ครูรายหนึ่งที่สอนวิชาภาษาพม่าโพสต์เฟซบุ๊กโอดหลังเจอ ผปค.ไลน์มาพูดคุยปมลูก-หลานของตัวเองได้เรียนวิชาเสริมเป็นภาษาพม่า พร้อมด้อยค่าเรียนไปทำเสียเวลาชีวิต ทำครูสะเทือนใจเหมือนโดนลดคุณค่าตัวเอง
เมื่อวันที่ 20 พ.ค. คุณครูรายหนึ่งได้ออกมาโพสต์ข้อความลงในเฟซบุ๊กของตนเอง เล่าถึงเหตุการณ์ที่ทำให้ตนเองรู้สึกแย่ โดยผู้โพสต์ได้ระบุข้อความว่า
"ตอนโพสต์ข้าพเจ้าสติสัมปชัญญะครบถ้วน ที่ออกมาโพสต์ไม่มีเจตนาจะกล่าวโทษใคร เป็นเพียงสิ่งที่อยากจะเอาไว้เตือนตัวเองในทุกๆ ปี ว่าเรานั้นมีคุณค่า ซึ่งโพสต์นี้อยากจะโพสต์ไว้เตือนใจตัวเอง เพราะตัวเองดาวน์มากกับสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อคืนได้แต่คิด และสงสัยกับวิชาเอกที่ตัวเองเรียนมาตลอด ตั้งข้อสงสัยตลอดว่ามันดีแล้วเหรอ? ที่เลือกเรียนวิชาภาษาพม่า ซึ่งเป็นการลดทอนคุณค่าตัวเองมากๆ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม 2566 ต้องอธิบายก่อนว่าในทุกๆ ปีนักเรียนชั้น ม.1 และ ม.4 ที่เลือกเรียนภาษาต้องเลือกภาษาเอง ซึ่งจะมีให้เลือก 7 กลุ่ม แบ่งเป็น ภาษาอังกฤษ จีน (2 กลุ่ม) เกาหลี ญี่ปุ่น เวียดนาม และพม่า รวมเป็น 7 กลุ่ม กลุ่มละ 22-23 คน และในวันนั้นมีนักเรียนคนหนึ่งไม่สามารถเลือกลงภาษาที่ตนเองต้องการจะลงได้ เลยได้มาลงเรียนกับเรา หลังจากนั้นนักเรียนก็ทักมาคุยในกรุ๊ปไลน์ที่ภาพที่ 1
เราก็พยายามปฏิเสธนักเรียนไป เพราะต้องเป็นไปตามกติกา และเพื่อความเท่าเทียมกับนักเรียนคนอื่นๆ และต้องชี้แจงอีกอย่างหนึ่งว่า นี่คือรายวิชาเพิ่มเติม ภาษาอังกฤษพื้นฐานมีให้เรียนเป็นปกติอยู่แล้ว และวิชาเลือกภาษาที่สอง พวกเราต้องการให้นักเรียนได้สัมผัสภาษา เผื่อจะได้สร้างทัศนคติที่ดีต่อภาษา หากนักเรียนเรียนแล้วไม่ชอบ ปีการศึกษาหน้านักเรียนสามารถย้ายวิชาเลือกภาษาได้ หลังจากที่คุยกับนักเรียนเสร็จ ผู้ปกครองก็ทักมาตามภาพ 2 3 4 5 ตามลำดับ
ซึ่งเราตกใจมากกับคำพูดของผู้ปกครอง เราพยายามใจเย็น ชี้แจงไม่ว่าจะเรื่องอะไร ถึงแม้ว่าตัวเองจะถูกลดทอนคุณค่า ย่ำยีตัวเองขนาดไหนก็ต้องชี้แจง ตอนนี้ผ่านมา 1 วันแล้ว เราก็ยังรู้สึกสะเทือนใจ และตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมากๆ คิดตลอดเวลาว่าสิ่งที่เราเรียนมันผิดมากใช่มั้ย เป็นเรื่องไม่ดีใช่มั้ย และไม่เข้าใจว่าเหตุใดทำไมเรากับเขาไม่รู้จักกัน ไม่เคยคุยกัน ถึงพิมพ์มาหาเราแบบนี้ สำหรับเรามันรุนแรง และรู้สึกว่าตัวเองโดนคุกคามมาก หากกลับกันล่ะ หากเราเป็นคนที่พิมพ์อะไรรุนแรงแบบนั้นลงไป จะเกิดอะไรขึ้น #คำพูดมีราคาเสมอ เราท่องเรื่องนี้ไว้ในใจ และสิ่งที่เกิดขึ้นก็ทำให้เราดาวน์มากๆ ทำงานมาปีนี้ปีที่ 7 เพิ่งเคยประสบพบเจอ อยากจะเอาโพสต์นี้ให้เตือนใจตัวเองทุกๆปี เอาไว้ให้กำลังใจตัวเองว่า “ไม่ว่าใคร ไม่ว่าภาษาใดๆ คนอื่นไม่มีสิทธิที่มาลดคุณค่าของตัวเราลงได้ และไม่สมควรที่จะโดนอะไรแบบนี้”
โลกภายนอกช่างกว้างใหญ่ ใช่ว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามที่เราคิด คิดจะเดินก้าวซ้ายก็เดิน คิดจะก้าวขวาก็ก้าว ถามว่าทำได้มั้ย? ทำได้อะ มันทำได้ แต่จะราบรื่นมั้ยก็อีกเรื่องหนึ่ง โลกสมัยนี้การแข่งขันสูง ไม่ว่าจะเรื่องอะไร หากไม่ได้เผชิญ และก้าวผ่านด้วยตนเอง ก็ไม่มีวันที่ตนเองจะพัฒนาข้ามไปได้หรอก"
