ลับแค้นรอเชือด : หยิงอ้อโชว์งานอดิเรกที่ทำเป็นประจำทุกวันนี้ รับมีดรอเชือดผัวมากรัก พร้อมเหล่า เป็ด หาน บริวารที่เลี้ยงไว้ทำภารกิจลับ
ถ้าเป็นสัก 2-3 ปีก่อน คฤหาสน์จันทร์ส่องคุกต้องคลาคล่ำไปด้วยข้าทาสบริวาร แต่วันนี้หาใช่วันนั้น จึงอย่าได้แปลกใจไปเลยหากภายในเนื้อที่หลายไร่อันเป็นที่ตั้งของบ้านหลังใหญ่แทบจะกลายเป็นป่าช้าร้าง มีเพียงผู้หญิงวัยค่อนคนนั่งกระจังผมตั้งโด่เด่ด้วยสายตาประเดี๋ยวเศร้า ประเดี๋ยวหง่าวแกมหึง และบางชั่วยามอาจถึงกับส่งเสียงกรีดร้องราวกับอยากจะแร่เนื้อเถือหนังใครสักคนที่เคยรักกันปานจะแหกซอกตีนดม
ผู้จัดกวนยวนบ้านคงดังมีโอกาสไปเยือนคฤหาสน์หลังมหึมาที่ชื่อว่า จันทร์ส่องคุก เมื่อตอนเพลของวันสุดท้ายในเดือน 11 คล้อยหลังจากที่ เหลี่ยม นรกแตก มีอันต้องระเห็จจากยูเออีในฐานะตัววรนุสสุดซวย ส่งผลให้ชาวดูไบร้องไล่ตะเหลิดเปิดเปิง จำใจจำจากจรต้องตะลอนไปมุดหน้าเหลี่ยมอยู่กับสามเหลี่ยมของป้าใหม่ ณ แห่งไหนสักที่บนโลกสีน้ำเงินที่โกงบ้านเมืองไป
คนที่มาต้อนรับขับสู้ตรงปากประตูทางเข้าเป็นเจ้าของบ้าน แน่นอนว่าจะเป็นใครที่ไหนไม่ได้ เว้นเสียจากหญิงอ้อ หรือนามจริง พจมาน จันทร์ส่องกบ นั่นเอง
"ยินดีต้อนรับสู่จันทร์ส่องคุกค่ะ คุณทักษิณ" หญิงอ้อพูดเล่นเหมือนเป็นลาง ก่อนจะหยอดมุกโหน่ง ชะช่าว่า "ฮะ...ล้อเล่น...เป็นไงบ้างคะเฮียคามิน ได้ยินข่าวว่าชอบกินเด็กเหมือนอดีตสามีดิฉันจริงรึนี่"
"ครับ เนื้อเด็กๆ มันกรุบกรอบดี ผมชอบ คุกคุกคุก" เฮียคามินตอบไปไอเสียงพิกลไป จากนั้นพูดต่อว่า "เงียบยิ่งกว่าคดี M-79 ถล่มพันธมิตรฯอีกนะครับเนี่ยบ้านคุณหญิง"
แทบไม่ทันเฮียคามินจะพูดจบ มีเสียงก้าบๆๆๆ ดังระงมไปทั่วบริเวณ
"เสียงเป็ดใช่ไหมครับ" บัญชาการ์ตูนถามพร้อมกับกุมกล่องดวงใจตัวเอง ขณะใบหน้าซีดเผือด
"อ๋อ ใช่แล้วค่ะ มันชื่อไอ้ไข่แม้ว เป็นเป็ดลูกครึ่งพันธุ์เลียกาดอร์ พ่อมันเป็นแม้วตกดอย ส่วนแม่ง...เค้าว่าเป็นออ..."
