คอลัมน์ "บุรุษในโลกยุทธจักรของกิมย้ง (The Legend Of The Heroes)" โดย ผศ.ชาติณรงค์ วิสุตกุล อาจารย์ประจำหลักสูตรสื่อสารการแสดงดิจิทัล คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ (DPU) ได้รับความสนใจอีกครั้ง เมื่อ ‘Legend of the Condor Heroes - The Great Knight’ หรือ ‘มังกรหยก 2025’ ภาพยนตร์ดัดแปลงจากวรรณกรรมอมตะของกิมย้ง กลับมาสู่สายตาผู้ชมบนจอเงินในวันนี้
ด้วยการตีความใหม่และเทคนิคภาพยนตร์ที่ล้ำสมัย ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้สร้างกระแสในแวดวงวรรณกรรมและสื่อบันเทิง ขณะที่คอลัมน์ของ ผศ.ชาติณรงค์ ซึ่งมุ่งวิเคราะห์ตัวละครและแนวคิดในนิยายของกิมย้ง ก็ถูกหยิบยกขึ้นมาเป็นที่พูดถึงอีกครั้ง โดยเฉพาะในประเด็นที่เชื่อมโยงตัวละครและเหตุการณ์จากนิยายกำลังภายในสู่การศึกษาและสังคมยุคปัจจุบัน
ทั้งนี้ การกลับมาของ ‘มังกรหยก 2025’ ไม่เพียงแต่สร้างความตื่นเต้นให้กับแฟนวรรณกรรมจีนเท่านั้น แต่ยังเป็นโอกาสให้เกิดการถกเถียงถึงแนวคิดในนิยายกำลังภายใน กับบทบาทของสื่อดิจิทัลและการสื่อสารร่วมสมัย ซึ่งเป็นหัวข้อสำคัญที่ได้รับการวิเคราะห์อย่างต่อเนื่องในคอลัมน์ของ ผศ.ชาติณรงค์
ผศ.ชาติณรงค์ วิสุตกุล เปิดเผยว่า ตนเคยเป็นผู้เขียนคอลัมน์ "บุรุษในโลกยุทธจักรของกิมย้ง (The Legend of the Heroes)" เผยแพร่ผ่านเว็บไซต์ ผู้จัดการออนไลน์ ในช่วงปี พ.ศ. 2565-2566 โดยเนื้อหาเน้นการวิเคราะห์วรรณกรรมกำลังภายในของ กิมย้ง ที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายทั้งในไทยและจีน โดยนิยายของกิมย้งนำเสนอค่านิยมที่เกี่ยวข้องกับ คุณธรรม ความซื่อสัตย์ และความกตัญญู ซึ่งเป็นรากฐานของทั้งสังคมจีนและไทย
ตัวอย่างเช่น ก๊วยเจ๋ง พระเอกของ มังกรหยก ภาค 1 ซึ่งเป็นตัวแทนของวีรบุรุษที่มีคุณธรรม เขาเป็นคนซื่อสัตย์ รักษาสัจจะวาจา และรักความถูกต้อง แม้จะต้องเลือกระหว่างความรักกับหน้าที่ เขาก็เลือกที่จะรักษาสัจจะ ซึ่งเป็นแนวคิดเดียวกับคุณธรรมแบบขงจื๊อ ขณะที่ อึ้งย้ง นางเอกของเรื่อง เป็นสัญลักษณ์ของปัญญาและความเป็นผู้นำ เธออยู่เคียงข้างก๊วยเจ๋งเพื่อปกป้องความยุติธรรมและต่อสู้กับฝ่ายอธรรม
ในทางตรงกันข้าม มังกรหยก ภาค 2 ซึ่งมี เอี้ยก้วย เป็นตัวละครเอก นำเสนอแนวคิดที่แตกต่างออกไป เอี้ยก้วยเป็นบุคคลที่ไม่ยึดติดกับขนบธรรมเนียมเดิม มีความเป็นอิสระ และสามารถเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ได้ด้วยตนเอง สิ่งเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงการต่อสู้เพื่อความถูกต้อง ความรักชาติ และการรับผิดชอบต่อส่วนรวม ซึ่งยังคงเป็นค่านิยมที่สำคัญของสังคมจีนและไทยในปัจจุบัน
นิยายของกิมย้งถูกนำไปดัดแปลงเป็นละครโทรทัศน์ ภาพยนตร์ และเกม หลากหลายเวอร์ชัน ซึ่งช่วยให้เรื่องราวของเขาเข้าถึงผู้ชมหลากหลายกลุ่ม ตัวอย่างเช่น มังกรหยก ถูกสร้างเป็นซีรีส์และภาพยนตร์หลายครั้ง และในแต่ละเวอร์ชันก็นำเสนอแนวคิดที่แตกต่างกัน
