ด้วยความชื่น ชอบนักการเมืองอิสราเอลนามว่า “โมเช่ ดายัน” จึงทำให้ “ชัย ปราสาทสายฟ้า ณ บุรีรัมย์เปอร์” ตั้งฉายาให้ตัวเองประสาคน “มากมุก” ว่า “ชัย โมเช่”
ส่ำเซียนการเมืองหลายคนเกือบหลงลืม หรือไม่ก็ไพล่คิดเอาเองว่า “ตาชัย” อดีตประธานสภาฯ น่าจะโบกมือลาการเมืองไปเลี้ยงหลาน หรือไม่ก็ “ตำน้ำ” กินอยู่ที่บ้านแน่นอน
เนื่องเพราะบวกลบคูณหารสิริอายุของ “ปู่ชัย” ปีนี้ปาเข้าไป 86 ฮะ...แว้วววว
แต่....
ด้วยความเป็นคนดี เป็นนักการเมือง “น้ำดี” ที่มีคุณูปการต่อประเทศชาติล้นพ้นจนกวาดสายตาไปทั่วแผ่นดิน ก็หามีใครปานเปรียบได้ ในที่สุดข่าวรั่วจากหอคอยงาช้างลือกันให้เงียบกริบว่า “ชัย โมเช่” จะหวนกลับมาสู่วังวนการเมืองด้วยการนั่งเป็นประธาน สปช. ใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่ม!!!
แหลม : “ยังไหวเหรอปู่”
ชัย : “ฟิตเปรี๊ยะเลยแหละไอ้หลาน งานเพื่อชาติบ้านเมืองแบบนี้ต้องฝีมือปู่คนเดียว”
แหลม : “แสดงว่าพร้อมจะรับตำแหน่งประธาน สปช.”
ชัย : “ก็คงตามนั้น นักการเมืองประเภทเขี้ยวลากดินด้วยกันอย่างบรรหาร พ่อใหญ่จิ๋ว นักเลงเหนาะ ว่ากันตามจริงคุณภาพคนละเรื่องกับปู่ ไม่เชื่อถามเนวินดูได้”
แหลม : “ถามจริงๆ หวังอะไรลึกๆ กว่านี้บ้างมั้ยเนี่ย”
ชัย : (อมยิ้มเขินๆ) “ก็มีมั้งล่ะนะ ปู่ทำงานการเมืองด้วยความบริสุทธ์ยุติธรรมมาตลอดชีวิต ไม่มีเรื่องด่างพร้อย ปราบคนพาลอภิบาลคนดี ซื่อสัตย์ในหน้าที่ตั้งแต่เป็นกำนัน เป็น ส.ส. จนเป็นประธานสภาฯ ทั้งหมดนี้ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย แต่เป็นความเชื่อถือศรัทธาของประชาชนคนไทยโดยเนื้อแท้ จึงหวังว่าถ้าได้รับใช้ประเทศชาติด้วยการเป็นนายกรัฐมนตรี ปู่นอนตายตาหลับ ชีวิตในบั้นปลายไม่หวังอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้ว”
แหลม : “คร้าบ จัดไปตามนั้นแระกัลลลลครับ” (แหลมพ่นลมหายใจพรวด)
