พูดคุยกับศรีสะเกษ นครหลวงโปรโมชั่น สังเวียนชกก็หนัก...สังเวียนรักก็ไม่ง่าย

คำต่อคำ : พระอาทิตย์ LIVE : “สังเวียนชกก็หนัก...สังเวียนรักก็ไม่ง่าย” 27/09/2017

ศุภัคญาฎาร์- สวัสดีค่ะคุณผู้ชมอยู่กับแฟรี่ ศุภัคญาฎาร์ อัครวัฒนะอังกูร และนี้คือช่อง NEW 1 ค่ะ ในช่วงเวลา 10 นาฬิกาของวันนี้ไปจนถึง 11 นาฬิกา จะมีความพิเศษที่รายการพระอาทิตย์ LIVE หยิบยื่นให้คุณผู้ชมค่ะ วันนี้ต้องบอกว่าพิเศษยิ่งกว่าพิเศษกว่าวันไหนๆ เพราะว่าแขกรับเชิญของเรานั้น เป็นถึงฮีโร่ของคนไทยเป็นแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวท ของสภามวยโลก WBC นั้นเอง และเขาก็มานั่งอยู่กับเราตรงนี้แล้ว ขอต้อนรับ สิบตำรวจตรี วิศักดิ์ศิลป์ วังเอก หรือที่หลายคนรู้จักกันดีในนาม แหลม ศรีสะเกษ นครหลวงโปรโมชั่น รวมถึงภรรยาสาวสุดสวย คุณเก๋ พัชรีวรรณ กันหา สวัสดีค่ะ และวันนี้ค่ะ พิเศษใส่ไข่ฟองเดียวไม่พอขออีกสักฟองหนึ่งแล้วกันนะค่ะอันนี้โจ๊กหรืออย่างไรค่ะ วันนี้เรามีพิธีกรรับเชิญสุดพิเศษ ต้องบอกว่าเขาขอมาเองอยากมาเว่าภาษาอีสานส่งให้สำหรับแขกรับเชิญ วันนี้นะค่ะขอต้อนรับพิธีกรของเราคุณ เกรียงไกรมาศ พจนสุนทร หรือว่าพี่เคนโด้

เกรียงไกรมาศ- สวัสดีครับ สวัสดีทั้ง 2 คนนะครับ

ภัคญาฎาร์- ลืมแนะนำอีกคน คนนี้

เกรียงไกรมาศ- น้องอะไรครับ

ศรีสะเกษ- น้องกล้วยหอม

เกรียงไกรมาศ- คือตอนแรกไม่ใช่คิวผม ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวอะไรกับพระอาทิตย์ Live เขาเลย แต่เป็นเจ้าสองคน ข่อยก็เลยขอมา ในชีวิตของการเป็นพิธีกรก็อยากสิสัมภาษณ์แขก ที่แบบจากคนไม่มีอะไร มาจนเป็นเรียกว่าเป็นไอดอลของคนทั้งประเทศ ชีวิตเจ้าเป็นจั่งได๋ มันก็อยากสิเว่าอีสานนำกัน

ศุภัคญาฎาร์- วันนี้จะเป็นเรื่องหรือไม่เป็นเรื่องค่ะ

เกรียงไกรมาศ- วันนี้น่าจะเป็นเรื่องนะครับ เป็นเรื่องดีๆ วันนี้ขออนุญาติดำเนินรายการแบบไบลิงกัวนะครับ ก็คือ 2 ภาษา ภาษาไทยกลางไปที่แฟรี่ ส่วนภาษาอีสานมาที่พี่ เคนโด้ ส่วนคุณแหลมกับน้องเก๋ อันนี้พูดได้ 2 ภาษาเลย สิเป็นไทยก็ได้เป็นอีสานก็ได้ แล้วแต่อารมณ์

ศุภัคญาฎาร์- แล้วคนนี้ภาษาอะไรค่ะ หลับไปแล้ว น้องกล้วยหอม เห็นพี่เคนโด้บอกว่ามีประเด็นอยากจะถามเยอะมาก จะไม่ค่อยแตะเรื่องของฮีโร่เหมือนรายการอื่น ไม่ค่อยแตะเรื่องของดรามาแต่มาแบบเจาะลึกกว่านั้นใช่ไหมค่ะ

เกรียงไกรมาศ- ใช่ เมื่อกี้นี้ แฟรี่ ก็บอกว่ามีดรามาใส่เครื่องแบบผิดคนแบบโจษจันกันไปทั้งโลกอินเตอร์เน็ต เจ้าบอกเขาแนว่าอิพวกแบบว่าดรามาต่างๆ นี้มันคือเป็นแนวนี้ เขาลองชุดซื่อๆ ไปด่าเขาเฮ็ดหยัง ซุ้มปอบนี้ก็ได้

ศุภัคญาฎาร์ - แปลว่าอะไรอะพี่ ตะกี้นี้

เกรียงไกรมาศ- ก็คือแปลว่า พวกดรามาในเน็ตทั้งหลาย พี่แหลมเขาแค่ใส่ชุดตำรวจแบบลอง แล้วก็มีการแชร์ออกไป ชาวเน็ตก็ไปด่าว่าใส่เครื่องแบบผิด ต่างๆนาๆ ชี้แจงนะครับ

ศรีษะเกษ- ก็มื้อนั้น แค่ผมไปลองชุด ไปลองใส่มันพอดีบ่ พอมื้อนั้นผมซื้อ ผมไปตัดชุดมา ตัดผิดไง พอดีผมตัดเอาเป็นสี

พัชรีวรรณ- สีของราชการ หน่วยงานของ อบต.

เกรียงไกรมาศ- ก็คนมันบ่เคย คนมันไม่เคยก็ต้องมีผิดพลาดอะไรบ้าง ชาวเน็ตก็เอาไปเป็นประเด็น

ศุภัคญาฎาร์- แบบว่า ทำไมใส่ชุดผิด ผิดวินัย โดนลงโทษ และโดนลงโทษจริงป่ะ
ศรีษะเกษ-เมื่อวานนี้ผมไปสาย โดนจริงครับ ไปสาย แล้วก็ใส่ถุงเท้าผิด เขาให้ใส่สีดำไง ผมไปใส่สีขาว ก็เลยโดนทำโทษ

เกรียงไกรมาศ- เห็นไหม เป็นแชมป์โลกก็ไม่ได้มีสิทธิพิเศษอะไร ทำผิดก็ต้องโดนลงโทษนะ

ศุภัคญาฎาร์- ขนาดเรื่องแบบนิดหน่อยอะไรงี้เนอะ แต่ว่าตำรวจนี้ไม่ได้เลย อ้าวคุณผู้ชมค่ะ ที่ชมอยู่ทางบ้านตอนนี้นะค่ะ ขออนุญาตให้กดไลค์กดแชร์ เป็นกำลังใจให้กับแชมป์โลกของเราหน่อย เพราะอย่างที่วันนี้พี่เคนโด้มาจะต้องมีประเด็นแบบ หลายคนต้องไม่เคยรู้

เกรียงไกรมาศ- ประเด็นอื่นๆที่เขาคุยกันแล้วเราไม่คุยโดยเด็ดขาด อ้าวเรื่องของชื่นชมในการเป็นแชมป์โลก เราก็อาจจะคุยน้อยหน่อย เพราะว่าเขาชื่นชมกันไปนานแล้ว แล้วก็เรื่องประเด็นที่เพิ่งติดยศก็คงไม่คุย เขารู้กันทั้งบาง แต่มื้้อนี้ขอสิคุยประเด็นความฮัก ไม่ใช่แค่ความรักระหว่างน้องเก๋นะ วันนี้เราจะได้รู้ว่าหนุ่มคนนี้เขารักอะไรบ้างในชีวิต

ศุภัคญาฎาร์- ว่ากันด้วยเรื่องความรัก เป็นจั๋งได๋ละสิน้อความฮัก

เกรียงไกรมาศ- แม่น เป็นจั๋งได๋ละน้อความฮัก คุณร้องเพลงถูกจริงๆนะ เพราะว่า ไอดอลของพี่เขา พี่แหลมเนี่ย คือ พี่ตูน Bodyslam ไปเจอพี่ตูนมีการเว่ากันเปล่าครับ

ศรีษะเกษ- ก็มีพูดครับผม ต่างคนต่างปลื่มกันครับ ชอบกัน พี่ผมชอบพี่นะ ต่างคนต่างพูด

เกรียงไกรมาศ- คราวนี้มาที่ตำนานรักของทั้งคู่เราขยี้เรื่องความรักดีกว่าเพราะว่าที่อื่นไม่ค่อยได้สัมภาษณ์กันแนวนี้สักเท่าไหร่ ความรักของเก๋กับบักแหลม มันเริ่มต้นได้จั๋งได๋ครับ ผู้ได๋ไปเจอกันก่อน ผู้ได๋จีบไผหรือมีผู้แนะนำ

พัชรีวรรณ- มี หลานเก๋เป็นคนแนะนำ ติดต่อให้ แบบว่ามาเจอกัน แต่เพิ่นนี้จะเป็นคนโทรหา โทรหาเก๋เอง

ศรีษะเกษ- ไม่ ไม่ใช่

เกรียงไกรมาศ- อ้าว มีเถียงกันด้วย ตกลงใครโทรหาใครก่อน

ศรีษะเกษ- โทร ผมเป็นคนโทร แต่ว่าหลานเขาเป็นคนติดต่อผมครับ ให้เบอร์เก๋มา ผมเนี่ยไปจีบเพื่อนเก๋ ไปนั่งอยู่คุยกับเพื่อนเขา หลานเขามาเห็นผม ผมหน้าตาดี หล่อ ขาว สงสัยหลานเขาตาลาย

