คอลัมน์ : ยวนบ้านคนดัง
เธอกลับมาแล้ว
กลับมาราวกับเธอคือวีรสตรีที่เคยสร้างคุณงามความดีไว้ให้กับชาติบ้านเมืองชนิดหา “ตัว” เปรียบมิได้ ไม่เช่นนั้นในภาพข่าวที่สื่อทุกสำนัก ทุกแขนงนำเสนอเผยแพร่สู่สายตาประชาชน คงไม่มีเหล่าชนผู้ชมชอบเสื้อสีแดง สัญลักษณ์ของ “คนรักทักษิณ” ไปให้กำลังใจจนแน่นสถานีตำรวจอย่างนั้นเป็นแน่
“เจ๊ดา” หรือ “ดา ไฮซ้อแดง” หลังจากที่สวมเสื้อกล้ามแขนกุดสีขาว ไปโชว์หนั่นเนื้ออันเหี่ยวย้อย เธอเจียดเวลานิดหน่อยให้ “บักแหลม” ไปจับเข่าพูดคุย
“หวัดดีเจ๊ ไม่ได้เจอกันนาน....นม...ยานเป็นกองเลยนิ”
“อ่ะแน่ะ รู้ดีอีกว่าเจ๊เพิ่งได้รับตำแหน่งสำคัญมา” เจ๊ดากรีดนิ้วโชว์เพชร 7 กะรัตที่ไปขอยืมตังค์คนอื่นซื้อมาจากเมียขวัญชัย ควายพนา ในสนนราคาหมื่นเศษ
“ตำแหน่งอะไร ทำไมคนไทยตกข่าว” บักแหลมขมวดคิ้ว
“นางงามจักรยานไงยะ แหม ย้อยเกือบถึงพุงซะขนาดนี้ นี่ดีนะใช้ดันทรงรุ่นเหล็กกล้าช่วย” เจ๊ดาชี้หมับไปที่กลางอกตัวเอง
“เออนี่ ถามก่อนเดี๋ยวลืม ทำไมต้องวีนต้องเหวี่ยงแรงแบบนั้นด้วยเวลานักข่าวถามถึงกี้ร์” บักแหลมกระแซะเข้าไปใกล้ๆ
“ก็โมโหน่ะสิ เจ๊กับน้องปู เอ้ย! ท่านนายกฯ ปกติก็จ๊ะจ๋ากันอยู่ ถามแบบนี้อาจจะทำให้มองหน้ากันไม่ติด”
“หมายความว่า...” บักแหลมตาโต
“ถูกต้อง น้องปูเค้าอยากให้พวกเราที่เข้าไปอยู่ในเขมรกลับมาพร้อมหน้ากัน แต่เจ๊ดันกลับมาก่อน หลายคนเลยเป็นห่วง เกรงน้องปูจะไม่เข้าใจว่าเอ๊ะ ทำไมกี้ร์ไม่มาด้วย ต้นสังกัดก็เตรียมจัดคอนเสิร์ตช่วยคนเสื้อแดงให้แล้ว เจ๊ดาเอาตัวรอดคนเดียวอ้ะป่าว อะไรทำนองนี้”
“อ๋อ โล่งอกไปที” บักแหลมถอนหายใจ และว่า “กลับมาคราวนี้สงสัยแวดวงไฮโซคึกคักหลายเท่าตัวแน่”
“อุ้ย คงไม่งั้นหรอกค่ะ ทุกวันนี้เจ๊ดามีเยอะแล้ว นายใหญ่เมตตา ไม่ต้องทำมาหารับประทานแบบเดิม อืมม์ ว่าแต่ว่าบรรดาคุณพี่คะ คุณน้องขาที่ถูกเจ๊ดาแหลไป ต้องยกประโยชน์ให้เจ๊ดานะเคอะ”
“มีอะไรจะฝากไปถึงคนอื่นๆ บ้างไหมครับเจ๊”
“ตอนนี้เจ๊ดาเป็นห่วงเรื่องน้ำท่วมมาก อย่าหาว่าอวดร่ำอวดรวยเลยนะ แต่เจ๊ดาขอบริจาค 10 ล้าน”
“จ่ายสดเลยรึครับ”
“ปะ...ปละ...ปละป่าว ประกาศออกโทรทัศน์ วิทยุ หนังสือพิมพ์ไปก่อนก็แล้วกัน ไฮโซเค้ารู้ถึงไส้ห่ากันทั้งนั้นว่าเจ๊ดาเป็นยังไง น่านะ เชื่อใจเจ๊สิ จุ๊บๆ”
