ต้องยอมรับอย่างดุษณีภาพว่า ประภัสร์ จงสงวน คือผู้ว่าการการรถไฟแห่งประเทศไทย ที่รัก และห่วงใยใน “ร.ฟ.ท.” มากที่สุดชนิดหาตัวจับยากมั่กๆ
ไม่เพียงแต่เป็นผู้ว่าฯ ร.ฟ.ท. ที่ทำงานหนักเพื่อการรถไฟให้แก่คนไทยในฐานะผู้โดยสารเท่านั้น ทว่า “อ้ายหนวด” นายนี้ยังมีวิสัยทัศน์กว้างไกล ลงมือ ใช้หัวสมองพัฒนารถไฟไทยก้าวไกลล้ำนำหน้าจนชาวบ้านแทบลืมคำว่า “ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง”
บนภาระหน้าที่ของเขาในยามก้าวเข้ามาหย่อนก้นลงบนเก้าอี้บิ๊ก ร.ฟ.ท. ประภัสร์ สามารถทำให้รถไฟไทยมาถึงสถานีตรงเวลาเป๊ะ ห้องน้ำ ห้องส้วมสะอาดสะอ้าน ราคาอาหารกับรสชาติบนโบกี้ทุกขบวน ทุกสาย ยอดเยี่ยมกระเทียมดอง ไร้ที่ติ
เจ้าหน้าที่ พนักงาน รวมทั้งตำรวจรถไฟ ให้การบริการผู้โดยสารขนาดสายการบินเกือบทุกสายทั่วโลกต้องส่งตัวแทนมา “ดูงาน” จนหัวกะไดบ้านเลื่อมมั่บ
ประภัสร์ จงสงวน เป็นทั้งคนเก่ง คนดี คนซื่อยึดถือคุณธรรม ดังนั้น จึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไมพรรคการเมืองใหญ่พรรคหนึ่งดึงตัวเขาไปเป็น “นักเลือกตั้ง”
อย่างไรก็ตาม ประภัสร์ จงสงวน ได้หวนกลับมานั่งอยู่บนเก้าอี้เดิมอีกครั้ง หลังพบว่า การรถไฟแห่งประเทศไทย จะทัดเทียมการรถไฟทั่วโลกไม่ได้ หากขาดสติปัญญาผนวกกับความรับผิดชอบของเขา
ในยามภาพลักษณ์ของการรถไฟไทยมัวหมอง คนอย่างประภัสร์ จงสงวน ยืดอกออกมาแสดงความจริงใจให้สังคมไทยรับรู้
“ผู้จัดกวน” เห็นถึง “จิตวิญญาณ” และ “ไส้ติ่ง” ของเขา จึงต้องมอบโล่เกียรติยศ “คนดีศรีรถไฟตลอดชั่วกาลนาน” ให้ ประภัสร์ จงสงวน ไว้ ณ ที่นี้