พัชรีวรรณ- เพราะเก๋ บ่เคยเห็น บ่เคยเห็น เก๋ยังบ่เคยเห็นเพิ่ล

ศุภัคญาฎาร์- แล้วทำไม หลานเขาตาลุกวาวอย่างงั้นหรอหรืออย่างไร

ศรีษะเกษ- ตอนนั้นผมน่าจะ ขาวมากแบบผิวดี

เกรียงไกรมาศ- จีบกันตั้งแต่เขาอยู่โรงเรียน ตามไปนั่งโรงเรียน

ศรีษะเกษ- จีบเพื่อนเขา อยู่โรงเรียน

เกรียงไกรมาศ- ไปจีบเพื่อน แต่ปรากฏว่าอีหลานเนี่ยตัดหน้า ไม่เอาๆ คนนั้นนะ ไม่โอเค ลองมาจีบคนนี้ดู

ศุภัคญาฎาร์- หมายถึงว่าหลาน เป็นแม่สื่อแม่ชัก ไม่ใช่สื่อชักอย่างเดียว ดึงออกมาก่อนแล้วชักมาทางนี้เลย

เกรียงไกรมาศ- ดึงของชาวบ้านเขามา แล้วบอกว่าลองมาเจอพี่เก๋ รับรองว่าสวยกว่า เลิศกว่า

ศุภัคญาฎาร์- พอเจอ อย่างที่หลานแนะนำแล้วชอบไหม

ศรีษะเกษ- ผมก็โทรไปก่อนครับ คุยกัน

ศุภัคญาฎาร์- ทำไมเชื่อง่ายจัง

ศรีษะเกษ- เขาให้เบอร์มาก็ลองคุยไปก่อน ผมยังคบกับเพื่อนเก๋ ยังไม่กี่วันเอง คนนั้นเขาสูงไง

ศุภัคญาฎาร์- มีความเหลื่อมล้ำ

เกรียงไกรมาศ- คือไปเห็นคนนั้น ผู้หญิงสูงงี้ ผู้ชายสูงงี้ เป็นเสาโทรเลขกับหลักกิโล เวลาจีบผู้หญิงนะ เธอเป็นอย่างไร อากาศข้างบนเย็นไหม

ศุภัคญาฎาร์- เลยเป็นทางเลือกที่ดี

ศรีษะเกษ- ก็เลยโทรไป โทรไปหาเก๋ เลยคุยกันแบบนัดกัน นัดกันไปเจออยู่ตลาดคลองถม แต่ก่อนมันคือตลาดคลองถมที่บ้าน ก็นัดไปคุยกัน เจอกัน พอดีเก๋เจอ

พัชรีวรรณ- เก๋ ไม่โอเค

เกรียงไกรมาศ- เก๋พูดเลยว่า ไม่โอเค แว้บแรกที่เห็นบักแหลมเนี่ย

ศุภัคญาฎาร์- ใจเย็นๆนะ เมื่อกี้หลานบอกว่า หล่อ ขาวมาก ตัดมาทางนี้ เจอไม่โอเค ดำ

เกรียงไกรมาศ- แฟรี่ หลานก็มีสเปคแบบนี้ นีคือหล่อ แต่เก๋ แบบนี้คือไม่หล่อ

พัชรีวรรณ- ดำ สิว กลับไปถามหลานว่า มึงเบิ่งดีบ่ มันแม่นคนเดียวกันอยู่บ่

เกรียงไกรมาศ- คืออาจจะอุทานคำนี้เลยว่า มึงเอาโตหยังมาให้กุนี่ เตี้ยก็เตี้ย แหล้ก็แหล้ สิวก็เต็มหน้าอยู่ โอ้ยตายแล้ว

พัชรีวรรณ- เก๋ก็บอกว่า มันแม่นบ่ เขาว่าแม่นๆ มันบ่แม่นนะที่เห็นมามันคนละคน แต่ก็คุยกับเขาแบบรักษามารยาท

เกรียงไกรมาศ- รักษาน้ำใจกัน แล้วมาฝั่งนี้บ้าง บักแหลม ไปเห็นสาวเจ้า ตอนนั้นสวยไหมคนนี้

ศรีษะเกษ- โดนสเปคเลยครับ เขาสวยอยู่แล้วครับ ก็มีคนมาจีบเขาเยอะ

เกรียงไกรมาศ- ดาวโรงเรียน

ศุภัคญาฎาร์- ช้างเผือกย่านศรีษะเกษ

เกรียงไกรมาศ- พอปิ๊งเขาละ โดนใจเราแล้ว

ศรีษะเกษ- ไปเลย คนนั้น ไปเลย กูไม่สนใจแล้ว

ศุภัคญาฎาร์- ตัวก็สูง อันนี้สวยด้วย

เกรียงไกรมาศ- คนนั้นไม่เอาละ กูตามคนนี้ แล้วตามเขาต่ออย่างไร

ศรีษะเกษ- ถึงบ้านเลย ผมคุยโทรศัพท์ทุกวัน แต่ก่อนผมไม่มีโทรศัพท์ไง ก็ต้องไปโทรตู้

เกรียงไกรมาศ- เห็นว่ามีตำนานการโทรตู้ กว่าสิจีบติดนี้ บ่แม่นว่า สมัยนี้มีโทรศัพท์ ไอโฟน ซัมซุงเนอะ ฮัลโหลคุยกันอยู่บ้าน หรือว่าเล่นไลน์หากันส่งรูปหากัน มันก็บ่แม่น บ้านนอกสมัยก่อน 1 ตำบล 1 ตู้ ไม่ใช่หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์นะ

ศุภัคญาฎาร์- 1 ตำบล 1 ตู้ จริงหรอ แสดงว่าต้องต่อคิวโทรศัพท์ เพื่อโทรหาสาว

พัชรีวรรณ- หาตู้ยากด้วย ตู้หายากด้วย ตู้โทรอะค่ะ

เกรียงไกรมาศ- แล้วตู้ที่บักแหลมเลือกต้องเป็นแบบไหน

ศรีษะเกษ- มันเป็นตู้แบบสาธารณะ

พัชรีวรรณ- หาตู้ได๋กะได้ที่มันค้างเงิน บาทหนึ่ง

ศรีษะเกษ- หยอดตังค์ไปบาทเดียว แล้วพูดเป็นชั่วโมง

ศุภัคญาฎาร์- มีตู้แบบนี้ด้วยหรอค่ะ

พัชรีวรรณ- ต้องตามหามัน เป็นระบบมันเสีย

เกรียงไกรมาศ- มันมี สมัยก่อนมันมี ข่อยอยู่บ้านนอกมาก่อน บ้างตู้กินเหรียญเรา ยังไม่ได้โทรเลย บางตู้ใส่บาทเดียวก็ไม่ยอมหล่นสักที คุยเป็นชั่วโมง บักแหลมก็ต้องหาตู้แบบนี้ เพราะว่าบ่มีเงิน มีงบอยู่บาทเดียว ต้องโทรคุยกับสาวเจ้าให้เป็นชั่วโมง พอไปเจอตู้โทรศัพท์ที่มันมีระบบค้างๆ แบบนี้แล้วเนี่ย ต้องไปต่อคิวเขาไหม

ศรีษะเกษ- บางทีก็ต่อครับ บางทีไอ้คนที่คุยอยู่ก็เป็นชั่วโมงเหมือนกัน ไม่ไหวเราต้องไปบ้านอื่น

ศุภัคญาฎาร์- รอคิวเขาไม่ไหว

เกรียงไกรมาศ- เขาก็คุยบ่มีมารยาทเนอะ คุยตั้งชั่วโมงหนึ่ง บ่เห็นเรอะ เรารออยู่ บ่เกรงใจเราเลย

ศรีษะเกษ- เขาอาจจะเหมือนเรา เหมือนกัน คุยแบบกำลังได้ฟีลจะตัดสายก็ไม่ได้ประมาณเนี้ย

ศุภัคญาฎาร์- เข้าอกเข้าใจ

เกรียงไกรมาศ- เกรงใจชาวบ้านเขาด้วยว่าเขาจีบสาวเหมือนกัน ถ้าเกิดว่าเราไปสะกิด พี่ให้ผมคุยหน่อย กำลังจะได้กันทางโทรศัพท์

ศุภัคญาฎาร์- เข้าด้ายเข้าเข็ม

เกรียงไกรมาศ- กำลังจะฟิน กำลังจะขอแบบ ขอความรัก ก็เลยตัดสินใจไม่ไปไล่คนที่โทรเป็นชั่วโมงออกเพราะว่าเขาก็เหมือนกับเรานี้แหละ ไปต่ออีกกี่สิบกิโล

ศรีษะเกษ- ไปเยอะมากครับ หลายกิโล

พัชรีวรรณ- กว่าจะมีตู้หนึ่งมันไกลจริงๆ

ศุภัคญาฎาร์- ทำไมไม่เดินทางไปหากันเลย อยู่บ้านไม่ใกล้กันกว่าหรอค่ะกว่าจะไปหาตู้โทรศัพท์

พัชรีวรรณ- ไกล ประมาณ 20 กิโล

ศุภัคญาฎาร์- หาตู้ใกล้กว่า

เกรียงไกรมาศ- โทรหากัน แล้วเว่าอิหยังกับเขา เจ้าของเว่าก็บ่เก่ง
ศรีษะเกษ- ไม่รู้ คำพูดมาจากไหนผมก็ไม่รู้
เกรียงไกรมาศ- คำไหนที่เราจำได้ว่าเขาจีบเรา แล้วเราแบบ โหย อะไรผู้ชายคนนี้
พัชรีวรรณ- บ่มีเลยค่ะ มีแต่ตอนเฮ็ดนา คำพูดน่ะไม่มี มีแต่ตอนที่เขา ช่วงนั้น ฤดูทำนา เขามันแห้ง เฮ็ดนาบ่ขึ้น ทำนาแบบขยันมาก พ่อเรียก แม่เรียก กินข้าวไม่ไป ดำนาอย่างเดียว
เกรียงไกรมาศ- อ่อคือ ระหว่างคุยโทรศัพท์เนี่ย เขาจะพูดอะไรก็ตามสาวเจ้าจำไม่ได้หรอก แต่ที่จำได้ก็คือว่าคำพูดมันก็คือน้ำคำของคน จะเว่าหวานปานใด ครับคุณผู้ชม มันก็เว่าได้ คำเว่าคนเนอะ แต่บักกะนี้ บ่ได้เว่าอย่างเดียว บ้านนี้เฮ็ดนา ไปขอทำนาเพื่อพิสูจน์ความรัก ให้พ่อตา แม่ยายเห็นว่า ข่อยบ่ได้มีแต่คำเว่า ข่อยก็มีแฮงเดะ ไปทำนาถึกขนาดไหนตอนนั้น


