โคลง @ ร้าวเจ็บอีกร้อยเจ็บ ใจกาย
อย่าฝ่ออย่าฟูมฟาย ฝึกกลั้น
ทางใหม่ย่อมมั่นหมาย มุ่งต่อ
กี่ขอบ กี่ร้อยขั้น ลุกข้ามขันแข็ง
ฉันท์ @ กี่อุปสรรค จักมิระย่อ
ท้อก็มิท้อ ถอยพละแรง
ถึงระยะไกล ใจจะแสดง
ทุกระยะแฝง ยอมสละพลี
ฉันท์ @ เพื่อชนะมาร ต้นหฤโหด
อันจะอุโฆษ ถ้อยสดุดี
เอาชนะมึง ซึ่งทรพี
มีรึจะหนี ผองทุระภัย
กาพย์ @ มึงโร่มึงโห่ร้อง
ลำพองชั่วว่าคือชัย
แหกปากสำรากไป
สำเริงงับรอรับเงิน
เปรมปรีดิ์เถิดผีเปรต
หลงทุเรศเป็นจำเริญ
แดง ด่างลากหางเดิน
ดังเลื้อยลากขึ้นจากหลุม
มึงยิ้มกระหยิ่มเยาะ
รุมหัวเราะไล่กลุ้มรุม
พวกกูจะกู้กุม
แล้วเดินหมากปิดฉากมึง
กลอน @ กี่ผิดหวังพลั้งพลาดกี่บาดแผล
มันก็แค่พลาดหวังเพิ่มครั้งหนึ่ง
แต่เพิ่มย้ำสำนึกให้ลึกซึ้ง
ย้ำลงถึงมิตรทัศน์ถึงศรัทธา
เพิ่มผิดหวังพลั้งพลาดเพิ่มบาดแผล
คงแน่วแน่หนุนเนื่องไปเบื้องหน้า
หากเพื่อนร้อนอ่อนระโหยแรงโรยรา
ประคองมาเพื่อนขึ้นก้าวยืนเคียง
เมื่อเพื่อนลุกทุกเราเป็นเงาร่ม
เป็นสายลมไล่แดดที่แผดเปรี้ยง
เลือดปนเหงื่อเนื้อปนหนังไหลหลั่งเรียง
ก็แค่เพียงผิวเผินเมินมันซะ!
เมื่อพร้อมลุกทุกเราคือเบ้าหลอม
คือเบ้าล้อมมวลรวมไม่หลวมหละ
แม้นหนทางข้างหน้าเต็มภาระ
ทุกเบ้าจะหลอมใจมอบให้เรา?
คมทวน คันธนู