คอลัมน์ : ยวนบ้านคนดัง
หากเป็น “สื่อมืออาชีพ” สถานการณ์ตอนนี้ที่กระทาชายนายบักแหลมสมควรบุกไป “ยวนบ้านคนดัง” มากที่สุด ย่อมหนีไม่พ้นพิธีกรรายการหนึ่งซึ่งทำให้สถานีโทรทัศน์ ไทยพีบีเอส โดยเฉพาะอย่างยิ่งระดับผู้บริหารสถานีตกอยู่ในอุณหภูมิร้อนฉ่า
หรือไม่ “ผู้จัดกวนแก๊ง” ต้องพุ่งเป้าไปที่ 2 แขกรับเชิญที่บังเอิ๊ญ...บังเอิญ เรียกขานตัวเองว่าเป็น “ปัญญาชน” คนคุณภาพทั้งคู่
แต่เมื่อใคร่ครวญพิจารณาดูอย่างถี่ถ้วน สัปดาห์นี้เหมาะควรจะยกขบวนไปยวน “หมาขี้เรื้อน” กับ “เหี้ย” ดีกว่า
หมาขี้เรื้อน “เฮ่ย! หมาอย่างผมมีอะไรจึงทำให้คุณมาขอสัมภาษณ์
เหี้ย “นั่นสิ ใครๆ ก็รู้ มีแต่คนจงเกลียดจงชังผม บางคนถ่มถุยใส่อีกต่างหาก เง็งจริงๆ”
หมาขี้เรื้อน “ทำไมไม่ไปสัมภาษณ์พิธีกรรายการตอบโจทย์”
บักแหลม“คุณมีค่ามากกว่าเขา
เหี้ย “เฮ้ย!! ล้อเล่นน่า อย่างเหี้ย กับหมาขี้เรื้อนนี่นะ”
บักแหลม“แน่นอน ผมให้ค่าพวกคุณมากกว่าพวกเขา”
หมาขี้เรื้อน “คำว่าพวกเขา อืมม์ หมายความว่าคุณบวกรวมแขกรับเชิญสองคนนั้นด้วย แต่...เดี๋ยวก่อน (ยกเท้าเกาสีข้างตัวเอง) เค้าสองคนเป็นถึงปัญญาชนเชียวนา”
บักแหลม“นั่นมันสายตาของคนอื่น สำหรับผมเหี้ยหางแดงอย่างคุณ (ยกมือแตะหลัง) กับหมาขี้เรื้อนอย่างคุณ (กางแขนกอด) มีเกียรติ และน่ายกย่องเชิดชูกว่าเยอะ”
เหี้ย “โห ไม่น่าเชื่อ ยังมีคนที่เหี้ยยิ่งกว่าเหี้ยอย่างผมอีก”
หมาขี้เรื้อน “ผู้จัดกวนทำแบบนี้คงไม่มีสื่อสำนักไหนเห็นด้วยเป็นแน่ บ้ารึเปล่า ไม่ยอมรับลูกคนพวกนั้น”
บักแหลม“อ๋อ...ไม่หรอก ผมแค่ไม่ให้ราคาแก่พวกเขาเหมือนที่ให้แก่เหี้ย และหมาขี้เรื้อนอย่างคุณ
ดีนะที่ผมกับทีมงานติดต่อขี้ไม่ได้ ไม่งั้นไปคุยด้วยแล้ว สะอาดกว่าพวกมันเยอะ”
หมาขี้เรื้อน “คนแบบนี้ก็มีด้วยแฮะ แกว่าแปลกไหมเหี้ย ไปพวกเรา แยกย้ายกันเถอะ”
