ปมร้อนข่าวลึก : สร้างหมื่นล้าน แก้ไขงบพันล้าน 'สภา' ยุคตกต่ำสุดขั้ว
อาคารรัฐสภาปัจจุบันแม้ว่าจะมีการส่งมอบกันแล้ว แต่ดูเหมือนว่ามีปัญหาให้ตามล้างตามเช็ดกันไม่จบไม่สิ้น อย่างในปัจจุบันมีการออกมาเปิดเผยกันว่ารัฐสภามีโครงการจะปรับปรุงอาคารสถานที่มากถึง 15 โครงการ คิดเป็นร่วมๆ พันล้านบาทกันเลยทีเดียว
อาคารที่มีส่วนยอดเป็นสีทองเหลืองอร่ามตั้งตระหง่านริมแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งควรจะเป็นสถาปัตยกรรมที่เป็นที่ภาคภูมิใจของคนไทยทั้งประเทศ แต่เวลานี้กำลังเป็นสัญลักษณ์ของการซุกปัญหาไว้ที่ใต้พรมอย่างเห็นได้ชัด โดย 15 รายการที่เตรียมใช้งบประมาณนั้น มีหลายรายการที่น่าสนใจ อาทิ ก่อสร้างและปรับปรุงพื้นที่พิพิธภัณฑ์รัฐสภา (รวมค่าจ้างที่ปรึกษา) 44 ล้านบาท พัฒนาระบบภาพยนตร์ 4D ห้องบรรยายใหญ่ B1-2 180 ล้านบาท ปรับปรุงไฟส่องสว่างเพิ่มเติมบริเวณห้องประชุมสัมมนาชั้น B1 และ B2 117 ล้านบาท ปรับปรุงศาลาแก้ว 2 หลัง 123 ล้านบาท การก่อสร้างอาคารจอดรถรัฐสภา (เพิ่มเติม) (รวมค่าควบคุมงานและค่าจ้างที่ปรึกษา) 1,529 ล้านบาท เป็นต้น
การของบประมาณมากขนาดนี้ทั้งๆที่เพิ่งใช้อาคารดังกล่าวมาไม่ครบ10ปี แสดงให้เห็นว่าถึงภาวะบกพร่องในเรื่องการมีวิสัยทัศน์ของผู้บริหารสภาทั้งฝ่ายการเมืองและฝ่ายข้าราชการประจำที่มีส่วนเกี่ยวข้องในแต่ละยุคสมัยเป็นอย่างมาก
บางโครงการไม่จำเป็นต้องใช้งบประมาณก็สามารถแก้ไขปัญหาได้ อย่างกรณีของห้องสมุด ซึ่งทุกวันนี้ก็ตั้งอยู่บริเวณชั้น 9 ถ้าฝ่ายการเมืองบอกว่าประชาชนไม่ได้รับความสะดวก ก็ใช้การทำป้ายบอกเส้นทางให้ชัดเจนมากขึ้น และปัญหาของห้องสมุดไม่อยู่ที่การให้อยู่ชั้นบนหรือชั้นล่าง เพราะปัญหาหลักที่ทำให้ประชาชนประสบปัญหาในการเข้าถึงห้องสมุด คือ การให้บริการเฉพาะเวลาราชการเท่านั้น แทนที่จะเปิดให้บริการนอกเวลาราชการหลัง 16.30 น. หรือเสาร์อาทิตย์ เหมือนกับห้องสมุดตามสถาบันอุดมศึกษา
ดังนั้น พอมีความคิดจะถมสระมรกตเพื่อทำห้องสมุด จึงไม่ต่างอะไรกับการหาเรื่องเพื่อผลาญภาษีของประชาชน
ในเรื่องของที่จอดรถก็เช่นกัน ที่เป็นปัญหาทุกวันนี้เพราะผู้แทนปวงชนชาวไทยได้รับการอำนวยความสะดวกมากเกินความจำเป็นผ่านการมีช่องจอดรถส่วนตัวทุกคน โดยเฉพาะคนที่เป็นส.ส. ทำให้ประชาชนที่มาติดต่อราชการหรือข้าราชการที่มาปฏิบัติหน้าที่ต้องมาจอดรถกันเบียดเสียด ในขณะที่ช่องจอดรถของส.ส.ในวันประชุมสภาฯกลับว่างเต็มไปหมด อันเป็นการแสดงให้เห็นว่าส.ส.เองไม่ได้ใส่ที่ในงานประชุมเท่าใดนัก หากมีการบริหารจัดการที่ดีแบ่งโซนจอดรถเพื่อให้เกิดความสมดุลโดยที่ไม่ได้เป็นอุ้มชูเหล่าผู้แทนราษฎรจนเกินไป การสร้างอาคารจอดรถเพิ่มเติมก็แทบไม่มีความจำเป็นเลย
ท่ามกลางสภาวะเศรษฐกิจเช่นนี้ ประชาชนกำลังเดือดร้อนกันทั่วประเทศ ผู้ปกครองบางคนต้องเอาเครื่องมือทำมาหากินไปจำนำเพื่อเอาเงินมาเป็นค่าเทอมบุตรหลาน บางคนต้องทำงานอาบเหงื่อตากน้ำเพื่อมาใช้หนีนอกระบบ สภาพความเป็นอยู่เช่นนี้แทบไม่ต้องคิดถึงอนาคตหรือการจะมีความหวังเพื่อให้ตัวเองมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น เพราะคิดแค่ว่าวันนี้จะเอาเงินที่ไหนมาซื้อข้าวกิน และให้ลูกไปโรงเรียนแค่นั้นเอง แต่พอกลับมามองคนใส่สูทที่เรียกตัวเองว่า "ผู้แทนราษฎร" กลับใช้ผลาญเงินงบประมาณที่มาจากภาษีประชาชน ประหนึ่งเอาแบงค์กงเต๊กมาเผาเล่นแบบไม่เห็นคุณค่า เพียงเพราะตัวเองอยากได้ความสะดวกสบายเท่านั้น
แน่นอนว่าบางรายการมีความจำเป็นต้องใช้งบประมาณสำหรับปรับปรุง เพื่อให้การทำงานของฝ่ายนิติบัญญัติเข้าที่เข้าทางอย่างที่ควรจะเป็น แต่บางอย่างที่อ้างว่าต้องใช้งบประมาณเพื่อเป็นหน้าเป็นตาของประเทศและฝ่ายนิติบัญญัติไทยนั้น ถามว่ามีความจำเป็นหรือไม่ และที่อ้างกันนั้นเป็นเพื่อหน้าตาของประเทศหรือเพื่อหน้าตาของตัวเองกันแน่ และจะมีประโยชน์อะไรที่รัฐสภาได้หน้า แต่ประชาชนกำลังปากกัดตีนถีบเป็นจำนวนมาก
คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นนักการเมืองเวลานี้ถือเป็นกลุ่มคนที่มีต้นทุนทางสังคมต่ำแต่กลับมีอำนาจมาก และเป็นอีกยุคที่คนไทยได้เห็นนักการเมืองที่มีความคิดตกต่ำเช่นนี้ ดังนั้น หากในอนาคตเกิดอะไรขึ้นมากับการเมืองไทย ก็คงไม่ต้องโทษใคร ไม่ต้องฝ่ายที่ไม่เป็นประชาธิปไตย นักการเมืองต่างหากที่ต้องโทษตัวเอง
รัฐสภาต้องกลับมาเป็นที่พึ่งของประชาชน เพราะถ้าประชาชนพึ่งรัฐสภาไม่ได้แล้ว อำนาจนอกระบบจะกลายเป็นที่พึ่งของประชาชนอีกครั้ง