาม
แต่แทบทุกคนย่อมต้องห่วงบ้าน ต้องกินต้องใช้ แถมยังถูกมองจากคนกรุงเทพฯ ด้วยสายตาแปลกๆ มากขึ้นทุกวันจิตใจมันก็ยิ่งฝ่อลง
เมื่อหันกลับมาพิจารณาถึงยุทธการ สูบเลือด-สาดเลือด อีกครั้งก็น่าสรุปตรงกันได้แล้วในหมู่คนเสื้อแดงว่า เป็นตัวเร่งทำให้ต้อง “ม้วนเสื่อ” เร็วขึ้น เพราะถ้าไม่หลอกตัวเองจนเกินไปรับรองว่ามีแต่ผลลบ ไม่แต่คนขยะแขยง ทำหน้าเบ้แทบทั้งนั้น
ที่สำคัญไปไม่รู้ว่า “สามเกลอ” มันคิดเองหรือไปฟังกุนซือที่ไหนมาที่กลับเดินหน้าทำพิธีมนต์ดำอย่างต่อเนื่องถึงสองวัน วันแรกบุกเทเลือด สาดเลือดที่ทำเนียบรัฐบาล ซึ่งตอนแรกยังพอหลับตามองผ่านไปได้ แต่พอบอกว่าจะไปทำพิธีเดียรฉานวิชาถึงที่ทำการพรรคประชาธิปัตย์ ทุกอย่างก็เลยเถิด แต่แทนที่จะหยุดอยูแค่นั้นกลับยังดื้อรั้นบุกไปทำแบบเดียวกันถึงหน้าบ้านนายกรัฐมนตรี มันก็ยิ่งทำให้กระแสสังคมเทความเห็นใจไปที่นายกฯมากขึ้นไปอีก
แม้กระทั่งคนเสื้อแดงด้วยกันเองหากมีจิตใจที่ดีงามและรู้จักผิดชอบชั่วดีรับรองว่าคงไม่มีใครสนับสนุนวิธีการแบบนี้แน่นอน
อย่าได้แปลกใจที่ผ่านมา 6-7 วัน เริ่มมีคนถอยฉากมากขึ้นทุกวัน จากเดิมที่โหรงเหรงอยู่แล้ว ยิ่งลดลงอย่างฮวบฮาบ นี่ยังไม่นับเรื่องความแตกแยกแย่งชิงการนำ แย่งชิงผลประโยชน์จากการค้าม็อบมันก็ยิ่งไปกันใหญ่
เมื่อพิจารณาความถดถอยดังกล่าวหลายอย่างแล้วก็อย่าได้แปลกใจที่เวลานี้จะมีความพยายามในการปรับขบวนการใหม่ ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือการเดินสายขอความเห็นใจจากคนกรุงเทพฯเรียกร้องให้เข้ามาร่วมม็อบมากขึ้น โดยจะเริ่มกันในวันเสาร์ที่ 20 มีนาคมนี้ แต่เท่าที่ประเมินปฏิกิริยาล่วงหน้ามาก่อนหน้านี้ปรากฏว่าคนส่วนใหญ่ไม่เห็นด้วย เนื่องจากมองว่าไม่ชอบธรรม อีกทั้งยังได้เห็นภาพของครอบครัว ทักษิณ ชินวัตร ที่ถูกชูให้เป็น “หัวหน้าไพร่” เผ่นหนีเอาตัวรอด มันก็ปลุกไม่ขึ้น
แต่สิ่งที่น่าพิจารณาก็คือคำพูดของทักษิณ ระหว่างวิดีโอลิงก์เมื่อค่ำวันที่ 17 มี.ค.ที่ผ่านมาวิงวอนให้คนเสื้อแดงอดทนชุมนุมต่ออีกหนึ่งสัปดาห์ พร้อมๆกับการปรากฏตัวของ สมชาย วงศ์สวัสดิ์ บนเวทีคนเสื้อแดงทำให้มีการประเมินว่านี่คือการยืนยันเรื่อง “ท่อน้ำเลี้ยง” ว่ายังไหลในลักษณะ “ก๊อกสอง” ออกมาอีก เพื่อสร้างความมั่นใจให้กับบรรดาแกนนำและหัวคะแนนที่จะต้องระดมเข้ามาอีกรอบในปลายสัปดาห์นี้
อย่างไรก็ตาม หลายฝ่ายกลับมองว่านี่คือการดิ้นอีกเฮือกของ ทักษิณก่อนที่จะเปลี่ยนเกมใหม่ ย้ายเวทีจากกลางถนนย้ายเข้าสู่เวทีสภาในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ซึ่งสัญญาณดังกล่าวเริ่มมีให้เห็นมาตั้งแต่วานนี้ (18 มี.ค.) และคาดว่าอีกไม่นานเมื่อการชุมนุมนอกสภาของคนภายนอกล้มเหลวเขาก็จะสั่งให้เปลี่ยนเกมใหม่ ทุ่มเทในเรื่องการซักฟอกพร้อมๆกับการเดินเกมยั่วยุให้พรรคร่วมรัฐบาลถอนตัว
แม้ว่าเมื่อพิจารณาจากผลประโยชน์ทุกทางที่บรรดาแกนนำพรรคร่วมกำลังได้รับ คงไม่มีอยากเสี่ยงลงเลือกตั้งตอนนี้แน่ ซึ่งรวมไปถึง ส.ส.จากพรรคเพื่อไทยด้วยเช่นกัน
ดังนั้น ไม่ว่ามองในมุมไหนมีแนวโน้มสูงว่า ทักษิณ กำลังจะพ่ายแพ้ในทุกแนวรบ ยิ่งดิ้นคนก็ยิ่งเห็นธาตุแท้ และกำลังจะถูกสังคมมองด้วยความชิงชังรังเกียจมากขึ้นทุกที!!
