ทั้งๆ ที่ผู้คนส่วนใหญ่ “ให้ใจ” แก่ “บิ๊กตู่” ที่รับบท “มาช้า...ดีกว่าไม่มา” ด้วยการประกาศกฎอัยการศึก ส่งผลให้อย่างน้อยๆ ห้วงเวลา 1-2 วันที่ผ่านมา เสียงระเบิดกับเสียงปืนเงียบเป็นเป่าสาก
กระนั้นกลับยังมีบางคน ตั้งข้อสังเกตในวงกาแฟ แสดงทัศนะสั้นๆ ผ่านโลกออนไลน์ ทำนองว่าเป็นไปได้จริงหรือที่ “บิ๊กทหาร” จะเลือกข้างชาวบ้าน โดยไม่วายตั้งข้อสันนิษฐานลมๆ แล้งๆ ว่า เบื้องลึก “บิ๊กตู๋นะจ๊ะ” ช่วย “เสี่ยแม้ว” เตะตัดขา “กำนันสุเทพ” ต่างหาก
เพื่อให้เกิดความกระจ่าง แหลม บางลี่ จรลีไปเคาะประตูบ้าน พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เสาะหาข้อมูลความจริงในทันที
“โอ้โฮ เดี๋ยวนี้รสนิยมการกินของท่านเปลี่ยนไปเยอะ อื้อฮือกลิ่นกะเพราคลุ้งไปทั้งบ้านเชียว” บักแหลมทำจมูกฟิดฟัด
“อืมม์ ความจริงผมสั่งพ่อครัวทำไว้เลี้ยงลูกสมุนตะหาก เพิ่งได้มาหมาดๆ ไม่ได้ซื้อหาหรือไปขอใครเค้ามาหรอก จู่ๆ พวกมัน 3 ตัวคลานมาหาถึงกระไดบ้านพ้มเอง” บิ๊กตู่ดูดปากตัวเองคล้ายจะอายแก้มยุ้ย
“เออ...ผมล่ะงงจริงๆ ท่านเลี้ยงแมวพันธุ์ไหนครับเนี่ย เอ...แมวชอบกินผัดกะเพรา...?” บักแหลมเกาหัวยิก “อ้าว ปัดโธ่ ผมนึกว่าทั่นเลี้ยงแมว นี่มันเป็ด อ้ะ! ตัวนั้นหมา แล้วนั่นก็ เฮ้ย!!! จิ้กจก” บักแหลมตาค้างราวกับไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น
“นี่แน่ะ ซ่านะ” พูดแทบไม่ทันจบคำ บิ๊กตู่ตบฉาดเข้าไปที่กบาลเจ้าจิ้งจก “บอกแล้วไงคดีใหม่ หรือคดีค้างเก่าก็ไปจับเขาไม่ได้ จำมั้ย ฮึ จำมั้ย นี่แนะนี่แนะ” บิ๊กตู่ระดมมือเขกหัวเจ้าจิ้กจกอ้วนจอมเปลี่ยนสีที่เพิ่งคลานต้วมเตี้ยมเข้า มาขอเป็นบริวาร
“ก๊าบ...เยส โอเค แฮ่ๆ นายคร้าบ เอ็นดูเป็ดง่อยอย่างกระผมสักตัวเถอะครับ นายจะให้ผมไปจับไอ้แม้วเมื่อไรบอกได้ทันที ผมมีทีมพิเศษล้วนชำนาญการใต้ดินทั้งสิ้น โฮ่ง โฮ่ง” เป็ดลืมตัวคิดว่าตัวเองเป็นหมาขณะเริ่มชะเลียร์เท้าเจ้านายใหม่
“นั่นแน่เจ้าปึ้ง ไปกัดกับใครมาว่ะ ดูซิเล่า โดนเขาแทะซะหัวเหม่งเป็นนกตะกรุมเลยมึง...” หันมาทางบักแหลม “ตะก่อนสมัยอยู่เจ้านายเก่า ไอ้ปึ้งมันเห่าทั้งวัน เห่าได้ทุกเรื่อง ตอนนี้ดูสิ แม่งเชื่องจนน่ากระทืบ ฮ่าฮ่าฮ่า” บิ๊กตู่เอามือลูบหัวหมาตัวใหม่ที่เพิ่งได้มา