"พยาบาลรีเฟอร์" โอด หลังไม่ได้รับการเยียวยาจากอุบัติเหตุระหว่างส่งผู้ป่วย ปัจจุบันยังเดินไม่ได้

หลังเกิดอุบัติเหตุรถรีเฟอร์โรงพยาบาลประสานงารถกระบะพังยับเยินทั้งคู่ ล่าสุดมีพยาบาลในเหตุการณ์ที่ได้รับบาดเจ็บได้โพสต์ร้องเรียนที่ไม่ได้รับการเยียวยา ลั่นไม่ได้อยากจะได้เเค่กระเช้า เพราะผลที่ตามมามันมากกว่าฟาดเคราะห์

จากกรณีเกิดอุบัติเหตุสุดสลดรถรีเฟอร์โรงพยาบาลพร้าวเคลื่อนย้ายผู้ป่วยหญิงตั้งครรภ์มุ่งหน้าเข้าตัวเมืองเชียงใหม่พุ่งชนประสานงารถกระบะพังยับเยินทั้งคู่ บนถนนทางหลวง หมายเลข 1001 เส้นเชียงใหม่-พร้าว บ้านหลวง ม.6 ต.โหล่งขอด อ.พร้าว จ.เชียงใหม่ เมื่อ 17.24 น. วันที่ 9 พ.ค.ที่ผ่านมา ทำให้มีผู้เสียชีวิต 5 ราย และผู้ได้รับบาดเจ็บ 6 ราย

ล่าสุด เมื่อวันที่ 27 พ.ค.มีผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่งซึ่งเป็นพยาบาลในเหตุการณ์ที่ได้รับบาดเจ็บได้ออกมาโพสต์ร้องเรียนหลังไม่ได้รับการดูแลและเยียวยาจากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น โดยเล่าว่า "เรื่องเล่าจากพยาบาลรีเฟอร์ ประสบการณ์จากการทำงานเป็นพยาบาล 12 ปี ทำงานด้วยใจ ทำงานด้วยความเสียสละ

บันทึกไว้ 9/05/2567 17.24 น. 9/5/67 อยู่เวรส่งต่อผู้ป่วยเพื่อไปรักษา ณ รพ.ปลายทาง ห่างจาก รพ.ต้นทาง ประมาณ 100 กม. มีเคสที่ต้องไปส่งผู้ป่วย Term with PROM Cx.dilate 1 cm. ส่งเวรเรียบร้อย Advice ญาติผู้ป่วยเเละสามีของผู้ป่วยเรียบร้อย 16.55 น. เดินทางออกจาก รพ. มีผู้โดยสารทั้งคัน 4 คน (คนไข้ตั้งครรภ์ 1 พยาบาล 1 สามีผู้ป่วย 1 จนท.ขับรถ รพ.1) ต้นทาง ติด mornitor NST ระหว่างทางเพื่อติดตามอาการของทารกในครรภ์

17.20 น. หลังจากการ mornitor NST ครบ 20 นาที กดส่งให้ รพ.ปลายทาง by line

17.24 น. มีพลเมืองดีโทร.เเจ้งเหตุว่าเกิดอุบัติเหตุ (จำเหตุการณ์ไม่ได้) จากที่พี่ๆเล่าให้ฟังบอกว่า ผู้ป่วยเรียกไม่รู้สึกตัว พยาบาลนอนครางพูดไม่รู้เรื่อง สามีผู้ป่วยปลุกตื่น จำเหตุการณ์ไม่ได้ นำส่ง รพ.ปลายทางตามระบบ ส่วนเรารู้ตัวอีกทีหลังออกจากห้องผ่าตัดประมาณตี 2 ของวันที่ 10/5/67 จากอุบัติเหตุรถกระบะชนรถพยาบาล มีผู้เสียชีวิตทั้งหมด 5 ราย บาดเจ็บ 6

เราจำเหตุการณ์ไม่ได้ รู้ตัวอีกทีก็มีเเผล ปวดเเล้ว เรามาทำงาน เเต่เราบาดเจ็บ ผู้ป่วยสีเเดง มีเลือดออกในสมอง ใบหน้าด้านขวาบวม หูซ้ายฉีก กระดูกนิ้วก้อยหักเเบบมีเเผลเปิด กระดูกสะโพกขวาหลุด กระดูกเชิงกรานหัก
Set OR 3 ครั้ง on ET tube 2 ครั้ง CT 3 ครั้ง

อุบัติเหตุ เกิดได้เสมอ เเล้วมันคุ้มไหมกับค่าตอบเเทนที่ได้รับ เเต่ๆๆ เรายังไม่ตาย เเต่สิ่งที่ได้หลังจากเกิดอุบัติเหตุ เรายังเดินไม่ได้ เเพทย์ให้นั่งรถเข็น 1 เดือน ยังไม่ให้เดิน ขยับ ยกขาเองไม่ได้ ลุกนั่งเองบนเตียงไม่ได้ ต้องลาป่วย เสียวันลาของตัวเอง ทั้งๆ ไม่ได้อยากป่วย ไม่ได้อยากลา ไม่ได้อยากหยุดงาน ค่าเงินต่างๆ ที่จะได้รับก็ไม่ได้ เพราะทำงานไม่ถึง 15 วันทำการ ไม่ได้อยากหยุดไหม? พ.ร.บ.จ่ายให้ 30,000 บาท ตามสิทธิ ที่เหลือก็ใช้สิทธิตัวเอง ลาป่วยได้ 60 วันรวมตลอดปีงบ หลังจากนั้นก็อาจจะไม่ได้เงินเดือน? เรียกร้องค่าชดเชยจาก พ.ร.บ.ต้องดำเนินการเอง ลูก 1.4 ขวบ ก็ต้องฝากไว้กับตายาย ทุกคนต้องหยุดงาน

ตั้งเเต่นอน รพ.ยังไม่ได้อุ้มลูกเเม้เเต่ครั้งเดียว เรานอน รพ.ไม่ได้มีใครมาเฝ้าตลอดเวลา เพราะทุกคนมีหน้าที่ที่ต้องทำ
เเล้วมันคุ้มไหมกับสิ่งที่ได้รับ? ยังไม่รวมกับความเจ็บปวดที่ไม่สามารถอธิบายได้ บางครั้งก็ไม่ได้อยากจะได้เเค่กระเช้าหรอกนะ เพราะผลที่ตามมามันมากกว่านั้น ฟาดเคราะห์ หรือ โชคร้าย หรือ ซวย?"