xs
xsm
sm
md
lg

ไรเดอร์หนุ่ม เล่าเรื่องหลอน! เจอออเดอร์ปริศนาสั่งอาหารส่งบ้านร้าง ชาวเน็ตเชื่อมีคนแกล้ง

เผยแพร่:   ปรับปรุง:   โดย: ผู้จัดการออนไลน์



พนักงานส่งอาหารแชร์ประสบการณ์สุดหลอน มีออเดอร์ปริศนาสั่งกลางดึก พร้อมปักหมุดส่งบ้านร้าง พนักงานรักษาความปลอดภัยเล่าเจ้าของบ้านฆ่าตัวตาย ชาวเน็ตเชื่อเป็นฝีมือคนแกล้ง

เมื่อวันที่ 13 พ.ย. มีผู้ใช้เฟซบุ๊ก “Art Panpairote” ซึ่งเป็นหนุ่มไรเดอร์ส่งอาหาร เล่าเหตุการณ์สุดหลอนลงในกลุ่ม “กูขับpanda” เจ้าตัวเล่าว่ามีออเดอร์ส่งอาหาร แต่กลับปักหมุดไปยังบ้านหลังร้าน โดยพนักงานรักษาความปลอดภัยจึงพาตนไปให้เห็นกับตาว่าบ้านหลังดังกล่าวเป็นบ้านร้างจริง

โดยเล่าว่า “คุณเชื่อสิ่งลี้ลับไหม? วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์ “ออเดอร์ผี” แบบผีของจริง 100% อาจจะยาวหน่อยแต่รับประกันหลอนจริง เพราะเจอมาสดๆ เลย
วันนี้ผมทำงานถึงกะดึกเลิกงานประมาณ 22.30 น. ระหว่างที่ใกล้กำลังจะเลิกงานก็รู้สึกหิวขึ้นมา ก็เลยแวะไปแถวๆ ซอยคุณพระ (คลองหลวง 27) เพื่อหาอะไรกิน ปรากฏว่า กำลังจะเลี้ยวเข้าซอย เสียงแจ้งเตือนที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นมา “มี๊บๆ” เลยเหลือบสายตามองไปที่โทรศัพท์ก็คือมีออเดอร์เข้านั่นเอง และหลังจากที่กดรับ “บุคคลปริศนา” ก็ได้ส่งข้อความมาหาผมทันทีที่กดรับออเดอร์ ตามในรูปด้านล่างพร้อมเบอร์โทรเสร็จสรรพ หลังจากที่ได้ข้อมูลมาเรียบร้อยก็ไปรอออเดอร์จนเสร็จ แล้วขับรถมาจนถึงหน้าหมู่บ้านแห่งนี้ (คนขับโซนนี้น่าจะรู้ดี) พอมาถึงหน้าหมู่บ้านก็จะเจอ รปภ. ก็เริ่มบทสนทนา

พนักงานรักษาความปลอดภัย 1 : บ้านเลขที่เท่าไหร่ครับ

ผม : 74/23 ครับ

พนักงานรักษาความปลอดภัย 1 : (พี่ๆ รปภ มองหน้ากันเลิ่กลั่ก) บ้านเลขที่ผิดรึเปล่า เลขที่เท่าไหร่นะครับ?

ผม : (ย้ำอีกรอบพร้อมเสียงที่ดังขึ้น) 74/23 ครับ

พนักงานรักษาความปลอดภัย 1 : น่าจะผิดบ้าน บ้านนี้มันเป็นบ้านร้าง จะมีคนสั่งของได้ยังไง? ลองโทรหาเขาดูซิ

ผม : (ก็เลยโทรไปที่เบอร์ที่ลูกค้าให้มา) ตื๊ดๆๆๆ

ผม : เขาตัดสายอะพี่ (ตัดสาย 3 ครั้ง)

พนักงานรักษาความปลอดภัย 1 : (เริ่มเล่าประวัติบ้านนี้) น้องรู้ไหมว่าบ้านหลังนี้อะ เจ้าของติดหนี้สินจนธนาคารมายึดบ้าน เจ้าของก็เลยคิดสั้นฆ่าตัวตาย แล้วก็ยิงคนสวนเป็นคนลาวที่อยู่ในบ้านอีกคนไปด้วย

ผม : (ใจเริ่มเสียแล้วคิดว่าจะเอายังไงดีวะ สักพักได้ยินเสียงพี่รปภ.อีกคนพูดขึ้นมา)

