เดินไม่ได้ยังสู้! “ลุงสมชาย” แม้อุบัติเหตุทำพิการ ไม่ท้อ ฮึดสู้ด้วยสองมือ ทั้งทำสวน-แกะสลักกะลามะพร้าวขาย แถมรวยน้ำใจ ซ่อมวีลแชร์ให้ผู้พิการฟรี

รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 29 พฤศจิกายน 2568 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปที่ จ.สมุทรสงคราม เพื่อรู้จัก “ลุงสมชาย” ที่แม้ร่างกายต้องพิการจากอุบัติเหตุ แต่ไม่ยอมแพ้ สู้ใช้สองมือที่เหลืออยู่สร้างงานสร้างรายได้ ทั้งยังเปี่ยมด้วยน้ำใจ ซ่อมวีลแชร์ให้ผู้พิการโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย



“สุขภาพตอนนี้แข็งแรง ไม่มีโรค เดินไม่ได้อย่างเดียว ขาที่เดินไม่ได้ ไม่มีแรง”

30 ปีแล้ว ที่ลุงสมชาย มาลีเมาะ ต้องอยู่ในสภาพพิการเดินไม่ได้ จากอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิดขณะทำงานบนที่สูง“ก่อนที่จะประสบอุบัติเหตุ ผมทำงานเป็นช่างปลูกบ้าน ก่อสร้าง แล้วทีนี้ขึ้นไป แผ่นสำเร็จ ยกขึ้นคาน ไปยืนคนละคาน แล้วเหล็กเกี่ยว จังหวะว่า มีพม่ามาทำงานด้วย พูดกับเขาก็ไม่รู้เรื่อง แล้วผมเกี่ยว อีกคนเกี่ยวอีกมุมหนึ่ง ทีนี้มันหักกลาง ก็ตะโกนให้เขาหลบ เขาก็ไม่หลบ ก็ดึงรั้งไว้ พอเขาหลบกันแล้วนะ ทีนี้ผมก็หงายลงเลย หงายลงก็น็อคเลย”


เดินไม่ได้ ไม่ท้อ ได้แรงบันดาลใจจาก “ในหลวง ร.9”

“หมอบอก คุณสมชาย บ้านคุณมีกี่ชั้น บอก 2 ชั้น แล้วคุณอยู่ชั้นไหน ชั้นบน เขาบอก คุณต่อข้างล่างได้เลยนะ คุณเดินไม่ได้ (ถาม-ตอนนั้นคิดยังไง จากคนที่เคยเดินได้?) ไม่คิดอะไรเลย คิดว่ามันเป็นเวรกรรมของเรา (ถาม-เคยคิดจะยอมแพ้หรือได้กำลังใจมาจากไหน?) กำลังใจตอนนั้นผมดูโทรทัศน์ องค์พ่อ ร.9 เข้าป่า เข้าสวน เข้าเขา ไปเดินเยี่ยมพสกนิกร ขนาดท่านเป็นพระเจ้าแผ่นดิน ท่านยังได้ขนาดนี้ แล้วเราถ้าไม่สู้ เราจะเอาอะไรกิน ก็ได้ข้อคิดตรงนี้มา ทำทุกอย่าง เข้าสวน ดายหญ้า ปลูกส้มโอ 100 กว่าต้น (ถาม-ทำทั้งที่ขาไม่แข็งแรงนี่นะ?) ใช่ มันได้ประโยชน์กับตัวเราเองด้วย ได้ออกกำลังกาย ถ้าผมไม่ทำแบบนี้มาตั้งแต่แรกนะ พูดง่ายๆ คำเดียว ผู้ติดเตียง”


หลังจากลงทุนลงแรงทำสวนปลูกผลไม้เพื่อให้มีรายได้เข้าบ้าน แต่ดูเหมือนโชคจะไม่เข้าข้าง เพราะยังไม่ทันเก็บผลผลิตเพื่อขาย ก็มีอันถูกขโมย


ประยงค์ รัชคร ภรรยา เล่าให้ฟังว่า“ส้มก็ดก ดกก็จะตัดขาย พวกขโมยหมดเลย เราท้อเลย เลยไม่ทำแล้ว โค่นต้นเลย (ถาม-แล้วลุงรู้สึกยังไง พอผลผลิตโดนขโมย?) เครียดเลย เราก็บอกว่า ไม่ต้องเครียดมัน ไม่ต้องมาใส่ใจ คนขโมยไป เราก็รู้ มันไม่มีที่ทาง มันขโมยไปขาย”


เมื่อการปลูกส้มโอจบแบบไม่สวย ในที่สุด ลุงสมชายก็ได้ไอเดียใหม่ในการสร้างสรรค์งานฝีมือจากกะลามะพร้าว ซึ่งไม่เพียงนำมาซึ่งความภูมิใจ แต่ยังก่อให้เกิดรายได้ตามมา


“ที่มาที่ไป เพื่อนจากกรุงเทพฯ มาเยี่ยม พอจะกลับ เขาพูดคำหนึ่งว่า พี่สมชาย ถ้าเราไม่เครียด เราก็หาของเหลือใช้ในสวนมาทำดูสิ เผื่อขายได้ ผมก็มาคิดว่า ตอนเราเรียนหนังสืออยู่ ป.7 งานฝีมือของเรา ครูขอหมดทุกที ไม่เคยได้กลับเลย เมื่อก่อนจะเลื่อยไม้เป็นถาดพระบ้าง ที่รองแก้วบ้าง เรามีฝีมือทางนี้ เลยลองเอากะลามาดัดแปลงดู เขียนชื่อตัวเอง แกะ สว่านเจาะ เป็นชื่อเป็นอะไร เป็นลวดลาย แล้วก็เปิด เอาไฟใส่ แต่ดูยังไม่ค่อยมีคุณค่า ผมก็เลยหาภาพราหูมา ก็แกะเป็นภาพราหู”


งานศิลป์จากกะลามะพร้าวที่รังสรรค์จากความสามารถและความตั้งใจของลุงสมชาย เช่น โคมไฟ, กาน้ำ, พาน,ที่ใส่ของอเนกประสงค์, พวงกุญแจ, แหวน ฯลฯ นอกจากเป็นที่นิยมชมชอบของผู้ที่ได้เห็นหรือนักท่องเที่ยวแล้ว ยังนำมาซึ่งโอกาสและการส่งเสริมจากหน่วยงานรัฐอีกด้วย


“พม.(พัฒนาสังคม) สมุทรสงครามก็เอางานผมไปโชว์ ที่ไหนมีงาน ก็เอาไปออก ส่งเสริมผมเต็มที่เลย ให้ตัวเราไปออกงานด้วย ไปมาหลายที่หลายจังหวัด ถึงได้รู้จักผมทุกวันนี้ (ถาม-จากคนสวนธรรมดา?) และให้ไปเป็นวิทยากรสอนคนพิการด้วยกันบ้าง สอนคนปกติบ้าง บางทีมีนักท่องเที่ยวมาเที่ยวอัมพวา มานอนพักรีสอร์ท จู่ๆ ไม่รู้เขารู้จากใคร มาหาผมที่บ้าน ฝรั่ง 3 คน ผู้หญิง 1 ผู้ชาย 2 มานั่งดูผมทำ และให้สอนเขาด้วย ที่บ้านนี่เลย”


“(ถาม-บางคนเขาจะหวงวิชา เราไม่หวงหรือ?) ไม่หวงเลย ขอให้บอก นี่ผมบอกพัฒนาสังคมนะ ใครอยากให้สอนทำกะลา มาบอกได้เลยนะ ผมของบไปที่พัฒนาสังคมซื้อเครื่องไม้เครื่องมือ สอนที่คลองเขิน คนพิการด้วย คนแก่ด้วย ผมไปนั่งสอนทำ แล้วตอนหลังมา ครู กศน. เขามาจ้างเป็นวิทยากรไปสอน ผมไม่เคยเรียกราคา ผมคิดว่าถ้าตัวเราตาย งานเรายังอยู่ แต่ถ้าเราไม่สอนใครเลย เราตาย งานเราหาย”


น้ำใจของลุงสมชายไม่เพียงสะท้อนผ่านการสอนงานฝีมือให้ชาวบ้านและผู้สนใจฟรี แต่ลุงยังอาสาซ่อมวีลแชร์และรถสามล้อให้ผู้พิการโดยไม่คิดค่าใช้จ่ายอีกด้วย


“ที่มาที่ไปของการซ่อมรถเข็นให้ผู้พิการ ตอนแรกที่ผมพิการผมไม่มีวีลแชร์ใช้ แล้วก็ติดต่อที่ไหนก็ลำบาก ขอไปที่พัฒนาสังคม เอามาให้ผมที่บ้าน แล้วทีนี้จังหวะว่ารถมันเสีย ใช้ๆ ไปแล้วมันเสีย ผมก็เคยเป็นช่างซ่อมจักรยานอยู่ด้วย ก็คิดว่างานพวกนี้เราทำได้ ลูกปืนมันแตกหน่อย เราก็หาซื้อลูกปืนก็ไม่กี่บาท 70-80 ลูกปืนเล็ก 50 มาเปลี่ยน แล้วยาง ก็เปลี่ยนยาง (ถาม-แล้วลุงคิดค่าบริการในการซ่อมวีลแชร์ให้เขายังไง?) ไม่คิดเลย ฟรี เพราะเราคิดว่า เราได้ช่วยต่อแขนต่อขาให้เขา ถ้าเขาไม่มีวีลแชร์ ก็เหมือนเขาไม่มีขาไปไหนไม่ได้”


การซ่อมวีลแชร์ให้ผู้พิการฟรี นอกจากทำให้ลุงสมชายรู้สึกตื้นตันที่ได้ช่วยเหลือผู้พิการด้วยกันแล้ว ลุงยังแบ่งรายได้จากการขายงานแกะสลักกะลามาสนับสนุนศูนย์ซ่อมวีลแชร์ให้ผู้พิการอีกด้วย


นอกจากเป็นผู้พิการที่มีฝีมือมีอาชีพของตนเอง และเปี่ยมด้วยน้ำใจแล้ว ลุงสมชายยังเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการช่วยเหลือผู้พิการที่เดือดร้อนลำบากอีกด้วย“ผมเป็นนายกสมาคมคนพิการทางการเคลื่อนไหวอยู่ มีคณะกรรมการ 13 คน ก็จะมีประชุมทุกเดือน (ถาม-ภารกิจของสมาคมเราหลักๆ ทำอะไร?) เวลาคนพิการเจ็บไข้ได้ป่วย เราไปเยี่ยม นอน รพ. เราไปเยี่ยม แล้วเราก็ไปเบิกเงินให้เขาไว้ใช้ 2000”


ฝากข้อคิดกำลังใจให้ผู้พิการทุกคน!

“คนพิการทุกคนมีจุดเด่นอยู่ในตัวเอง แค่อย่าคิดถึงคำว่าท้อและคำว่าเดี๋ยว ดึงจุดเด่นของตัวเองออกมา ทำอะไรได้ ทำเลย อะไรที่แลกเป็นเงินได้ ขายได้ ทำเลย อย่าท้ออย่าเดี๋ยว พอเราได้ทำแล้ว เดี๋ยวจะมีคนรู้จักเยอะขึ้นและให้การสนับสนุน”


หากท่านใดต้องการอุดหนุนหรือสั่งทำผลิตภัณฑ์จากกะลามะพร้าวฝีมือลุงสมชาย โทรไปได้ที่ 086-046-4020


คลิกชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ตอน “สมชายใจสู้”
https://www.youtube.com/watch?v=5pLjIPL4x1E






ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 11.30-12.00 น. ทาง NEWS1 (กล่อง IPTV ของ NT ช่อง 64 / กล่อง AIS Play Box ช่อง 618 / กล่อง True ID ช่อง 19)

หรือรับชมรายการย้อนหลังได้ที่เพจ ฅนจริงใจไม่ท้อ https://web.facebook.com/KonJingJaimaitor/
หรือยูทูบฅนจริงใจไม่ท้อ https://www.youtube.com/channel/UCsb4sLqdHs35km4uQ_tOCjQ/videos