คอลัมน์ : ผู้จัดกวนยวนบ้านคนดัง
จู่ๆ กลางที่ประชุมคณะกรรมการปฏิรูปประเทศ ก็แทบไม่ต่างอะไรไปกับเกิดผิดพลาดทางเทคนิคกระทั่งทำให้ไฟฟ้าลัดวงจร “ช็อต” ตึ๊ดดดดด ขึ้นมาดื้อๆ เมื่อ “ท่านอานันท์” หรือที่บางคนแอบขนานนามว่าเป็น “ผู้ดีรัตนโกสินทร์” ประกาศเปรี้ยงกลางวง “ขอลาออก”
ว่ากันว่าผู้ที่ช็อกจนแก่ขึ้นไปอีกจมหูกับกรณีนี้ มีชื่อว่ายอดชายนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรีที่กำลังโดนมรสุมทั่วสารทิศกระหน่ำเข้าใส่อย่างไม่ลืมหูลืมตา จนเจ้าตัวถึงกับรีบติดต่อประสานงา ชะอุ้ย! ประสานงานไปยังท่านอานันท์ หวังจะ “โอบเอว” ให้หวนกลับมารับตำแหน่งเดิมต่อ
เสียดาย ที่ท่านอานันท์ยืนกรานไม่ขอกลับ ไม่ต่างอะไรไปกับกระต่ายที่ขอยืนด้วยขาข้างเดียว
วันสุดท้ายของเดือนมีนาคม 2554 ที่อากาศทั่วประเทศเย็นฉุยๆ กระทาชายนายบักแหลม ย่องเข้าไปยังบ้านพักของผู้ดีรัตนโกสินทร์ เพื่อสำรวจตรวจสอบว่า “ผู้ใหญ่” ในบ้านนี้เมืองนี้ที่ประชาชนส่วนใหญ่ให้ความรัก เคารพ และเชื่อถือท่านนี้ กำลังง่วนอยู่กับเรื่องอันใด
“สวัสดีครับท่านนายกฯ อานันท์ ผมบักแหลมจากผู้จัดกวนทีมครับ”
“มาผิดบ้าน รวมทั้งจำผิดคนแล้วละครับ ผมนายอานันท์ ไม่ใช่นายกฯ ถ้านายกฯ ต้องเป็นคุณอภิสิทธิ์” ท่านอานันท์สอยมะม่วง โดยมีน้องหมากับน้องแมวคลอเคลียอยู่ข้างๆ
“แฮ่ แฮ่ กราบประทานโทษครับท่าน บ้านน่าอยู่จังเลยนะครับเนี่ย” บักแหลมหน้าเจื่อนขณะฝืนยิ้มแห้งๆ ออกมา
“ก็น่าอยู่กว่าแถวทำเนียบตอนนี้แหละนะผมว่า อ้ะ! ไหนๆ ก็มาแล้ว เชิญเข้าไปดื่มน้ำในบ้านก่อน”
หลังเดินนำหน้าพาบักแหลมมายังห้องรับแขก ท่านอานันท์เดินไปอุ้มหลาน หรืออาจจะเป็นเหลน มาหยอกล้อเล่นอย่างสนุกสาน
เอ้อ...ท่านครับ พอท่านลาออกจาก คปร. มีข่าวว่าคุณอภิสิทธิ์จะขอพบ” บักแหลมกุมมือขณะถาม
“อ๋อเหรอ อืมม...” ท่านอานันท์พยักหน้า และว่า “ผมรู้จักคุณอภิสิทธิ์ดี แต่ไม่ค่อยแน่ใจว่าเขาจะรู้จักผมไหม”
“อ้าว! ทำไมล่ะครับ” บักแหลมต๊กกะใจ
“ไม่รู้สิ เขาอาจจะรู้จักผมก็ได้ แต่สายตามีปัญหา จึงมองไม่ค่อยเห็นผม เอ้อ ขอโทษที พอดีนัดช่างตัดผมไว้ ต้องขออภัย
จริงๆ”
อึดใจต่อมาบักแหลมเห็นท่านอานันท์ขึ้นไปนอนราบอยู่บนเก้าอี้ที่ช่างตระเตรียมมาด้วย สักพักหนึ่งมีชายพร้อมแซกโซโฟนในมือ เดินมาหยุดอยู่ไม่ห่างนัก จากนั้นเสียงแว่วไหวจากแซกโซโฟนพลันดังขึ้น ขับกล่อมผู้ดีรัตนโกสินทร์ให้เคลิ้มภวังค์ขณะช่างค่อยๆ ตัดแต่งทรงผมด้วยความบรรจง