หนึ่งในตัวอย่างที่น่าสนใจคือ ภาพยนตร์มังกรหยกเวอร์ชันล่าสุดของผู้กำกับฉีเคอะ ซึ่งกำลังเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ขณะนี้ ภาพยนตร์ดังกล่าวได้รับการกล่าวขานถึงความอลังการของฉากต่อสู้และสงคราม รวมถึงวิธีการเล่าเรื่องที่กระชับและดึงดูดใจ ซึ่งเป็นสิ่งที่ช่วยรักษาเสน่ห์ของวรรณกรรมต้นฉบับ ในส่วนของเกม นิยายของกิมย้งยังถูกนำไปสร้างเป็นเกมออนไลน์และเกมมือถือ ซึ่งช่วยให้คนรุ่นใหม่ได้สัมผัสกับเรื่องราวของยุทธจักรในมิติที่แตกต่างกัน
อาจารย์ประจำหลักสูตรสื่อสารการแสดงดิจิทัล คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ (DPU) ยังกล่าวอีกว่า วรรณกรรมของกิมย้งสามารถนำมาใช้เป็นสื่อการสอนในหลายวิชา เช่น การอ่าน การเขียน การวิเคราะห์ การสร้างเนื้อหา และการเล่าเรื่องข้ามสื่อ โดยสามารถนำเรื่องราวของตัวละครมาตีความและสร้างสรรค์มุมมองใหม่ ๆ ได้ ตนเองได้ใช้แนวคิดจากนิยายของกิมย้งมาคิดวิเคราะห์ ตีความ และนำเสนอเรื่องราวในรูปแบบใหม่ ซึ่งเป็นทักษะสำคัญที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในด้านนิเทศศาสตร์ การตลาด และคอนเทนต์ดิจิทัล รวมถึงศาสตร์ด้านการแสดงได้ ซึ่งผู้สนใจในศาสตร์ด้านนี้สามารถศึกษาเพิ่มเติมได้ที่ https://www.dpu.ac.th/th/faculty-of-communication-arts
นอกจากนี้หนึ่งในประเด็นที่น่าสนใจในนิยายของกิมย้งคือแนวคิด “การเรียนรู้ผ่านประสบการณ์” ซึ่งตรงกับหลักการศึกษาในปัจจุบัน เช่น ก๊วยเจ๋ง ที่เรียนรู้จากอาจารย์หลายคน และฝึกฝนด้วยความมานะอดทน แม้ว่าจะต้องใช้เวลามากกว่าคนอื่น แต่ก็สามารถพัฒนาตัวเองจนกลายเป็นจอมยุทธ์ที่ยิ่งใหญ่ การเดินทางของเขาเป็นเหมือนการเรียนรู้จากประสบการณ์จริง ซึ่งเป็นแนวทางเดียวกับแนวคิด Project-Based Learning และ Experiential Learning ที่เน้นให้ผู้เรียนลงมือปฏิบัติจริงเพื่อให้เกิดความเข้าใจลึกซึ้ง
ขณะที่ อึ้งย้ง เริ่มต้นจากการเป็นหญิงสาวที่มีนิสัยเฉลียวฉลาดและแกมโกง แต่เมื่อได้ออกเดินทางร่วมกับก๊วยเจ๋ง เธอจึงเรียนรู้ที่จะเข้าใจผู้อื่น และมีความอ่อนโยนมากขึ้น แสดงให้เห็นว่าการศึกษาไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในตำรา แต่ต้องมาจากการปฏิสัมพันธ์และประสบการณ์จริง โดยตัวละครเอกของกิมย้ง เช่น ก๊วยเจ๋ง เอี้ยก้วย และเตียบ่อกี้ ต่างสะท้อนถึงแนวคิด "การเรียนรู้ตลอดชีวิต" (Lifelong Learning) ก๊วยเจ๋งเป็นตัวแทนของผู้ที่มีความมานะอดทนและขยันขันแข็ง ไม่หยุดที่จะศึกษาและพัฒนาตนเอง ขณะที่ เอี้ยก้วย เป็นตัวแทนของผู้ที่กล้าท้าทายขนบเดิม และเรียนรู้ด้วยตัวเองผ่านการทดลองและประสบการณ์ แม้กระทั่งสัตว์อย่างนกอินทรีก็สามารถเป็นอาจารย์ของเขาได้
ด้าน เตียบ่อกี้ เรียนรู้จากปัญหาความขัดแย้ง และใช้บทเรียนจากชีวิตเพื่อพัฒนาตัวเองจนกลายเป็นผู้นำพรรคจรัส สิ่งเหล่านี้สะท้อนให้เห็นว่า การศึกษาไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในห้องเรียน แต่เกิดขึ้นจากประสบการณ์จริงและการเปิดรับแนวคิดใหม่ ๆ ซึ่งเป็นหลักการสำคัญที่สอดคล้องกับระบบการศึกษาในยุคปัจจุบัน ที่เน้นการเรียนรู้ตลอดชีวิต การคิดวิเคราะห์ และการปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลง
