ดึงสติกลับมา! ศิษย์เก่า “เตรียมทหาร” สุดทนพวกแก้ต่างกรณี “น้องเมย” แนะอดทนต่อเสียงวิจารณ์

ศิษย์เก่านักเรียนเตรียมทหารรุ่นที่ 56 สุดทนบรรดาศิษย์เก่า - ศิษย์ปัจจุบัน แก้ต่างการเสียชีวิต “น้องเมย” บนโซเชียล โพสต์ข้อความแนะ “อดทนต่อความเจ็บใจ” ถามกลับแน่ใจเหรอว่าปกป้องสถาบัน ย้ำ ทุกอาชีพสำคัญต่อประเทศชาติหมด หากมัวแต่ปกป้องคนทำผิด รักสถาบันผิดทาง มองข้ามความเป็นมนุษย์ สุดท้ายอาจไม่มีโรงเรียนให้ชื่นชม

เฟซบุ๊ก Thatpon Srisupunbut ศิษย์เก่านักเรียนเตรียมทหารรุ่นที่ 56 ได้โพสต์ข้อความถึงกรณีที่ศิษย์เก่าและศิษย์ปัจจุบันของโรงเรียนเตรียมทหาร ออกมาแก้ต่างกรณีการเสียชีวิตอย่างปริศนาของ นตท.ภคพงษ์ ตัญกาญจน์ หรือ น้องเมย นักเรียนเตรียมทหารชั้นปีที่ 1 ระบุว่า “อดทนต่อความเจ็บใจ” เป็นสิ่งที่พวกคุณควรจะมีมากที่สุดในตอนนี้ ก่อนที่คุณจะให้คนอื่นมีสติคุณควรจะมีสติเสียก่อน

คุณต้องคิดก่อนว่าตอนนี้คุณกำลังคลั่งสถาบันรึเปล่า คุณกำลังนำเกียรติยศและศักดิ์ศรีในอาชีพมาข่มศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์หรือไม่ คุณกำลังดูหมิ่นอาชีพอื่นและคนธรรมดาอยู่รึเปล่า

...คุณแน่ใจแล้วใช่มั้ยว่าคุณกำลังปกป้องโรงเรียน ?...

ผมก็คืออดีตนักเรียนเตรียมทหารรุ่นที่ 56 ผมก็รักโรงเรียนเตรียมทหารไม่แพ้กับคุณ ผมได้ skill ต่างๆ ในการดำรงชีวิตให้ผมอยู่รอดจนถึงทุกวันนี้ก็มาจากเตรียมทหาร ที่นี่เป็นสถานที่ที่ผมรักและเคารพเหมือนบ้านหลังที่สอง ผมอาจจะถือว่าโชคดีที่พี่ 54 และพี่ 55 และนายทหารนายตำรวจปกครองในสมัยนั้นไม่เคยซ้อมผม ถึงแม้ว่าผมจะมึนๆ กว่าเพื่อนหน่อยก็เหอะ ถึงพวกพี่ๆ จะโหดแค่ไหนยังไงพี่ก็เห็นผมเป็นน้อง ไม่เคยทำให้ผมต้องมีกระดูกหักหรือบาดเจ็บสาหัสเลย พวกพี่ๆ มีมาตรฐานในการสอนดีผมขอนับถือครับ

แต่มาวันนี้ทำไมมันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น มาตรฐานของระบบมันต่ำลงหรืออย่างไร... ?

และการแสดงออกต่อคำวิพากษ์วิจารณ์ของนักเรียนเตรียมทหารมันแสดงให้เห็นถึงอะไร..?

พวกคุณถูกสอนมาให้อดทนไม่ใช่เหรอครับ พวกคุณอดทนกันได้ทุกอย่าง แต่กลับอดทนไม่ได้แม้แต่คำพูดของใครก็ไม่รู้ การที่คุณจะเป็น “ผู้นำ” ได้นั่นหมายความว่าคุณต้องรับทั้งดอกไม้และก้อนหิน หากคุณคิดว่าคนอื่นจะให้แต่ดอกไม้ คุณคงไม่เหมาะกับการที่จะเป็นผู้นำ

ไม่ว่าจะมีคนด่ามีคนว่าให้โรงเรียนเตรียมทหารอย่างไรมันก็ไม่สำคัญ เพราะเราทุกคนล้วนรู้ว่าโรงเรียนนี้มีความสำคัญต่อประเทศไม่แพ้โรงเรียนอื่นๆ เลย แต่การกระทำของพวกคุณเหมือนการโยนขี้ขึ้นฟ้า ซึ่งในที่สุดขี้จะตกลงมาใส่ตัวคุณและโรงเรียนเตรียมทหาร...

คุณไม่จำเป็นต้องไปตอบโต้ใคร มันเสียเวลาและไม่มีประโยชน์ ผมอยากจะแนะนำให้คุณนำเวลาเหล่านี้ไปฝึกและพัฒนาตนเองเพื่อที่จะได้เป็นผู้นำหน่วยที่ดีในอนาคตข้างหน้า

ไม่มีอาชีพใดที่ไม่สำคัญ ทุกอาชีพมีความสำคัญต่อประเทศชาติทั้งหมด เพราะคุณเองไม่สามารถทำได้ทุกอย่าง คุณเองไม่สามารถเป็นได้ทุกอย่าง ยังไงคุณก็ต้องพึ่งคนอื่น ผมเชื่อว่าทุกคนเท่าเทียมกัน ไม่มีใครสูงกว่าและไม่มีใครต่ำกว่าใคร คุณมีหน้าที่ในการปกป้องประเทศชาติ ส่วนคนอื่นมีหน้าที่ช่วยพัฒนาประเทศชาติตามแต่ละอาชีพของตน คุณควรจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ไม่ใช่ไปเที่ยวว่าให้ประชาชนอย่างนั้นอย่างนี้ คุณลืมไปแล้วใช่มั้ยครับว่าใครเป็นคนให้เงินเดือนคุณ? แล้วไปบอกว่า “อยากสบายให้ไปเรียนที่มหาวิทยาลัย” คุณรู้เหรอว่าเรียนมหาวิทยาลัยแล้วมันสบาย คุณยังไม่เคยเรียนไม่ใช่เหรอครับ แล้วคุณไปรู้แทนเขาได้อย่างไร ?

ผมไม่รู้ว่าใครสอนคุณมาแบบนี้ แต่ผมแนะนำว่าคุณควรจะรู้จักหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดก่อน ไม่ใช่รู้ทุกอย่างยกเว้นหน้าที่ของตัวเอง...

สุดท้ายผมขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของ “น้องเมย” หรือ “นตท.ภคพงศ์ ตัญกาญจน์” ผมเชื่อว่า คงไม่มีใครอยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ทุกคนที่เข้ามาเป็นนักเรียนเตรียมทหารล้วนแต่เป็นผู้ที่ถูกทดสอบทั้งสติปัญญาและร่างกายมาเป็นอย่างดี พวกเขาเหล่านั้นเข้ามาด้วยความหวังว่าจะมีอนาคตที่ดี ได้โปรดอย่าทำลายความหวังของพวกเขา ทุกคนสมควรได้รับการมีชีวิตและได้รับการฝึกที่ถูกต้อง แต่หากเรายังยึดมั่นแต่ในเกียรติและศักศรีจนเกินไป ยึดมั่นแต่ในระบบเดิมๆ ความคิดเดิมๆ ยังไม่ยอมเปลี่ยนแปลง ยังปกป้องคนที่กระทำผิด ยังรักสถาบันผิดทาง และยังมองข้ามความเป็นมนุษย์ เหตุการณ์แบบนี้คงจะเกิดขึ้นอีกเรื่อยๆ แบบไม่มีวันที่สิ้นสุด และสุดท้ายอาจจะไม่มีโรงเรียนเตรียมทหารให้เราได้ชื่นชมอีกต่อไป

“ไม่มีใครทำลายพวกเราได้ ยกเว้นพวกเราเอง”

#พี่ขอให้น้องเมยไปสู่สุคตินะครับ
#น้องเมย”