ยาไทยมีเคล็ดลับในการปรุง! ตำรับนี้ต้องระวังให้ดี อย่าให้มีใครเข้าไปอยู่ใต้ถุนเข้าล่ะ!!
คัมภีร์อันชื่อว่า มุจฉาปักขันทิกา ซึ่งรวบรวมอยู่ในแพทย์ศาสตร์สงเคราะห์ สมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว กล่าวไว้บทหนึ่งว่า....
“อนึ่งสตรีที่มีโรค ชนิดว่าเสพย์กับบุรุษมากเหลือกำลัง บางทีปากทวารเปื่อยเน่า บางทีกระทบกระทั่งช้ำในเป็นหนองน้ำเหลืองๆ เน่าร้ายนักกัดตัวเอง น้ำเหลืองไหลเพรื่อไปสมมติว่าเป็นช้ำรั่ว ถ้าจะแก้ ท่านให้กินยารุน้ำเหลืองเสียก่อน เอาพริกไทย ๑ ขิงสด ๑ เทียนดำ ๑ ดีปลี ๑ กะเทียมสด ๑ หว้านน้ำ ๑ ยาทั้งนี้เอาสิ่งละสลึง น้ำตาลหม้อหนัก ๒ สลึง ส้มมะขามเปียก ๒ สลึง ผิวมะกรูด ๒ สลึง การบูร ๑ สลึง เอาผลสลอดปอกเปลือก ผ่าเอาไส้ออกเสียก่อน แช่น้ำปลาร้าปากไหคืนหนึ่งจึงคั่วเหลือง เอาห่อผ้า ๕ ชั้นทับเอาน้ำมันออกเสียเอาหนัก ๒ บาท ประสมเข้ากับยานั้นลง เมื่อจะบดเข้าในเรือนปิดประตูใส่กลอนเสียอย่าให้คนเห็น เมื่อจะบดยานั้นทำเป็นเล่ห์ ต้องนั่งทับร่องถลกผ้าบดยาไปกว่าจะเจ็บท้องและผายลมออกมาก็ดี ยานั้นจึงประสิทธิ์นัก กินหนัก ๑ สลึง ขับน้ำเหลืองลงจนเสมหะแล้วให้กินน้ำร้อนเข้าไป ถ้าลงนักอาบน้ำทาแป้งหอมกินข้าวสวยก็หยุดลงแล ท่านว่าค่าไว้ ๕ ตำลึงทอง ยานี้ชื่อมหาไวเวกแล แล้วจึงต้มยานี้กิน เอาขมิ้นอ้อย ๕ ตำลึง เปลือกกระทุ่มขี้หมู ๘ บาท เปลือกกล้วยตานี ๑๐ บาท ตรีกฏกสิ่งละ ๒ บาท ใบกรุงเขมา ๓ กำมือต้มกินวิเศษนัก แล้วจึงเอารากมะนาว ๑ ผลเบ็ญกานี ๑ ฝนด้วยน้ำปูนใสทาปากทวารเบา แล้วจึงเอาเปลือกมะผ่อง เปลือกเฉียงพร้านางแอง เปลือกจราง เปลือกกรูด ๑ ต้มเอาน้ำ แล้วจึงเอาสารส้มใส่ลงกวนไปแล้วจึงชำระทวาร ๕ วันหายแลฯ”
ยาตำรับโบราณของไทย นอกจากจะใช้สรรพคุณของสมุนไพรหลายชนิดแล้ว ยังมีเคล็ดในการปรุงด้วย ตำรับนี้ ก่อนจะบดยาควรตรวจตราให้ดีเสียก่อน อย่าให้ใครไปอยู่ใต้ถุนเข้าล่ะ!
