ทำความรู้จักศิลปินหญิงไทยเพียงหนึ่งเดียวใน 4 ศิลปินที่ถูกคัดเลือกให้ไปแสดงผลงานบนเวทีสีน้ำโลกที่เมืองแวนคูเวอร์ ประเทศแคนาดา
จากงานด้านช่างภาพถ่ายโฆษณา แต่มีใจรักด้านการวาดภาพเป็นชีวิตจิตใจ “พรพรรณ ศรีธนาบุตร” ผันตัวเองมาเป็นศิลปินวาดภาพซึ่งมีผลงานโดดเด่นในด้านสีน้ำ ได้รับรางวัลมาแล้วจำนวนหนึ่ง ท่ามกลางความชื่นชมของผู้ที่ชื่นชอบในศิลปะแห่งสีน้ำ กระทั่งเข้าตากรรมการผู้คัดเลือก ให้ผลงานของเธอได้ไปยืนเด่นเป็นสง่าในงานแสดงภาพวาดสีน้ำระดับโลก ร่วมกับศิลปินอีกจำนวนมาก ณ เมืองแวนคูเวอร์ ประเทศแคนาดา
• ทราบว่าคุณพรพรรณเรียนจบมาทางด้านบริหารธุรกิจ สาขาโฆษณาฯ และเคยทำงานด้านช่างภาพโฆษณามาด้วย อยากให้เล่าถึงประสบการณ์การทำงานด้านนี้หน่อยค่ะ
ชอบวาดรูปมาตั้งแต่เด็กค่ะ เรียนหนังสือก็ไม่เก่ง อยากเข้าเรียนโรงเรียนศิลปะแต่ผู้ใหญ่ไม่ให้เรียน ตอนเรียนรามคำแหงก็เลือกสาขาโฆษณานี่แหละ น่าจะใกล้เคียงกับด้านอาร์ตมากที่สุด พอจบมาก็ทำงานในบริษัทโฆษณาได้ 2 ปี และได้ไปเรียนหลักสูตรการถ่ายภาพมืออาชีพ จากอาจารย์ทอม เชื้อวิวัฒน์ หลังจากนั้นก็จับกล้องมาตลอดเลยค่ะ มีสตูดิโอถ่ายภาพเป็นของตัวเอง ทำงานถ่ายภาพโฆษณามาเกือบ 20 ปี จนถึงยุคกล้องดิจิตอลเข้ามา เราไม่อยากลงทุนใหม่ ก็รับงานน้อยลง จนสุดท้ายก็เลิกสตูดิโอไป
• คุณพรพรรณเรียนการวาดสีน้ำมาจากที่ไหน และมีอะไรเป็นแรงบันดาลใจในการวาดคะ
ช่วงที่งานน้อยลง เราได้ไปเรียนคอร์สสอนวาดภาพสีน้ำจาก ดร.สุชาติ วงษ์ทอง และอาจารย์มานิตย์ นิเวศน์ศิลป์ และหลังจากนั้นก็ศึกษาด้วยตัวเอง เขียนเองมาตลอดจนยึดเป็นอาชีพในปัจจุบัน
ช่วงที่เขียนสีน้ำใหม่ๆ ได้ตามอาจารย์นำผลงานไปขายที่ถนนพระอาทิตย์ (เขตพระนคร กทม.) ตอนนั้นมีงานถนนคนเดิน เราเอาสีน้ำที่วาดๆ ไว้ ไปวางขาย ขายได้ด้วย และยังไปขายอีกหลายๆ ที่ ก็ขายได้ตลอด ทำให้มีกำลังใจฝึกหัดวาดมากขึ้น วาดทุกวัน เริ่มสมัครเข้ากลุ่มสมาคมสีน้ำฯ กลุ่มชมรมช่างเขียน กลุ่มศิลปินอิสระ 96 และ Art Market ของกระทรวงวัฒนธรรม และกลุ่มอื่นๆ อีกมากมาย
