รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 30 สิงหาคม 2568 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปที่ จ.พระนครศรีอยุธยา เพื่อรู้จัก “ป้าหมี” แม่ที่เจอมรสุมชีวิตมาหลายครั้ง ทั้งยังมีลูกเป็นดาวน์ซินโดรม ฐานะที่ยากจนทำให้แม่สู้ทำงาน แม้ลำบากแค่ไหน แม่พร้อมสู้เพื่อลูก
รัศมี อินทร์กาศ หรือป้าหมี คุณแม่วัย 54 ปี แม้ร่างกายเริ่มอ่อนล้า แต่ยังต้องสู้ทำงานเพื่อหาเลี้ยงลูกที่มีภาวะดาวน์ซินโดรม ชีวิตเธอไม่ใช่แค่ยากจน เคยพักอาศัยอยู่ในลำรางสาธารณะ ใน อ.บางปะหัน แต่เธอยังเจอวิกฤตที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยนและสูญเสียอิสรภาพเป็นเวลาหลายปีอีกด้วย
“ก่อนหน้านี้ครอบครัวป้ามี 5 คน มีป้า แฟน ลูก สามีป้าทำก่อสร้าง ป้าก็ขายกระจับบ้าง รับจ้างเขาทุกอย่าง ทำความสะอาดบ้านบ้าง ความเป็นอยู่ก็อดบ้างกินบ้าง”
แล้ววันหนึ่ง ชีวิตของป้าก็มีอันต้องสูญเสียอิสรภาพ เพียงเพราะรับจ้างส่งของโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
“ป้าขายกระจับอยู่บนถนน และเดินเก็บขวดกระทิงแดงอะไรข้างๆ ฝั่งตรงข้ามมันมีถนน ก็เดินไป ป้าท้อง 7 เดือน ก็เดินเรื่อยเปื่อย ถุงใบหนึ่ง เขาก็เรียกกลับมา มานี่ เดี๋ยวจ้างไปส่งของให้หน่อย เป็นเสื้อผ้าลูกชายเขา คอยอยู่ที่ท่าเรือ (ถาม-เขาคือใคร?) ไม่รู้จัก (ถาม-แล้วป้าไม่ทราบหรือว่าในกระเป๋ามีของอะไรหรือไม่ได้เปิดดู?) เขาไม่ให้เปิด เขาใส่กุญแจแน่น เป็นกระเป๋าเจมส์บอนด์สีดำ เราก็สะพายอย่างเดียว เขาบอกว่าเสื้อผ้า พอไปถึงโน่น ตำรวจบอกจอดๆ มาคู่กันเลย ทั้งสองทั้งหมีเลย เขาให้ดู ว่านี่เป็นม้า 18 มัด (ถาม-สุดท้ายก็ต้องรับโทษ?) ใช่”
ไม่ใช่แค่ตัวป้าเองที่ต้องสูญเสียอิสรภาพจากการถูกคุมขัง แต่ลูกในท้องยังต้องคลอดในเรือนจำเช่นกัน ซ้ำร้าย! ลูกยังเกิดมาเป็นเด็กพิเศษ
“หมอบอกว่าน้องเป็นดาวน์ซินโดรม (ถาม-หัวใจของคนเป็นแม่ ความรู้สึกวันนั้นเป็นยังไง?) เจ็บ น้ำตาไหล แต่ก็ไม่พูดอะไร (ถาม-คิดหรือวางแผนช่วงนั้นยังไง?) คิดว่าถ้าออกมาแล้วมันไม่มีอะไร ก็จะกินยาตายทั้งแม่ทั้งลูกเลย เผอิญมาคิดได้ว่าอย่าทำเลย อยู่ไปเถอะ มีอะไรเราก็อยู่กันไป”
“(ถาม-แล้วสภาพการเลี้ยงดูลูกในเรือนจำเป็นยังไง?) ก็ดีนะ ทางผู้คุมให้เราอยู่กับลูก พอลูกได้ 3 เดือน เขาบอกไม่ต้องให้กินนมแล้ว หยุด เดี๋ยวผู้คุมเลี้ยงให้ ก็ไปเลี้ยงในบัวกรุณา แต่ให้เราไปดูเป็นพักๆ เราก็ไปทำงาน เขามีงานให้เราทำ จะแกะสลัก จะทำพวงมาลัย จะร้อยอะไร มีให้หมด (ถาม-แล้วลูกคนกลางกับคนโตไปให้คนอื่นเลี้ยงตั้งแต่อายุเท่าไหร่จำได้ไหม?) 7 ขวบ (ถาม-ให้ใครเลี้ยง?) มีคนเขามาขอ อยากได้ บอกว่าเดี๋ยวจะช่วยเลี้ยงให้ (ถาม-ไม่ให้ญาติพี่น้อง?) ไม่ใช่ (ถาม-ป้าก็ให้ไป?) เขาอยากไป เขาบอกอยู่กับแม่ขี้คุก ไม่มีความสุข ไม่มีตังค์”
ป้าหมีใช้ชีวิตอยู่ในเรือนจำเป็นเวลากว่า 5 ปี พร้อมได้วิชาชีพติดตัวจากการสอนในเรือนจำ
“เขาสอนร้อยพวงมาลัย เย็บผ้า หมอนวด และแกะสลักผลไม้หลายอย่าง (ถาม-ป้ารู้สึกยังไงกับกิจกรรมที่เขาสอนให้เรา?) ก็ดีนะ คนติดคุกจะได้ออกมา บางคนรังเกียจ อีนี่ขี้คุก เราก็มีอาชีพพึ่งตัวเอง ไม่ต้องไปท้อถอยกับคำพูดเขา เขาจะพูดยังไงช่างมัน”
แม้ป้าหมีจะดีใจที่ได้ออกมาเริ่มต้นชีวิตใหม่กับครอบครัวอีกครั้ง แต่แล้วป้าก็มีอันต้องสูญเสียสามีที่ถูกโรคภัยรุมเร้าและจากไปในเวลาแค่ 3 เดือน
“(ถาม-ตอนนั้นป้ากลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยการทำงานหรือสามีทำอะไร?) สามีทำไม่ไหว ไม่ทำ ดูน้องพิม (ถาม-อาการเจ็บป่วยเขารุนแรงแล้ว?) รุนแรง ขั้นสุดท้าย เป็นมะเร็งที่ตับอ่อน ตัวเหลือง แรงยังไม่มีจะเดินเลย (ถาม-ป้าต้องเป็นหัวหน้าครอบครัว?) ใช่ ป้าไปขายพวงมาลัย ขายทุกวัน แต่ก่อนมีรถมอเตอร์ไซค์ ตอนหลังเขามาเอาคืน เขาให้แฟนยืม ป้าก็ไม่มีรถ ก็เดินเอา พอเขาตาย ก็อยู่อย่างนี้ 2 คนแม่ลูก ลำบาก”
ทุกเช้า ตั้งแต่ตี 4-5 ป้าหมีจะเดินเท้าออกจากบ้านเพื่อไปขายพวงมาลัยที่ทำจากใบเตย ซึ่งต้องเดินไกลกว่า 10 กม. จึงจะถึงจุดหมาย“(ถาม-เดินจากวัดสัมพะเนียง จะเดินไปขายที่ไหน?) ที่สี่แยกเจ้าปลุก (ถาม-ไกลไหม?) ไกล 13 กม.(ถาม-ปกติเราต้องไปซื้อใบเตยที่ไหนมาทำพวงมาลัย?) ซื้อตามชาวบ้านที่เขาปลูกขาย โลละ 10 บาทบ้าง 20 บาทบ้าง (ถาม-วันหนึ่งทำได้กี่พวง?) 30 เต็มที่นะ มันช้า ต้องตัด ต้องร้อย ทำเองทุกกระบวนการ”
“(ถาม-มีเหตุการณ์ครั้งไหนที่เรารู้สึกประทับใจไหมระหว่างที่เราขายของ?) มี พล.อ.ทหารที่ขับรถมา ไม่รู้จัก มาซื้อ เหมาหมด และให้เงินเกินเป็นพัน บอกให้ฝากกลับบ้านไปนอน เห็นป้าขายของฝนตกฟ้าร้องป้าก็ยืนขาย ผมช่วย ผมให้”
“(ถาม-แล้วเคยมีเหตุการณ์ครั้งไหนที่ทำให้เรารู้สึกบั่นทอนกำลังใจตัวเองไหมช่วงที่เราขายของ?) ไฟแดงปิด เชิดไปเลยพวงมาลัย 9 พวงไปเลย ไม่ต้องกิน วันนั้นไม่มีเลย (ถาม-เอาพวงมาลัยไปแต่ไม่จ่ายตังค์?) ใช่ ไฟแดงแล้วไม่จอดรอ ไปเลย มีอย่างนี้เยอะ หลายเที่ยว หรือบางทีแขวนไว้ ไปเข้าห้องน้ำ ลักไปเลย (ถาม-เจอเหตุการณ์อย่างนี้รู้สึกยังไง?) ท้อ ช่างมัน มันอยากเอาไปก็ช่างมัน เดี๋ยวเราก็ทำใหม่ไปขายใหม่”
“(ถาม-แต่ละวันป้าขายตั้งแต่กี่โมงถึงกี่โมง?) ไปตี 4 ขายตั้งแต่ 7 โมงถึง 11 โมง กลับบ้าน (ถาม-วันหนึ่งขายได้กี่พวง?) ไม่แน่นอน บางทีก็ 10 พวง บางทีก็ 20 พวง แต่ 30 เป็นไปไม่ได้ เพราะช่วงนี้เศรษฐกิจมันเงียบ (ถาม-เบ็ดเสร็จหักค่าต้นทุนแล้วเหลือเท่าไหร่?) 200 บาท”
อายุมากขึ้น โรคภัยเริ่มถามหา!
“(ถาม-อาการเป็นยังไง เส้นเลือดสมองตีบ?) ป้านอนอยู่ จะลุกไปขายพวงมาลัย มันลุกไม่ได้ มันไปเลยแถบนี้ ปากเบี้ยว ลุกไม่ได้เลย (ถาม-เห็นบอกว่า ครึ่งซีกนี่เป็นยังไง ความรู้สึกของป้า?) มันชาเขนขา มันปวด เดินลำบาก (ถาม-นิ้วมือมีร่องรอยของบาดแผลไม่ปกติ เกิดจากอะไร?) ล้ม เดินบนถนน ล้มแล้วมือไปทิ่ม แล้วมันก็หายไปเลย ไม่รู้อะไรตัด (ถาม-นี่คือผลข้างเคียงจากเส้นเลือดตีบ ทำให้วูบล้ม บ่อยไหม?) บ่อย”
อุปสรรคสอนให้เข้มแข็ง พร้อมสู้เพื่อลูก!
“(ถาม-พัฒนาการเรียนรู้หรือสติปัญญาลูกเป็นยังไงบ้าง?) เขาไม่ค่อยรู้เรื่อง (ถาม-ถ้าไม่สบายหรือมดกัดเขาบอกป้าไหม?) จะบอก ปวดหัว (ถาม-การเลี้ยงลูกที่มีภาวะไม่ปกติ เราห่วงเรื่องไหนเป็นพิเศษ?) ห่วงเรื่องกลัวใครจะมาทำร้าย เราอยู่กัน 2 คน ล็อกหมดอะ ตรงนี้ก็ล็อก ถ้าไม่งัดนะ ยาก (ถาม-ถ้าน้องเขาต้องการความช่วยเหลือ เขาบอกป้าได้ไหม?) ใช้มือ (ถาม-เขาพูดได้เป็นคำไหม?) ไม่ได้ เรียกแม่ได้ พูดเป็นประโยคไม่ได้ แม่ได้คำเดียว และใจ (ถาม-การมองเห็นของน้อง 100% ไหม?) ไม่ถึง เขาคลำเวลาจะเดิน ต้องมีรถเข็นไว้ให้ เวลาจะไปไหน ก็เข็นเอา อุ้มไม่ไหว เคยอุ้มแล้วล้มทั้งแม่และลูกเลย (ถาม-เขาช่วยเหลือตัวเองได้บ้างไหม?) กินข้าวได้”
“(ถาม-เห็นบอกที่ผ่านมาวิกฤตชีวิตป้าก็หนักหน่วง เคยถึงขั้นที่คิดจะปลิดชีวิตตัวเอง เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น?) ก็มันไม่มีตังค์ ไม่รู้จะทำยังไง ลูกก็ไม่มีกิน มองหาใครไม่เห็น ป้าเห็นยาอยู่ข้างเสา อยากจะกินยาตายเลย แต่เห็นน้องพิมหลับ เหมือนมีอะไรดลใจ ไม่ทำดีกว่า นั่งอยู่กับลูก ร้องไห้ด้วย ไม่ทำ ปล่อยไป จะตายก็ตาย พอเช้า ป้าไปหาพระ พระบอกว่า เอาข้าวไปกินสิโยม ตั้งแต่วันนั้นมาก็ไม่เคยคิดอีกเลย น้องพิมก็อยู่กันอย่างนี้แหละ”
“(ถาม-ถ้ามองชีวิตที่ผ่านมา เจออุปสรรคตลอด สิ่งเหล่านี้สอนอะไรเราบ้าง?) สอนให้เราเข้มแข็ง ต่อสู้ไปให้ได้ อย่ายอมแพ้ แต่ป้าก็สู้นะ ขนาดมือ ตอนนั้นยกไม่ได้เลย ป้าก็ใช้ข้างนี้ ค่อยๆ พับ ก็เอาไปขาย พอเดินได้ ปากไม่เบี้ยว ป้าก็ทำ”
หวังอยากมีทุนซื้อรถไว้ใช้ทำมาหากิน!
“ป้าต้องการเพียงอยากได้รถและตังค์ทุนแค่นั้นแหละ ป้าต่อสู้ได้ มีของแค่นี้ ป้าทำได้ ไม่ต้องเดินให้เหนื่อยมาก เราไปซื้ออะไรเองก็ได้”
“(ถาม-ถ้าย้อนเวลาได้ เชื่อว่าคงไม่มีใครอยากใช้ชีวิตผิดพลาด?) ใช่ ป้ายิ่งไม่เคยคิดอยากเข้าไปอยู่ในกรงขังแคบๆ หรอก (ถาม-ป้าคิดว่า ถ้ามีโอกาสแลกกับเงินก้อนโต ป้าจะกลับไปทำงานแบบนั้นอีกไหม?) ไม่ทำ (ถาม-บทเรียนครั้งนี้มันสอนอะไรป้าบ้าง?) สอนลึกซึ้งเลยแหละ จารึกยันตายเลย (ถาม-อยากบอกอะไรกับคนรุ่นหลัง?) อย่าทำเลย อย่าหวังรวยทางลัดเลย ไม่ดีหรอก ไม่มีประโยชน์ ดูป้าเป็นตัวอย่าง ชีวิตล้มเหลว ไม่มีอะไรดีขึ้น มีแต่คนตราหน้า อีนี่ขี้คุก”
หากท่านใดต้องการช่วยเหลือป้าหมีต่อเติมห้องน้ำหรือซื้อเครื่องมือทำกิน โอนไปได้ที่ ธนาคารออมสิน ชื่อบัญชี รัศมี อินทร์กาศ เลขที่บัญชี 020-2-60671-324
คลิกชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ตอน “ดอกไม้กลางเพลิงชีวิต”
https://www.youtube.com/watch?v=PFSybSSbFSM
ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา11.30-12.00 น. ทางNEWS1 (กล่องIPTVของNTช่อง64 / กล่องAIS Play Boxช่อง618 /กล่องTrue IDช่อง19)
หรือรับชมรายการย้อนหลังได้ที่เพจ ฅนจริงใจไม่ท้อ https://web.facebook.com/KonJingJaimaitor/
หรือยูทูบฅนจริงใจไม่ท้อ https://www.youtube.com/channel/UCsb4sLqdHs35km4uQ_tOCjQ/videos
