คอลัมน์ : ยวนบ้านคนดัง
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าสนนราคาค่าตัวของนักฟุตบอลระดับซูเปอร์สตาร์ จะปาเข้าไปถึง 50 ล้านปอนด์ หรือประมาณ 2,400 ล้านบาท
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า แม้สนนราคาค่าตัวของนักฟุตบอลระดับซูเปอร์สตาร์ จะปาเข้าไปถึง 50 ล้านปอนด์ หรือประมาณ 2,400 ล้านบาท ทว่านับจากวันที่หิ้วเกือกออกมาจากสโมสรเก่า ล่วงจนบัดนี้เขายังยิงประตูให้ทีมต้นสังกัดใหม่ไม่ได้แม้แต่ตุงเดียว
เนื่องจากเป็นแฟนคลับหงส์แดง ผสมบรรสานเข้ากับการหมั่นไส้เป็นทุนเดิมอยู่แล้วที่เฟร์นันโด ตอร์เรส ย้ายจากสโมสรลิเวอร์พรุน ชะเอ้ย! ลิเวอร์พูล ไปซบรังใหม่ใหญ่ยักษ์อย่างเชลชี สบช่องขณะตอร์เรสยังเกือกบอดอย่างนี้ กระทาชายนายบักแหลม มีอันให้รีบทะแล่นแป๋นเข้าไปยียวนกวนโอ๊ยเจ้าของฉายา “เอล นินโญ” ถึงถิ่นสแตมฟอร์ดบริดจ์ กลางกรุงลันดั้น ประเทศอังกฤษ เมื่อกลางสัปดาห์ทีผ่านมา
“อากาศที่อังกฤษร้อนเป็นบ้า แตกต่างจากเมืองไทยมากๆ นี่ขนาดกลางเดือนมีนาคม หลายคนต้องขนเอาเสื้อกันหนาวมาใส่” บักแหลมบ่นถึงความพิลึกพิลั่นของอากาศกับตอร์เรสในทันทีที่เจอหน้ากัน
“นั่นซี แล้วอย่างนี้จะมาสนใจใยดีอะไรกันนักหนากับการทำประตูแรกของผมในนามสิงห์สำอาง อะไรต่อมิอะไรมันย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ ชิมิ?” ตอร์เรสยักไหล่ราวกับไม่ยี่หระอะไรทั้งนั้น
“แต่กองเชียร์สิงโตน้ำเงินครามก็คาดหวังว่าคุณจะต้องทำประตูแรกได้ อย่างน้อยก็ให้สมกับเม็ดเงินที่เสี่ยหมีทุ่มซื้อตัวคุณมา” บักแหลมทำทีเป็นแฟนคลับเชลชี
“ก่อนที่ผมจะย้ายมาจากลิเวอร์พรุน ชะอุ้ย! ลิเวอร์พูล ผมก็ไม่ได้ยิงระเบิดเถิดเทิงอะไรนัก ก็ประเภทเช้าชามเย็นชามอยู่แล้วนี่นา”
“อ๋อ...ถึงว่า มีนักข่าวสำนักข่าวผู้จัดกวนเรียกคุณว่า เฟร์นันโด ตอร์พัง”
ตอร์เรสชักสีหน้างุนงง ถามกลับว่า “ตอร์พังหมายความว่าไง? คล้ายกับตอผุมั้ย เพื่อนผมที่เมืองไทยเล่าว่าที่เมืองไทยเรียกผมว่าฟอร์นันโด ตอร์ผุ”
“บางคนยังขนานนามฉายาให้คุณใหม่ เป็นเอล นินโญแสนเฉื่อย”
“555 ผมชอบนะฉายานี้ แต่อย่าให้เสี่ยหมีกับเฮียแจ้แกรู้นะ ผมอาจโดนโละขายตลาดเชียงกงก็ได้”
“ไม่เป็นไร อย่าวิตก เอ้านี่...ผมมีของมาฝาก มีให้เลือกสองอย่าง วาสลินกับจารบี ทาที่เกือกวันละ 3 เวลาหลังอาหาร จะได้ไม่ฝืด” บักแหลมยื่นให้
“ผมฝากกลับไปคืนป๋าบัญด้วยน่าจะดีกว่า บอกเค้าว่าใช้ก่อนเขียนผู้จัดกวน มุกจะได้ไม่ฝืด ฮ่าฮ่าฮ่า”
ไอ้ตอผุ...จำไว้ ฮึ่มมมม กร็อดดดด ป๋าบัญครางหลังบักแหลมกลับมากระซิบบอก
