อ.ปริญญา เทวานฤมิตรกุล รองอธิการบดีธรรมศาสตร์ วอนสังคมช่วยส่งเสียงเรียกร้องกรมป่าไม้เบรกกรมทางหลวงตัดต้นยางนายักษ์เพื่อขยายถนนสาย 319 ปราจีนบุรี-พนมสารคาม จากเส้นสุวรรณศรไปพื้นที่ EEC หลังกรมป่าไม้ไฟเขียวตัดทิ้ง ให้ ออป.ดึงเอกชนรับซื้อไปแปรรูป ชี้ถ้าอยู่ริมถนนไม่ได้ต้องล้อมย้ายไม่ใช่ตัดโค่น เซฟที่นี่ได้ เซฟต้นไม้ใหญ่ที่อื่นได้เช่นกัน
วันนี้ (1 มิ.ย.) เฟซบุ๊ก Prinya Thaewanarumitkul ของนายปริญญา เทวานฤมิตรกุล รองอธิการบดีมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ โพสต์ภาพและบทความหัวข้อ "ทำไมประเทศไทย ต้นไม้จึงอยู่กับถนนไม่ได้? ช่วยกัน ช่วยชีวิตต้นยางนา ถนน 319" ระบุว่า "ในวัยเด็กตอนผมไปบ้านเก่าของพ่อ ซึ่งเป็นบ้านปู่กับย่า ซึ่งอยู่ตำบลบ้านซ่อง อำเภอพนมสารคาม จังหวัดฉะเชิงเทรา ระหว่างทางจะผ่านต้นไม้จำนวนมากมายนับเป็นร้อยๆ ต้นสองข้างทาง โดยในบรรดาต้นไม้เหล่านั้นมีต้นยางนาเป็นต้นที่สูงใหญ่ที่สุด ที่ยืนต้นคู่กันสองฝั่งห่างเป็นระยะๆ นับได้เป็นสิบๆ ต้น
ตอนเด็กพอเห็นต้นยางนาสูงใหญ่เหล่านี้ ผมก็รู้ว่ากำลังจะถึงบ้านปู่บ้านย่าแล้ว พอโตขึ้นมาขับรถเองได้ ผมก็ชอบขับรถมาที่ถนนที่ร่มรื่นเส้นนี้ ที่มีชื่อว่าถนน 319 โดยเฉพาะในช่วงที่ผ่านตำบลบ้านซ่อง เพราะมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นต้นยางนาเหล่านี้ที่เป็นความทรงจำอันอบอุ่นในวัยเด็ก จากตอนนั้นมาถึงตอนนี้ระยะเวลาได้ผ่านไปหลายสิบปี ผมได้ข่าวว่าถนน 319 กำลังจะขยายจาก 2 เลนเป็น 4 เลน พอผมทราบข่าวผมก็ใจหาย และเป็นห่วงในชะตากรรมของต้นยางนาและเหล่าต้นไม้ใหญ่ริมถนน 319 ที่ผมเห็นมาตั้งแต่เด็กๆ ผมสอบถามก็ได้ความว่าจะมีการล้อมย้ายไปปลูกที่อื่นก็เบาใจ ที่แม้ว่าจะรักษาต้นไม้เหล่านี้ไว้ริมถนนไม่ได้ แต่อย่างน้อยมันก็ไม่ถูกตัดโค่น
เมื่อเร็วๆ นี้ผมได้ผ่านไปถนนเส้นนี้อีกครั้ง งานก่อสร้างถนนคืบหน้าไปมาก ต้นไม้สองฝั่งถูกล้อมย้ายไปเกือบหมดแล้ว แต่ต้นยางนาที่สูงใหญ่ที่สุดประมาณ 10 ต้นยังอยู่ ผมเข้าใจว่ามันล้อมย้ายยากเพราะต้นสูงมาก เขาก็คงจะล้อมทีหลัง แต่ก็รู้สึกเอะใจ จึงจอดรถดู แล้วก็ได้เห็นกากบาทสีแดงพ่นอยู่ที่โคนต้นไม้! นี่คือเครื่องหมายบอกว่าให้ตัดได้ กากบาทสีแดงคือเครื่องหมายประหารชีวิตต้นยางนาเหล่านี้ ผมรีบสอบถามกรมทางหลวงและได้รับคำตอบว่า “ต้นยางนาพวกนี้มันสูงและใหญ่เกิน เราล้อมย้ายไม่ไหว จึงต้องตัดครับ และเราได้ขออนุญาตกรมป่าไม้แล้ว”
ผมเข้าใจผิด ที่ต้นยางนาเหล่านี้ยังอยู่เพราะเขารอกรมป่าไม้อนุญาตให้ตัด! แล้วยังมีทางช่วยชีวิตต้นยางนาเหล่านี้อยู่ไหม ผมถามต่อ “ท่าจะยากครับ กรมป่าไม้อนุญาตให้ตัดแล้ว และมอบให้องค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ หรือ ออป.ไปดำเนินการหาเอกชนมาซื้อแล้วครับ” แต่ข่าวก็ยังไม่ร้ายไปเสียทั้งหมด เมื่อผมถามว่าแล้ว ออป.หาคนมาซื้อและตัดต้นไม้เหล่านี้ไปแปรรูปได้หรือยัง ผมก็ได้คำตอบว่ายัง นั่นแปลว่าผมยังมีเวลา ผมรีบประสานงานกับกรมป่าไม้พร้อมกับหาทีมล้อมย้ายในทันที และผมได้ทีมมืออาชีพมาในเวลาอันรวดเร็ว ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ค่อยว่ากันอีกที
แต่ข่าวร้ายก็มาในเวลารวดเร็วมาก “ออป.เขาหาเอกชนมาซื้อได้แล้วครับอาจารย์” เจ้าหน้าที่ในกรมทางหลวงแจ้งผมเมื่อสัก 2-3 วันที่ผ่านมา แล้วจะมาตัดเมื่อไหร่ ผมถาม “คงไม่เกินหนึ่งอาทิตย์ครับ” นั่นคือคำตอบ ชะตากรรมของต้นยางนาเหล่านี้จะอยู่ได้อีกแค่หนึ่งอาทิตย์
“อาจารย์มาขอให้ไม่ตัดตอนนี้อาจจะช้าไปแล้วนะครับ” ใครบางคนบอกผมเมื่อเช้านี้
“ไม่ช้าหรอกครับ” ผมตอบ “เหมือนคำสั่งประหารชีวิตคนบริสุทธิ์ ตราบใดที่ยังไม่ประหารชีวิตก็ยังมีความหวังที่จะช่วยชีวิตครับ”
ครับ นั่นคือสิ่งที่ผมบอกตัวเองด้วย มันสายเกินไปที่จะขอกรมทางหลวงให้ปรับแนวถนนเพื่อรักษาต้นไม้ใหญ่เหล่านี้ให้อยู่กับถนน 319 ต่อไป แต่มันยังไม่สายเกินไปที่จะล้อมย้าย ทีมงานล้อมย้ายพร้อมแล้ว และหาที่ย้ายต้นไม้ไปได้แล้วคือวัดบ้านซ่องที่อยู่ใกล้ๆ กรมทางหลวงก็ไม่ขัดข้องที่จะล้อมย้าย เหลือเพียงกรมป่าไม้ให้ยกเลิกการตัด และอนุญาตให้ล้อมย้ายแทนการตัดเท่านั้น
ร่วมกันส่งเสียงถึงกรมป่าไม้กันนะครับ โดยผมตั้งใจว่าจะทำให้สำเร็จให้ได้ ไม่ใช่เพียงเพราะนี่คือต้นไม้ในวัยเด็กของผม แต่เป็นต้นไม้ของทุกคน ต้นไม้เป็นของประชาชน ถ้าทำสำเร็จที่นี่ได้ ก็แปลว่าเราจะรักษาต้นไม้ที่อื่นให้สำเร็จได้เช่นกันครับ นี่คือภารกิจรักษาต้นไม้ใหญ่ให้ประเทศไทย ถ้ารักษาให้อยู่ริมถนนต่อไปไม่ได้ ก็ต้องล้อมย้ายไม่ใช่ตัดโค่น! กรณีนี้จะเป็นตัวอย่างให้เห็นว่า ประชาชนถ้าร่วมใจกัน สามารถช่วยกันรักษาต้นไม้ใหญ่เอาไว้ได้ครับ #Save319Trees"
สำหรับทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 319 (หนองชะอม-พนมสารคาม) หรือถนนสุวินทวงศ์ ระยะทางรวม 48.064 กิโลเมตร มีจุดเริ่มต้นจากแยกหนองชะอม ถนนสุวรรณศร ตำบลโคกไม้ลาย อำเภอเมือง จังหวัดปราจีนบุรี ผ่านศูนย์ราชการจังหวัดปราจีนบุรี ผ่านโครงการถนนสาย 33 แนวใหม่ (ปากพลี-ห้วยขื่อ 28.85 กิโลเมตร) ข้ามทางรถไฟสายอรัญประเทศ ข้ามแม่น้ำปราจีนบุรี