ช่วงแรกๆ พอเขียนสีน้ำเริ่มชำนาญแล้ว ก็ลองหัดเขียนสีอะคริลิคบ้าง สีน้ำมันบ้าง เขียนไปสักพัก รู้สึกว่ามันไม่ใช่ ก็เลยกลับมาเขียนสีน้ำ และตอนนี้เน้นงานสีน้ำอย่างเดียวเลยค่ะ เพราะคิดว่าเป็นเทคนิคที่ชอบที่สุดและทำได้ดีที่สุด สีน้ำเป็นอะไรที่ท้าทายมาก จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก บางครั้งมีการการลุ้นด้วยว่างานที่ออกมา จะเป็นดั่งใจหรือเปล่า ถ้าเสียก็หมายความว่าต้องเปลี่ยนกระดาษแผ่นใหม่ งานสีน้ำมันมีเสน่ห์นะ ไม่เหมือนเทคนิคอื่น
ถ้าถามเรื่องแรงบันดาลใจ ก็ไม่มีอะไรมากนะคะ เราฝึกสีน้ำก็ต้องดูและศึกษางานสีน้ำของคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นงานใครก็ตาม ดูทั้งที่สวยและไม่สวย ดูและวิเคราะห์ว่าเขาเขียนอย่างไร จึงออกมาเป็นแบบนี้ เขาใช้กระดาษอะไร สีอะไร ผสมยังไงนะ จึงออกมาเป็นแบบนี้ งานคนนั้นเขาใช้อะไรผสมแล้วสะบัดใส่ คราบมันถึงออกมาเป็นแบบนี้ ดังนั้น การเขียนสีน้ำบางครั้งก็เหมือนการทดลอง ยิ่งลองยิ่งรู้ ยิ่งทำยิ่งชำนาญแต่หยุดไม่ได้นะ ถ้าคุณหยุดนาน ก็ต้องเริ่มกลับมานับหนึ่งใหม่
• ภาพที่คุณพรพรรณชอบวาดเป็นภาพแนวไหนคะที่ถนัด
ตอนเริ่มเขียนสีน้ำใหม่ๆ จะเขียนภาพดอกไม้เป็นส่วนใหญ่ เพราะเขียนง่าย ผิดสัดส่วนก็ไม่เป็นไรและขายได้ง่าย เขียนดอกไม้ทุกชนิดค่ะ ตั้งแต่ดอกบัว ลีลาวดี (ขายได้มากที่สุด ช่วงกำลังฮิต) กล้วยไม้ ฯลฯ งานแสดงเดี่ยวครั้งแรกเมื่อปี 2552 จึงออกมาเป็นชุดกล้วยไม้ ชอบแนวบรรยากาศแบบป่าๆ ความชุ่มชื้นของกล้วยไม้ ชอบรากไม้ที่เลื้อยพัน ชอบสีสันและลวดลายของดอก เสน่ห์เยอะค่ะ ยังหวังอยู่ในใจลึกๆ ว่าอยากทำชุดสอง แต่ยังเป็นแค่ความฝันค่ะ
ในระยะต่อมา เริ่มอิ่มตัวกับภาพดอกไม้ เลยหันมาเขียนภาพสัตว์บ้าง ภาพทิวทัศน์บ้าง ภาพที่เขียนแล้วมีคนชอบมากและเขียนออกมากี่รูปก็ขายได้หมด คือพวกชุดไก่แจ้ค่ะ น่าจะเป็นเพราะสีสันสดใส น่ารัก ต้องมีลูกเจี๊ยบด้วยนะคะ ส่วนภาพทิวทัศน์ที่เขียนออกมาและขายได้ทั้งชุด คือภาพชุดวังค่ะ เมื่อหลายปีก่อนมีคนซื้อไปอยู่ที่ประเทศฟิลิปินส์แล้ว ส่วนการแสดงเดี่ยวครั้งที่ 2 เป็นการรวมเอางานหลากหลายที่ได้ทำมาในระหว่างช่วง 5-6 ปี หลังจากการแสดงเดี่ยวครั้งแรก มีทั้งภาพรองเท้านารี ดอกบัวสาย ไก่แจ้ ภาพทิวทัศน์ต่างๆ และภาพบุคคล