พนักงานรักษาความปลอดภัย 2 : อาจจะเป็นบ้านใกล้ๆ ลองไปดูไหม เห็นเขากินเหล้ากันอยู่เขาอาจจะสั่ง (ในใจผมคิดว่า เขาระบุเลขที่บ้านขนาดนี้จะผิดได้ไง แต่เอาวะไหนๆก็มาแล้ว ไปดูสักหน่อยแล้วกัน)
\ก็ขับรถตามพี่ รปภ2 ไปบ้านใกล้ๆ ก่อน ปรากฏว่า ไม่มีใครกินเหล้าแล้ว เพราะมันดึกแล้ว และคงไม่ใช่บ้านนี้สั่งแน่นอน เพราะถ้าสั่งก็คงต้องนั่งกินเหล้ารอกับแกล้มอยู่แน่นอน จังหวะนี้ก็เลยบอกพี่ รปภ2 ว่า…
ผม : ไหนๆก็มาถึงตรงนี้ พี่พาผมไปดูบ้านเลขที่ 23 หน่อยได้ไหม ผมจะได้ถ่ายรูปส่งบริษัทด้วย (พี่ รปภ2 ก็พาไปแต่โดยดี)
ตอนกำลังจะไปถึงหน้าบ้านคือลมแรงมากแบบคิดว่าพายุกำลังจะเข้า พอไปถึงหน้าบ้านก็เป็นสภาพแบบที่เห็นเลยครับ บ้านที่เต็มไปด้วยต้นไม้ผุพัง เก่า (บรรยากาศจริงจะมืดกว่านี้มาก แต่เพราะโทรศัพท์มันปรับแสงเองเลยได้ภาพที่สว่าง) ผมเลยรีบถ่ายรูป รีบออกจากตรงนี้ด่วนๆ คือไม่ไหวเลย ขนลุกตลอดเวลา พี่รปภ ก็ขนลุกเหมือนกับผมไม่แพ้กัน
สรุปสุดท้ายก็ได้ทำการยกเลิกไปแล้วให้อาหารกับพี่ๆ รปภ ได้กิน ซึ่งมาถึงตรงนี้แล้ว ไม่รู้ว่าเป็นการแกล้งสั่งรึเปล่า แต่ถ้าเป็นการแกล้ง คงเป็นการแกล้งที่ว่างมากกก ผมก็มีเวลาจำกัดในการทำงานของผม โดนแกล้งแบบนี้ทำให้ผมเสียทั้งรายได้และเวลาไปอีก (แล้วผมก็ขอให้มันเป็นแค่การแกล้งจริงๆ ไม่งั้นมันจะเป็นภาพความทรงจำของผมไปอีกนาน)
ปล.สิ่งที่น่ากลัวเพิ่มเติมจากในสิ่งที่ผมไม่ได้บอก เพราะด้วยความที่ง่วงแล้วมีงานเช้า ต่อแล้วก็เริ่มขี้เกียจพิมพ์ ก็คือประมาณว่า หลังจากที่ได้ถ่ายรูปเสร็จผมก็รีบขับออกจากตรงนั้นแล้วมาลองโทรหาเบอร์ปริศนาตรงหน้าหมู่บ้าน แล้วผมก็ได้ทำการโทรหาเบอร์นี้อีกครั้งเพื่อจะยืนยันยกเลิกออเดอร์ ปรากฏว่าครั้งนี้รับสาย โดยบทสนทนามีดังนี้

ผม : สวัสดีครับ มาส่งอาหารอยู่บ้านเลขที่เท่าไหร่นะครับ ? (เปิดลำโพงเงี่ยหูฟังกับพี่ รปภ)

ปลายสาย : (เงียบประมาณ 10 วิ ระหว่างนี้ผมฮัลโหลตลอด)

ผม : ย้ำอีกครั้ง พูดเหมือนเดิม

ปลายสาย : (เป็นผู้หญิงเสียงแข็งมาก พูดกึ่งตะโกน) เอาไปทำไม! (ผมกับพี่ รปภ มองหน้ากัน ในใจกูคิด เอาอะไรไปวะ หรือจะหมายถึงเลขที่บ้าน)

ผม : ผมต้องการเลขที่บ้านครับ เพราะผมเข้าไปส่งไม่ถูก

ปลายสาย : เงียบไม่พูดอีกเลย (ผมก็หโหลไปประมาณ 10 วิก็ไม่ตอบ ผมรู้สึกใจไม่ดีเลยกดตัดสายไป)”

คลิก>>โพสต์ต้นฉบับ






กำลังโหลดความคิดเห็น