ยอมรับว่า “ผิดคอนเซ็ปต์” แต่เพื่อให้สอดรับกับสถานการณ์ “ยวนบ้านคนดัง” สัปดาห์นี้ขออนุญาตเปลี่ยนเป็น “ยวนกุฏิพระดัง” อย่าง “พระปลัดขิกพายับ” ที่บวชไม่กี่วันกลับได้รับการแต่งตั้งให้มีฐานะเป็น “พระปลัดฯ” ชนิดญาติโยมต้องปากอ้าตาค้างกันทั้งเมือง
“กราบหลวงพี่ครับ” บักแหลมย่อตัว
“เจริญ เจริญเถอะโยม” พระปลัดขิกพายับให้พรทะแม่งๆ
“ไปไงมาไงไหงบวชซะง้าน ไม่ห่วงสีกาสิเรียมถูกงาบไปรับประทานเรอะพระคุณเจ้า” บักแหลมยังพนมมือค้าง
“เบื่อทางโลกนะสิโยม พยายามจะเอาดีทางนั้น แต่ช้าเหลือเกิน พี่ชายคงจะได้เป็นประธานาธิบดีในอีกไม่นานนี้ น้องสาวก็ได้เป็นนายกรัฐมนตรีไปแล้ว รอตำแหน่งทางโลกไม่ไหว หันมาขึ้นลิฟต์สู่ทางธรรมดีกว่า” พระปลัดขิกพายับดวงตาเป็นประกาย
“หมายความว่า...” บักแหลมขมวดคิ้ว
“ถูกต้อง อาตมาจะขึ้นเป็นสังฆราชให้ได้ภายในเดือนหน้านี้ วานก่อนสไกป์หาพี่แม้วแล้ว ท่านสนับสนุนเต็มที่ เพียงมีข้อแม้ว่าอ้ายแม้วคิด พระพายับทำ เพราะแวดวงศาสนามีอะไรให้เล่นเยอะ ทั้งที่ดิน อสังหาริมทรัพย์ เงินสด ไม่แน่อาจหาช่องทางเข้าตลาดหุ้นก่อนขายทอดตลาดเอาตังค์มาเป็นข้ออ้างประชานิยม”
“พระคุณท่านจะเป็นถึงสังฆราชเชียวหรือ” บักแหลมปากสั่น
“อย่าถามอาตมาเลย ตอบไปจะหาว่าโม้ ผิดศีลเปล่าๆ ไปถามพระไม่ยอมดูจะเหมาะสมกว่า ท่านเป็นพระผู้ใหญ่ เอ่ยอะไรพี่แม้ว และวงศ์ตระกูลเราไม่เคยผิดหวัง”
“ระวังถูกกรมศาสนาเล่นงานย้อนหลังนะพระคุณเจ้า” บักแหลมแสดงความเป็นห่วง
“พูดอะไรให้ใคร่ครวญหน่อยโยม กองทัพยังเป็นของเรา สำนักงานตำรวจแห่งชาติยังเป็นของเรา ทำเนียบยังเป็นของเรา สภากว่าค่อนยังเป็นของเรา ศาลเตี้ยศาลอะไรต่อมิอะไรยังเป็นของเรา กรุงเทพฯ ก็กำลังจะเป็นของเรา สื่อเกือบทั้งประเทศก็เป็นของเรา สำมะหาอะไรกับกรมศาสนา ขอแค่นายใหญ่สั่งมา เดี๋ยวจัดให้ หุหุหุ อุ้ย! ขออภัย ไม่สำรวมไปนี้ดดดด นึง”
“ท่านจะอยู่ในร่มบวรพุทธศาสนาจนสิ้นลมกระมัง” บักแหลมทำนาย
“โอ้...โน ไม่ใช่ อีกไม่นานต้องสึกไปร่วมงานฉลองใหญ่ น้องโอ๊คจะได้เป็น ผบ.ทบ. รอคำสั่งอย่างเป็นทางการเท่านั้นเอง” พระปลัดขิกพายับรีบยกมืออุดปากตัวเอง