ขอพูดถึงการเขียนภาพบุคคลสักนิดเพราะเริ่มหัดเขียนมาได้ไม่นานค่ะประมาณ 3 ปี ตอนนั้นได้เห็นงานสีน้ำภาพคนในเฟซบุ๊ก (เป็นงานของอาจารย์บุญกว้าง นนท์เจริญ) เลยเกิดอยากวาดคนขึ้นมาบ้าง คิดว่าเราจะทำได้มั้ยนะ ก็เลยไปเรียนกับอาจารย์ ประมาณ 2-3 คอร์ส และก็ฝึกเองต่อมาเรื่อยๆ คิดว่าการเขียนภาพสีน้ำภาพบุคคลเป็นสิ่งที่ยากสุดของสีน้ำค่ะ เพราะต้องให้ได้สัดส่วนความเหมือนและยังต้องสวยหล่อกว่าตัวจริงด้วยนะ และมีความภูมิใจมากที่สุดที่ได้มีโอกาสถวายภาพเขียนสีน้ำรูปเหมือนพระองค์เจ้าโสมสวลีฯ ให้กับพระองค์ท่านค่ะ และท่านก็เคยทรงซื้อภาพครอบครัวไก่แจ้ ไปเมื่อหลายปีก่อน จากงานนิทรรศการเทิดพระเกียรติสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์พระบรมราชินีนาถ ที่โรงแรมมณเฑียรจัดขึ้นทุกปีในเดือนสิงหาคม
ส่วนสไตล์ถนัดคือการวาดแบบเหมือนจริง (Realistic) และสีสันสดใสได้อารมณ์แบบสีน้ำค่ะ ยกตัวอย่างภาพดอกไม้ก็จะใส่แมลงปอ แมลงเต่าทอง หรือแมลงอื่นๆ เข้าไปมีส่วนร่วมด้วย ช่วยทำให้ภาพดูมีชีวิตขึ้น “ภาพบึงบัว” ก็จะมีแมลงมีกบอยู่บนใบบัวหรือซ่อนตามใต้ใบบัว อารณ์ของภาพก็เน้นแสงเงา จะทำให้ภาพดูมีมิติเสมือนจริงยิ่งขึ้น
• มีเคล็ดลับหรือเทคนิคในการวาดอย่างไรบ้างคะ
พูดถึงเทคนิคการเขียน ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ เป็นเทคนิคทั่วๆ ไปของสีน้ำนั่นล่ะ เปียกบนเปียก เปียกบนแห้ง แห้งบนเปียก แห้งบนแห้ง เทคนิคการสะบัดน้ำขณะกระดาษหมาด การขูดขีด การเช็ด เทคนิคเหล่านี้จะทำได้ดีในจังหวะที่กระดาษมีความหมาดในขนาดที่เหมาะสม ซึ่งอธิบายไม่ได้ค่ะ ต้องลองทำเองถึงจะรู้ค่ะ
• คุณพรพรรณเป็นจิตรกรอาชีพ มีผลงานแสดงร่วมและเดี่ยวมากมายจนได้รับรางวัล อยากทราบว่ามีผลงานอะไรบ้างคะ
ปกติไม่ค่อยได้ส่งผลงานเข้าร่วมประกวดอะไรกับเค้าหรอกค่ะ ฝีมือสู้เขาไม่ค่อยได้ แต่บังเอิญช่วงนั้นกำลังบ้าเขียนภาพกล้วยไม้ พอได้ข่าวว่ามีการประกวดภาพเขียนกล้วยไทยของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ก็ลองส่งไปดู ได้ติดรางวัลดีเด่นค่ะ ที่ได้รางวัลก็ตอนปี 2546 และปี 2548 ค่ะ ส่วนต่างประเทศก็เคยส่งประกวดภาพสีน้ำของนิตยสาร International Artist Magazine งานนั้นไม่ได้รางวัล แต่งานเข้าตากรรมการ ได้รับคัดเลือกลงตีพิมพ์ในหนังสือ “100 Ways to paint Still life & Florals” (ภาพน้ำพริกปลาทู) และอีกเล่มคือ “100 Ways to paint Seascapes” (ภาพเรือประมงริมหาด)
• เดือนกรกฎาคมที่จะถึงนี้ คุณพรพรรณได้รับการคัดเลือกไปร่วมแสดงนิทรรศการสีน้ำระดับโลกที่เมืองแวนคูเวอร์ ประเทศแคนาดา อยากทราบว่ามีที่มายังไงคะ