ศรีษะเกษ- ดำแบบบ่เอิ้นพ่อแม่เอิ้นบ่ขึ้น

พัชรีวรรณ- ดำอยู่อย่างนั้น

เกรียงไกรมาศ- บักแหลมมากินข้าวเร็วๆ

พัชรีวรรณ- ไม่ยอมขึ้น ไม่ยอมกินข้าว ไม่กิน

ศุภัคญาฎาร์- ไม่กินเลย

ศรีษะเกษ- ไม่กิน

เกรียงไกรมาศ- ไม่กิน

ศรีษะเกษ- พ่อแม่เก๋เขาเรียกผมตั้มไง ไม่เรียกแหลม

พัชรีวรรณ- เขาเรียกตั้ม

เกรียงไกรมาศ- ชื่อเล่น ชื่อตั้ม

ศุภัคญาฎาร์- ชื่อตั้มๆ

พัชรีวรรณ- ชื่อตั้ม กินข้าวลูก ไปไสสิ อันนี้บ่ไป ดำนาอย่างเดียว

ศุภัคญาฎาร์- ตอนนั้นเป็นแฟนรึไง ตอนที่ไปช่วยเขาดำนาหรือยัง

พัชรีวรรณ- ก็จีบอยู่ค่ะ เฮ็ดทุกอย่าง ทำทุกอย่าง งานบ้าน กับคงกับข้าว หาไว้ทุกอย่าง ยิงนก หาหนู หาปลา ทำกับข้าว

เกรียงไกรมาศ- คือมันเป็นการจีบผู้สาว แบบผู้บ่าวคนจน มันไม่มีกิน มันไม่ของขวัญ บางบ้านอาจจะซื้อของไปฝากคุณพ่อ คุณแม่ผู้หญิง เงินก็บ่มี จะสิเฮ็ดจังได๋ ใส้แรงงานนี่แหละ ใช้แรงงานพิสูจน์ความรัก ทำแบบนี้อยู่นานไหม

ศรีษะเกษ- นานครับนาน

ศุภัคญาฎาร์- เป็นปีไหมค่ะ

พัชรีวรรณ- หลายปีเลยค่ะ

ศุภัคญาฎาร์- หลายปีเลยหรอ ระหว่างนั้นก็มีคนมาจีบไม่ใช่หรอ

พัชรีวรรณ- ก็มีเรื่อยๆ มีตลอด

ศุภัคญาฎาร์- มีเรื่อย แล้วทำไมยอมให้เขามา แล้วถ้าคนอื่นมาของมาทำบ้าง ยอมเหมือนให้เขามาไหม

พัชรีวรรณ- ไม่ มาเก๋ก็ไม่คุย พี่แหลมมาเก๋ก็อยู่ เขาเฝ้าทุกวัน ไปไหนไม่ได้ เขาตามทุกอย่าง

ศรีษะเกษ- ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีเฟซบุ๊ก

พัชรีวรรณ- รับส่ง โทรศัพท์มันไม่มีสมัยก่อน มันไม่เป็นอย่างนี้ มันยากกว่าจะคุยเป็นแฟน

ศรีษะเกษ- ขอเก๋เป็นไร

พัชรีวรรณ- ขอเก๋ 3310 เลยเครื่องแรก ไม่ก็กว่าจะได้คุยมันนาน

เกรียงไกรมาศ- บักตานี้ตามตลอด จะมีผู้บ่าวตามมาจีบ อันนี้สแกนเห็นหมด

พัชรีวรรณ- เห็นหมด รู้หมด

เกรียงไกรมาศ- อันนี้เป็นคนหรือเป็นปลิงครับ เกาะเขาดีมาก

ศุภัคญาฎาร์- ตามติดขนาดนี้

ศรีษะเกษ- ขณะว่าไปเที่ยวหมอลำที่บ้าน มันไกลผมไม่ไปนะ ผมไม่ได้ไปกับเขา

ศุภัคญาฎาร์- ไม่ได้ไป

ศรีษะเกษ- ไม่ได้ไปกับเขา

พัชรีวรรณ- ให้ผู้บ่าวเขามาจีบ เก๋ก็ไปกับพี่ ผู้บ่าวก็เข้ามาจีบ หนูก็นั่งคุยกัน แกมองไม่ สักพักมานั่งอยู่ข้างหน้าหนูแล้ว คือตามหลอกหลอนไปทุกที่

ศุภัคญาฎาร์- แหม แต่เราก็ต้องมีใจ ถ้าเกิดผู้หญิงไม่มีใจอ่ะ

ศรีษะเกษ- ไม่รู้ บังเอิญไปเจอกันครับ

พัชรีวรรณ- บังเอิญไปเจอกัน

ศรีษะเกษ- มายังไงว่ะเนี่ย

เกรียงไกรมาศ- เป็นผีหายตัวมา

ศุภัคญาฎาร์- ไม่ ถ้าเกิดผู้หญิงไม่ชอบ ต้องรำคาญ แบบไม่ให้มา ไม่ให้มาบ้าน

พัชรีวรรณ- คนนั้นไม่ได้บอกกันด้วย

ศรีษะเกษ- ไม่ได้บอกกัน

พัชรีวรรณ- ต่างคนต่างมา

พัชรีวรรณ- ต่างคนต่างไม่บอก

ศุภัคญาฎาร์- ไม่ ตั้งแต่ดำนาแล้ว

พัชรีวรรณ - ก็ชอบอยู่แล้ว

ศุภัคญาฎาร์ - เห็นไหม เห็นไหม

เกรียงไกรมาศ - เริ่มชอบ

ศรีษะเกษ - ชอบๆ

เกรียงไกรมาศ - เขาก็เป็นแบบนี้ โผล่มาอยู่ใกล้เราตอนเวลา บางทีเราอยู่แล้วแบบเฮ็ดมาจั๋งได๋ แบบเนี่ย

พัชรีวรรณ - ใช่ ตกใจมาก ว่ามาได้ไงแล้วมีเพื่อนผู้ชายนั่งอยู่ตรงนี้ เขามาจีบ เพราะเพื่อนพี่แหลมตอนนั้นจีบเก๋ทุกคนเลยในห้อง

ศุภัคญาฎาร์ - นี่มันสาวฮอตที่ไหนเนี่ย ไม่ธรรมดา

พัชรีวรรณ - ตอนสมัยเด็กผู้ชายเป็นแบบนี้ ผู้สาวงามจีบแข่งกัน

ศุภัคญาฎาร์ - จีบกันอย่างนั้นเลย

เกรียงไกรมาศ - เธอก็ไม่เปิดประตูให้ใครนะ

ศุภัคญาฎาร์ - ให้แค่พี่ตั้มคนเดียว

เกรียงไกรมาศ - คนนี้ปากเขาแข็ง เหมือนเขาแบบว่าคิดว่าตัวเองขี้เหร่ รำคาญบ้าง โผล่มาอะไรแบบนี้ แต่สุดท้ายนี้ไปๆ มาๆ รักตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้

พัชรีวรรณ - รักตอนที่แบบเขาเป็นคนขยัน เฮ็ดทุกอย่าง หาเก๋ไปกินปลา จับเก๋ก็ยังบ่ฮู้ แบบใส่แห่

ศรีษะเกษ - บ่ค่อยได้กินครับ

พัชรีวรรณ - เก๋เป็นคนกินยาก ไม่ค่อยบ่กิน เขาก็ไปหว่านแห่ ย่างปลาให้กิน มันฮู้สึกว่าดีแท้ มันฮู้ว่ามีความสุข

ศุภัคญาฎาร์ - มีความสุขที่อยู่ด้วย

พัชรีวรรณ - เริ่มมีความสุข เริ่มมีความรัก เริ่มเห็นแบบนี้สิ คนแบบนี้ที่จะไม่ทิ้งเรา วันที่เราลำบากเขาน่าจะรักเราจริง ทำเราทุกอย่าง เก๋ก็เริ่มแบบมันเป็นความรักขึ้นเรื่อยๆ คนเลยว่าคนมีเงิน เขามีทางเลือกเยอะ คนหล่อก็มีทางเลือกเยอะ แต่คนนี้เขาทำให้เราทุกอย่าง เราจะไปหาจากไหน หายากอย่างนี้

เกรียงไกรมาศ - ขยัน คือต้องวันนั้นจนถึงวันนี้รักกันมากี่ปีแล้วนะ

พัชรีวรรณ - 14 ปี

ศรีษะเกษ - 14 ปี

เกรียงไกรมาศ - 14 ปี รักกันแบบหวานชื่นตลอด แม้กระทั่งในช่วงที่ลำบากที่สุด ลำบากขนาดไหน