"ออทิสติก" บักแหลมรีบเสริมหวังเอาหน้า
เป็ดเอ๋ยเป็ดดี ต้องมีหน้าที่กินไข่คนพาล! (ทำนองเพลงเด็กเอ๋ยเด็กดี)
"ออหรี่ตะหาก" หญิงอ้อเฉลย "รู้กันดีสิคะ โดยเฉพาะคุณบัญชาการ์ตูน ว่าทำไมดิฉันจึงเลี้ยงเป็ด (ทำท่าเหมือนลืมอะไรบ้างอย่าง) พจมาน เอ้ย! อ้อ (โห...มุก) ห่านก็เลี้ยงด้วยนะ โน่นไง (ชี้มือไปที่ห่านประหลาด) มันชื่อตู๊ดตู่ เป็นห่านพันธุ์โหลกกาเปีย เสียอย่าเดียวพ่อกะม่างอาวกันผิดฤดู หน้าตาเลยเหมือนคางคกตกน้ำครำ ใครมาเห็นก็ถามประจำ ทำไมห่านเห้ๆ ตัวนี้มีหน้าเหมือนคางคก ดิฉันก็จะตอบติดตลกกลับไปว่า จะให้หน้ามันวรนุสเหมือนพ่อมันรึไง"
"ห่านกับเป็ดบ้านคุณหญิงรับประแดกอะไรเป็นภักษาหารหรือครับ" บักแหลมถามต่อ
"โอ๊ย จะว่าเลี้ยงง่ายก็ได้ จะบอกว่าเลี้ยงยากก็ถูกอีก คือมันสองตัวเนี่ยแดกเป็นแต่เงิน ดูสิ แดกจนหัวกลมเป็นไข่มะเร็งต่อมลูกหมากระยะสุดท้าย...ไอ้นั่นอีกตัว (ชี้มือไปยังเป็ดที่หัวเกลื่อนไปด้วยขี้กลาก) ชื่อไอ้เต้น หัวมันเป็นขี้กลากเพราะปากมันชอบเหิมเกริม ที่เลี้ยงไว้เพราะตั้งใจจะให้พวกมันทำงานใหญ่ให้สักหน่อย" หญิงอ้อพูดจบแล้วนั่งลง เอี้ยวมือไปหยิบมีดโกนมาฝนเพื่อลับคมด้วยความชำนาญ จากนั้นขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเอ่ยอีกว่า
"ถ้ามันกลับมา ไม่ว่าจะมีชีวิตหรือไม่ ให้แน่ใจได้ว่าบรรดาเป็ดไล่ทุ่งทั้ง 3 ตัวที่ดินฉันเลี้ยงไว้จะได้ลิ้มรสไข่และไอ้แมงขะนั้นยกพวงแน่นอน คอนเฟิร์ม"
"ใครจะเขมือบลงล่ะครับเจ้านาย ไข่ข้างซ้ายนอกจากฝ่อยังหนองเฟอะอีกต่างหาก" เป็ดพันธุ์เลียกาดอร์ที่ชื่อไข่แม้วดำอุทาน
"ตัดงบ" หญิงอ้อประกาศกร้าว
"โฮ่ง โฮ่ง งี้ดๆๆ แฮ่กๆๆ" เป็ดและห่านพันธุ์พิเรนทร์ ตาละห้อย หางตก แหกปากร้องกันลั่นเป็นการประจบสอพลออย่างน่าละอาย "ก้าบๆ เยสโน โอเค โคล่า ก้าบเจ้านาย"
"อ้าว เป็ดบางบอนโผล่มาแย่งซีนซะง้าน" เฮียคามินตาเหลือกค้าง
ระหว่างนั้นหญิงอ้อเดินมุดหยากไย่ใยแมงมุมนำหน้าไปยังห้องนั่งเล่น ผนังทุกด้านแปะไว้ด้วยรูปนักร้อง ดาราที่ใบหน้าถูกคมมีดโกนกรีดเฉือนจนเยิน
คอยสางแค้น : เหล่าตุกตาวูดูถูกตอกเต็มผนังทางเข้าบ้าน เจ้าตัวบอก เพื่อสาปแช่งนักร้องสาวบางคน
"งานอดิเรกที่ตอนนี้ดิฉันโปรดปรานเป็นพิเศษ กรีดหน้านังพวกนี้เล่นๆ รึไม่ก็เอาลูกดอกปา สะใจโตครๆ"
"ในใจแล้วอยากทำจริงๆ ใช่ไหมครับ" บัญชาคาร์มินเก๊กหล่อซักไซร้
"ไม่นะ ไม่อยากทำจริงๆ แบบที่ถามหรอก กลัวติดคุก คือคุกนี่ไม่กลัวเท่าไร กลัวนักโทษชายทักษิณมากกว่า"
"ทำไมล่ะครับ"
"โห...แม่งโกงทั้งโคตร (เกี่ยวกันป่ะ 555)"
"อยู่ข้างนอกคนเดียวเหงาแย่สิครับ" บักแหลมแหล
"อ๋อย จีบตรงๆ แบบนี้เลยอ่ะ" หญิงอ้อทำเขินจนกระบังหุบ "เบอร์โทรไม่ต้องเอาเบอร์ห้องมาดีกว่า" หญิงอ้อชะม้ายชายตา
"ห้องเดี่ยว แดนสี่" บักแหลมยิ้มกริ่ม
"คุกคุกคุก" หญิงอ้อไอหน้าตูมเป็นหมูแก้บน
สักครู่หนึ่งทุกคนผ่านมายังห้องสีชมพูอ่อน ภายในห้องแน่นหนึบไปด้วยกระโปรง และของใช้ผู้หญิง
"ห้องน้องอุ๊งอิ๊งชัวร์ป้าด" เฮียคามินฟันธง
"ป่าวววว ห้องโอ๊คต่างหาก" หญิงอ้อถอนใจเฮือก เดินไปเปิดเครื่องเสียง นั่งลงฝนมีดโกนเงียบๆ
"เลยมาตั้งนาน ก็เพิ่งจะรู้ ลอง ลองคิดดู ก็เลยยิ่งช้ำใจ เจอะกับคำตอบที่มันเลวร้าย ใจมีเท่าไรเจ็บใจเท่านั้นเลย หากว่าใครเขามาหลอก ยังพอจะหลบ หลบ หลีกได้ทัน แต่กับเธอฉันเดาผิด ไม่เคยจะคิดว่าเธอจะทำฉัน เอ้า...คิดแล้วแค้นสุดขีด สุดฤทธิ์สุดเดช"
"กรี๊ดดดด อ้ายยยยแม้ว มรึงตายยยยย" หญิงอ้อตะเบ็งเสียงลั่นจันทร์ส่องคุกอบ มาหน่อย ที่ทำเป็น