ส่วนของ IWS จะมีสมาชิก IWS จากประเทศต่างๆ ทั่วโลก รวมทั้งของไทยด้วย สลับกันจัดงานสีน้ำโลกขึ้นในประเทศของตนเอง โดยมีสมาชิก IWS ต่างประเทศเป็นแขกรับเชิญเข้าร่วมแสดง ซึ่งผู้สนใจเข้าร่วมก็ต้องส่งผลงานให้ประเทศนั้นพิจารณาคัดเลือกค่ะ และงานที่ IWS CANADA ก็เป็นงานแรกที่ลองส่งไปร่วมการคัดเลือกค่ะ และโชคดีได้ติด 1 ใน 175 ภาพ จากทั้งหมด 550 ภาพ และยังได้ร่วมแสดงงานของ IWS THAILAND กลางปีนี้ และงาน World Watercolor Exposition, Thailand ตอนปลายปีนี้ที่แกรนด์ฮอลล์ ศูนย์การค้าริเวอร์ซิตี้ด้วยค่ะ
• คุณพรพรรณคิดว่าได้อะไรและประทับใจอะไรกับการได้รับโอกาสไปแสดงผลงานในระดับโลกในต่างประเทศคะ
ความจริงก็เคยส่งงานไปร่วมแสดงต่างประเทศหลายครั้งแล้ว เช่นที่ เวียดนาม เกาหลี และจีน แต่ก็เป็นงานกลุ่มที่แต่ละประเทศจัดขึ้นมา ไม่เหมือนของ IWS ที่เน้นเฉพาะงานสีน้ำล้วนๆ และเป็นกลุ่มที่ใหญ่มาก มีสมาชิกสาขาจากทั่วทุกมุมโลกมาร่วมกัน อยากให้ผลงานที่มีคำลงท้ายประเทศว่า THAILAND ออกสู่สายตาผู้ชมจากทั่วโลกให้มากๆ ค่ะ ฝีมือศิลปินสีน้ำชาวไทยก็ไม่แพ้ชาติใดในโลกนะคะ และศิลปินหญิงก็มีฝีมือดีๆ หลายท่านเช่นกันค่ะ
• วางแผนในอนาคตของตนเองอย่างไรบ้างคะเกี่ยวกับเส้นทางสายนี้
ปัจจุบันก็ยังคงทำงานสีน้ำไปเรื่อยๆ จนถึงอนาคตค่ะ ส่วนงานแสดงเดี่ยวตอนนี้ยังไม่มีโครงการค่ะ ขีดเขียนงานแบบสบายๆ ไม่ซีเรียสค่ะ ในหัวยังอยากเขียนอะไรอีกเยอะแยะไปหมดเลย ใจอยากแต่บางครั้งกายไม่พร้อม ก็แย่หน่อย ต้องรักษาสุขภาพ และมีสมาธิในการทำงานค่ะ
• คุณพรพรรณอยากฝากข้อคิดอะไรเกี่ยวกับผู้ที่สนใจอยากประสบความสำเร็จเหมือนคุณพรพรรณบ้างคะ
อยากฝากให้ท่านที่ชอบสีน้ำ อยากเขียนสีน้ำ แต่ไม่มีพื้นฐาน อย่าเพิ่งกลัวหรือท่านที่กำลังฝึกอยู่อย่าเพิ่งท้อ ใจพร้อม กายพร้อม อุปกรณ์พร้อม เริ่มต้นเลยค่ะ อ้อ..และต้องให้เวลากับสีน้ำด้วยนะคะ เริ่มจากเล็กๆ ก่อน อย่าตั้งความหวังมากเกินไป เขียนแบบไม่มีความกดดัน จะได้ภาพที่ดีค่ะ ภาพทุกภาพที่เขียนผ่านๆ มาคือครูของเราค่ะ คนที่ไม่ได้เรียนพื้นฐานทางด้านศิลปะมาก็สามารถทำได้ค่ะ ขอแค่ตั้งใจจริงเท่านั้น
เรื่อง : อรวรรณ เหม่นแหลม
ภาพ : พรพรรณ ศรีธนาบุตร
จากงานด้านช่างภาพถ่ายโฆษณา แต่มีใจรักด้านการวาดภาพเป็นชีวิตจิตใจ “พรพรรณ ศรีธนาบุตร” ผันตัวเองมาเป็นศิลปินวาดภาพซึ่งมีผลงานโดดเด่นในด้านสีน้ำ ได้รับรางวัลมาแล้วจำนวนหนึ่ง ท่ามกลางความชื่นชมของผู้ที่ชื่นชอบในศิลปะแห่งสีน้ำ กระทั่งเข้าตากรรมการผู้คัดเลือก ให้ผลงานของเธอได้ไปยืนเด่นเป็นสง่าในงานแสดงภาพวาดสีน้ำระดับโลก ร่วมกับศิลปินอีกจำนวนมาก ณ เมืองแวนคูเวอร์ ประเทศแคนาดา
• ทราบว่าคุณพรพรรณเรียนจบมาทางด้านบริหารธุรกิจ สาขาโฆษณาฯ และเคยทำงานด้านช่างภาพโฆษณามาด้วย อยากให้เล่าถึงประสบการณ์การทำงานด้านนี้หน่อยค่ะ
ชอบวาดรูปมาตั้งแต่เด็กค่ะ เรียนหนังสือก็ไม่เก่ง อยากเข้าเรียนโรงเรียนศิลปะแต่ผู้ใหญ่ไม่ให้เรียน ตอนเรียนรามคำแหงก็เลือกสาขาโฆษณานี่แหละ น่าจะใกล้เคียงกับด้านอาร์ตมากที่สุด พอจบมาก็ทำงานในบริษัทโฆษณาได้ 2 ปี และได้ไปเรียนหลักสูตรการถ่ายภาพมืออาชีพ จากอาจารย์ทอม เชื้อวิวัฒน์ หลังจากนั้นก็จับกล้องมาตลอดเลยค่ะ มีสตูดิโอถ่ายภาพเป็นของตัวเอง ทำงานถ่ายภาพโฆษณามาเกือบ 20 ปี จนถึงยุคกล้องดิจิตอลเข้ามา เราไม่อยากลงทุนใหม่ ก็รับงานน้อยลง จนสุดท้ายก็เลิกสตูดิโอไป
• คุณพรพรรณเรียนการวาดสีน้ำมาจากที่ไหน และมีอะไรเป็นแรงบันดาลใจในการวาดคะ
ช่วงที่งานน้อยลง เราได้ไปเรียนคอร์สสอนวาดภาพสีน้ำจาก ดร.สุชาติ วงษ์ทอง และอาจารย์มานิตย์ นิเวศน์ศิลป์ และหลังจากนั้นก็ศึกษาด้วยตัวเอง เขียนเองมาตลอดจนยึดเป็นอาชีพในปัจจุบัน
ช่วงที่เขียนสีน้ำใหม่ๆ ได้ตามอาจารย์นำผลงานไปขายที่ถนนพระอาทิตย์ (เขตพระนคร กทม.) ตอนนั้นมีงานถนนคนเดิน เราเอาสีน้ำที่วาดๆ ไว้ ไปวางขาย ขายได้ด้วย และยังไปขายอีกหลายๆ ที่ ก็ขายได้ตลอด ทำให้มีกำลังใจฝึกหัดวาดมากขึ้น วาดทุกวัน เริ่มสมัครเข้ากลุ่มสมาคมสีน้ำฯ กลุ่มชมรมช่างเขียน กลุ่มศิลปินอิสระ 96 และ Art Market ของกระทรวงวัฒนธรรม และกลุ่มอื่นๆ อีกมากมาย
ช่วงแรกๆ พอเขียนสีน้ำเริ่มชำนาญแล้ว ก็ลองหัดเขียนสีอะคริลิคบ้าง สีน้ำมันบ้าง เขียนไปสักพัก รู้สึกว่ามันไม่ใช่ ก็เลยกลับมาเขียนสีน้ำ และตอนนี้เน้นงานสีน้ำอย่างเดียวเลยค่ะ เพราะคิดว่าเป็นเทคนิคที่ชอบที่สุดและทำได้ดีที่สุด สีน้ำเป็นอะไรที่ท้าทายมาก จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก บางครั้งมีการการลุ้นด้วยว่างานที่ออกมา จะเป็นดั่งใจหรือเปล่า ถ้าเสียก็หมายความว่าต้องเปลี่ยนกระดาษแผ่นใหม่ งานสีน้ำมันมีเสน่ห์นะ ไม่เหมือนเทคนิคอื่น