ศุภัคญาฎาร์ - เล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม

ศรีษะเกษ - กินมาม่า

พัชรีวรรณ - ไม่มีตังค์เลยค่ะ

ศุภัคญาฎาร์ - ไม่มีตังค์

พัชรีวรรณ - ใช่

ศุภัคญาฎาร์ - คือเขาหรือเราที่ไม่มีตังค์

พัชรีวรรณ - อยู่ด้วยกัน ตอนนั้นเรามาอยุ่กรุงเทพฯด้วยกัน ไม่มีตังค์เลย พี่แหลมก็พยายาม ตอนนั้นที่เราออกมาจากบ้านเพราะว่า ทางบ้านเขาก็พูดเยอะ พ่อแม่ ด้วยความที่เราเข้าใจว่าความเป็นเด็ก ผู้ใหญ่ก็ต้องมองอยู่ว่ามันจะไปทำไรกินกัน เอาผัวแบบนั้นมันจะมีอนาคตหรอ เพราะตอนนั้นพี่แหลมก็ไม่เรียนชกมวยอย่างเดียวมันก็ไม่มีอนาคต แล้วจะไปทำไรกินกัน แบบนี้ ก็เลยตัดสินใจมากรุงเทพฯ ด้วยกัน

เกรียงไกรมาศ - แบกความหวังมา ตอนนั้นเริ่มต่อยมวยแล้ว ตอนอยู่ต่างจังหวัดที่ศรีษะเกษ

ศรีษะเกษ - ต่อยครับ

พัชรีวรรณ - ต่อยอยู่แล้วค่ะ ต่อยมาเรื่อย

เกรียงไกรมาศ - แล้วต่อยมาเรื่อยๆ เลย

ศรีษะเกษ - ต่อยมวยไทย

พัชรีวรรณ - ต่อยมาตั้งแต่เด็ก

เกรียงไกรมาศ - แต่ปู้หลักปู้ใหญ่พูดว่ามาต่อยมวยสิว่าหากินอิหยัง มันสิได๋เงินได๋ทองอยู่บ่ งานวัด ไปต่อยงานวัด ได๋จัก 5 บาท 10 บาท บ่มีอนาคต พูดกรอกหูแบบนี้ตลอดเลยว่า เส้นทางมวยของบักแหลมยังไงก็ไม่มีอนาคต

ศรีษะเกษ - ไม่มีอนาคต

เกรียงไกรมาศ - เขาพูดว่าไม่มีอนาคตขนาดนี้ ทำไมยังต่อยต่อ

ศรีษะเกษ - วันนั้น ผมติดเข้ามากรุงเทพฯ เก๋ก็บอกให้เลือกสักงาน จะทำงานอะไรก็ทำ จะต่อยมวยก็ต่อย

พัชรีวรรณ - เพราะตอนนั้นพี่แฟลมเขาทำไอ้นี่ แบบตอนที่มากรุงเทพฯ แกมาเป็นแบบรปภ. แล้วก็คนเก็บขยะ แล้วทุกครั้งที่เขาทำงานเขาก็จะต่อยมวยไปด้วย แล้วเก๋ดูออกว่าเขาขาดมวยไม่ได้ในชีวิตของเขา

ศรีษะเกษ - เคยมีหยุดอยู่

พัชรีวรรณ - หยุดมวย แต่กลับไปชกมวเหมือเดิม

ศรีษะเกษ - หยุดมวย

เกรียงไกรมาศ - คือคนมันฮักกัน ไอ้ที่เฮาบอกความฮักมื้อนี้ ที่เขาจะคุยกันท่านผู้ชม ก็จะมีทั้งความรักแบบผู้ผัว ตัวเมีย แล้วก็ความรักในงานที่คุณแหลมทำ คือ การชกมวย แทบจะไม่ได้หยุดชกมวยเลย ถึงแม้จะมีคำบ่นด่าอะไรก็ตาม ว่า มึงบ่มีอนาคดอด แม้นบ่

ศรีษะเกษ - ครับ

เกรียงไกรมาศ - เว้าถึงแบบนี้เลย

ศุภัคญาฎาร์ - นี่ตอนนี้มีคนบอกเข้ามาชอบพี่เคนโด้สนุกสนาน กลายเป็นการสัมภาษณ์ที่ม้วนแซบหลาย พี่เคนโด้คุยสนุกมาก น่ารักมากมาย คือตอนนี้คนแบบว่าชื่นชมพี่เคนโด้

เกรียงไกรมาศ - ขอบพระคุณครับ อย่าลืมถามคำถามศรีษะเกษกับเก๋มาด้วยนะครับ ว่าอยากรู้เรื่องอะไร เดี๋ยวผมสิถามให๋

ศุภัคญาฎาร์ - บอกด้วยว่าเป็นชีวิตที่น่าชื่นชมนะคะของพี่แหลม และก็ติดตามมานะคะ และก็มีเห็นพูดแบบว่าประสบปัญหาเหมือนนักมวยในอดีต ก็ต้องมีการตรวจเช็คร่างกาย และก็แนะนำให้กำลังใจ วางแผนใช้เงินดีๆ นะคะ ประมาณนี้

เกรียงไกรมาศ - เดี๋ยวเรื่อวางแผนใส้เงิน คอมเมนต์นี้เหมือนเป็นหมอดูเลยนะ

ศรีษะเกษ - ใช่ครับ ถูกต้องคับ

เกรียงไกรมาศ - เหมือนรู้เรากำลังจะพูด จะถาม แต่รอแปบนึง ไอ้คำถามนี้มันอยู่ในข่าว แล้วก็มีคนดรามาเหมือนกันว่า รวยป่านนี้ 2 ผัวเมีย คือบ่ใส้เงิน สิขี้เหนียวกอดเงินจนตายติ เดี๋ยวๆ เดี๋ยวได้ถาม มาที่ความรักกันต่อ

ศุภัคญาฎาร์ - โอเค กลับมาสู่ที่เดิม

เกรียงไกรมาศ - เมื่อกี้ กลับมาสู่ที่เดิมก่อน มากรุงเทพฯแล้วเพื่อมาหาฝัน ก็เหมือนคนอิสาน บ้านเฮาทั่วไป

ศุภัคญาฎาร์ - กรุยทางหน่อย กรุยทาง

เกรียงไกรมาศ - แม้น มันหายาก หากิน บ่ได๋แล่ว ก็เลยมา 2 คนจูงมือกันมา มาเช่าห้องเช่าอยู่ คนนี้ไปเป็นรปภ.

ศรีษะเกษ - รปภ.

เกรียงไกรมาศ - กับเก็บขยะ

พัชรีวรรณ - งานหางานกว่าจะได๋โดรน งานจากบางนาไปสำโรงเขาก็บ่รับ เต็มหมด งานเสิรฟ์ งานหยัง สุดท้ายก็ไปเป็นรปภ. รปภ.เซ็นทรัล บางนา ก็ไปทำเก็บขยะอะไรอย่างนี้ แต่ว่าทุกครั้งที่เขาทำงาน พี่แหลมทำงานไปด้วย เดี๋ยวหยุดไปชกมวย เดี่ยวก็ทำงาน เดี๋ยวก็หยุด เก๋ก็เลยบอกเขาว่า พี่แหลมถ้ารักอะไรเลือกเอาสักอย่าง ถ้าพี่จะทำงานก็ทำงานไปเลย ถ้าจะชกมวยกชกมวยไปเลย เก๋อยู่ได้ ไม่ต้องห่วง เก๋แบบเพราะเก๋อยู่ได้อยู่แล้ว ไม่ต้องห่วง

ศุภัคญาฎาร์ - ตอนนั้นคุณเก๋ทำอะไรไปด้วยค่ะ

พัชรีวรรณ - เก๋ไม่ได้ทำงาน เก๋ก็อยู่เฉยๆ เก๋ดูแลตัวเองได้อยู่แล้ว บางทีเก๋ก็มีงานปลีกย่อย นิดๆ หน่อยๆ ทำงานขายนู้นขายนี้ กระจุกกระจิก แต่เก๋เป็นคนที่แบบหาเงินได้ เก๋หาเงินเก๋เป็น ไม่ทำให้เขาเป็นห่วง

เกรียงไกรมาศ - คือเป็นคนเว้าเป็น ขายของขายอะไรก็ได้ติ๊บตอยเพราะเป็นคนเว้าเป็น

ศุภัคญาฎาร์ - หน้าตาสวย พูดเก่ง

เกรียงไกรมาศ - คนอิสานเลือกว่าปากเป็น ตอนน๋อยๆ อีแม่เอาเขียดตบปาก เว้าอิหยังก็เป็นเงินเป็นทองไปหมด อีหลีตัว บอกกับบักแหลมว่าพี่เรียกสักอย่าง จะเก็บขยะ จะเป็นรปภ.หรือว่าต่อยมวย แหลมเลือก

ศรีษะเกษ - ต่อยมวยครับ

เกรียงไกรมาศ - ลาออกจากงานทุกอย่างมาต่อยมวย

ศรีษะเกษ - ต่อยมวยครับ

เกรียงไกรมาศ - ทั้งๆ ที่ไม่มีอนาคต ทำไมมั่นใจว่าการต่อยมวยมันจะสร้างเงิน สร้างอนาคตได้ ทั้งๆ ที่ตอนนั้นคนด่าก็เยอะ ต่อยก็ไม่ได้เงิน ทำไมมั่นใจ

พัชรีวรรณ - เฮ็ดหยังบ่เป็นแล่ว

ศรีษะเกษ - คือตอนนั้นเลือกแบบจะเอางานไว้ เอามวยดีไหม ก็ตัดสินใจต่อยมวยดีกว่ามันง่าย

พัชรีวรรณ - เพราะเก๋ก็บอกแกอยู่แล้วว่าแกขาดมวยไม่ได้

ศรีษะเกษ - ใช่ครับ

พัชรีวรรณ - เพราะเก๋รู้ เก๋ทำงานมา ขาดมวยไม่ได้

ศรีษะเกษ - ผมดูทีวี เห็นเขาต่อยแบบ

พัชรีวรรณ - มันต่อยไม่ดี เขาอยากต่อย

ศรีษะเกษ - มันไม่มัน

เกรียงไกรมาศ - มันคันๆ

ศรีษะเกษ - มันไม่สนุก อยากกลับไปต่อย

ศุภัคญาฎาร์ - เห็นแล้วมันทนไม่ไว้

ศรีษะเกษ - กูก็ต่อยได้นี่หว่า พูดคำหยาบก็ต้องขออภัยด้วยครับ

ศุภัคญาฎาร์ - ไม่เป็นไรค่ะ พูดได้

เกรียงไกรมาศ - คือนี่ เขาเรียกว่าความเชื่อ บอดี้แสลมอีกแล้ว เห็นไหม คนเราพอมีความเชื่อทำอะไรก็ได้ ภาษาอีสานเขาเอิ้นแบบนี้ เวลามึงเสื้ออีหยัง ความศรัธาในตัวมึง มันสิเป๋นแรงขับเคลื่อนให้เฮ็ดหยังกะได๋

ศรีษะเกษ - มันทำให้เรามีลูกฮึด สู้ลุกขึ้นสู้

ศุภัคญาฎาร์ - เอาล่ะ ตัวของด้านพี่ ห่ะอะไรนะ

เกรียงไกรมาศ - จะบอกว่าไอ้ที่ฮึดสู้ ก็ยังลำบากอยู่นะ

ศรีษะเกษ - ครับ

ศุภัคญาฎาร์ - ยังกินมาม่าอยู่

ศรีษะเกษ - ใช่ครับ

เกรียงไกรมาศ - ให้เล่ากันหน่อยไอ้เหตุการณ์ที่กินมาม่า

ศุภัคญาฎาร์ - เดี๋ยวกลับมาเล่า ให้พักก่อนๆ

เกรียงไกรมาศ - ต้องเบรกแล้วหรอ เดี๋ยวช่วงหน้ากลับมาไอ้เหตุการณ์กินมาม่าที่มันมีwording (เวิร์ดดิ้ง) ที่มันกระฉ่อนในเน็ต บักแหลมเขาจะเว้าจั๋งได๋

ศุภัคญาฎาร์ - เดี๋ยวมาติดตามกัน ช่วงนี้พักสักครู่เดียว

เกรียงไกรมาศ - พักจั๋กหน่อย

ศุภัคญาฎาร์ - อ้อ พักจั๋กหน่อยหนึ่ง

ศุภัคญาฎาร์ - เป็นอีกเทปหนึ่งนะคะที่วันนี้คุยสนุกมากๆ ค่ะ ในรายการพระอาทิตย์Live ของเรานะคะ ตอนนี้คุณผู้ชมที่ชมอยู่ทางช่อง New 1 ถ้าเกิดว่าชมทางเฟซบุ๊กแฟนเพจ ขออนุญาตกดไลก์ กดแชร์ และก็พิมพ์ข้อความกันเข้ามาเยอะๆ ค่ะ และก็มีอะไรสงสัยถามได้เลยค่ะ พี่แหลม พี่เก๋ พี่เคนโด้ พูดคุยกันอย่างสนุกแน่นอน อันนี้มีบทเพลงมาฝาก อันนี้ไม่รู้ไปร้องได้ไหม ไปหัดมาเลย พอรู้ว่าจะมารายการ

เกรียงไกรมาศ - คือเป็นชีวิตของพี่แหลมกับเก๋ มันตรงกับที่แพรรี่จะร้อง

ศุภัคญาฎาร์ - คล้ายๆ

เกรียงไกรมาศ - ไม่คล้ายหรอก ตรงเลย เดี๋ยวร้องเพลง เดี๋ยวคุณตอบว่าตรงยังไง

ศุภัคญาฎาร์ - ยามจนมีแต่คนเว้าใส่ ยามได้ขอแน่คูบา ยามรวยมีแต่คนถามหา ไปไสคูบาเฮาขอไปนำแน ลมทะเลพัดไผ่ กางเกงใครของใครสีน้ำเงิน เดินมาหน้าขาวเวิ้นๆ เวลาน้องเดินเหมือนพระเอกหนังไทย เสียใจบ่ได้ใส่เกิบ กินแต่เคิบขี้ม่วงก็ดีใจ ต่อไปนี้ได้เว้าไปใส ต่อไปนี้ได้เว้าไปใส จะตามน้องไปถึงจะได้ม้วนตีน จะตามน้องไปถึงจะได้ม้วนตีน ร้องๆ ชัดท่อนแรกอยู่

เกรียงไกรมาศ - ตอนที่ลำบากมากๆ มีคนเห็นหัวเข้ามาช่วยสักคนไหม

พัชรีวรรณ - ไม่มี

ศรีษะเกษ - ครับ ไม่มี

เกรียงไกรมาศ - บ่มี

พัชรีวรรณ - เพราะเป็นคนไม่ขอความช่วยเหลือใคร

เกรียงไกรมาศ - กินมาม่า ก็กินน่ำกัน กินจั๋งได๋

ศรีษะเกษ - ผมให้เก๋กินเส้น แล้วผมกินน้ำครับ

ศุภัคญาฎาร์ - มีผู้ชายแบบนี้อีกไหมที่ดีมาก

เกรียงไกรมาศ - คิดดู ผู้สาวกินเส้น เหลือน้ำ ผู้ชายยกถ้วยขึ้นมาซด

พัชรีวรรณ - เขามีข้าว

ศรีษะเกษ - มันมีข้าวด้วย

เกรียงไกรมาศ - เอาข้าวมาผสมอีก ขออภัยเน้อ กินเหมือนหมาเน้อ

พัชรีวรรณ - อยู่บ้านก็กินแบบนี้

เกรียงไกรมาศ - กินแบบนี้เลยหรอ

พัชรีวรรณ - อยู่บ้านก็กิน

ศุภัคญาฎาร์ - ไม่ได้กัดก้อนเกลือกินนะ กินข้าวกับน้ำซุปมันเค็ม

เกรียงไกรมาศ - มาดูความเปลี่ยนแปลงชีวิตหลังที่ลำบากมากๆ ไม่มีเงิน ไม่มีทอง มีแต่คนบ่นด่า แล้วก็ตัดสินใจ ด้วยความเชื่อ ด้วยความศรัธาของเจ้าของว่า ต่อยมวยนี่แหละมันคืออนาคตของกู แล่วไปต่อยมวย ต่อยโดนป่านใด๋ครับ สิมีแมวมองเข้ามาเห็นว่า เฮานิต่อยดี

ศรีษะเกษ - 8 ปี ประทานโทษนะครับ 8 ปี

เกรียงไกรมาศ - 8 ปี ที่ต้องกัดก้อนกลือกิน กินบะหมี่สำเร็จรูป ไม่มีเงินใช้ ลำบากยากเค็ญ

ศรีษะเกษ - ที่เข้ามากรุงเทพฯ 8 ปี

เกรียงไกรมาศ - ยังหาได๋ ครับ มื้อใดครับที่เฮามีความรู้สึกว่ามีคนเห็นความสามารถเราเข้าแล้ว

พัชรีวรรณ - ก็บ่คิดว่าใครจะเห็น คนเฮาเฮ็ดหยัง เฮ็ดทุกมื้อให้มันดีที่สุด บ่ต้องคิดว่า สู้เพื่อวันพรุ่งนี้ ไม่ต้องคิด สู้อย่างเดียว สู้ๆทุกวันโดยไม่ต้องคิดว่า วันพรุ่งนี้เราสู้เพื่ออะไร สู้ไปทำไม แต่เราทำหน้าที่ของเราและเราก็สู้ทุกวันให้มันดีที่สุด เรื่อยๆ จนวันหนึ่งมีผู้ใหญ่เขาเห็น

ศรีษะเกษ- ใช่ครับ

พัชรีวรรณ - เรื่อยๆ จนวันหนึ่งมีผู้ใหญ่เขาเห็น

ศรีษะเกษ- มีพี่คนหนึ่งครับ

ศุภัคญาฎาร์ - พี่คนนั้นชื่ออะไรเอ่ย มีชื่อเล่นไหมค่ะ

พัชรีวรรณ - ตอนที่เข้ามาใหม่ๆชื่อพี่ทรายทอง พาไปชกที่ญี่ปุ่น แต่เขายังไม่้เห็นอะไร อันนี้คือไปชกญี่ปุ่นเฉยๆ

ศุภัคญาฎาร์ - เออ อย่างน้อยมีคนสนใจเนอะ

เกรียงไกรมาศ- อย่างน่้อยเรายังมีหวัง เขาให้ไปญี่ปุ่น

พัชรีวรรณ - เพิลก็คิดว่า อย่างน้อยก็ได้ไปเที่ยว ได๋เงินนำ ตอนนั้นยังเป็น รปภ.อยู่เลย เก็บขยะอยู่เลย

ศรีษะเกษ- เป็น รปภ.ยังทำงานอยู่เลย

เกรียงไกรมาศ- แต่จบไปก็ยังบ่ปัง ภาษาอินเทอร์เน็ตเอิ่นว่า บ่ปัง

ศรีษะเกษ- บ่ได๋คิดจักเทื่อ

พัชรีวรรณ- บ่ได้ซ้อมบ่ได้หยัง ไปต่อยเอาเงินซือๆ
ศรีษะเกษ- บ่ได้หวังอะไรครับ
ศุภัคญาฎาร์ - ไปญี่ปุ่นได้อะไรบ้างค่ะ

ศรีษะเกษ- แพ้กลับมา 3 ครั้ง

พัชรีวรรณ- แพ้กลับมา 3 ครั้ง ไม่ได้ซ้อมเพราะตอนนั้นทำงานตลอด เก๋ถึงบอกว่าพี่แหลมเลือกเอาสักอย่างนะ พอเก๋พูดคำนี้ เขาถึงเริ่มคิด

