บุตรสาว “วัฒน์ วรรลยางกูร” แขวะประเทศไทยทำพ่ออยู่ยาก แต่ผ่านมาได้เพราะมีกัน

น.ส.วจนา วรรลยางกูร บุตรสาว นายวัฒน์ วรรลยางกูร โพสต์ร่ายยาวถึงผู้เป็นพ่อที่เพิ่งจากไปหลังป่วยหนัก โอดประเทศไทยทำคนอย่างพ่ออยู่ไม่ได้ เป็นลูกพ่อใช้ชีวิตไม่มีอะไรง่าย แต่ที่ผ่านมาได้เพราะมีกันและกัน

จากกรณี วจนา วรรลยางกูร หรือ เตย ลูกสาวของ วัฒน์ วรรลยางกูร กวีและนักเขียนเจ้าของรางวัลศรีบูรพา ซึ่งปัจจุบันลี้ภัยอยู่ที่ฝรั่งเศส เนื่องจากถูกดำเนินคดีด้วยกฎหมายอาญา มาตรา 112 โพสต์ข้อความผ่านทางเฟซบุ๊ก ระบุว่า คุณพ่อวัฒน์ วรรลยางกูร จากไปแล้วราวช่วงสามทุ่มครึ่งตามเวลาในฝรั่งเศสหลังจากป่วยหนัก

ทั้งนี้ เมื่อวันที่ 22 มี.ค. น.ส.วจนา วรรลยางกูร ได้ออกมาโพสต์ข้อความลงในเฟซบุ๊ก “Toei Wajana” ถึงนายวัฒน์ วรรลยางกูร ผู้เป็นพ่อ โดยได้ระบุข้อความว่า

“เป็นลูกพ่อแม่งชีวิตโคตรยาก ไม่มีอะไรง่ายเลย มันไม่ได้ยากเพราะพ่อหรอก มันยากเพราะประเทศนี้แหละที่ทำให้คนอย่างพ่ออยู่ไม่ได้

เสียใจแน่ เสียใจมาก แต่มันมากกว่านั้น พ่อเป็นชีวิตของเตย เตยเป็นลูกสาวพ่อมาทั้งชีวิตและจะเป็นไปตลอดกาล

ตั้งแต่พ่อป่วยหนักรอบนี้มีภาพเหตุการณ์หนึ่งที่จู่ๆ ก็เข้ามาฉายวนซ้ำไม่หยุด ช่วงตอนเตยอยู่ประถม วันนั้นแม่ไม่อยู่ พ่อเลยต้องเป็นคนไปรับที่โรงเรียน พ่อขี่มอเตอร์ไซค์คันเก่าสีเปลือกมังคุดเหลือแต่โครง รีบมารับเตยตั้งแต่โรงเรียนยังไม่เลิก หอบเสื่อม้วน หิ้วกระติกน้ำแข็งแขวนแฮนด์รถมา วันนั้นอากาศร้อนมากบ้านเราไม่มีแอร์ พ่อรีบมารับลูกหน้าโรงเรียนแล้วมุ่งหน้าขึ้นไปต้นน้ำตก เปิดเบียร์พาลูกไปเล่นน้ำให้หายร้อน ลงน้ำกันสองพ่อลูกแป๊บเดียวฟ้าก็มืด ตุเลงรถอีแก่ฝ่าความมืดลงเขากลับบ้านก่อนแม่จะถึงบ้าน คล้ายภารกิจลับสองพ่อลูก

พ่อคนเดียวกันนี้ที่หัดให้ลูกว่ายน้ำด้วยการยกลูกชูขึ้นสองแขน แล้วโยนลงแม่น้ำช่วงไม่ลึกนัก พร้อมมีแม่ยืนกรี๊ดตกใจอยู่ริมฝั่ง

พ่อคนเดียวกันนี้ที่ยอมขัดใจแม่แล้วตามใจเตย ถ้าเตยตื่นไปวิ่งตอนเช้ากับพ่อแล้วบอกว่าอยากได้อะไร

พ่อคนเดียวกันนี้ที่ชอบโทร.หาตอนเตยเรียนมหาวิทยาลัย เพื่อให้กูเกิลหาว่าเพลงนี้ใครแต่ง-ปีอะไร เพื่อเอาไปเขียนคอลัมน์

พ่อคนเดียวกันนี้ที่ชอบใช้ให้พิมพ์ต้นฉบับตั้งแต่เด็กจนโต แถมยังชอบชวนคุยเรื่องการเมืองเป็นกิจวัตร

พ่อคนเดียวกันนี้ที่ถามถึงเรื่องงานลูกบ่อยกว่าถามว่า ชีวิตเป็นยังไงบ้าง เพราะหวังอยากเห็นลูกไปได้ไกลในเส้นทางของตัวเอง

พ่อคนเดียวกันนี้ที่ลูกต้องพาหนีตายระหว่างลี้ภัย

พ่อที่โคตรดื้อ แล้วทำให้เราใจอ่อนจนต้องช่วยไปซะทุกเรื่อง

เตยนึกภาพชีวิตที่ไม่มีพ่อไม่ออก ชีวิตพวกเรามันไม่เคยง่ายอยู่แล้ว แต่เราผ่านมันมาได้เพราะมีกัน

อย่างน้อยพ่อก็ได้ไปอยู่กับแม่แล้วนะ

ลูกสาวของพ่อ”