ถ้าถามเรื่องแรงบันดาลใจ ก็ไม่มีอะไรมากนะคะ เราฝึกสีน้ำก็ต้องดูและศึกษางานสีน้ำของคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นงานใครก็ตาม ดูทั้งที่สวยและไม่สวย ดูและวิเคราะห์ว่าเขาเขียนอย่างไร จึงออกมาเป็นแบบนี้ เขาใช้กระดาษอะไร สีอะไร ผสมยังไงนะ จึงออกมาเป็นแบบนี้ งานคนนั้นเขาใช้อะไรผสมแล้วสะบัดใส่ คราบมันถึงออกมาเป็นแบบนี้ ดังนั้น การเขียนสีน้ำบางครั้งก็เหมือนการทดลอง ยิ่งลองยิ่งรู้ ยิ่งทำยิ่งชำนาญแต่หยุดไม่ได้นะ ถ้าคุณหยุดนาน ก็ต้องเริ่มกลับมานับหนึ่งใหม่
• ภาพที่คุณพรพรรณชอบวาดเป็นภาพแนวไหนคะที่ถนัด
ตอนเริ่มเขียนสีน้ำใหม่ๆ จะเขียนภาพดอกไม้เป็นส่วนใหญ่ เพราะเขียนง่าย ผิดสัดส่วนก็ไม่เป็นไรและขายได้ง่าย เขียนดอกไม้ทุกชนิดค่ะ ตั้งแต่ดอกบัว ลีลาวดี (ขายได้มากที่สุด ช่วงกำลังฮิต) กล้วยไม้ ฯลฯ งานแสดงเดี่ยวครั้งแรกเมื่อปี 2552 จึงออกมาเป็นชุดกล้วยไม้ ชอบแนวบรรยากาศแบบป่าๆ ความชุ่มชื้นของกล้วยไม้ ชอบรากไม้ที่เลื้อยพัน ชอบสีสันและลวดลายของดอก เสน่ห์เยอะค่ะ ยังหวังอยู่ในใจลึกๆ ว่าอยากทำชุดสอง แต่ยังเป็นแค่ความฝันค่ะ
ในระยะต่อมา เริ่มอิ่มตัวกับภาพดอกไม้ เลยหันมาเขียนภาพสัตว์บ้าง ภาพทิวทัศน์บ้าง ภาพที่เขียนแล้วมีคนชอบมากและเขียนออกมากี่รูปก็ขายได้หมด คือพวกชุดไก่แจ้ค่ะ น่าจะเป็นเพราะสีสันสดใส น่ารัก ต้องมีลูกเจี๊ยบด้วยนะคะ ส่วนภาพทิวทัศน์ที่เขียนออกมาและขายได้ทั้งชุด คือภาพชุดวังค่ะ เมื่อหลายปีก่อนมีคนซื้อไปอยู่ที่ประเทศฟิลิปินส์แล้ว ส่วนการแสดงเดี่ยวครั้งที่ 2 เป็นการรวมเอางานหลากหลายที่ได้ทำมาในระหว่างช่วง 5-6 ปี หลังจากการแสดงเดี่ยวครั้งแรก มีทั้งภาพรองเท้านารี ดอกบัวสาย ไก่แจ้ ภาพทิวทัศน์ต่างๆ และภาพบุคคล
ขอพูดถึงการเขียนภาพบุคคลสักนิดเพราะเริ่มหัดเขียนมาได้ไม่นานค่ะประมาณ 3 ปี ตอนนั้นได้เห็นงานสีน้ำภาพคนในเฟซบุ๊ก (เป็นงานของอาจารย์บุญกว้าง นนท์เจริญ) เลยเกิดอยากวาดคนขึ้นมาบ้าง คิดว่าเราจะทำได้มั้ยนะ ก็เลยไปเรียนกับอาจารย์ ประมาณ 2-3 คอร์ส และก็ฝึกเองต่อมาเรื่อยๆ คิดว่าการเขียนภาพสีน้ำภาพบุคคลเป็นสิ่งที่ยากสุดของสีน้ำค่ะ เพราะต้องให้ได้สัดส่วนความเหมือนและยังต้องสวยหล่อกว่าตัวจริงด้วยนะ และมีความภูมิใจมากที่สุดที่ได้มีโอกาสถวายภาพเขียนสีน้ำรูปเหมือนพระองค์เจ้าโสมสวลีฯ ให้กับพระองค์ท่านค่ะ และท่านก็เคยทรงซื้อภาพครอบครัวไก่แจ้ ไปเมื่อหลายปีก่อน จากงานนิทรรศการเทิดพระเกียรติสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์พระบรมราชินีนาถ ที่โรงแรมมณเฑียรจัดขึ้นทุกปีในเดือนสิงหาคม
ส่วนสไตล์ถนัดคือการวาดแบบเหมือนจริง (Realistic) และสีสันสดใสได้อารมณ์แบบสีน้ำค่ะ ยกตัวอย่างภาพดอกไม้ก็จะใส่แมลงปอ แมลงเต่าทอง หรือแมลงอื่นๆ เข้าไปมีส่วนร่วมด้วย ช่วยทำให้ภาพดูมีชีวิตขึ้น “ภาพบึงบัว” ก็จะมีแมลงมีกบอยู่บนใบบัวหรือซ่อนตามใต้ใบบัว อารณ์ของภาพก็เน้นแสงเงา จะทำให้ภาพดูมีมิติเสมือนจริงยิ่งขึ้น
• มีเคล็ดลับหรือเทคนิคในการวาดอย่างไรบ้างคะ
พูดถึงเทคนิคการเขียน ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ เป็นเทคนิคทั่วๆ ไปของสีน้ำนั่นล่ะ เปียกบนเปียก เปียกบนแห้ง แห้งบนเปียก แห้งบนแห้ง เทคนิคการสะบัดน้ำขณะกระดาษหมาด การขูดขีด การเช็ด เทคนิคเหล่านี้จะทำได้ดีในจังหวะที่กระดาษมีความหมาดในขนาดที่เหมาะสม ซึ่งอธิบายไม่ได้ค่ะ ต้องลองทำเองถึงจะรู้ค่ะ
• คุณพรพรรณเป็นจิตรกรอาชีพ มีผลงานแสดงร่วมและเดี่ยวมากมายจนได้รับรางวัล อยากทราบว่ามีผลงานอะไรบ้างคะ
ปกติไม่ค่อยได้ส่งผลงานเข้าร่วมประกวดอะไรกับเค้าหรอกค่ะ ฝีมือสู้เขาไม่ค่อยได้ แต่บังเอิญช่วงนั้นกำลังบ้าเขียนภาพกล้วยไม้ พอได้ข่าวว่ามีการประกวดภาพเขียนกล้วยไทยของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ก็ลองส่งไปดู ได้ติดรางวัลดีเด่นค่ะ ที่ได้รางวัลก็ตอนปี 2546 และปี 2548 ค่ะ ส่วนต่างประเทศก็เคยส่งประกวดภาพสีน้ำของนิตยสาร International Artist Magazine งานนั้นไม่ได้รางวัล แต่งานเข้าตากรรมการ ได้รับคัดเลือกลงตีพิมพ์ในหนังสือ “100 Ways to paint Still life & Florals” (ภาพน้ำพริกปลาทู) และอีกเล่มคือ “100 Ways to paint Seascapes” (ภาพเรือประมงริมหาด)
• เดือนกรกฎาคมที่จะถึงนี้ คุณพรพรรณได้รับการคัดเลือกไปร่วมแสดงนิทรรศการสีน้ำระดับโลกที่เมืองแวนคูเวอร์ ประเทศแคนาดา อยากทราบว่ามีที่มายังไงคะ
ส่วนของ IWS จะมีสมาชิก IWS จากประเทศต่างๆ ทั่วโลก รวมทั้งของไทยด้วย สลับกันจัดงานสีน้ำโลกขึ้นในประเทศของตนเอง โดยมีสมาชิก IWS ต่างประเทศเป็นแขกรับเชิญเข้าร่วมแสดง ซึ่งผู้สนใจเข้าร่วมก็ต้องส่งผลงานให้ประเทศนั้นพิจารณาคัดเลือกค่ะ และงานที่ IWS CANADA ก็เป็นงานแรกที่ลองส่งไปร่วมการคัดเลือกค่ะ และโชคดีได้ติด 1 ใน 175 ภาพ จากทั้งหมด 550 ภาพ และยังได้ร่วมแสดงงานของ IWS THAILAND กลางปีนี้ และงาน World Watercolor Exposition, Thailand ตอนปลายปีนี้ที่แกรนด์ฮอลล์ ศูนย์การค้าริเวอร์ซิตี้ด้วยค่ะ
• คุณพรพรรณคิดว่าได้อะไรและประทับใจอะไรกับการได้รับโอกาสไปแสดงผลงานในระดับโลกในต่างประเทศคะ
ความจริงก็เคยส่งงานไปร่วมแสดงต่างประเทศหลายครั้งแล้ว เช่นที่ เวียดนาม เกาหลี และจีน แต่ก็เป็นงานกลุ่มที่แต่ละประเทศจัดขึ้นมา ไม่เหมือนของ IWS ที่เน้นเฉพาะงานสีน้ำล้วนๆ และเป็นกลุ่มที่ใหญ่มาก มีสมาชิกสาขาจากทั่วทุกมุมโลกมาร่วมกัน อยากให้ผลงานที่มีคำลงท้ายประเทศว่า THAILAND ออกสู่สายตาผู้ชมจากทั่วโลกให้มากๆ ค่ะ ฝีมือศิลปินสีน้ำชาวไทยก็ไม่แพ้ชาติใดในโลกนะคะ และศิลปินหญิงก็มีฝีมือดีๆ หลายท่านเช่นกันค่ะ
• วางแผนในอนาคตของตนเองอย่างไรบ้างคะเกี่ยวกับเส้นทางสายนี้
ปัจจุบันก็ยังคงทำงานสีน้ำไปเรื่อยๆ จนถึงอนาคตค่ะ ส่วนงานแสดงเดี่ยวตอนนี้ยังไม่มีโครงการค่ะ ขีดเขียนงานแบบสบายๆ ไม่ซีเรียสค่ะ ในหัวยังอยากเขียนอะไรอีกเยอะแยะไปหมดเลย ใจอยากแต่บางครั้งกายไม่พร้อม ก็แย่หน่อย ต้องรักษาสุขภาพ และมีสมาธิในการทำงานค่ะ
• คุณพรพรรณอยากฝากข้อคิดอะไรเกี่ยวกับผู้ที่สนใจอยากประสบความสำเร็จเหมือนคุณพรพรรณบ้างคะ
อยากฝากให้ท่านที่ชอบสีน้ำ อยากเขียนสีน้ำ แต่ไม่มีพื้นฐาน อย่าเพิ่งกลัวหรือท่านที่กำลังฝึกอยู่อย่าเพิ่งท้อ ใจพร้อม กายพร้อม อุปกรณ์พร้อม เริ่มต้นเลยค่ะ อ้อ..และต้องให้เวลากับสีน้ำด้วยนะคะ เริ่มจากเล็กๆ ก่อน อย่าตั้งความหวังมากเกินไป เขียนแบบไม่มีความกดดัน จะได้ภาพที่ดีค่ะ ภาพทุกภาพที่เขียนผ่านๆ มาคือครูของเราค่ะ คนที่ไม่ได้เรียนพื้นฐานทางด้านศิลปะมาก็สามารถทำได้ค่ะ ขอแค่ตั้งใจจริงเท่านั้น
 สำหรับผู้ที่สนใจผลงานของ “พรพรรณ ศรีธนาบุตร” สามารถติดตามผลงาน หรือหาแรงบันดาลใจและกดไลค์ ได้ที่เพจ https://www.facebook.com/Pornparn-S-829545697116526/ หรือติดต่อสอบถามได้ที่ โทร. 081-921-4382 E-mail : pornparn_sri@yahoo.com |
เรื่อง : อรวรรณ เหม่นแหลม
ภาพ : พรพรรณ ศรีธนาบุตร