เกรียงไกรมาศ- อ่อ แพ้กลับมาแบบนี้ คนที่เขาพาไป เขาบ่อยากสนับสนุนแหล่ะว๊า

ศรีษะเกษ- ครับไปต่อย 3 ครั้ง ไปต่อยครั้งสุดท้ายเจ็บสุด ตาเขียวปูดหมด

พัชรีวรรณ- ตาปิด จนเก๋บอกว่า พี่เลือกเอานะสักอย่าง คือสภาพนี้เก๋ไม่ไหว เพราะเก๋ชอบคนที่มีจิตใจกล้าหาญสู้แบบนี้ ถ้าจะไปชก ถ้าให้ตัวเองเจ็บแบบนี้ ไม่ต้องชก แต่เก๋เข้าใจเขาอย่าง ว่าไปทำงานแต่มันไม่โอเคสำหรับตัวเขา เก๋เลยบอกว่าเลือกเอาสักอย่าง จะไปทำงานก็ทำงาน จะไปชกก็ไปชกมวย ไฟต์สุดท้ายแกได้ซ้อมประมาณอาทิตย์ถึง 2 อาทิตย์ จนไปเสมอ

เกรียงไกรมาศ- เห็นไหมว่ามันคือการซ้อม หลังจากนั้นมีการต่อยแบบนี้มาเรื่อยๆแล้วชีวิตมันเปลี่ยนตอนได๋

ศุภัคญาฎาร์ - เออ นั้นสิค่ะ

ศรีษะเกษ- มีพี่เขาขายให้เสี่ยเนอะ

พัชรีวรรณ- แกเลยแบบว่า

ศุภัคญาฎาร์ - นี้มีแบบมาซื้อขายนักมวยกันด้วยเหรอ

พัชรีวรรณ- นักมวยมีค่ะ เขามีการซื้อขายสัญญา

เกรียงไกรมาศ- มีคนขายเรา และมีคนซื้อแสดงว่ากูนิ พอตัวเด้อ บ่แมนว่ากะโหลกกะลา ขี้หมูขี้หมาเด่ แมนบ่

ศรีษะเกษ- ครับผม

เกรียงไกรมาศ- ตื่นเต้นบ่ เอ้าอยู่ดีๆ มีคนขายมีคนซื้อนำ

พัชรีวรรณ- บ่นักมวยเป็นจั๋งซี้ ชินกันแล้ว ไม่ว่าจะเป็นมวยสากล มวยไทยมีการซื้อขายกันอยู่แล้ว

เกรียงไกรมาศ- พอมีการซื้อขายไปอยู่กับอีกท่านหนึ่ง ตอนนั้นรู้สึกไหมว่าเราเริ่มมีญาณพิเศษไหมว่า เราดังแน่นอน

ศุภัคญาฎาร์ - มีกลิ่นไหม มีกลิ่น

ศรีษะเกษ- บ่ครับ ไม่รู้สึกอะไรเลย

พัชรีวรรณ- แต่ว่ามันยังดีกว่าเก่า ค่ากับข้าวร้อย สองร้อย ดีพอสำหรับเฮาบ่มีเงิน มันยังดีกว่า

เกรียงไกรมาศ- ครับ ถ้าเป็นคนอื่นนะ กลับไปทำนาที่บ้านดีไหม

พัชรีวรรณ- ไม่ เรากลับไปไม่ได้ เราต้องให้ทุกคนดูถูกไม่ได้

เกรียงไกรมาศ- เห็นไหมๆ เธอยังมีความเชื่อว่า สิเฮ็ดได๋ คนด่าข้างหลัง

พัชรีวรรณ- ถึงมันจะไม่ได้ เพราะว่านักมวย ตอนนั้นเก๋ทำงาน เก๋ขาย เก๋รับจ็อบไปร้องเพลง ได้เงินเยอะอยู่แล้ว เก๋มีความเชื่อว่าถ้าพี่แหลมไม่ได้เป็นมวยดัง เก๋ก็ต้องได้เป็นนักร้องนี่แหล่ะ ต้องเอาให้ได้

ศุภัคญาฎาร์ - เอาละ ไม่เขาก็เรานี้แหล่ะ เออ

พัชรีวรรณ- เพราะตอนนั้นเราเก็บๆเงินกัน ก่อนพี่แหลมชิงแชมป์โลก เก๋เก็บเงินซื้อรถเอง ดาวน์รถเอง

ศรีษะเกษ- ผมยังไม่ได้เป็นแชมป์เลยครับ

พัชรีวรรณ- ยังไม่ได้เป็นแชมป์เลยครับ เงินซื้อรถวีออส ที่ใช้อยู่ คือเงินเก๋เอง ไปดาวน์ 250,000 บาท เก็บเองทุกอย่าง

เกรียงไกรมาศ- เห็นไหม เขารักขนาดไหน ทำงาน เพื่อให้มีเงิน เพื่อให้บักแหลมเรานี้ บ่ต้องไปคิดว่าสิต้องไปหาเงิน สิต้องไปเป็น รปภ.ไปเก็บขยะ บ่ต้องเฮ็ดหยัง เดี๋ยวอิฉันสิหาเงินเอง ไปซ้อมมวยอย่างเดียว

พัชรีวรรณ- จริงค่ะจริง

ศุภัคญาฎาร์ - นี่สายเปย์เหมือนกันนะนี้ คือเขาลำบากมาด้วยกัน

เกรียงไกรมาศ- พอเราไปซ้อมมวยมาอย่างเดียว ผลงานมันดีขึ้นไหม

พัชรีวรรณ- ก็มันดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ หลายปี 2 ปี

ศรีษะเกษ- ที่จะได้ชิงแชมป์เอเชียครับ ผมไม่ได้คิดจะเป็นแชมป์โลกหรอก คิดว่าไปเป็นแชมป์เล็กๆก็พอ

พัชรีวรรณ- ตอนนั้นเราไม่ได้คิดชิงแชมป์โลก แค่ชิงแชมป์เล็กๆ ก็พอ แชมป์เอเชีย แชมป์เล็กๆเราก็ดีใจแล้ว

ศรีษะเกษ- ได้ออกทีวี

พัชรีวรรณ- ได้ออกทีวีก็ดีใจแล้วตอนนั้น

เกรียงไกรมาศ- แล้วเฮาสิตัดความเด้อ เพราะว่าถ้าเกิดคุยตอนนี้ไปถึงสำเร็จรายการ เฮาสิไม่พอเวลา

ศุภัคญาฎาร์ - นั้นสิ เหลือ 5 นาทีเอง

เกรียงไกรมาศ- เพราะว่าทุกคนรู้หมดแล้วแหล่ะว่าสำเร็จ ก็ได้แชมป์ คราวนี้หลังได้แชมป์ มีเงินมีทอง และทราบว่า ครั้งหนึ่งเคยมีเงินเป็นล้านๆ จากการได้แชมป์ครั้งแรก เงินเป็นล้านๆในมือ แต่ก็ต้องหายไป เพราะอะไร

พัชรีวรรณ- ให้พี่ให้น้อง ให้พ่อแม่หยังจั๋งซี้ มันหมด เก๋ยังพยายามหาเงินเองทุกอย่าง ทำเองอะไรที่แบบว่าขาดตกบกพร่องตรงไหน เงินมันขาดเกินตรงไหน เก๋ก็หาเองหมด

ศรีษะเกษ- พูดถึงว่าที่บ้่านเขาไม่รู้ว่า เราลำบาก

พัชรีวรรณ- เราลำบาก เพราะเก๋ไม่เคยบอก ถึงจะมีกินไม่มีกินไม่เคยบอกใคร

ศุภัคญาฎาร์ - แต่ถึงตอนที่เรามี คนอื่นรู้หมด แต่ทำไมต้องให้ เขาขอเหรอ ต้องให้ด้วยเหรอ ก็ไม่เห็นต้องให้เลย ถ้าเป็นเรา ทำไมอ่ะ

พัชรีวรรณ- เราเป็นคนที่รู้ว่าความลำบากเป็นอย่างไร แต่เวลาเราให้ใคร เขาไม่รู้หรอกว่ากว่าเราจะได้มา เราลำบากแค่ไหน มันเป็นแบบนี้

เกรียงไกรมาศ- ให้ไป ก็จะเห็นภาพเอาไปกินเหล้า เอาไปเฮ็ดหยังบ่รู้ ที่มันบ่ได้เกิดประโยชน์ การให้เงินเท่ากับว่าให้การทำร้ายคนกลุ่มนั้นด้วยซ้ำไป ล่าสุดได้เงินมาก้อนหนึ่ง จากแชมป์ล่าสุด อันนี้คนเขาเม้าท์กันเลย โห้ย บักแหลม อีเก๋ ได้เงินมาป่านนี้เน้อ

ศุภัคญาฎาร์ - คนภาษาอีสานเขาพูดกันแบบนี้ อีเก๋ อีไอ้กัน

เกรียงไกรมาศ- บักแหลม อีเก๋ ได้เงินมาป่านนี้เน้อได้แชมป์โลก มึงบ่ให้กูจักบาทเน้อ มึงถึงเป็นคนขี้ถี่แท้ มึงสิกอดเงินจนตายติ

ศุภัคญาฎาร์ - บ่ซัมนี้เน้อ

เกรียงไกรมาศ- จะชี้แจงว่า ครั้งนี้ได้เงินมายังอยู่ห้องเช่าอยู่เหมือนเดิม

พัชรีวรรณ- ยังอยู่ห้องเช่าเหมือนเดิม

เกรียงไกรมาศ- รถยังเป็นคันเล็กๆ วีออสเหมือนเดิมไม่ได้เบนซ์ ไม่ได้บีเอ็มฯ

ศุภัคญาฎาร์ - โอ๊ยเป็นนักมวยคนอื่นเปิดร้านแล้ว เปิดซื้อบ้านใหม่แล้ว

เกรียงไกรมาศ- เงินไม่ได้กระเด็นออกจากมือเลย ทำไมไม่ใช้เงินเลย เพราะอะไร

ศุภัคญาฎาร์ - เจ็บจากครั้งเก่า

พัชรีวรรณ- คนเราแบบเงินมีมา มันก็มีหมดไปได้ ถ้าเราทำอะไรตอนนี้ เราก็แบบคือเราทำอะไรเร็วๆ มันไม่ดีค่ะ อีกอย่างรออะไรที่เราพร้อมจริงๆ เรามีเวลาคิดกันจริงๆ ว่าเงินอันนี้เราจะมาทำอะไร ไม่ใช่มีมาแล้วจ่ายไปๆ มันหมดอยู่แล้ว ใช้ก็หมด รอให้จังหวะดีๆ ตอนนี้ห้องเช่าอยู่ได้ อพาร์ทเม้นท์เราก็อยู่มาเป็นสิบๆปี มันไม่ได้ลำบากอะไร มันอยู่ได้อยู่แล้ว

ศุภัคญาฎาร์ - สบายๆไม่ต้องรีบ

เกรียงไกรมาศ- ไม่ได้อยู่กัน 2 คนเด้ อันนี้ยังไม่ได้แต่งงานนะ แต่มีลูกแล้ว

พัชรีวรรณ- มีลูกแล้ว

เกรียงไกรมาศ- ขอเว้าฮอดอีนางนี้แหน่ะ

ศุภัคญาฎาร์ - ลูกสาวหรือลูกชายค่ะ

พัชรีวรรณ- ลูกสาวค่ะ

ศุภัคญาฎาร์ - แล้วอยู่ที่ห้องเขาไม่ว่าเหรอคนนี้เนี้ย

พัชรีวรรณ- แต่ก่อนที่ตึกแกไม่ให้เลี้ยง แกเห็นพี่แหลม แกให้เมตตาให้เลี้ยงได้

เกรียงไกรมาศ- ให้เว้าความน่ารักของบักแหลม เห็นเป็นแบบนักชก ร่างกายกำยำ คุณเก๋ตอนที่สามี อยู่กับหมาเขามีพฤติกรรมจั๋งได๋

ศุภัคญาฎาร์ - มุ้งมิ้งๆ

พัชรีวรรณ- แกเล่นปกติ กอด หอม ดม แกเป็นคนแบบว่าผู้ชายเวลาชกมวย เขาจะดูแบบดุดัน ชกเอาเป็นเอาตาย แต่เวลาอยู่บ้านทำกับข้าว

ศุภัคญาฎาร์ - เมนูอะไรเขาทำบ่อย

พัชรีวรรณ- ถ้าเก๋ชอบกิน เก๋ชอบกินส้มตำและแจ่วฮ้อน อยากจะกินอะไรก็สั่งเขา เขาทำเป็นหมด

เกรียงไกรมาศ- มือหนักป่านนี้ จับครก ครกบ่แตกติ

พัชรีวรรณ- อร่อยมาก พี่แหลมตำส้มตำอร่อยมาก

เกรียงไกรมาศ- ใส่ผงนัวหลายบ่

พัชรีวรรณ- บ่ พี่แหลมไม่กินผงชูรส

เกรียงไกรมาศ- บ่ใส่ผงนัวนำ ปลาแดกป่านได๋ซิแซบ

พัชรีวรรณ- ปลาแดกแซบ

ศุภัคญาฎาร์ - ปลาแดกที่ศรีสะเกษ

ศรีษะเกษ- ซื้อครับ

พัชรีวรรณ- เพิลซิดเบิ่ง มันหอมถึงสิซื้อมา เพิลซิฮู้

เกรียงไกรมาศ- ตายแล้วๆ

ศุภัคญาฎาร์ - มีโมเม้นต์มุ้งมิ้งรักหมา ทำกับข้าวก็ได้

พัชรีวรรณ- ทำงานบ้าน

ศุภัคญาฎาร์ - ทำงานบ้านก็ดี อุ๊ยตาย

เกรียงไกรมาศ- เก๋ชี้นิ้วสั่งอย่างเดียว นั่งอยู่โซฟาแล้วก็ บักแหลมเก็บขี้หมาเดี๋ยวนี้

ศุภัคญาฎาร์ - เก็บขี้หมาทำไหม

พัชรีวรรณ- พี่แหลมทำหมด ไม่ต้องบอก เห็นขี้ก็ไปแล้ว

ศุภัคญาฎาร์ - ไม่ต้องชี้ แค่ขยิบตา

เกรียงไกรมาศ- พี่แหลมรักหมาที่ว่า รู้ว่าน้องจะอึตอนไหน เมื่อกี้นี้ตอนอยู่ในห้องพักข้างล่าง นางกองก้นสิขี้เด้ พี่แหลมรีบหาหนังสือพิมพ์ เอาไปรองดากหมา

ศุภัคญาฎาร์ - ชอบภาษาอีสาน เริ่มชอบแล้ว

เกรียงไกรมาศ- รู้ใจถึงขนาดนั้นเลยเหรอ

พัชรีวรรณ- อยู่กับหมามา

ศรีษะเกษ- ครับเราอยู่ด้วยกัน

เกรียงไกรมาศ- และเหตุผลที่เขาเลี้ยงน้องตัวนี้ รักมากเพราะอะไร เพราะชีวิตของหมาตัวนี้ เหมือนกับชีวิตของพี่แหลม

ศุภัคญาฎาร์ - เห้ย มันอย่างนั้นเลยเหรอค่ะ

พัชรีวรรณ- ไม่เหมือนแต่คล้ายคลึง ไม่มีใครต้องการเขา ไม่มีใครเลี้ยงเขา

เกรียงไกรมาศ- เป็นหมาเหลือเลือกอ่ะแก พันธุ์อะไรนะ

พัชรีวรรณ- อันนี้แจ็ครัสเซลล์

ศุภัคญาฎาร์ - ใครจะเชื่อ เข้ามาแบบ คุณเก๋ค่ะพันธุ์อะไรค่ะ แจ็ครัสเซลล์ เราก็แบบ เห้ย หน้ามันไม่ใช่ อันนี้หลบไปแล้ว สงสัยเขิน

เกรียงไกรมาศ- ปลุกขึ้นมาโชว์หน่อย

ศุภัคญาฎาร์ - เป็นพันธุ์ทางแบบนี้หรือว่าอย่างไร หรือว่าเขากลายพันธุ์

พัชรีวรรณ- เป็นพันธุ์แท้ แต่พี่น้องเป็นแจ็ครัสเซลล์ปกติ แต่ตัวนี้เป็นตัวแบบคือแม่ไม่ให้กินนม

เกรียงไกรมาศ- ยีนส์ด้อย

พัชรีวรรณ- แม่ไม่ให้กินนม พี่ตัวใหญ่สมบูรณ์น่ารักหมด มีตัวนี้เป็นโรคเป็นโน้นนี้บ่อย

ศุภัคญาฎาร์ - เดี๋ยวท้ายรายการจะปลุกให้ดู

เกรียงไกรมาศ- ชีวิตเหมือนกับคุณแหลมเลยบ่ครับ ตกลงชีวิตคือหมาบ่

ศรีษะเกษ- หมาคือผมครับ

ศุภัคญาฎาร์ - อย่างไรๆ พี่แหลมเล่าหน่อยค่ะ

เกรียงไกรมาศ- ไม่มีใครเอา

ศรีษะเกษ- ครับไม่มีใครเอา ตอนแรกมันเป็นโรค ผิวมันถลอก

พัชรีวรรณ- มันลอกหนังลอก ไปหาหมอรักษาตลอด

ศรีษะเกษ- เอาไปรักษา

เกรียงไกรมาศ- เขารักพ่อกับแม่มากนะ ถ้าเกิดคนนี้ไม่อยู่ คนนี้ต้องอยู่นะ เมื่อกี้นี้ คนนี้ไปเข้าห้องน้ำ และให้ทีมงานอุ้ม นางสั่นหงิกๆ

ศุภัคญาฎาร์ - กลัวๆ

เกรียงไกรมาศ- ฉันจะตายแล้ว พ่อกับแม่กูไปไสๆ

ศรีษะเกษ- กลัวหายๆ

ศุภัคญาฎาร์ - อะไรจะขนาดนั้น

พัชรีวรรณ- เขาเป็นแบบนี้ ไปด้วยกัน ขนาดเก๋เอาเขาไว้บ้านกับแม่ เขาจะไม่ยอมนอนค่ะ เขารอๆจนกว่าเราจะมา

ศุภัคญาฎาร์ - ติดเลย

เกรียงไกรมาศ- บ้านนี้ไม่ค่อยดูทีวีด้วยนะ เวลากลับไปที่ห้อง ผัวเมียนอนนำกัน หมาอยู่ตรงกลาง เมียเล่นโทรศัพท์ หมาเลียปากผัว มันสิเป็นจั๋งซี่ เมื่อกี้ก่อนเข้ารายการ เราถามพี่แหลมมีสเปคไหม ดาราที่ชื่นชอบมากที่สุด ชอบผู้หญิงแบบไหนครับ

ศรีษะเกษ- ผมไม่ชอบใคร ชอบเก๋คนเดียวครับ

เกรียงไกรมาศ- เพราะแกไม่รู้เลยว่าดาราไทยมีใครบ้าง

ศุภัคญาฎาร์ - ดีจังคำตอบนี้

พัชรีวรรณ- เพราะไม่ได้ดู

ศุภัคญาฎาร์ - ไม่ได้ดูไม่ได้สนใจใครเลย เห็นแต่เมียคนเดียวเท่านั้น

ศรีษะเกษ- ใช่ครับ

พัชรีวรรณ-เวลาที่อยู่กันที่ห้อง อยู่กันแบบนี้ คือขออะไรก็ช่าง ขอเวลาส่วนตัว อยู่นำกัน เมื่อก่อนเคยเล่นโทรศัพท์ พี่แหลมบอกว่า เก๋เวลาเราอยู่ด้วยกันไม่ต้องเล่นโทรศัพท์ ขอให้เราใช้เวลาอยู่ด้วยกัน คุยกัน

เกรียงไกรมาศ- ขอได้กอดแหน่ะ ขอได้หอมแหน่ะ

พัชรีวรรณ- อยากดูคลิป เบิ่งคลิปนำกัน นอนเบิ่งนำกัน

เกรียงไกรมาศ- บางทีมีหมานอนเลียปากอยู่ข้างๆ

พัชรีวรรณ- อันนี้จะนอนอยู่มุมนี้

ศุภัคญาฎาร์ - มีคนเข้ามาชมว่าเยอะเลยค่ะ คุณอุบลบอกสวัสดีครับ ภูมิภาคบอกเคนโด้เธอตลกมาก คุณเจดีย์มั่นธรรมค่ะบอกว่า สัมภาษณ์กันม่วนคักอีหลีแท้เด้อ พี่เคนโด้ คุณวาสนาบอกว่าคุณเก๋เป็นหญิงเก่งค่ะ ชอบค่ะ และบอกว่า คุณจันทร์นวลสุดยอด ที่คิดเป็นในเรื่องใช้เงิน มีแต่คนบอกว่าชอบๆ พี่เก๋กมลพร บอกว่ารายการวันนี้สนุกมาก คุณสุธิดาบอกว่า ดีใจกับคนศรีสะเกษนะคะ อันนี้อยากถามส่วนตัวเลย ถามพี่แหลมนะคะว่าระหว่าง เมีย มวย หมา ให้เลือกนะคะ ต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง

ศรีษะเกษ- โอ้โห

เกรียงไกรมาศ- อย่างบอกว่าเลือกหมานะ

ศรีษะเกษ- เลือก 3 ข้อได้ไหมครับ

ศุภัคญาฎาร์ - โอเค 3 ข้อก็ได้ค่ะ

เกรียงไกรมาศ- เลือกไม่ถูกๆ

เกรียงไกรมาศ- คุณผู้ชมอาจจะสงสัยว่า ทำไมผมถึงเรียกคุณเก๋ ว่าเมียของคุณแหลม แล้วก็คุณแหลม เป็นผัวของคุณเก๋ ทั้งๆ ที่ทั้งสองคนยังไม่ได้ แต่งงาน พิธีกร พูดมากไปหรือเปล่า ไปยัดเยียดความเป็นผัวเมียให้เขาหรือเปล่า

ศุภัคญาฎาร์- ตกใจนึกว่าใครว่า

เกรียงไกรมาศ- เขาหมั้นหมายกันแล้ว แล้วคุณเก๋ก็บอก ก็มันอยู่ตั้งโดนแล้ว อยากให้คุณเก๋ ชี้แจงแถลงไขหน่อย

ศุภัคญาฎาร์- คุณพูดไม่เพราะเลย อยู่มาตั้งโดนอะไร ใครโดนอะไร

เกรียงไกรมาศ- ว่าอ้ายสามารถเว้าว่ามีเมีย มีผัว ได้บ่

พัชรีวรรณ- ได้ ปกติใครเขาก็เว้าหมด อยู่โน่นเขาก็เว้าผัวเมีย เพียงแต่ว่าไม่ได้แต่ง แต่ว่าเฮาก็อยู่ด้วยกัน อยู่กันมาแต่น้อยแล้ว อยู่มานำกันตลอด

เกรียงไกรมาศ- อยู่กันมาโดนแล้ว ส่วนโดนแล้วหรือเปล่า นี่ไม่รู้

พัชรีวรรณ- บ่ เหลือแล้ว

ศุภัคญาฎาร์- บ่ เหลือนำ

เกรียงไกรมาศ- ไหนๆ ก็โดนกันมานานแล้วเนี่ย

ศุภัคญาฎาร์- พูดไม่เพราะเลย

เกรียงไกรมาศ- อยู่กันมาโดนมานาน โดนในที่นี้หมายถึง For along Time.You Know? This for along time. อยู่กันมาโดนแล้ว ส่วนโดนหรือเปล่า

คุณเก๋ ก็ บอกว่า บ่เหลือ ก็ไปคิดกันเอาเอง เมื่อไม่เหลือขนาดนี้แล้วครับ วางแผน การแต่งงาน ไปคุกเข่า ขอแต่งงาน บ่ ย่านอายเขาหรอ คนเต็มเลย บักแหลม สื่อ

มวชนก็หลาย คนในสนามบินก็หลาย เจ้าไปคุกเข่าขอแต่งงานเขา บ่ ย่านอาย

ศรีสะเกษ- บ่ ครับ ผมคิดอยู่อเมริกา ว่าจะมาขอเก๋แต่งงาน ผมคิดไว้โดนแล้วครับ ก็เอาวันนั้นเลย ตัดสินใจวันนั้นเลย ไม่มีแหวนนะ แต่เอา

ด้วยใจตัวเอง

เกรียงไกรมาศ- พอคุกเข่าปุ๊ป ผู้หญิงพอได้ยิร แฟรี่ โดนแบบนี้ แฟรี่จะรู้สึกยังไง

ศุภัคญาฎาร์- เข่าอ่อนสิ เขาคุกเข่า เราก็เข่าตาม

เกรียงไกรมาศ- ถามคนโดนไหม เขารู้สึกยังไง

ศุภัคญาฎาร์- รู้สึกยังไงคะ

พัชรีวรรณ- อ้าว ก็เฮ็ดแล้ว นี่

เกรียงไกรมาศ- เฮ็ดแล้ว นี่ เป็นคำอุทานของคนอีสานนะ

ศุภัคญาฎาร์- ทำไร อายเขา

เกรียงไกรมาศ- ทำหยัง ทำไร ไม่อายเหรอ

พัชรีวรรณ- ก็ปลื้มใจ ก็เฮ็ดแล้ว นี่ ก็ปลื้มใจ ก็อาย อิหยัง เขิน ปกติเพิ่น ก็บ่เคยหยัง บ่เคย บอกว่ารัก ทุกวัน มีแต่ทำๆ แสดงอย่างเดียว ไม่เคย มี

บอกว่ารักกลับมา กลัวว่าต้องทำกับข้าวให้เก๋กิน เพราะเขารู้ว่า กับข้าวข้างนอกเก๋ ไม่กิน เขาต้องมาทำกับข้าว

เกรียงไกรมาศ- มันไม่ถูกปากต้องกินของผัวทำ อิหยัง สิดี ปานนี้

พัชรีวรรณ- เคยซื้อมาแล้ว ข้างนอก มันกินไม่ได้ มันไม่อร่อย อย่างส้มตำอย่างนี้ บางทีแม่ค้าเขาตำ เขาใส่ปู ใส่อะไร หนาม เอ๊ะ ไม่ใช่หนาม

ก้างปลา สังเกตเขาทำ ไม่สะอาด ไม่ละเอียด ไม่เหมือนพี่เขาทำให้

เกรียงไกรมาศ- เจ้าสองคนเคยไปเบิ่งหมอดูเปล่า ถามอีหลี

พัชรีวรรณ- ให้ไปเบิ่งว่าอะไร

เกรียงไกรมาศ- ไปเบิ่งว่าชีวิตหนูจะเป็นยังไง เขาใช่คุ่หนูหรือเปล่า เมียผมหรือเปล่า

พัชรีวรรณ- ไม่เคย

ศุภัคญาฎาร์- บ่ บ่ บ่เคย

ศรีสะเกษ- ก็มีแต่หมอดูแต่ก่อน เขามาดูเลย เขามาจับมือผมไปดู

ศุภัคญาฎาร์- มาทักเอง ไม่ได้ไปหาเขา เขามาทักเอง

ศรีสะเกษ- เดินหา

พัชรีวรรณ- จับมือว่า ตอนอยู่บิ๊กซี บางนา เก๋ ก็ไปเดินซื้อของกันแหละ แล้วหมอดูเขาก็แบบ มันมีล็อกหมอดู แล้วหมอดูเขาก็เดินมาแบบ ดึงแขนพี่แหลมไป บอกว่า นี่มาดู เดี๋ยวมาดู จะรวยนะ มีเส้นวาสนา จะโด่งดัง มีชื่อเสียง เก๋ คิดว่ามันไร้สาระ เพราะว่าตอนนั้น เก็บขยะอยู่ เก๋บอกมันจะมีชื่อเสียงได้อย่างไร ไร้สาระ

เกรียงไกรมาศ- มันไกล หมอดู คนนั้นยังอยู่ไหมครับ

พัชรีวรรณ- ไม่อยู่ เขาไปนานแล้ว ไม่รู้ไปไหน ไม่เคยติดต่อเขา เก๋ คิดว่า ตอนนั้นมันไร้สาระ อะไรอย่างนี้

เกรียงไกรมาศ- เสียดาย น่าจะขอเบอร์ไว้ เป็นหมอดูอีที เมืองไทย

พัชรีวรรณ- มันนานแล้ว มันนานหลายปีแล้ว

เกรียงไกรมาศ- เพราะสามารถฟันธงได้ ว่าคนเก็บขยะ จะดัง จะรวย แล้วมันก็รวยจริงๆ เวลาเหลือเท่าไหร่ น้องแฟรี่

ศุภัคญาฎาร์- มีๆ เหลืออีก 3 นาที อีก 5 นาที นี่เขาต่อเวลาให้ ปกติเวลา ไม่เคยต่อขนาดนี้ เพื่อพี่เคนโด้ เพื่อพี่แหลม เลย สุดยอด

เกรียงไกรมาศ- กลัวไม่ได้ถาม

ศุภัคญาฎาร์- เอาๆ ถามเลย แล้วเดี๋ยวเรามาอ่านคอมเมนต์นะคะ

เกรียงไกรมาศ- ทั้งคู่รักกันมาจนจะวางแผนแต่งงานแล้วแหละ สองคนวางแผนไว้เมื่อไหร่

พัชรีวรรณ- น่าจะปลายปีนี้ รอพี่แหลม ว่างน่าจะเป็นช่วงพฤศจิกายน เพราะถ้าเป็นหลังธันวาคมไป เขาต้องซ้อมแล้ว

ศุภัคญาฎาร์- วันนี้ต้องขอลาไปก่อนพบกันวันพรุ่งนี้ สวัสดีค่ะ