ผ่านถนนสายหนองจอก-บ้านสร้าง-ปราจีนบุรี ห่างจากเขตมีนบุรี กรุงเทพฯ ประมาณ 88 กิโลเมตร จากนั้นผ่านตัวอำเภอศรีมโหสถ แยกโคกปีบ ก่อนเข้าเขตจังหวัดฉะเชิงเทรา ที่คลองโคกไทย สิ้นสุดที่ถนนสาย 304 (ฉะเชิงเทรา-กบินทร์บุรี) บริเวณสามแยกหนองเค็ด ตำบลท่าถ่าน อำเภอพนมสารคาม จังหวัดฉะเชิงเทรา ห่างจากสามแยกเขาหินซ้อน กับถนนสาย 331 (พนมสารคาม-สัตหีบ หรือถนนสายยุทธศาสตร์) ประมาณ 13 กิโลเมตร
ปัจจุบันกรมทางหลวงดำเนินการก่อสร้าง ตอนบ้านหนองหัวหมู-อ.พนมสารคาม (ปี 2562) ตอน 1 ช่วง กม.22+300 ถึง 30+538 ระยะทาง 8.238 กิโลเมตร ก่อสร้างโดย ห้างหุ้นส่วนจำกัด แพร่วิศวกรรม ค่างานตามสัญญา 795,198,000 บาท เริ่มต้นสัญญา 28 ก.พ. 2562 สิ้นสุดสัญญา 13 พ.ย. 2564 ตอน 2 ช่วง กม.34+938 ถึง 48+064 ระยะทาง 13.126 กิโลเมตร ก่อสร้างโดย บริษัท นภาก่อสร้าง จำกัด ค่างานตามสัญญา 740,900,000 บาท เริ่มต้นสัญญา 17 ส.ค. 2562 สิ้นสุดสัญญา 3 มี.ค. 2565 ปัญหาอุปสรรค ติดสาธารณูปโภค และติดต้นไม้ในเขตทางหลวง นอกจากนี้ ยังมีโครงการก่อสร้างสะพานข้ามทางรถไฟสายตะวันออก (อรัญประเทศ) ที่ กม.9+719 ก่อสร้างโดย ห้างหุ้นส่วนจำกัด โชคชัยการโยธา ค่างานตามสัญญา 186,774,000 บาท แต่ได้ขยายสัญญาสิ้นสุดวันที่ 25 ส.ค. 2564 เนื่องจากมีการปรับแผนงานก่อสร้าง
ก่อนหน้านี้ถนนเส้นดังกล่าวก่อสร้างตอนบ้างหนองชะอม-อ.ศรีมโหสถ (ปี 2561) ตอน 1 ช่วง กม.3+800 ถึง 10+500 ระยะทาง 6.7 กิโลเมตร ก่อสร้างโดย ห้างหุ้นส่วนจำกัด มาตรศรีจักรกล ค่างานตามสัญญา 299,862,000 บาท ตอน 2 ช่วง กม. 10+500 ถึง 16+300 ระยะทาง 9.5 กิโลเมตร ก่อสร้างโดย ห้างหุ้นส่วนจำกัด มาตรศรีจักรกล ค่างานตามสัญญา 286,168,961 บาท งานแล้วเสร็จเมื่อเดือนธันวาคม 2563
เส้นทางดังกล่าวเชื่อมระหว่างจังหวัดปราจีนบุรี กับอำเภอพนมสารคาม จังหวัดฉะเชิงเทรา และเชื่อมโยงระหว่างจังหวัดปราจีนบุรีกับพื้นที่นิคมอุตสาหกรรมและท่าเรือในพื้นที่ชายฝั่งภาคตะวันออก เช่น ท่าเรือแหลมฉบัง ปัจจุบันมีปริมาณการจราจรที่หนาแน่น จึงต้องดำเนินการปรับปรุงขยายทางหลวงสายดังกล่าวเพื่อเป็นเส้นทางสายหลักเชื่อมไปยังภาคตะวันออก สนับสนุนระบบโลจิสติกส์เข้ากับพื้นที่เขตเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก (EEC) อีกทั้งปัจจุบันถนนสุวรรณศรได้กลายเป็นถนนสายประธานมาตั้งแต่ปี 2556 เชื่อมระหว่างจังหวัดสุพรรณบุรี จังหวัดอ่างทอง จังหวัดสระบุรี จังหวัดนครนายก จังหวัดปราจีนบุรี สิ้นสุดที่อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว
