รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 16 สิงหาคม 2568 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปที่ จ.กำแพงเพชร เพื่อรู้จัก “ตอง” เด็กสาววัย 17 ที่เรียนด้วย และทำงานเพื่อหารายได้ดูแลครอบครัวด้วย แม้รายได้ไม่มากมายและไม่ค่อยพอต่อรายจ่าย แต่เธอก็ไม่ท้อ พร้อมสู้ โดยมีฝันอยากเป็นครู เพราะเป็นอาชีพที่มั่นคงและน่าจะดูแลครอบครัวได้
รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 16 สิงหาคม 2568 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปที่ จ.กำแพงเพชร เพื่อรู้จัก “ตอง” เด็กสาววัย 17 ที่เรียนด้วย และทำงานเพื่อหารายได้ดูแลครอบครัวด้วย แม้รายได้ไม่มากมายและไม่ค่อยพอต่อรายจ่าย แต่เธอก็ไม่ท้อ พร้อมสู้ โดยมีฝันอยากเป็นครู เพราะเป็นอาชีพที่มั่นคงและน่าจะดูแลครอบครัวได้
หนึ่งฤทัย เอี่ยวอ่ำ หรือ “ตอง” เติบโตมากับครอบครัวที่ไม่พร้อมหน้า เพราะพ่อแยกทางกับแม่ตั้งแต่เธอยังเด็ก ทำให้เธอต้องสู้ชีวิตตั้งแต่วัยเด็กเช่นกัน
“หนูก็สู้มาตั้งแต่เด็กแล้ว เท่าที่จำความได้ ตอนเด็กครอบครัวหนูมีแม่ หนู และพี่สาว ส่วนพี่ชายเขาเรียนไม่จบ ออกไปทำงานตั้งแต่เด็กแล้ว เขาก็ไม่ได้กลับมาเลย ส่วนป้าอยู่กรุงเทพฯ ป้าไปทำงานที่กรุงเทพฯ เสาหลักในการหาเลี้ยงครอบครัวในวัยเด็ก ก็คือป้า (ถาม-ป้าอยู่กรุงเทพฯ ไม่ใช่หรือ?) ใช่ เขาก็คอยส่งเงินมาให้ ส่วนพ่อหนูแยกทางกับแม่ไปตั้งแต่เด็กๆ แล้ว หนูจำพ่อไม่ได้แล้ว”
ทั้งแม่และพี่สาวล้วนสมองบกพร่อง!
“แม่สมองไม่ค่อยดี หนูเกิดมา แม่ก็เป็นแบบนี้แล้ว พี่สาวก็สติไม่ดีเหมือนกัน สมองแบบแม่เลย”
ด้าน อุษณีย์ คล้ายคลึง หรือ “แขก” ป้าของตอง เล่าว่า “ทีแรกแม่ของตองก็เป็นคนสมองปกติดีอย่างเรานี่แหละ ตอนหลังเขาป่วยเป็นไข้เลือดออก ตายไป 3 วันแล้วฟื้นมา พอฟื้นมา เขาก็เหมือนเบลอๆ”
ตอง ยอมรับว่า เมื่อก่อนชีวิตลำบากมาก “ช่วงนั้นก็ลำบาก ต้องคอยดูแลแม่ ดูแลพี่ เขาชอบเดินออกไปจากบ้านเอง ถ้าหาไม่เจอ ต้องตามหาให้เจอ (ถาม-ขณะเดียวกันหนูก็ต้องเรียนหนังสือ?) ก็หยุดเรียนบ้าง ต้องคอยอยู่บ้าน (ถาม-ความรู้สึกตอนนั้นคิดว่ามันหนักเกินไปสำหรับเราไหม?) หนัก แต่ก็ต้องสู้ เพราะไม่มีใครดูแลเขาแล้ว”
“ช่วงนั้นกลับมาจาก รร. หรือไป รร.ก็หุงข้าวไว้ก่อน กลับมาก็ เวลามีถ้วยอะไร ก็ล้างจาน ถูบ้าน ซักผ้า (ถาม-เป็นอย่างนี้ตั้งแต่เด็กๆ เลยหรือ?) ใช่ (ถาม-เคยมีภาวะที่ขาดแคลนหรือไม่มีเงินซื้ออาหารไหม?) มี ถ้าไม่มีตังค์ไป รร. ก็ไปอย่างนั้น เพราะทาง รร.มีข้าวให้กิน (ถาม-แล้วคนที่บ้านทานอะไร?) คนที่บ้านก็หาผักหาอะไรมาต้มกิน (ถาม-บ่อยไหมกับภาวะที่เราขาดแคลนอาหาร?) บ่อย”
ป้าของตองทำงานอยู่กรุงเทพฯ นับสิบปี และส่งเงินมาดูแลตองกับแม่และพี่สาวของตองอย่างสม่ำเสมอ ก่อนตัดสินใจกลับมาทำมาหากินที่บ้าน
“ป้าก็ทำงานกรุงเทพฯ แต่บ้านหลังนี้ ป้าซื้อยุ้งข้าวเขามาปลูกไว้ (ถาม-แล้วไปทำงานอะไร?) ไปอยู่กรุงเทพฯ ก็ไปเป็นแม่บ้าน และมารับจ้างเขาอยู่ที่บริษัทขายของชำของกินอยู่ในร้านเขา ทำมา 8 ปี เราก็เริ่มมีทุน เราอยู่ตรงนี้ เราก็แค่นี้ เราเลยออกมา แล้วมาเปิดร้านของเราเอง เปิดร้านขายอาหารตามสั่ง ขายก๋วยเตี๋ยว”
“ก็คิดว่ากลับมาบ้าน อย่างน้อยเรายังมีบ้านอยู่ ถึงไม่มีกินมีใช้ ก็ยังเก็บผักปลูกผักทำอะไรกิน เรากินได้ ไม่ต้องกินหมูกินไก่ เราก็อยู่ได้ (ถาม-ตอนนั้นมาเริ่มต้นทำอาชีพหรือหารายได้ยังไง?) มาถึงก็ ใครจ้างทำอะไร เราก็ทำ ไปหักข้าวโพด ไปขุดมัน ก็ทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้ มาอยู่บ้านได้ประมาณ 1 ปี ก็คิดว่า เราก็เคยทำพวกก๋วยเตี๋ยวมา เราอยากลองดูว่าจะขายได้ไหม เราก็ไปยืมเงินเขามาทำทุน 3,000 เอามาลองทำดู แต่พอมาทำ มันไม่ได้อย่างที่คิด บ้านนอกเรา เขาหุงข้าวกินเองอะไรเอง เราก็นั่งรออยู่ตรงนี้เพื่อขาย คนผ่านไปมาจะเห็นก็แวะมากิน วันไหนฟลุคหน่อยก็ 8-9 ถ้วย แต่ถ้ารอคนในหมู่บ้าน บางทีก็ได้ 2 ชาม”
“เพราะเศรษฐกิจ โควิดด้วย และเรื่องเงินทองด้วย เงินไม่มี กู้ยืมเขาบ้าง เรายืมคนอื่นด้วย คนอื่นก็ยืมเราด้วย ต่างคนต่างยืมกัน กลายเป็นพัวพัน กลายเป็นไม่มีเงินเลย กู้เงินรายวัน”
การกลับมาอยู่บ้านด้วยกันของป้า ทำให้ตองซึ่งรอคอยวันนี้ รู้สึกดีใจมาก “ดีใจมาก เพราะเหมือนได้มีคนมาช่วย มาอยู่ด้วย”
ปัจจุบันทั้งป้าและตอง รวมทั้งแม่และพี่สาว ซึ่งแม้สมองบกพร่อง แต่สามารถช่วยทำงานได้ โดยอาชีพหลักของครอบครัวนี้คือ เหลาก้านทางมะพร้าวขาย ซึ่งต้องใช้เวลาและแลกกับรายได้เพียงเล็กน้อย นอกจากงานหลัก ก็ทำงานเสริมคือ รับจ้างทั่วไป
“(ถาม-รายได้จากการทำพวกนี้เยอะไหม?) ไม่เยอะ ไม่เพียงพอด้วย (ถาม-ใช้เวลาทำนานไหม เขาคิดยังไง เป็นกิโลกรัมใช่ไหม?) ค่ะ กิโลละ 20 บาท (ถาม-ใช้เวลานานไหมกว่าจะได้ 1 กิโล?) นาน ถ้าเป็นแม่ทำ แม่ก็ใช้เวลาเป็นวัน แต่ถ้าหนูทำก็วันละ 1-2 โลได้
“(ถาม-นอกเหนือจากเหลาทางมะพร้าวแล้วทำอะไรอีก?) ก็ไปรับจ้างถูบ้าน (ถาม-บ่อยไหมงานพวกนี้?) อาทิตย์ละครั้ง ครั้งละ 100 (ถาม-แล้วมีรายได้ทางอื่นอีกไหม?) ปลูกข้าวโพด เป็นวันๆ ละ 300 แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยมีแล้ว ขุดมัน วันละ 300 เหมือนกัน (ถาม-เหนื่อยไหม?) เหนื่อย แต่ก็ต้องสู้ (ถาม-รายได้ที่มาใช้จ่ายในครอบครัว มันพอในชีวิตประจำวันไหม?) ไม่พอ แต่ก็ต้องพยายามหาให้ได้”
แม้ต้องเรียนด้วย ทำงานหารายได้ดูแลครอบครัวด้วย แต่ ณิชชา ผลบุญเรือง อดีตครูประจำชั้นของตอง ยืนยันว่า ผลการเรียนของตองยังดีมาก
“เขาเป็นเด็กน่ารัก และมีความรับผิดชอบสูง สูงมาก มีความเป็นผู้ใหญ่เกินตัว เป็นผู้นำของห้องด้วย เรื่องเรียน เขาเรียนดีมาก มีความตั้งใจเรียน สังเกตเวลาที่เราสอนในชั้นเรียน ถ้าเราสอน เขาจะตั้งใจฟังมาก เวลาให้งานทำ เขาจะรีบลงมือทำก่อนเลย ให้เสร็จ มีความรับผิดชอบสูง ไม่เคยค้างงาน (ถาม-ผลการเรียนของน้องที่ผ่านมาเป็นยังไงบ้าง?) ดี ดีมากเลย ล่าสุดที่ครูจำได้คือ 3.8 3.9 เป็นอย่างนี้แทบทุกเทอม”
ความยากลำบากของครอบครัวตอง ไม่ได้อยู่แค่เรื่องการหารายได้ แต่บ้านที่อยู่อาศัยก็ชำรุดทรุดโทรม โชคดีเมื่อครูและหน่วยงานรัฐทราบเรื่อง จึงได้ยื่นมือช่วยเหลือ ทำให้ครอบครัวตองได้บ้านใหม่ที่มั่นคงปลอดภัยขึ้น แม้บางส่วนจะยังไม่เสร็จสมบูรณ์ก็ตาม
“เราเป็นครู เราจะรู้สภาพปัญหาเด็กแต่ละคน ตองจะค่อนข้างหนักเลยในบรรดาเพื่อนๆ เขา เพราะคนอื่นๆ เขาก็ยังมีพ่อแม่คอยดูแล มีบ้านที่ปลอดภัย แต่ตองน่าเป็นห่วง ล่าสุดที่ครูไปเยี่ยมบ้าน ห้องน้ำไม่ได้มิดชิดมากเท่าไหร่ มันยังไม่สมบูรณ์ ถ้าเป็นในส่วนของ รร.ก็จะมีเงินทุนที่เราได้รับมาจากต้นสังกัดหรือกระทรวง น้องจะได้รับทุกครั้งตรงนั้น และในส่วนที่เป็นเงิน อย่างวันเด็ก ที่ครูไปขอสนับสนุนมา ครูจะพิจารณาให้น้อง ตรงนี้เขาอาจจะเข้าไปช่วย อย่างแม่น้อง พี่สาวน้อง เขาได้รับความข่วยเหลือจาก พม.ที่เขามีเงินสวัสดิการของเขา แต่ถามว่าเพียงพอไหม ก็ไม่ได้เพียงพอสำหรับสมาชิกตั้ง 4 คนในบ้าน และไม่ได้มีรายได้กันเลยสักคน”
ขณะที่ป้าของตอง เผยว่า “ในส่วนของบ้าน มีทาง อบต.มาช่วยเหลือสร้างให้ใหม่ (ถาม-เท่าที่ดูสภาพบ้านยังไม่สมบูรณ์เท่าไหร่ ยังขาดแคลนหรือต้องทำอะไรอีกบ้าง?) ตอนนี้ยังไม่มีหน้าต่าง ตรงระเบียงก็ยังไม่มีอะไร ยังไม่ได้น้ำอะไร ยังไม่ได้ทำ พอนอนได้ ก็ขึ้นมานอนก่อน เพราะบ้านหลังเดิมมันทรุด ทรุดจมลงไปในดินแล้ว เวลาน้ำท่วมมันก็เกือบถึงเข่า”
ด้านตองรู้สึกดีใจมากที่ได้บ้านใหม่ แม้จะยังไม่สมบูรณ์ 100% ก็ตาม “บ้านใหม่ดีขึ้นกว่าเดิมเยอะมากเลย เพราะตอนที่อยู่บ้านหลังเดิม ก็เจอสัตว์มีพิษกัดต่อย ก็ไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่”
ปัจจุบัน ตองเรียนอยู่ชั้น ม.4 ด้วยความเป็นเด็กเรียนดี แต่ฐานะไม่มั่นคง เธอจึงฝันอยากมีอาชีพที่มั่นคงเพื่อครอบครัว นั่นคือ การเป็นครู
“หนูอยากเป็นครู อยากมีงานมั่นคงมาดูแลครอบครัว หนูเลยอยากเป็นครู หนูอยากเป็นแบบครูของหนู เขาคอยช่วยเหลือหนูทุกอย่าง เขาคอยสอน คอยบอก คอยเตือน คอยช่วยเหลือทุกอย่าง ไม่ว่าเรื่องเรียน เรื่องเงินเขาก็คอยช่วย หนูอยากเป็นครู อยากจะเปลี่ยนแปลงครอบครัวของหนูให้ดีขึ้น และช่วยเหลือสังคมได้”
หากท่านใดต้องการสนับสนุนทุนต่อเติมบ้านและทุนการศึกษาให้ตอง สามารถโอนไปได้ที่ธนาคารออมสิน ชื่อบัญชี หนึ่งฤทัย เอี่ยวอ่ำ เลขที่บัญชี 020-4-50165-301
ฅนจริงใจไม่ท้อ ตอน “ฝันที่ต้องไปให้ถึง”
https://www.youtube.com/watch?v=kK2-A28OkXE
ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 11.30-12.00 น. ทาง NEWS1 (กล่อง IPTV ของ NT ช่อง 64 / กล่อง AIS Play Box ช่อง 618 / กล่อง True ID ช่อง 19)
หรือรับชมรายการย้อนหลังได้ที่เพจ ฅนจริงใจไม่ท้อ https://web.facebook.com/KonJingJaimaitor/
หรือยูทูบฅนจริงใจไม่ท้อ https://www.youtube.com/channel/UCsb4sLqdHs35km4uQ_tOCjQ/videos
